Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΠΕΛΩΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ

 

Οξύνουν τη σύγκρουση με τη δημοκρατική Ευρώπη για να μας υποδουλώσουν στο ρωσοκινεζικό άξονα

Α­πό  κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κή ά­πο­ψη η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται σε μια πο­λύ ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση, ό­πως α­να­γκά­ζε­ται πια να το α­να­γνω­ρί­σει α­κό­μα και η συμ­μορί­α των προ­βο­κα­τό­ρων που έ­χουν  αρ­πά­ξει με ψέμ­μα­τα τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τό­που.

Αυ­τό συμ­βαί­νει για­τί μό­λις τώ­ρα εκ­δη­λώ­νε­ται ταυ­τό­χρο­να το α­ποτέ­λε­σμα του πο­λύ­χρο­νου πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ α­πό τις κυ­βερ­νή­σεις Γ. Πα­πανδρέ­ου και Σα­μα­ρά (σε στε­νή πά­ντα συ­νερ­γα­σί­α με τους αρ­χι­σα­μπο­τα­ρι­στές συρι­ζαί­ους και κνί­τες) συν το α­πο­τέ­λε­σμα του ι­λιγ­γιώ­δους οι­κο­νο­μι­κού πλήγμα­τος των τε­λευ­ταί­ων τριών μη­νών α­πό την ί­δια τη συμ­μο­ρί­α, πλήγ­μα­τος που ο­φεί­λε­ται κυ­ρί­ως  στην πο­λε­μι­κή α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή εκ­στρα­τεί­α της του τε­λευ­ταί­ου μή­να. 

Αυ­τή η εκ­στρα­τεί­α, που εκ­βί­α­σε τους ευ­ρω­παί­ους πι­στω­τές με μια ά­γρια έ­ξο­δο της χώ­ρας α­πό το Ευ­ρώ, εί­χε σαν α­πο­τέ­λε­σμα την κα­τα­στροφι­κή έ­ξο­δο α­πό τη ντό­πια οι­κο­νο­μί­α ε­νός χρη­μα­τι­κού κε­φά­λαιου ύ­ψους 20δις Ευ­ρώ α­πό τις ή­δη α­δυ­να­τι­σμέ­νες τρα­πε­ζι­κές κα­τα­θέ­σεις, την παύ­ση κά­θε ε­πενδυ­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας, την υ­πο­νό­μευ­ση της ει­σα­γω­γής πρώ­των υ­λών για την πα­ρα­γω­γή και την ε­ξί­σου με­γάλη υ­πο­νό­μευ­ση των ε­ξα­γω­γών.  

Πολιτική αφύπνιση  του λαού αλλά και φασιστική απειλή

Το πο­λύ κα­λό μέ­σα σε αυ­τήν την κα­τα­στρο­φή εί­ναι  ό­τι α­πό  πο­λι­τι­κή ά­πο­ψη πο­τέ η χώ­ρα δεν ή­ταν σε κα­λύ­τε­ρη κα­τά­στα­ση τα τε­λευ­ταί­α 35 χρό­νια. Το λέ­με αυ­τό  για­τί τώ­ρα είναι  η πρώ­τη φο­ρά που οι βα­θύ­τε­ροι  υ­πεύ­θυ­νοι της πα­ρα­γω­γι­κής, πο­λι­τι­κής και η­θι­κής  κα­τρακύ­λας της χώ­ρας ό­λα αυ­τά τα χρόνια, δη­λα­δή οι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί αρ­χι­σα­μπο­τέρ, που πά­ντα κέρ­δι­ζαν α­πό κά­θε φά­ση αυ­τής της κα­τα­ρα­κύ­λας,  τώ­ρα πλη­ρώ­νουν οι ί­διοι γι αυ­τήν. Με  το που ανέ­βη­καν στην ε­ξου­σί­α και ι­κα­νο­ποί­η­σαν έ­να πο­λι­τι­κό τους ό­νει­ρο μι­σού αιώνα, οι προ­δό­τες αυ­τοί του μαρ­ξι­σμού και  του ερ­γα­ζό­με­νου λα­ού, χά­νουν μέσα σε λί­γες μέ­ρες με α­σύλ­λη­πτο ρυθ­μό  το πο­λι­τι­κό κε­φά­λαιο που κέρ­δι­σαν  με τα ψέμ­μα­τα και την υ­πο­κρισί­α τους σε έ­να τό­σο μα­κρύ διά­στη­μα.  Κα­νέ­νας, όχι μό­νο α­πό τους ψη­φο­φό­ρους τους, αλ­λά και α­πό τον υ­πό­λοι­πο πλη­θυ­σμό της χώ­ρας κα­θώς και  α­πό τον πλη­θυ­σμό  των άλ­λων  χω­ρών της Ευ­ρώ­πης, δεν θα μπο­ρού­σε να  φα­ντα­στεί ό­τι αυ­τοί οι τύ­ποι  θα ή­ταν τό­σο η­λί­θια θρα­σείς ώ­στε να υ­ψώ­νουν αλ­λε­πάλ­λη­λα α­πό­λυ­τα και η­ρω­ι­κά “ό­χι” στους δα­νει­στές τους που σε λί­γο με το ί­διο πά­θος θα τα κά­να­νε “ναι”, ή  α­κό­μα χει­ρό­τε­ρα ό­τι θα ή­ταν τό­σο ξε­τσί­πω­τοι ψεύ­τες ώ­στε να ο­νο­μά­ζουν αυ­τά τα “ναι”  “ό­χι “ και αυ­τές τις πα­νωλε­θρί­ες τους νί­κες. Αυ­τή η συ­νει­δη­τή, υ­πο­τι­μη­τι­κή της νο­η­μο­σύ­νης των πο­λι­τών και στο βά­θος φα­σι­στι­κή α­ντι­στρο­φή της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας πι­στεύου­με ό­τι  σύ­ντο­μα θα ε­ξορ­γί­σει  τους ψη­φο­φό­ρους της συμ­μο­ρί­ας  πιο πο­λύ από κά­θε άλ­λο κά­μω­μα της , ι­διαί­τε­ρα ό­ταν θα κα­τα­λάβουν ό­τι η ζω­ή τους θα γί­νει με αυ­τούς χει­ρό­τε­ρη α­πό ό­σο ή­ταν πριν, δη­λα­δή ό­ταν θα κα­τα­λά­βουν ό­τι έ­δωσαν την ε­ξου­σί­α σε ω­μούς σφε­τε­ρι­στές των ελ­πί­δων που οι ί­διοι τους φού­ντωναν κα­θη­με­ρι­νά ε­πί πέ­ντε ο­λό­κλη­ρα χρό­νια α­πελ­πι­σί­ας.  

