Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

 

Το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ εί­ναι η ξε­τσί­πω­τη δου­λι­κό­τη­τα της στην που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Κε­ντρι­κό πρό­σω­πο αυ­τής της πο­λι­τι­κής εί­ναι ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Ν. Κο­τζιάς, φί­λος του Ντού­γκιν, του θε­ω­ρη­τι­κού του ρώ­σι­κου νε­ο­χι­τλε­ρι­σμού και συμ­βού­λου του Πού­τιν.

Α­πα­ραί­τη­τος ό­ρος για να ε­ξυ­πη­ρε­τη­θούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των νέ­ων α­φε­ντι­κών εί­ναι η συ­νέ­χι­ση του σα­μπο­τάζ, και γι’ αυ­τό το­πο­θε­τή­θη­κε στο υ­πουρ­γεί­ο “πα­ρα­γω­γι­κής α­να­συ­γκρό­τη­σης” ο Λα­φα­ζά­νης που έ­χει τη σχε­τι­κή πεί­ρα. Το ό­τι το πρώ­το μέ­λη­μα της κυ­βέρ­νη­σης ή­ταν να διώ­ξει κά­θε δυ­τι­κό ε­πεν­δυ­τή και να προ­κα­λέ­σει κραχ στο χρη­μα­τι­στή­ριο με τη βε­βια­σμέ­νη α­να­κοί­νω­ση της δια­κο­πής του προ­γράμ­μα­τος των ι­διω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της πο­λι­τι­κής της κα­τα­στρο­φής που ε­τοι­μά­ζουν για τη χώ­ρα. Η κα­τα­στρο­φή αυ­τή έ­χει στό­χο να υ­πη­ρε­τή­σει τα νέ­α α­φε­ντι­κά ό­πως α­πο­δεί­χτη­κε με τις δη­λώ­σεις του νέ­ου υ­πουρ­γού Ναυ­τι­λί­ας Δρί­τσα που δεν πε­ρί­με­νε ε­πί­σης ού­τε μί­α μέ­ρα για να α­να­κοι­νώ­σει ό­τι σε ό­τι α­φο­ρά ει­δι­κά την Cosco, που έ­χει “ε­γκα­τα­στα­θεί” στη χώ­ρα, θα τη­ρη­θούν οι υ­πο­χρε­ώ­σεις του κρά­τους στα πλαί­σια ό­σων έ­χουν συμ­φω­νη­θεί (!), δη­λα­δή η Cosco θα μεί­νει και θα τη­ρη­θούν ό­λες οι σκαν­δα­λώ­δεις συμ­βά­σεις της σχε­δόν τζά­μπα πα­ρα­χώ­ρη­σης των προ­βλη­τών Ι­Ι και Ι­Ι­Ι. Αλ­λά για να υ­πάρ­χει κά­ποιο άλ­λο­θι στην Ευ­ρώ­πη για αυ­τή τη δια­κρι­τι­κή με­τα­χεί­ρι­ση, α­πλά μπή­κε για λί­γο στον πά­γο η α­γο­ρά του ΟΛ­Π. Μά­λι­στα ο Δρί­τσας “α­πο­κά­λυ­ψε” στην τε­λε­τή πα­ρά­δο­σης και πα­ρα­λα­βής του υ­πουρ­γεί­ου Ναυ­τι­λί­ας, ό­τι “οι συμ­φω­νί­ες σε δια­κρα­τι­κό ε­πί­πε­δο με την Κί­να εί­ναι κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης” (Ναυ­τε­μπο­ρι­κή, 29/1/2015). Ε­πι­πλέ­ον δή­λω­σε συ­γκε­κρι­μέ­να τα ε­ξής για την υ­φι­στά­με­νη συμ­φω­νί­α πα­ρα­χώ­ρη­σης στην Cosco του σταθ­μού ε­μπο­ρευ­μα­το­κι­βω­τί­ων και τη λει­τουρ­γί­α των προ­βλη­τών Ι­Ι και Ι­Ι­Ι (πρό­κει­ται για τις συμ­φω­νί­ες των 230 εκ. Ευ­ρώ που υ­πέ­γρα­ψε τε­λευ­ταί­α ο Σα­μα­ράς ά­ρον ά­ρον και στα μου­λω­χτά):

