Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

Οι οικονομικό-πολιτικές επιπτώσεις της επαναφοράς του οικονομικού εμπάργκο στο Ιράν από την προεδρία Τραμπ είναι ήδη εμφανείς τόσο στο ίδιο το Ιράν όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες που συναλλάσσονται μαζί του. Η πιο σημαντική απ’ αυτές είναι η προσέγγιση των θυμάτων του εμπάργκο με την ελάχιστα εξαρτώμενη οικονομικά από τις ΗΠΑ ρωσική υπερδύναμη.

Ενώ η μεγάλη εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση συγκλονίζοντας όλο τον πλανήτη, οι ιρανοί πρόσφυγες στην Ελλάδα συνεχίζουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους.

Οργάνωσαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα το απόγευμα της Κυριακής, 16/10 για να καταγγείλουν τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των πολιτικών κρατούμενων στις διαβόητες φυλακές-κολαστήρια του Εβίν από το εγκληματικό καθεστώς του Ιράν. Αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη κινητοποίηση μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία του Ιράν της 14/10.

Με μεγάλη επιτυχία έγινε χθες στο ξενοδοχείο Αρίων η συγκέντρωση-συζήτηση που διοργάνωσε η ιρανική κοινότητα και οι αντιφασίστες συμπαραστάτες. Οι βασικοί ομιλητές, η ιρανή δημοσιογράφος Ναζία Ματανί, ο ιρανός μεταφραστής ελληνικής λογοτεχνίας Ριμπουάρ Κομπαντί και ο γραμματέας της ΚΕ της ΟΑΚΚΕ Ηλίας Ζαφειρόπουλος ανέπτυξαν ο καθένας μια διαφορετική πλευρά του κεντρικού θέματος της συγκέντρωσης. Η πρώτη ομιλήτρια μίλησε για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν, την εξέγερση και την κτηνώδη καθεστωτική βία. Ο δεύτερος ομιλητής μίλησε για την απογοητευτική αντιμετώπιση που είχε ο αγώνας των ιρανών στην Ελλάδα από τον επίσημο πολιτικό κόσμο και ειδικά την αριστερά. Ο τρίτος ομιλητής προσπάθησε κυρίως να εξηγήσει το ζήτημα αυτό με παγκόσμιους και τοπικούς όρους ενώ ανέδειξε τη σημασία της ενότητας της ιρανικής δημοκρατικής εξέγερσης και του ουκρανικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Την Κυριακή (22/1) το μεσημέρι, ουκρανοί, ιρανοί και αντιφασίστες συμπαραστάτες στον αγώνα τους συγκεντρώθηκαν έξω από την ιρανική πρεσβεία και έφτασαν με πορεία έξω από τη ρώσικη πρεσβεία σε μία κοινή κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και το φασιστικό καθεστώς των μουλάδων στο Ιράν. Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ ήταν στο πλευρό τους. Παρά το λίγο χρόνο που μεσολάβησε από την απόφαση για την κοινή εκδήλωση και την ημέρα που πραγματοποιήθηκε, η κινητοποίηση είχε συμμετοχή, ενθουσιασμό, συγκίνηση και παλμό. Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πλακάτ κατά του Πούτιν και της εισβολής, αλλά και με τις φωτογραφίες της Μαχσά Αμινί, και των εκατοντάδων δολοφονημένων διαδηλωτών στο Ιράν, και πανό με συνθήματα «WORLD! HAVE THE COURAGE TO ADMIT THAT RUSSIA IS A TERRORIST STATE!” (ΚΟΣΜΕ! ΕΧΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!»), «STOP PUTIN, STOP WAR” (ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ), «ΟΙ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΚΡΕΜΑΝΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ».

Τον Ιού­λη του 1994 η ε­βρα­ϊ­κή κοι­νό­τη­τα του Μπουέ­νος Ά­ι­ρες δέχτη­κε μί­α με­γά­λης κλί­μα­κας δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση που στοί­χι­σε τη ζω­ή σε 85 ά­τομα τραυ­μα­τί­ζο­ντας ε­κα­το­ντά­δες άλ­λα. Πολ­λά χρό­νια αρ­γό­τε­ρα η ει­σαγ­γε­λί­α της Αρ­γε­ντι­νής κα­τη­γό­ρη­σε για την ε­πί­θε­ση τη Χεζ­μπο­λάχ και το ι­σλα­μο­φα­σιστι­κό Ι­ράν σα χρη­μα­το­δό­τη της και πέ­τυχε την έκ­δο­ση διε­θνούς ε­ντάλ­ματος σύλ­λη­ψης για 6 ά­το­μα.

Σχετικά με τις εξελίξεις στο Ιράν θα έχουμε σε λίγες μέρες μια πιο καθαρή εικόνα και ελπίζουμε μια πιο λεπτομερειακή ανάλυση. Ωστόσο για να έχουν οι αναγνώστες μας την πρώτη μας εκτίμηση για τις συγκρούσεις εκεί γράφουμε εδώ λίγα λόγια.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ και αμέσως μετά η απώλεια από τη μεριά τους του Κιρκούκ από τη συμμαχία Ιράν- Ιράκ σηματοδοτεί την αρχή της μετατροπής της ημιαυτόνομης διακυβέρνησής του ιρακινού Κουρδιστάν από έναν σε γενικές γραμμές φιλειρηνικό παράγοντα στις καταστροφικές εξελίξεις της Μέσης Ανατολής σε έναν παράγοντα πολέμου.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της εκδήλωσης της 8/1/2023 που διοργάνωσαν η Ιρανική Κοινότητα Ελλάδας και Αντιφασίστες Συμπαραστάτες κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο