Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΑΝΕ ΜΕ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΣΤΕΣ

Πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το Σά­ββατο 2 Μάρτη με πο­λύ με­γά­λη ε­πι­τυ­χί­α, με πά­νω από 5000 ά­το­μα η συ­γκέ­ντρω­ση των με­ταλ­λω­ρύ­χων στη Μ. Πα­να­γιά Χαλ­κι­δι­κής.
Αυ­τή η συ­γκέντρω­ση ή­ταν η δη­μο­κρα­τι­κή και τα­ξι­κή α­πο­στο­μω­τι­κή α­πά­ντη­ση των με­ταλ­λω­ρύ­χων και των πιο προ­ο­δευ­τι­κών κα­τοί­κων της Χαλ­κι­δι­κής στο νε­ο- με­σαιω­νι­κό μέ­τω­πο της κα­τα­στρο­φής και της ω­μής βί­ας της φα­σι­στι­κής η­γεσί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.
Ο ό­γκος της ή­ταν δι­πλά­σιος α­πό ε­κεί­νον του μπλοκ του ΣΥ­ΡΙΖΑ, ψευ­το­οι­κο­λό­γων, ψευ­τοΚ­ΚΕ, Κα­μέ­νου, φα­σι­στών και χρυ­σαυ­γι­τών που μια βδο­μά­δα πριν έ­συ­ρε πί­σω του χά­ρη στα ασύλλη­πτα ψέμ­μα­τά του ε­πί δύ­ο χρό­νια, και έ­να κομ­μά­τι λα­ού της Χα­λ­κι­δι­κής.  Αν σκε­φτού­με ό­τι πε­ρί­που οι μι­σοί α­πό τους συμ­με­τέ­χο­ντες σε ε­κεί­νη τη συ­γκέ­ντρω­ση εί­χαν έρ­θει α­πό άλ­λους νο­μούς, τό­τε η συμ­με­το­χή στην συ­γκέ­ντρω­ση των με­ταλ­λω­ρύ­χων ή­ταν σε επί­πε­δο Δήμου Α­ρι­στο­τέ­λη του­λά­χι­στον τρι­πλά­σια ώς τε­τρα­πλά­σια ε­κείνης των ε­χθρών τους.  5000 άν­θρω­ποι σε έ­ναν Δή­μο με 20.000 κα­τοί­κους, εί­ναι έ­να σπά­νιο πο­σο­στό.  Α­κό­μα και για τους ί­διους τους διορ­γα­νω­τές, που ή­ταν τα τρί­α ενω­μέ­να σω­μα­τεί­α (των ερ­γα­τών υ­πο­γει­τών, των ερ­γα­ζο­μέ­νων της ε­πι­φανεί­ας και των τε­χνι­κών των υ­πο­γεί­ων) αυ­τός ο ό­γκος ή­ταν πά­νω α­πό τις αρ­χι­κές προσ­δο­κί­ες τους. Βέ­βαια τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες εί­δα­νε την αι­τί­α αυ­τής της κο­σμο­συρ­ρο­ής που ή­ταν ό­τι ο κό­σμος της δου­λειάς εί­χε θυ­μώ­σει πο­λύ με τον τραμπουκισμό των ε­μπρη­στών-βα­σα­νι­στών  κου­κου­λο­φό­ρων ε­νά­ντια στους ερ­γά­τες στις Σκου­ριές και ή­θε­λε αυ­τό το αί­σθη­μα να το δια­τρα­νώ­σει. Δη­λαδή οι α­ντι­δρα­στι­κοί σή­κω­σαν μια πέ­τρα για να ρί­ξουν στους ε­χθρούς τους που ό­μως έ­πε­σε στα πό­δια τους.