Ε­κτι­μά­με ό­τι ό­χι πο­λύ αρ­γά η ό­ποια α­γά­πη του λα­ού σε αυ­τούς τους σφε­τε­ρι­στές θα γί­νει μί­σος. Το πό­σο με­γά­λη έ­ντα­ση θα έ­χει αυ­τό το μί­σος το κα­τά­λα­βε πρώ­τος ο πα­μπό­νη­ρος Γλέ­ζος, που η γε­ρο­ντι­κή πο­λι­τι­κά­ντι­κη ματαιο­δο­ξί­α του εί­ναι ευ­θέ­ως α­νά­λο­γη της νε­α­νι­κής του τόλ­μης. Αυ­τός λοιπόν  έ­σπευ­σε τα­χύ­τα­τα να δια­χω­ρί­σει τη θέ­ση του α­πό την η­γε­σί­α της συμ­μο­ρίας ζη­τώ­ντας συ­γνώ­μη α­πό τους ψη­φο­φό­ρους για την συμ­με­το­χή του στη δη­μιουργί­α “μιας ψευ­δαί­σθη­σης”. Σε αυ­τό το πνεύ­μα κοι­τά­νε να δια­χω­ρίσουν τώ­ρα τη θέ­ση τους α­πό τη συμ­μο­ρί­α και άλ­λοι τάχα­τες “α­ρι­στε­ροί” και “ευαί­σθητοι” του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κυ­ρί­ως συ­νι­στω­σια­κού τύ­που (πχ Ρι­νάλ­ντι της ΚΟ­Ε) που τί­ποτα τά­χα δεν έ­χουν δει και τί­πο­τα δεν έ­χουν κα­τα­λά­βει α­πό τις οι­κο­νο­μι­κές ανα­γκαιό­τη­τες που κά­νουν τον κά­θε δα­νει­ζό­με­νο να μην φτύ­νει κα­τά­μου­τρα τον δανει­στή του δη­λα­δή  να μην τον α­πο­κα­λεί το­κο­γλύ­φο και χι­τλε­ρι­κό,  ιδιαί­τε­ρα ό­ταν δεν εί­ναι κα­θό­λου ού­τε το έ­να ού­τε το άλ­λο.  Μό­νο  οι χι­τλε­ρικοί της Χρυ­σής Αυ­γής α­πο­κα­λούν το­κο­γλύ­φους  τις χώ­ρες που δα­νεί­ζουν την δι­κή μας με ε­πι­τό­κια πιο χα­μη­λά α­πό ό­σα δανείζο­νται οι ί­διες και μό­νο οι συ­ρι­ζαί­οι προ­στά­τες της Χρυ­σής Αυ­γής κα­τη­γο­ρούν τη Γερ­μα­νί­α, την πιο α­ντι­χι­τλε­ρι­κή χώ­ρα της Ευ­ρώ­πης, σαν χι­τλε­ρι­κή, την ώ­ρα που αυ­τοί συ­νερ­γάζο­νται με τους πραγ­μα­τι­κούς και εν ε­νερ­γεί­α ρώ­σους χί­τλερ.

