Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ό­ταν στα μέ­σα της δε­κα­ε­τί­ας του ’80 η σο­βιε­τι­κή πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α υπό τον Μ. Γκορ­μπα­τσόφ λάν­σα­ρε την πο­λι­τι­κή της “πε­ρε­στρό­ι­κα”, αρ­κε­τοί άν­θρωποι και πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις στον πλα­νή­τη έ­χα­φταν το πα­ρα­μύ­θι πε­ρί οι­κειοθε­λούς ε­ξη­μέ­ρω­σης της ρω­σι­κής ι­μπε­ρια­λι­στι­κής υ­περ­δύ­να­μης (η ο­ποί­α προέ­κυ­ψε μέ­σα απ’ την α­ναρ­ρί­χη­ση της κρα­τικο-κομ­μα­τι­κής α­στι­κής τά­ξης στην ε­ξου­σί­α στα μέ­σα της δε­κα­ε­τί­ας του ’50 και τη με­τα­τρο­πή των σο­σια­λι­στι­κών σχέ­σε­ων πα­ρα­γω­γής σε κα­πι­τα­λι­στι­κές),

Στα μέτρα που έχει πάρει η ΕΕ για να βοηθήσει την αγωνιζόμενη Ουκρανία περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η δέσμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων μέσα από μια μαύρη λίστα 1300 φυσικών προσώπων και 120 οντοτήτων που σχετίζονται με το Κρεμλίνο. Η κίνηση αυτή έχει αποδώσει περί τα 20,3 δις ευρώ και στόχος είναι πλέον τα παγωμένα αυτά περιουσιακά στοιχεία να κατασχεθούν για να διατεθούν στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Οχτώ από τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν ήδη δεσμεύσει πάνω από 1 δις το καθένα και σχεδόν καθένα από τα υπόλοιπα μέλη έχει παγώσει περιουσιακά στοιχεία αξίας εκατομμυρίων. Στην τελευταία θέση της λίστας και με διαφορά φιγουράρουν η Ελλάδα και η Μάλτα με πάγωμα στοιχείων αξίας μόλις 212.000 και 147.000 ευρώ αντίστοιχα!

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,

Η αεροπειρατεία και η απαγωγή του λευκορώσου αντιφρονούντα Προτάσεβιτς ουσιαστικά από το έδαφος δύο χωρών της ΕΕ, της Ελλάδας και της Λιθουανίας, και, συνακόλουθα η κακοποίηση και η απόσπαση από αυτόν «ομολογιών» σε παγκόσμια κοινή θέα σηματοδοτεί μια νέα φάση στην πολιτικοστρατιωτική επίθεση που οργανώνουν εδώ και πολλές δεκαετίες οι ρώσοι νεοχιτλερικοί ενάντια στην Ευρώπη. Μιλάμε για μια νέα φάση γιατί αυτοί διεκδικούν πια το δικαίωμα της απαγωγής υπηκόων τους από τρίτες χώρες και ειδικά το δικαίωμα στην κρατική αεροπειρατεία, δηλαδή το αξίωμα ότι οι διεθνείς ουρανοί ανήκουν στους φασίστες που βρίσκονται από κάτω τους απ όπου μπορούν να κατεβάζουν με τα καταδιωκτικά τους όποια αεροπλάνα θέλουν σαν μπεκάτσες.

Σε μια κλιμάκωση της αντισημιτικής βίας στη χώρα μας προχωράει μια από τις τραμπούκικες οργανώσεις, του πουτινικού νεοχιτλερισμού στα Εξάρχεια, η ΚΕΔ-Avantgarde. Αυτή η οργάνωση, η μόνη που τόσο ανοιχτά και ωμά στη χώρα μας  υπερασπίζει τη νεοχιτλερική εισβολή στην Ουκρανία*, όσο ανοιχτά υπερασπίζει τους νεοναζί γενοκτόνους της Χαμάς, με ανάρτηση της στο Ιντυμίντια** και στο Κινηματόραμα καλεί σε «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» έξω από μια εκδήλωση  παρουσίασης ενός βιβλίου που έχει τίτλο:  «Η πάλη ενάντια στο μίσος και τα πογκρόμ κατά των Εβραίων την ιμπεριαλιστική εποχή». Είναι για πρώτη φορά που διοργανώνεται στη χώρα μας αντισυγκέντρωση για να ασκήσει τουλάχιστον  ψυχολογική βία και έμμεσα να απειλήσει με άσκηση φυσικής βίας τους συμμετέχοντες σε μια εκδήλωση που καταφέρεται ενάντια στον αντισημιτισμό. Μάλιστα η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη στο βαθμό που αυτή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου γίνεται μέσα σε έναν κλειστό χώρο.  