 
Η συ­γκέ­ντρω­ση ή­ταν πο­λύ καλά ορ­γα­νω­μέ­νη. Οι ο­μι­λί­ες έ­γι­ναν μέσα σ’ έ­να κλί­μα εν­θου­σια­σμού και α­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τας. Σε ό­λη τη διάρ­κεια της συ­γκέ­ντρω­σης φω­νά­ζο­νταν με δύ­να­μη συν­θή­μα­τα που εί­χαν χα­ρα­κτή­ρα εργα­τι­κό και δη­μο­κρα­τι­κό και ή­ταν ό­χι μό­νο υ­πέρ της α­νά­πτυ­ξης, αλ­λά και υ­πέρ του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, συν­θή­μα­τα πραγ­μα­τι­κά ε­ξαι­ρε­τι­κά, ό­πως: 
ΕΡ­ΓΑ­ΤΙΑ ΕΡ­ΓΑ­ΤΙΑ Ε­ΝΩ­ΜΕ­ΝΗ ΣΑ ΓΡΟ­ΘΙΑ
ΘΕ­ΛΟΥ­ΜΕ ΔΟΥ­ΛΕΙΑ ΚΑΙ Ο­ΧΙ Α­ΝΕΡ­ΓΙΑ, 
ΔΕΝ ΕΙ­ΜΑ­ΣΤΕ ΠΕ­ΝΗ­ΝΤΑ, ΔΕΝ ΕΙ­ΜΑ­ΣΤΕ Ε­ΚΑ­ΤΟ, ΕΙ­ΜΑ­ΣΤΕ ΧΙ­ΛΙΑ­ΔΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΧΡΥ­ΣΟ
ΣΗ­ΜΕ­ΡΑ ΜΙ­ΛΑ Η ΧΑΛ­ΚΙ­ΔΙ­ΚΗ
ΤΟΥ­ΡΙ­ΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕ­ΤΑΛ­ΛΕΙΑ Ε­ΧΟΥΝΕ ΚΟΙ­ΝΗ ΠΟ­ΡΕΙΑ
 ΔΟΥ­ΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ­ΚΟ­ΛΟ­ΓΙΑ ΜΑ­ΖΙ ΓΙΑ ΕΥ­Η­ΜΕ­ΡΙΑ 
 
Το κά­λε­σμα στη συ­γκέ­ντρω­ση έ­γι­νε με μια α­φί­σα που έ­γρα­φε: «Α­πό την α­φά­νεια στην ε­πι­φά­νεια» και έ­δει­χνε τους με­ταλ­λω­ρύ­χους να βγαί­νουν από τις στο­ές. Ή­ταν μό­νι­μη ε­πω­δός και στα συν­θή­μα­τα και στις το­πο­θε­τή­σεις εκεί­νων που μί­λη­σαν στη συ­γκέ­ντρω­ση  το κά­λε­σμα για ε­νό­τη­τα του λα­ού της Χαλ­κι­δι­κής μα­ζί με την κα­ταγ­γε­λί­α των τρα­μπου­κι­σμών. 
Στη συ­γκέ­ντρω­ση μί­λη­σε κοι­νός εκ­πρό­σω­πος και των τριών σω­μα­τείων, τα Δη­μο­τι­κά Συμ­βού­λια των 12 α­πό τις 16 Κοι­νό­τη­τες του Δή­μου Α­ρι­στο­τέλη ό­που στά­θη­καν ταυ­τό­χρο­να μπρο­στά στο μι­κρό­φω­νο πολ­λοί πρό­ε­δροι κοινο­τή­των,  το Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο Χαλ­κι­δι­κής, κα­θη­γη­τής πα­νε­πι­στη­μί­ου της με­ταλλειο­λο­γί­ας, και άλ­λοι ο­μι­λη­τές που μί­λη­σαν ζω­ντα­νά η έ­στει­λαν μη­νύ­μα­τα συ­μπα­ρά­στα­σης, ό­πως ο δή­μαρ­χος Θεσ­σα­λο­νί­κης Μπου­τά­ρης. 