Να για­τί αυ­τή η στά­ση έ­χει τε­λι­κά ε­ξορ­γί­σει ό­λες τις χώ­ρες της Ευρω­ζώ­νης και έ­χει ο­δη­γή­σει στην πο­λι­τι­κή α­πο­μό­νω­ση αυ­τούς τους ξι­πα­σμέ­νους σαλ­τι­μπά­γκους που δεν θα μπο­ρού­σαν να βρουν έ­ναν πιο πε­τυ­χη­μέ­νο εκ­πρό­σω­πο για να τους εκ­θέ­τει τό­σο εύ­γλωτ­τα και σε τόσο μι­κρό διά­στη­μα από τον υ­πουρ­γό οι­κο­νο­μι­κών τους.

Ο φασιστικός κίνδυνος στο πρόσωπο της προέδρου της Βουλής

Ό­σο και αν η κα­ταρ­ρα­κτώ­δης πο­λι­τι­κή α­πο­μυ­θο­ποί­η­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι έ­να ε­ξαι­ρε­τι­κό γε­γο­νός και ό­σο και αν αυ­τή η α­πο­μυ­θο­ποί­η­ση συν­δυάζε­ται α­να­πό­φευ­κτα με μια σει­ρά α­πό αλ­λε­πάλ­λη­λες δια­ψεύ­σεις, αλ­λη­λο­διαψεύ­σεις και α­ντι­φα­τι­κές το­πο­θε­τή­σεις των η­γε­τι­κών στελε­χών της κυ­βέρ­νη­σης, δη­λα­δή με μια προ­ϊ­ού­σα κρί­ση που συ­νή­θως την συ­να­ντά­ει κα­νείς στο τέ­λος  μιας δια­κυ­βέρ­νη­σης και ό­χι στην αρ­χή της, πα­ρα­φυ­λά­ει στην πε­ρί­πτωση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­νας ει­δι­κός κίν­δυ­νος. Πρό­κει­ται για τον κίν­δυ­νο που έ­χουμε ε­πι­ση­μά­νει πριν α­πό τις ε­κλο­γές η κρί­ση της δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να μην κα­τα­λή­ξει σε μια κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πτώ­ση του αλ­λά σε έ­να ι­διό­τυ­πο διαρ­κές κοι­νο­βου­λευ­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα, δη­λα­δή σε έ­να ει­δι­κού τύ­που φα­σι­στι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα, έ­να πρα­ξι­κό­πη­μα σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό που θα διε­ξά­γει  μια στε­νή η­γε­τι­κή ο­μά­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο ό­νο­μα της φτω­χο­λο­γιάς και του α­ντι­ι­μπε­ριαλι­στι­κού α­γώ­να του έ­θνους. Εί­ναι κα­τά τη γνώ­μη μας στις πα­ρού­σες υ­λι­κές συνθή­κες  ο μό­νος τρό­πος να κρα­τά­ει μια υ­περ­δύ­να­μη στην ε­ξου­σί­α έ­να έ­κτρω­μα για το ο­ποί­ο πά­λε­ψε ε­πί 40 ο­λό­κλη­ρα χρό­νια να το α­νε­βά­σει στην κυ­βέρ­νηση. 

