Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Στο τέ­λος του Φλε­βά­ρη ψη­φί­στη­κε α­πό τη Βου­λή η ε­πι­και­ρο­ποί­η­ση του “Με­σο­πρό­θε­σμου Πλαί­σιου Δη­μο­σιο­νο­μι­κής Στρα­τη­γι­κής 2013-2016” στο ο­ποίο πε­ρι­λαμ­βά­νο­νταν (με­τα­ξύ άλ­λων) και η ε­ξής διά­τα­ξη για την παι­δεί­α: Μείω­ση α­να­πλη­ρω­τών κα­θη­γη­τών μέ­σω αύ­ξη­σης ω­ρα­ρί­ου δι­δα­σκα­λί­ας. Αυ­τό πρα­κτι­κά σή­μαι­νε ό­τι πολ­λοί κα­θη­γη­τές θα γί­νο­νταν υ­πε­ρά­ριθ­μοι,

  Α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με δύ­ο α­πο­σπά­σμα­τα α­πό έ­να ση­μα­ντι­κό άρ­θρο φά­σης που εί­χα­με γρά­ψει ό­ταν ο Σα­μα­ράς  έ­κα­νε την ε­πι­στρά­τευ­ση ε­νά­ντια στους ερ­γα­ζό­με­νους στο με­τρό. Αυ­τό το άρ­θρο ι­σχύ­ει α­τό­φιο αν ε­κεί που γί­νε­ται λό­γος για τις  α­περ­γί­ες των ΔΕ­ΚΟ α­να­φερ­θεί η α­περ­γί­α των κα­θη­γη­τών.  Ό­πως τα μι­σθο­λο­γι­κά μέ­τρα και η α­ντί­στοι­χη

  Σε μία άρθρα που γράφτηκαν και δημοσιεύτηκαν στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 15/05, πριν ανακοινωθεί τι έγινε στη συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ, προβλέπεται με ακρίβεια και αναλύεται η κατοπινή στάση της ΟΛΜΕ

  Ο αληθινός φασισμός, ο καλοδουλεμένος φασισμός, στην αρχή φαίνεται σαν απελευθέρωση. Ο πολύς κόσμος, ιδιαίτερα οι μαθητές που δίνουν εξετάσεις και οι γονείς τους, είδαν με ανακούφιση τον «αποφασιστικό» και «πολιτικά θαρραλέο» πρωθυπουργό να κάνει μια ακόμα επιστράτευση απεργών «υπέρ του λαού»

Και ξαφνικά, όπως με όλες τις καθεστωτικές, ανεξήγητες και ξαφνικές «επαναστάσεις» και «τομές» στην Ελλάδα, μπήκε ζήτημα μόνιμης και σταθερής παρουσίας της αστυνομίας στα πανεπιστήμια. Στους χώρους δηλαδή που για δεκαετίες θεωρούνταν το «πετράδι του στέμματος» της εξουσίας της ψευτοαριστεράς στη χώρα, ακόμη και σε εποχές που η εκλογική δύναμη του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπερνούσε αθροιστικά το 10%.

  Το πιο χαρακτηριστικό, και ταυτόχρονα αποκαλυπτικό, για την ταχτική των κάθε λογής συνδικαλιστάδων οποιασδήποτε πολιτικής προέλευσης -ξεκινώντας από τη ΔΑΚΕ και καταλήγοντας στην εξωκοινοβουλευτική ψευτοαριστερά παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους- είναι η στάση τους στις γενικές συνελεύσεις των τοπικών ΕΛΜΕ,