Α­πό τα κόμ­μα­τα εί­χαν κα­λε­στεί ό­σα εί­χαν εκ­φρα­στεί υ­πέρ της ε­πέν­δυ­σης. Α­πό τη ΝΔ μί­λη­σε ο Γε­ωρ­γιά­δης και έ­στει­λε μή­νυ­μα ο Βο­ρί­δης. Α­πό το ΠΑΣΟΚ έ­στει­λε μή­νυ­μα συ­μπα­ρά­στα­σης η Χρι­στο­δου­λο­πού­λου. Εκ­πρό­σω­πος των ΑΝΕΛ μί­λη­σε απο­δο­κι­μα­ζό­με­νος σκω­πτι­κά για­τί την προ­η­γού­με­νη μέ­ρα αυτοί έ­κα­ναν η­με­ρί­δα κα­τά της ε­πέν­δυ­σης. Τα 3 σω­μα­τεί­α εί­χαν α­πευ­θύ­νει πρό­σκλη­ση στον σύ­ντρο­φο Ζα­φει­ρό­που­λο  να έρ­θει να μι­λή­σει εκ μέ­ρους της Ο­ΑΚ­ΚΕ σαν έ­νας α­πό τους κε­ντρι­κούς ο­μι­λη­τές. Την α­γά­πη των πα­λιό­τε­ρων με­ταλλω­ρύ­χων και ση­με­ρι­νών η­γε­τών του α­γώ­να στην Ο­ΑΚ­ΚΕ την εί­δα­με μό­λις φτάσα­με στο χώ­ρο της συ­γκέ­ντρω­σης.  Εί­χα­νε βα­θιά ε­χτί­μη­ση στην γραμ­μή και στην συ­νο­λι­κή  συν­δι­κα­λι­στι­κή στά­ση μας α­πό την ε­πο­χή της ΤΒΞ και τους συ­γκινού­σε ι­διαί­τε­ρα ό­τι είμασταν στο πλάι τους και τώ­ρα, ι­διαί­τε­ρα σαν η μό­νη α­ρι­στε­ρά ε­νά­ντια στους ψευ­το-α­ρι­στε­ρούς τρα­μπού­κους. Ο­ρι­σμέ­νοι μας εί­παν πό­σο πο­λύ εί­χα­με ε­πι­βε­βαιω­θεί α­πό τό­τε.
Ο σ. Ζα­φει­ρό­που­λος χει­ρο­κρο­τού­με­νος σε αρ­κε­τά ση­μεί­α του λό­γου του και με συν­θή­μα­τα να φω­νά­ζο­νται κά­θε τό­σο υ­πο­στή­ρι­ξε τον ερ­γα­τι­κό και προ­ο­δευ­τι­κό στην ου­σί­α του α­γώ­να που έ­δι­ναν οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι ξε­σκε­πά­ζοντας και μαρ­ξι­στι­κά τους α­ντι­πά­λους του, ε­νώ έμ­μεσα πλην σα­φώς α­ντι­παρα­τέ­θη­κε και στην γραμ­μή που έκ­φρα­σαν οι Γε­ωρ­γιά­δης, Βο­ρί­δης. Αυ­τοί έ­χουν δια­λε­χτεί ε­πί­τη­δες α­πό τον Σα­μα­ρά σαν οι βα­σι­κό­τε­ροι εκ­πρό­σω­ποι της φι­λο­ευ­ρω­παι­κής α­να­πτυ­ξια­κής γραμ­μής στη ΝΔ ώ­στε σαν πα­λιοί σο­βι­νι­στές, α­ντι­κομ­μου­νι­στές και υ­μνη­τές των α­στυ­νο­μι­κών λύ­σε­ων α­ντι­κει­με­νι­κά να την εκ­θέ­τουν. Στη συ­γκέ­ντρω­ση ο Γε­ωρ­γιά­δης προ­σπά­θη­σε να κα­θη­συ­χά­σει  και να εν­θου­σιά­σει τον κό­σμο με­τα­φέ­ρο­ντας του τη σι­γου­ριά ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση θα ε­πι­βά­λει την ε­πέν­δυ­ση συ­ντρί­βο­ντας με την α­στυ­νο­μί­α τους βί­αιους υ­πο­νο­μευ­τές της. 