Το πιο α­νη­συ­χη­τι­κό δείγ­μα μιας τέ­τοιας σκο­τει­νής πρό­θε­σης της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι η το­πο­θέ­τη­ση της Κων­στα­ντο­πού­λου στη θέ­ση της προ­έδρου της Βου­λής. Αυ­τό το πλά­σμα, που τό­σο σκαν­δα­λώ­δι­κα πο­δο­πά­τη­σε με σα­διστι­κό ό­σο  και γε­λοί­ο τρό­πο μια ο­λό­κλη­ρη κοι­νοβου­λευ­τι­κή ε­πι­τρο­πή στην προ­η­γού­με­νη Βου­λή και έ­γι­νε τό­σο πε­ρί­γε­λος με αυ­τή της τη στά­ση που ού­τε καν οι βου­λευ­τές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν μπο­ρού­σαν στα σο­βα­ρά να την υ­πο­στηρί­ξουν, ή­ταν δια­πι­στω­μέ­να το πιο κα­τάλ­λη­λο πρό­σω­πο για να κά­νει το ί­διο για ο­λό­κλη­ρη τη Βου­λή. Το ό­τι η το­πο­θέ­τη­σή της ή­ταν μια βα­θειά κα­θε­στω­τι­κή ε­πι­λο­γή α­πο­δει­κνύ­ε­ται α­πό  το ό­τι την ψή­φι­σαν και τα τρί­α δήθεν δη­μο­κρατι­κά φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κά κόμ­μα­τα, ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ-Πο­τά­μι, εν­θαρ­ρύ­νο­ντας έ­τσι αυ­τήν τη σο­σιαλ­φα­σί­στρια στο μελ­λο­ντι­κό έρ­γο της. Τώ­ρα δια­μαρ­τύ­ρο­νται που αυ­τή επι­χει­ρεί να α­φαι­ρέ­σει α­πό τη Βου­λή το δι­καί­ω­μα να α­πο­φα­σί­ζει αν δεν είναι πα­ρό­ντες οι φυ­λα­κι­σμέ­νοι  να­ζή­δες της ΧΑ και την ί­δια στιγ­μή στρέφει ε­ντε­λώς α­ντι­συ­νταγ­μα­τι­κά τη Βου­λή ε­νά­ντια στη δι­κα­στι­κή ε­ξου­σί­α που α­πα­γό­ρευ­σε σε αυ­τούς να συμ­με­τέ­χουν σε κά­θε συ­νε­δρί­α­ση της Βου­λής. Την ί­δια ώ­ρα α­να­κα­τεύ­ε­ται στα ζη­τή­μα­τα ου­σί­ας της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής συ­ζήτη­σης, ε­νώ αρ­χί­ζει να δί­νει το λό­γο στους βου­λευ­τές σύμ­φω­να με τα γού­στα της. Προ­η­γού­με­να έ­δι­νε ο­δη­γί­ες στο νέ­ο πρό­ε­δρο της δη­μο­κρα­τί­ας, τον θλιβε­ρό Παυ­λό­που­λο για το πως πρέ­πει να α­σκεί τα κα­θή­κο­ντά του. Αυ­τά και μό­νο τα κα­μώ­μα­τα προ­ε­τοι­μά­ζουν τη χώ­ρα για πολι­τι­κή α­νω­μα­λί­α.

 Αυ­τά μό­να τους, δεν θα ή­ταν τό­σο α­νη­συ­χη­τι­κά, αν δεν ή­ταν πρα­κτι­κές ε­νός κόμ­μα­τος που μα­ζί με τους φα­σί­στες έ­βρι­ζε για χρό­νια αισχρά το κοι­νο­βού­λιο, ε­νώ προ­πη­λά­κι­ζε και πε­τρο­βο­λού­σε ό­σο μπο­ρού­σε τους βου­λευ­τές  του, ε­νός κόμ­μα­τος που εί­ναι στο πλευ­ρό της νε­ο­να­ζι­στι­κής κυ­βέρ­νη­σης της Ρω­σί­ας. Μό­νο για αυ­τόν τον τε­λευ­ταί­ο λό­γο πρέ­πει να ε­τοι­μα­ζό­μα­στε α­πό τώ­ρα και να πα­λεύ­ου­με πο­λι­τι­κά για την α­πο­τρο­πή μιας νέ­ας φα­σι­στι­κής δι­κτα­το­ρί­ας.

Έ­χου­με κά­θε λό­γο να α­νη­συ­χού­με α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο για­τί  με ό­σα κά­νει η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα δεν θέ­λει πραγ­μα­τι­κά να μεί­νει μέ­σα στην ΕΖ και στην Ε­Ε για πο­λύ και­ρό. Αν το ή­θε­λε, ό­πως ό­λες οι προ­η­γού­με­νες, δεν θα ε­ξαπέ­λυε πο­λι­τι­κό και ι­δε­ο­λο­γι­κό πό­λε­μο ε­νά­ντια στην οι­κο­νο­μι­κή και εν μέρει πο­λι­τι­κή καρ­διά της ΕΖ που εί­ναι η Γερ­μα­νί­α ξε­κι­νώ­ντας την κοι­νο­βουλευ­τι­κή της θη­τεί­α με τη διε­θνή εκ­στρα­τεί­α της για  γερ­μα­νι­κές α­πο­ζη­μιώσεις, δη­λα­δή για την α­να­βί­ω­ση μιας πα­λιάς ε­θνι­κής έ­χθρας την ώ­ρα που ο να­ζισμός, έ­χει αλ­λά­ξει στρα­τό­πε­δο και διε­θνές κέ­ντρο. Αλ­λά πέ­ρα α­πό τη Γερμα­νί­α ό,τι έ­χει κά­νει ως τώ­ρα και με τις άλ­λες χώ­ρες της Ευ­ρώ­πης  η κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι πό­λε­μος. Το εί­πε κα­θα­ρά και ο Τσί­πρας ό­ταν δή­λω­σε α­μέ­σως με­τά την πα­ρά­τα­ση του μνη­μο­νί­ου ό­τι “κερ­δί­σα­με μια νί­κη αλ­λά ό­χι τον πό­λε­μο”. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα  αυ­τός και η κυ­βέρ­νη­σή του έ­χα­σαν μια μά­χη και την έχα­σαν για­τί, εξ αι­τί­ας της ω­μής ε­πι­θε­τι­κό­τη­τας και προ­κλη­κτι­κό­τη­τάς τους, δεν μπό­ρε­σαν να δια­σπά­σουν ού­τε τό­σο δα το μέ­τω­πο των 18 χω­ρών που οι ίδιοι με τις χο­ντρο­κομ­μέ­νες α­παι­τή­σεις τους δη­μιούρ­γη­σαν ενα­ντί­ον τους. Αν στοι­χειω­δώς δια­σώ­θη­καν α­πό έ­ναν πλή­ρη ε­ξευ­τε­λι­σμό αυ­τό το χρω­στά­νε στους  πρά­κτο­ρες ή φί­λους του Πού­τιν, Μέρ­κελ, Ο­λά­ντ, Ρέ­τζι και Γιουν­κέρ, στους ο­ποί­ους προ­φα­νώς η συμ­μο­ρί­α εξ αρ­χής στη­ρι­ζό­ταν υ­περ­τι­μώ­ντας τη δύ­ναμη του α­φε­ντι­κού τους στην Ε­Ε. 