Ως τώρα η Ουκρανία είχε τα όπλα της Ευρώπης, από χθες έχει και την καρδιά της. Το ακόμα πιο σπουδαίο: Η Ουκρανία γίνεται το σύμβολο μιας νέας ευρωπαϊκής αντιφασιστικής πατρίδας. 

Η θρασύδειλη ενέδρα που ο Κουίσλιγκ Τραμπ και ο Βανς-Πούτιν έστησαν στο γενναίο ηγέτη της ηρωικής Ουκρανίας δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε πολιτικό Βατερλό τους.

Στο μεταξύ οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να ετοιμάζονται για πόλεμο. Τα τσιράκια δεν θα αποτολμούσαν την ενέδρα χωρίς το αφεντικό τους να είχε αποφασίσει να επιταχύνει  την επίθεση του στην Ευρώπη μετά την αρπαγή από αυτά της προεδρίας των ΗΠΑ.

Ζήτω η ενότητα των ευρωπαϊκών λαών και χωρών. Κάτω η πέμπτη φάλαγγα του Πούτιν στην ΕΕ. Ενότητα με τις χώρες και τους λαούς του τρίτου κόσμου. Ψωμί και όπλα για μια νικηφόρα αντίσταση στο ρωσοκινέζικο νεοναζιστικό Άξονα !!!

Οι τε­λευ­ταί­ες ε­ξε­λί­ξεις στο ου­κρα­νι­κό κα­τα­δει­κνύ­ουν, αν μη τι άλλο, τον ά­θλιο χα­ρα­κτή­ρα της ευ­ρω­πα­ϊ­κής μο­νο­πω­λια­κής α­στι­κής τά­ξης - και ι­διαί­τε­ρα της δια­βρω­μέ­νης στην η­γε­σί­α α­πό το ρω­σι­κό σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό γερ­μα­νό-γαλ­λι­κής δι­πλω­μα­τί­ας - σε σχέ­ση με τη ρωσική σε ε­ξέ­λι­ξη ει­σβο­λή στην Ου­κρα­νί­α.

Tο κόμ­μα του Πού­τιν, Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α, ση­μεί­ω­σε μί­α ά­νε­τη νί­κη στις ρω­σι­κές βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές της 18/9 κα­τα­λαμ­βά­νο­ντας τα 3/4 των ε­δρών στην Κρατι­κή Δού­μα, με το υ­πό­λοι­πο πο­σο­στό να μοι­ρά­ζε­ται στα φι­λι­κά του ε­πί­σης φασι­στι­κά κόμ­μα­τα, κυ­ρί­ως το «Κ»ΚΡΟ (Ζιου­γκάνοφ), το Φι­λε­λεύ­θε­ρο Δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα (Ζι­ρι­νόφ­σκι) και τη Δί­και­η Ρω­σί­α (Μι­ρό­νοφ).

Η ουκρανική κοινότητα οργάνωσε πορεία στην Αθήνα και συγκέντρωση  στο Σύνταγμα στις 24 Φεβρουαρίου για τα δύο χρόνια της ρώσικης εισβολής για την αποικιακή προσάρτηση της Οκυρανίας.

Μαζική ήταν η παρουσία των ουκρανών προσφύγων και μεταναστών, με σημαίες, αφίσες καταγγελίας των ρώσικων εγκλημάτων, με παλμό και συνθήματα. Ξεκίνησαν με πορεία από τα Προπύλαια και έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος όπου έγιναν ομιλίες εκπροσώπων τους και προβολή βίντεο. Διάχυτο ήταν το κλίμα της συγκίνησης για την ηρωϊκή, αιματηρή και ανεξάντλητη αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στη φασιστική απειλή, τον ανυποχώρητο αγώνα που δίνουν για τη χώρα τους και για όλη την Ευρώπη.