Στη δι­κιά του το­πο­θέ­τη­ση  -που έ­να τμή­μα της δη­μο­σιεύ­ε­ται ζω­ντανά στο βί­ντε­ο του μπλο­γκ του Δή­μου Α­ρι­στο­τέ­λη και που πα­ρα­θέ­του­με  την ι­στο­σε­λί­δα μας - ο σύ­ντρο­φος Ζα­φει­ρό­που­λος εί­πε ό­τι ό­χι μό­νο α­νοι­χτά η αντι­πο­λί­τευ­ση αλ­λά ου­σια­στι­κά και η κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι ε­να­ντί­ον της ε­πέν­δυσης α­φού δεν φέρ­νει μπρο­στά στην κοι­νή γνώ­μη τους πραγ­μα­τι­κούς ε­πι­στήμο­νες και ει­δι­κούς με­ταλ­λειο­λό­γους, χη­μι­κούς μη­χα­νι­κούς και μη­χα­νι­κούς ο­ρυ­χεί­ων α­πέ­να­ντι στους συ­χνά ά­σχε­τους και τυ­πι­κά με το α­ντι­κεί­με­νο, τε­ρα­το­λό­γους υ­πο­τι­θέ­με­νους ε­πι­στή­μο­νες  του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Συ­γκε­κριμ­έ­να κα­τήγγει­λε ό­τι οι ε­πι­τρο­πές του ΤΕ­Ε Κε­ντρι­κής Μα­κε­δο­νί­ας και του ΑΠ­Θ που εκ­δί­δουν πο­ρί­σμα­τα κα­τά της ε­πέν­δυ­σης εί­ναι με­ρο­ληπ­τι­κά εκ των προ­τέρων στη­μέ­νες στη σύν­θε­ση τους και γι αυ­τό ό­χι ε­πι­στη­μο­νι­κά έ­γκυ­ρες. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι δεν θα μπο­ρέ­σουν οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι να σώ­σουν την ε­πέν­δυ­ση αν δεν υ­πο­χρε­ώ­σουν την κυ­βέρ­νη­ση να διορ­γα­νώ­σει συ­ζη­τή­σεις   στην τη­λε­όρα­ση, που τώ­ρα εί­ναι στα χέ­ρια της α­ντι­με­ταλ­λευ­τι­κής προ­πα­γάν­δας, ώ­στε να πά­ψουν οι α­πα­τε­ώ­νες να πα­ρα­σύ­ρουν το λα­ό στη Χα­λι­κι­δι­κή και στην υ­πό­λοιπη Ελ­λά­δα, και ό­τι αν αυ­τό δεν συμ­βεί τό­τε οι τρα­μπού­κοι θα εμ­φα­νί­ζονται σαν ε­πα­να­στά­τες και σαν λαι­κοί  ή­ρω­ες ό­ταν συ­γκρού­ο­νται με την α­στυνο­μί­α. Με λί­γα λό­για η Ο­ΑΚ­ΚΕ μί­λη­σε με ευ­θύ­τη­τα στους ερ­γά­τες των με­ταλ­λείων και των κα­τοί­κων α­πο­φεύ­γο­ντας να τους δώ­σει μια ψεύ­τι­κη αι­σιο­δο­ξί­α και τους κά­λε­σε να ορ­γα­νω­θούν και να στη­ρι­χθούν κυ­ρί­ως στις δυ­νά­μεις τους για να νι­κή­σουν. Ε­πί­σης ο σύ­ντρο­φος α­πα­ντώ­ντας στην ό­ψι­μη ε­πί­θε­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για τη σκαν­δα­λώ­δη με­τα­βί­βα­ση του κρά­τους των ο­ρυ­χεί­ων το 2003 εί­πε ότι οι ερ­γά­τες εί­ναι πά­ντα υ­πέρ της δια­φά­νειας και σε ότι α­φο­ρά τους κε­φα­λαιο­κρά­τες  του κά­θε Ά­κτο­ρα και της κά­θε Ελ­ντο­ρά­ντο, αλ­λά ό,τι  ό­σοι πρέ­πει να πλη­ρώ­σουν θα το κά­νουν με την πα­ρα­γω­γή να συ­νε­χί­ζε­ται και ό­χι σαν πρό­σχη­μα για να κλεί­σουν τα με­ταλ­λεί­α (δημοσιεύεται βίντεο στην ιστοσελίδα μας). 