Τι θέλει η συμμορία, να μείνει μέσα στο Ευρώ ή να φύγει;

Ε­δώ μπο­ρεί κα­νείς να α­να­ρω­τη­θεί: Μα τε­λι­κά ποιος εί­ναι ο σκο­πός της συμ­μο­ρί­ας;  να δια­σπά­σει την ζώ­νη του Ευ­ρώ, πράγ­μα που ση­μαί­νει ό­τι πρέπει να μέ­νει μέ­σα στο Ευ­ρώ ή να φύ­γει α­πό το Ευ­ρώ;  Νο­μί­ζου­με ό­τι η συμ­μο­ρί­α δεν θα φύ­γει α­πό το Ευ­ρώ πα­ρά μό­νο αν οι­κο­νο­μι­κά και πο­λι­τι­κά δεν μπο­ρεί να μέ­νει άλ­λο σε αυ­τό. Αλ­λά οι­κο­νο­μι­κά ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο δυ­σκο­λεύ­ε­ται να μεί­νει στο Ευ­ρώ κα­θώς προ­ω­θεί γορ­γά τη  ρώ­σι­κη και εν μέ­ρει κι­νέ­ζι­κη α­ποι­κια­κή οι­κο­νο­μί­α που ση­μαί­νει  ό­τι θα πρέ­πει να σκο­τώ­νει  α­στα­μά­τη­τα την σύγ­χρο­νη δυ­τι­κού τύ­που πα­ρα­γω­γή και  να α­να­τρέ­πει τους ευ­ρω­πα:ϊ­κούς κα­νό­νες του ε­λεύ­θε­ρου οι­κο­νο­μι­κού α­ντα­γω­νι­σμού που α­πο­τε­λούν τρο­χοπέ­δη στη μο­νο­πώ­λη­ση ο­λό­κλη­ρων καί­ριων πα­ρα­γω­γι­κών κλά­δων, ι­διαί­τε­ρα της ε­νέρ­γειας και των με­τα­φο­ρών, α­πό το ρω­σο­κι­νέ­ζι­κο μο­νο­πω­λια­κό κε­φά­λαιο. Αυ­τό το δι­πλό παι­χνί­δι οι ρωσό­δου­λοι αρ­χη­γοί ης ΝΔ και του ΠΑ­ΣΟΚ το παίζουν 35 πε­ρί­που χρό­νια, αλ­λά η με­γά­λη χρε­ω­κο­πί­α του 2009, έ­δει­ξε τα ό­ρια αυ­τού του παι­χνι­διού. Πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ και ρω­σο­κι­νέ­ζι­κη α­ποι­κια­κή οι­κο­νομί­α δεν μπο­ρούν να πη­γαί­νουν πια εύ­κο­λα μα­ζί. Ι­διαί­τε­ρα δεν μπο­ρούν να πηγαί­νουν μα­ζί α­πό την ώ­ρα που η Ρω­σί­α μι­σο­κή­ρυ­ξε τον πό­λε­μο στην Ευ­ρώ­πη με την ει­σβο­λή και  με­ρι­κή κα­το­χή της Ου­κρα­νί­ας και χρειά­στη­κε την Ελ­λά­δα να βγει για πρώ­τη φο­ρά στο δι­πλω­μα­τι­κό ξέ­φω­το και κό­ντρα σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη να υ­πο­στη­ρί­ξει αυ­τόν τον πόλεμο. Δη­λα­δή η Ευ­ρώ­πη ό­λο και πιο δύ­σκολα θα μπο­ρεί να στη­ρί­ζει οι­κο­νο­μι­κά μια Ελ­λά­δα που δυ­να­μώ­νει το χρέ­ος της, και ταυ­τό­χρο­να υ­πε­ρα­σπί­ζει τη Ρω­σί­α. Αυ­τό το ξέ­ρει η Ρω­σί­α και οι πρά­κτορες της στην Ελ­λά­δα. Ά­ρα το μό­νο που μπο­ρεί να κά­νουν α­φε­ντι­κά και υ­πη­ρέτες εί­ναι να μέ­νουν ό­σο πιο πο­λύ μπο­ρούν στο Ευ­ρώ για να δια­σπά­νε ό­σο μπορούν και ό­σο προ­λα­βαί­νουν την Ε­Ε, ε­νώ θα ε­τοι­μά­ζουν πυ­ρε­τώ­δι­κα ι­δε­ο­λο­γι­κά και οι­κο­νο­μι­κά τη χώ­ρα για το πέ­ρα­σμα στη δραχ­μή. Και ε­δώ δεν μι­λά­με για έ­να πέ­ρα­σμα στη δραχ­μή σε συ­νεν­νό­η­ση με την ΕΖ που θα έ­κα­νε την Ελ­λά­δα ικα­νή να προ­χω­ρή­σει μπρο­στά χω­ρίς οι­κο­νο­μι­κή συ­ντρι­βή και ταυ­τό­χρο­να χωρίς ξέ­νη οι­κο­νο­μι­κή ε­πι­τή­ρη­ση και ό­ρους, ό­πως το έ­χει προ­τεί­νει ε­δώ και δύ­ο χρό­νια η Ο­ΑΚ­ΚΕ. Μι­λά­με για μια πρά­ξη ά­γριας χρε­ω­κο­πί­ας, που θα φέ­ρει α­πόλυ­τη οι­κο­νο­μι­κή κα­τα­στρο­φή στο λα­ό μας, που οι ρω­σό­δου­λοι θα την α­πο­δώσουν στην Ευ­ρώ­πη και θα ζη­τή­σουν εκ­δί­κη­ση βά­ζο­ντας την χώ­ρα μας στο με­γάλο κα­τα­κτη­τι­κό  πό­λε­μο του α­φε­ντι­κού τους ε­νά­ντια στην τε­λευ­ταί­α.