Σε όλη τη διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν συνθήματα: «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία», «Κάτω τα χέρια από την Ουκρανία» «Πούτιν, φασίστα, δολοφόνε», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Η Ουκρανία θα νικήσει τον Χίτλερ-Πούτιν θα τσακίσει», «Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε στο φασισμό αντισταθείτε».

Η προσωρινή πολιτική ανακωχή στη Γαλλία, με την επιβίωση στο κοινοβούλιο της κυβέρνησης Λεκορνί, που την εξασφάλισε με τη δέσμευσή της για αναστολή του νόμου για το Ασφαλιστικό μέχρι τον Ιανουάριο του 2028, μετά δηλαδή τις προεδρικές εκλογές του 2027, είναι αναμφισβήτητα μια ήττα του ρωσόφιλου/ρωσόδουλου φασιστικού και σοσιαλφασιστικού μπλοκ Λεπέν-Μελανσόν. Γιατί εάν αυτό το μπλοκ αναλάβει την εξουσία με το πρώτο, κλασικό ακροδεξιό και ιστορικά εθνοπροδοτικό σκέλος της (βλ. φιλοχιτλερικοί του καθεστώτος του Βισύ), τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν, απειλεί να διαλύσει την αστική δημοκρατική αντιπουτινική και αντιτραμπική ενότητα στην Ευρώπη, να καταπουλήσει την Ουκρανία και να ανοίξει διάπλατα το δρόμο για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο νεοχιτλερικό Άξονα Ρωσίας - Κίνας.

Μπροστά σ’ αυτή την τερατωδία, το πολιτικό μπλοκ του Μακρόν, στο οποίο ανήκει και ο νέος πρωθυπουργός Λεκορνί, εκπροσωπεί οπωσδήποτε μια σχετική πρόοδο. Κι αυτό δεν είναι παράλογο. Ο Μακρόν, ολοένα και περισσότερο μετά την απώλεια των τελευταίων ψηγμάτων των παλιών, γαλλικών αποικιοκρατικών ερεισμάτων στο Σαχέλ της Αφρικής (Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας) από ανοιχτά υποστηριζόμενα από τη Ρωσία στρατιωτικά πραξικοπήματα, κινείται όλο και περισσότερο μακριά από την παλιά, μπατίρικη γαλλική ιμπεριαλιστική επεμβατική γραμμή στον Τρίτο Κόσμο, που ήταν ισχυρή ακόμη και επί Σαρκοζί και Ολάντ, σε μια γραμμή ευρωπαϊκής κι ακόμη περισσότερο δευτεροκοσμικής ενότητας απέναντι στη Μόσχα και στο Πεκίνο. Αυτό βέβαια πάντα με τις ταλαντεύσεις που είναι αναπόφευκτες για τη γερασμένη δυτικοευρωπαϊκή μονοπωλιακή αστική τάξη.

Η “κουτσή” (δηλαδή χωρίς αυτοδύναμη, φιλική προς τον ίδιο πλειοψηφία στη Βουλή) δεύτερη πενταετής προεδρία Μακρόν ήταν αποτέλεσμα μιας κάποιας σοφίας που επέδειξε ο γαλλικός λαός όταν το ’22 έδωσε στο Μακρόν τη νίκη στο β’ γύρο των προεδρικών ενάντια στη φασίστρια και φιλοπουτινική Λεπέν. Αυτό, που έγινε λίγους μόλις μήνες μετά την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνδυάστηκε με την παράλληλη απώλεια της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας από το πολιτικό του στρατόπεδο, και οφειλόταν κύρια στα μέτρα Μακρόν στο πεδίο της οικονομίας και ειδικότερα στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, που αύξανε τα όρια συνταξιοδότησης. Στην οικονομία, ο Μακρόν ακολουθούσε μέχρι τώρα, από την αρχή ουσιαστικά της προεδρίας του το 2017, τη φιλελεύθερη “ορθοδοξία”, την οποία κληρονόμησε από τα δύο ρεύματα που ουσιαστικά συγκρότησαν το μακρονικό κόμμα-μπλοκ το 2016‑17 (την οικονομικά - και πολιτικά - φιλελεύθερη, κεντρώα πτέρυγα που αποσχίστηκε από τους Σοσιαλιστές της εποχής της προεδρίας Ολάντ και τους αποσκιρτήσαντες της πιο ευρωπαϊστικής πτέρυγας της κλασικής γαλλικής Δεξιάς).