 
Τη συ­γκέ­ντρω­ση έ­κλει­σαν οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι με τα λό­για μί­ας κό­ρης, μά­νας, και γυ­ναί­κας με­ταλ­λω­ρύ­χου,  που με μια συ­γκλο­νι­στι­κή α­πό καρ­διάς το­πο­θέ­τη­ση έκ­φρα­σε βα­θιά το πνεύ­μα τους και γι αυ­τό κα­τα­χει­ρο­κρο­τή­θη­κε. Τα λί­γα, ό­μορ­φα και κο­φτε­ρά λό­για της δεί­χνουν το βά­θος της ι­στο­ρι­κής συ­νεί­δη­σης της ερ­γα­τι­κής τά­ξης των ο­ρυ­χεί­ων Χαλ­κι­δι­κής ο­πό­τε και το βά­θος της τα­ξι­κής πά­λης που βρί­σκε­ται σε ε­ξέ­λι­ξη αυ­τή τη στιγ­μή στην περιο­χή  και που θα κρί­νει σε με­γά­λο βαθ­μό ό­χι μό­νο το μέλ­λον αυ­τής της πε­ριοχής, αλ­λά το μέλ­λον ό­λης της Ελ­λά­δας:
«Ζω στη Μ. Πα­να­γιά τα τε­λευ­ταί­α 25 χρό­νια. Πή­ρα το θάρ­ρος για να α­νέβω σε αυ­τό το βή­μα για να πω δυο λό­για για αυ­τά που σκέ­φτο­μαι.
Για να πω αυ­τά που σκέ­φτο­μαι ως κό­ρη με­ταλ­λω­ρύ­χου, ως μά­να με­ταλ­λω­ρύ­χου, ως γυ­ναί­κα με­ταλ­λω­ρύ­χου και κά­τοι­κος της ΒΑ Χαλ­κι­δι­κής.
Δεν φο­βή­θη­κα και δεν θα φοβη­θώ πο­τέ. Δεν κρύ­φτη­κα και δεν θα κρυ­φτώ πο­τέ. Σε έ­ναν τό­πο που προ­σπα­θούν με νύ­χια και δό­ντια να δεί­ξουν ό­τι εί­ναι δι­κός τους. Σε μια γη που κά­ποιοι προ­σπα­θούν να δεί­ξουν πως εί­ναι μόνο δι­κή τους. 
Υ­ψώ­νω τη φω­νή μου και ρω­τώ: 
ποιός α­πει­λεί ποιόν; Αν αυ­τοί εί­ναι κά­τοι­κοι ε­γώ τι εί­μαι;
Αν αυ­τές ει­ναι γυ­ναί­κες, ε­γώ τι εί­μαι;
Αν αυ­τές εί­ναι μα­νά­δες κό­ρες σύ­ζυ­γοι ε­γώ τό­τε τι εί­μαι;
Α­νέ­χτη­κα πολ­λά, ά­κου­σα πολ­λά εί­δα πολ­λά και α­πό σή­με­ρα θα α­κού­σω α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρα. Κα­νείς δεν θα σβή­σει τη δι­κή μου φω­νή.
Εί­μαι κά­τοι­κος της Με­γά­λης Πα­να­γιάς και α­πο­φά­σι­σα ό­τι θα α­γω­νιστώ για να α­κου­στεί και η δι­κή μας φω­νή.