Με­τά α­πό την πρό­σφα­τη κρί­ση έ­χθρας με την ΕΖ, το ι­δε­ο­λο­γι­κό και οι­κο­νο­μι­κό ρήγ­μα με την ΕΖ  και με την Ε­Ε έ­χει δυ­να­μώ­σει σε πρω­το­φα­νή βαθ­μό και αρ­κεί μό­νο να μι­λά­ει  σε ό­λα τα διε­θνή ΜΜΕ ο Βα­ρου­φά­κης για να δυ­να­μώ­νει αυ­τό ο­λο­έ­να. Τώ­ρα νο­μί­ζου­με ό­τι μια ε­πι­στρο­φή στην πα­λιά ευ­ρω­πα­ϊ­κή επο­χή εί­ναι α­δύ­να­τη α­φού πα­ράλ­λη­λα το σα­μπο­τάζ θα ε­ντα­θεί, και το χρέ­ος θα δυ­να­μώ­νει α­νά­λο­γα. Μέ­σα σε αυ­τές τις συν­θή­κες αυ­τό που μπο­ρεί να θέ­λει πραγ­μα­τι­κά η ρώ­σι­κη η­γε­σί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι έ­να πράγ­μα πά­νω απ ό­λα : πο­λι­τι­κό χρό­νο. 

Η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο για να ετοιμάσει το φασιστικό της μηχανισμό μέσα σε όλο το κράτος

