Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

 

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

 

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

  

Ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε με περηφάνια την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας της προέδρου του ΣτΕ Αικ. Σακελλαροπούλου με «διάγγελμα προς το λαό”. Αυτό δεν το έκανε για να τιμήσει ένα θεσμό που λειτουργεί σαν η φωνή της «εθνικής ενότητας» που είναι εδώ και τρεις δεκαετίες εντελώς αντιδραστική επειδή είναι ενότητα με το δεξιότερο πολιτικό ρεύμα που είναι ο σύγχρονος φαιο-«κόκκινος» σοσιαλφασισμός, αλλά για να δείξει ότι αυτή η εθνική ενότητα συμβολίζεται πια από έναν άνθρωπο του ΣΥΡΙΖΑ oοποίος είναι ο σοσιαλφασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.

    «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» (ΜΛΕΔ) είναι - στα λόγια - οι σκοτεινοί τύποι που καταφέρανε να γίνουν σχεδόν το ίδιο σιχαμεροί με τους κλασσικούς ναζί της Χρυσής Αυγής στον πλατύ λαό. 

Η κυβέρνηση έμμεσα και η αντιπολίτευση ανοιχτά ισχυρίζονται ότι η οικονομία δεν θα ανακάμψει παρά τις θυσίες του λαού αν οι δανειστές δεν μειώσουν το χρέος με ένα νέο κούρεμα.

  Η κυβέρνηση οδηγεί στο κλείσιμο τις βιομηχανίες με το δολοφονικό όπλο της τιμής της ενέργειας. Τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, στις οποίες

Γράφαμε στην αφίσα μας για το φασιστικό κράτος που στήνει η συμμορία Τσίπρα:

«Η μέ­θο­δος φα­σι­στι­κο­ποίη­σης του κρά­τους που α­κο­λου­θεί η συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα εί­ναι τέ­τοια που να μην τη φέρ­νει σε α­νοι­χτή σύ­γκρου­ση με την ευ­ρωπα­ϊ­κή κοι­νή γνώ­μη,

 

H συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα κά­νει πά­ντα το ί­διο. Βρί­σκει έ­να ση­μεί­ο που το ο­νομά­ζει κόκ­κι­νη γραμ­μή και α­πο­φα­σί­ζει ε­κεί να συ­γκρου­στεί με τους δα­νει­στές με δύ­ο στό­χους: ο έ­νας εί­ναι να δεί­ξει στο λα­ό ό­τι συ­γκρού­ε­ται με αυ­τούς και ο άλ­λος εί­ναι μπας και μπο­ρέ­σει να τους δια­σπά­σει σε αυ­τό το ση­μείο, δη­λα­δή να δια­σπά­σει την ΕΖ, και να α­πο­μο­νώ­σει τη Γερ­μα­νί­α.

 

Σε δυο μήνες από τότε που εκλέχτηκε είναι αρκετά φανερό που το πάει μια κυβέρνηση. Τα περισσότερα στοιχεία που έχουμε ως τώρα στα χερια μας δείχνουν ότι για αυτήν την κυβέρνηση ισχύει αυτό που έγραψε η Νέα Ανατολή στην πρώτη μέρα του σχηματισμού της κυβέρνησης: Η ΝΔ στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Tι είναι επί τέλους αυτή η κρίση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ;Είναι η εξαιρετική αμηχανία στην οποία βρίσκεται ένας χαμαιλέοντας που προσπαθεί να προσαρμόσει το δέρμα του σε ένα χαλί με πολύ αντίθετα και ζωηρά χρώματα.

 

Χρό­νια τώ­ρα η Ο­ΑΚ­ΚΕ υ­πο­στη­ρί­ζει, σθε­να­ρά και στα­θε­ρά, ό­τι ο ΣΥ­ΡΙΖΑ εί­ναι στην η­γε­σί­α του έ­να κόμ­μα που υ­πη­ρε­τεί πι­στά πά­νω απ’ ό­λα τις θέ­σεις της Ρω­σί­ας και δευ­τε­ρευό­ντως της στρα­τη­γι­κής συμ­μά­χου της Κί­νας και, επο­μέ­νως, κά­θε άλ­λο πα­ρά υ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ροντα του ελ­λη­νι­κού λα­ού.