Η φω­νή της το­πι­κής κοι­νω­νί­ας των Μα­ντε­μο­χω­ρί­ων.
Ήρ­θε η ώ­ρα να α­κου­στού­με. Δεν θα α­νε­χτού­με άλ­λο να μι­λούν για ε­μάς χω­ρίς ε­μάς.
Δεν θα α­νε­χτού­με άλ­λους σω­τή­ρες.
Δεν θέ­λου­με προ­στά­τες.
Ξέ­ρου­με πως θα σώ­σου­με τις οι­κο­γέ­νειές μας τον τό­πο μας και τα παι­διά μας.. Αρ­κεί να μας α­φή­σουν να το κά­νου­με. Τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες και με­τά την ε­πί­θε­ση στις Σκου­ριές γί­να­με οι άλ­λοι. Ε­γώ δεν βλέ­πω άλ­λους.
Ε­γώ βλέ­πω ένα χω­ριό. Και ε­ρω­τώ: ποιός τρο­μο­κρα­τεί ποιόν;
ποιός φι­μώ­νει ποιόν;
ποιός ε­πι­βάλ­λε­ται σε ποιόν;
Μα­ζευ­τή­κα­με ε­δώ σή­με­ρα για να δια­μαρ­τυ­ρη­θού­με και να α­ντι­δρά­σου­με.
Να φα­νού­με και ε­μείς, να α­κου­στού­με και ε­μείς.
Βγή­κα­με στο δρό­μο για να μας δούν ό­λοι αυ­τοί που πι­στεύ­ουν ό­τι οι κά­τοι­κοι της Χαλ­κι­δι­κής εί­ναι μό­νο οι 1000.
Δεν θα ξε­που­λή­σου­με ού­τε τη γη που μας με­γά­λω­σε ού­τε τον τό­πο μας, ού­τε τα βου­νά μας, ού­τε τα νε­ρά μας, ού­τε τα παι­διά μας. Και κα­νέ­ναν μα κα­νέ­ναν ξε­νό­φερ­το οι­κο­λό­γο. Ε­μείς θέ­λου­με τα παιδιά μας να με­γα­λώ­σουν ε­δώ που ε­μείς με­γα­λώ­σα­με, να ζή­σουν ε­δώ που ε­μείς ζή­σα­με, Με α­νά­πτυ­ξη με δου­λειά και πά­ντα με σε­βα­σμό στο πε­ρι­βάλ­λον.
Γιαυ­τό λοι­πόν ε­γώ η κό­ρη με­ταλ­λω­ρύ­χου, η γυ­ναί­κα με­ταλ­λω­ρύ­χου κά­τοι­κος ΒΑ Χαλ­κι­δι­κής σας κα­λώ να μας α­κο­λου­θή­σε­τε. Να μας α­κο­λου­θή­σε­τε σε αυ­τόν τον α­γώ­να που κά­ποιοι οι δή­θεν, θέ­λουν να μας ρί­ξουν στη μι­ζέ­ρια και θέ­λουν να μας την ε­πι­βάλ­λουν.
Και σας ρω­τώ:
ε­μείς ψη­φί­ζου­με α­νά­πτυ­ξη, 
ε­μείς ψη­φί­ζου­με δου­λειά,
εί­μα­στε πολ­λοί, εί­μα­στε η πλειο­ψη­φί­α αυ­τού του τό­που
Και κλεί­νο­ντας κά­τι τε­λευ­ταί­ο.
Αυ­τοί τη στιγ­μή σε ό­λα τα sites και σε ό­λα τα blogs γρά­φουν ό­τι εί­μα­στε μόνο 700. Αν νο­μί­ζουν κά­τι τέ­τοιο γε­λιού­νται και κοι­μού­νται με τα τσα­ρούχια που λέ­νε στο χω­ριό μας.
Ευ­χα­ρι­στώ!».