Δη­λα­δή η κυ­βέρ­νη­ση χρειά­ζε­ται ό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο χρό­νο γί­νε­ται για να μπο­ρεί να α­ντι­με­τω­πί­σει μια ό­λο και με­γα­λύ­τε­ρη οι­κο­νο­μι­κή πτώ­ση, που θα γί­νει  κα­τα­στρο­φι­κή αν η συμ­μο­ρί­α υ­πο­χρε­ω­θεί να βγά­λει τη χώ­ρα  α­πό το Ευ­ρώ.  Ε­πει­δή τέ­τοιες ε­ξε­λί­ξεις δια­κιν­δυ­νεύ­ουν  μια πι­θα­νά έ­ντο­νη  πο­λιτι­κή α­πο­μό­νω­ση τους α­πό τις μά­ζες οι σο­σιαλ­φα­σί­στες θα προ­σπα­θή­σουν να κα­τα­κτή­σουν  νέ­ες,  ι­σχυ­ρές θέ­σεις πα­ντού μέ­σα στο κρά­τος, ι­διαί­τε­ρα μέ­σα στον στρα­τό και στην α­στυ­νομί­α για να μπο­ρούν να α­ντι­τά­ξουν την οι­κο­νομι­κή και πο­λι­τι­κή τους ε­ξου­σί­α στην πο­λι­τι­κή  τους α­πο­μό­νω­ση. Ή­δη με μια κίνη­ση το φαιο-”κόκ­κι­νο” μέ­τω­πο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ μεί­ω­σε κα­τά 54 τον α­ριθ­μό των α­νώτα­των α­ξιω­μα­τι­κών στο στρα­τό, που ή­ταν ως τώ­ρα 315! Προ­φα­νώς αυ­τή εί­ναι μια μέ­θο­δος μα­ζι­κής εκ­κα­θά­ρι­σης του πα­λιού στε­λε­χι­κού προ­σω­πι­κού. Πι­στεύ­ου­με ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα πά­νω απ ό­λα τρέ­μει μια πε­λώ­ρια πο­λι­τι­κή ή κοινω­νι­κή πί­ε­ση που θα την υ­πο­χρέ­ω­νε σε πρό­ω­ρες ε­κλο­γές, δη­λα­δή πριν να εί­ναι σε θέ­ση να ε­πι­βά­λει με άλλους τρό­πους τη ε­ξου­σί­α της, δη­λα­δή με την οικο­νο­μι­κή ε­ξα­γο­ρά κά­ποιων στρω­μά­των και με την πο­λι­τι­κή βί­α. Ή­δη το ρώ­σι­κο στρα­τό­πε­δο, δια­θέ­τει την Χρυ­σή Αυ­γή και τον φι­λο­να­ζί ψευ­το-α­ναρ­χι­σμό τύπου πυ­ρή­νων της φω­τιάς. Εν­νο­εί­ται ό­τι ρό­λο ε­ξει­δι­κευ­μέ­νης τά­χα “α­ντι­καπι­τα­λι­στι­κής” βί­ας μπο­ρούν να παί­ξουν και το ψευ­τοΚ­ΚΕ και οι ε­ξω­κοι­νο­βουλευ­τι­κές ου­ρές του τε­λευ­ταί­ου και του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Να για­τί ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ζη­τά­ει χρό­νο και να για­τί δεν ή­ταν έ­τοι­μος ού­τε οι­κο­νο­μι­κά ού­τε πο­λι­τι­κά να κο­ντρά­ρει μέ­χρι ρή­ξης με την ΕΖ  στη φά­ση που μό­λις πε­ρά­σα­με. Αυ­τό εί­ναι το νό­η­μα της φρά­σης του Τσί­πρα ό­τι “οι δα­νει­στές ή­θε­λαν να μας πα­γι­δέ­ψουν”. Εν­νο­ού­σε ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση υ­πο­χώ­ρη­σε στην ΕΖ για να μην χρε­ω­κο­πή­σει πρό­ω­ρα. Το σί­γου­ρο εί­ναι ό­τι η α­ντί­θε­ση της κυ­βέρ­νησης με την ΕΖ θα ο­ξυν­θεί παρα­πέ­ρα  ε­νώ  στο ε­σω­τε­ρι­κό ο πό­λε­μος με την ευρω­παιό­φι­λη α­στι­κή τά­ξη  θα πά­ρει τη γνω­στή μορ­φή των α­ντι-δια­φθο­ρά και α­ντι-φο­ρο­δια­φυ­γή ε­πι­λε­κτι­κών εκ­κα­θα­ρί­σε­ων  σύμ­φω­να με την με­θο­δο­λο­γί­α Πούτιν. Ό­τι εί­ναι πα­ρα­γω­γι­κό, προ­ο­δευ­τι­κό και φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κό α­πό την αστική τά­ξη και ε­πι­βιώ­νει α­κό­μα θα εκ­κα­θα­ρι­στεί έ­τσι, ε­νώ οι πραγ­μα­τι­κά διεφθαρ­μέ­νοι α­να­το­λι­κοί κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χες, ό­πως πά­ντα θα μεί­νουν  α­νέ­πα­φοι και θα δυ­να­μώ­σουν. Ή­δη οι υ­πό­λοι­πες κυ­βερ­νή­σεις της ΕΖ έ­χουν βά­λει την υ­πογρα­φή τους σε αυ­τό το προ­α­ναγ­γελ­μέ­νο όρ­γιο οι­κο­νο­μι­κής και ποι­νι­κής βί­ας που εί­ναι το “κί­νη­μα” της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης “κα­τά της δια­φθο­ράς”. Κέ­ντρο αυ­τής της εκ­στρα­τεί­ας εί­ναι η οι­κο­νο­μι­κή συ­ντρι­βή και τε­λι­κά η ά­λω­ση και οι πο­λι­τι­κές εκ­κα­θα­ρί­σεις ό­λων των με­γά­λων κα­να­λιών. Μά­λι­στα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι φί­λοι του στην Ευ­ρώ­πη έ­χουν προ­ε­τοι­μά­σει το πο­λι­τι­κό έ­δα­φος γι αυ­τό το πο­γκρόμ λέ­γο­ντας ό­τι μό­νο ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μπο­ρεί να κυ­νη­γή­σει τους πλούσιους για­τί τά­χα δεν δια­πλέ­κε­ται με αυ­τούς ό­πως δια­πλέ­κε­ται η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ. Το ό­τι αυ­τό το πα­ρα­μύ­θι πέ­ρα­σε και σε αυ­τούς έ­ξω  που βλέ­πουν πό­σο απα­τε­ώ­νας εί­ναι του­λά­χι­στον πο­λι­τι­κά ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ο­φεί­λε­ται α­πο­κλει­στι­κά στην ελ­λη­νι­κή α­στι­κή τά­ξη που πο­τέ δεν στά­θη­κε ε­μπό­διο στις ως τώ­ρα ε­πι­λεκτι­κές και συ­χνά χω­ρίς ου­σια­στι­κές  α­πο­δεί­ξεις πο­λι­τι­κές διώ­ξεις πολ­λών ση­μα­ντι­κών στελε­χών της. Ε­πί­σης έ­ξω δεν ξέ­ρουν ό­τι αυ­τό που χα­ρα­κτηρί­ζει τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι η α­πέ­ρα­ντη κά­λυ­ψη που έ­δω­σε πά­ντα στην πα­ρα­σάγ­γας με­γα­λύ­τε­ρη κρα­τι­κή δια­φθο­ρά που υ­πάρ­χει στην Ελ­λά­δα που δεν εί­ναι ε­κείνη των πο­λι­τι­κών στε­λε­χών, αλ­λά των διοι­κη­τι­κών στε­λε­χών σε ό­λη την κρατι­κή σφαί­ρα.

Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση και ό­πως και αν ε­ξε­λι­χθούν τα πράγ­μα­τα και ό­ποιοι και αν εί­ναι οι διε­θνείς και πο­λι­τι­κοί συ­σχε­τι­σμοί που θα δια­μορ­φωθούν σε λί­γες βδο­μά­δες και μή­νες έ­να εί­ναι σί­γου­ρο ό­τι οι προ­βο­κά­το­ρες είναι σε πλή­ρη δρά­ση, και ορ­γα­νώ­νουν την πο­λι­τι­κή φα­σι­στι­κή και σα­μπο­ταρι­στι­κή τους α­τζέ­ντα με φρε­νή­ρεις ρυθ­μούς. Το μό­νο κα­λό εί­ναι ό­τι ε­πει­δή εί­ναι πρά­κτο­ρες έ­χουν έλ­λει­ψη  φα­ντα­σί­ας και σχε­τι­κά μι­κρό στρα­τό α­φο­σιωμέ­νων σμπί­ρων για να ε­ξα­πα­τή­σουν και να κι­νή­σουν πο­λύ ευ­ρύ­τε­ρες μά­ζες, ό­πως τα α­φε­ντι­κά τους. Γι αυ­τό η φρο­ντί­δα τους εί­ναι να πιά­σουν γε­ρά βα­σικούς κρί­κους στον στρα­τό, στην α­στυ­νο­μί­α, και στην εκ­κλη­σί­α που α­νέ­κα­θεν κα­θο­δη­γού­σε ι­δε­ο­λο­γι­κά και πο­λι­τι­κά τα ό­πλα στη βα­σα­νι­σμέ­νη αυ­τή χώ­ρα. Βέβαια ό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο θα ε­νώ­νονται ό­λοι αυ­τοί νέ­οι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί φασί­στες, οι χι­τλε­ρι­κοί νε­ο­ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες, και το πιο μαύ­ρο εί­δος α­ξιω­ματι­κών και πα­πά­δων τό­σο πιο γρή­γο­ρη θα εί­ναι η δη­μιουρ­γί­α του α­ντί­θε­του πόλου της προ­ό­δου και της δη­μο­κρα­τί­ας με πρω­το­πό­ρους τους πραγ­μα­τι­κούς αρι­στερούς και κομ­μου­νι­στές α­ντι­φα­σί­στες.