“Κά­θε τι που έ­χει ε­γκα­τα­στα­θεί με σύμ­βα­ση στη χώ­ρα μας εί­ναι σεβα­στό. Ό­σον α­φο­ρά στην πα­ρα­χώ­ρη­ση του σταθ­μού ε­μπο­ρευ­μα­το­κι­βω­τί­ων στην COSCO, στε­κό­μα­στε με πολ­λή σο­βα­ρό­τη­τα α­πέ­να­ντι στις συμ­βα­τι­κές υ­πο­χρε­ώ­σεις του ελ­λη­νι­κού κρά­τους. Θέ­λου­με κά­θε τέ­τοια σύμβα­ση να α­ντα­πο­κρί­νε­ται στις α­νά­γκες της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Πέ­ρα α­πό τη συ­ζή­τη­ση που θα α­νοί­ξου­με για αυ­τή τη συμ­φω­νί­α, το πρώ­τι­στο ζή­τη­μα εί­ναι να ε­ντάσ­σο­νται στην ανα­βάθ­μι­ση δια­κρα­τικών σχέ­σε­ων. Στο πλαί­σιο αυ­τό θέ­λου­με α­νοι­χτούς ο­ρίζο­ντες για την α­να­βάθ­μι­ση των σχέ­σε­ων με την Κί­να και τον κι­νε­ζι­κό λα­ό” (28 Γε­νά­ρη).

Αλ­λά και ο α­περ­χό­με­νος υ­πουρ­γός Μιλ­τ. Βαρ­βι­τσιώ­της δή­λω­σε ό­τι “εί­ναι ση­μα­ντι­κό να μη δια­τα­ρα­χθεί η σχέ­ση στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας με την Κί­να και δη­μιουρ­γη­θεί α­να­σφά­λεια στο ε­πεν­δυ­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον, ε­φό­σον γίνει α­να­δια­πραγ­μά­τευ­ση της σύμ­βα­σης με την Cosco”.

Δε­ξιοί κι “α­ρι­στε­ροί” στην υ­πη­ρε­σί­α του ά­πλη­στου κι­νέ­ζι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού !

Αν θυ­μό­μα­στε κα­λά, οι Συ­ρι­ζαί­οι δια­τυ­μπάνι­ζαν προ­ε­κλο­γι­κά ότι τις συμ­βά­σεις ι­διω­τι­κο­ποί­η­σης που εί­χε υ­πο­γρά­ψει η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά θα τις με­λε­τού­σαν μί­α προς μί­α ε­ξο­νυ­χι­στι­κά και, αν δεν ή­ταν προς το συμ­φέρον του ελ­λη­νι­κού λα­ού, θα τις κα­ταρ­γού­σαν. Και το εύ­λο­γο ε­ρώ­τη­μα εί­ναι: πότε πρό­λα­βαν να με­λε­τή­σουν τη σύμ­βα­ση με την Cosco και συ­μπέ­ρα­ναν ό­τι λει­τουργεί προς το συμ­φέ­ρον του ελ­λη­νι­κού λα­ού; Μέ­σα σε δύ­ο μέ­ρες με­τά τις ε­κλο­γές; Ή μή­πως εί­χαν προ­α­πο­φα­σί­σει αυ­τές τις συμ­βά­σεις, με τους Ρώ­σους-Κι­νέ­ζους-Κα­τα­ρια­νούς και λοι­πούς συμ­μά­χους, να τις κρατήσουν ου­σια­στι­κά ως έ­χουν, ε­νώ αυ­τές με δυ­τι­κές ε­ται­ρεί­ες, που α­κό­μα και να ή­θε­λαν δεν έ­χουν τα ε­σω­τε­ρι­κά ε­ρεί­σμα­τα να κά­νουν α­ποι­κια­κές συμ­βά­σεις, να τις στεί­λουν στο πυρ το ε­ξώ­τε­ρον; Για­τί πε­ρί αυ­τού πρό­κει­ται.

 

Για να δια­σφα­λι­στούν οι κα­λές σχέ­σεις με την Κί­να, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ διό­ρισε γραμ­μα­τέ­α του υ­πουρ­γι­κού συμ­βου­λί­ου, το Σπ. Σα­γιά, νο­μι­κό σύμ­βου­λο της COSCO (!) που έ­χει συμ­βά­λει στη δια­μόρ­φω­ση του σκαν­δα­λώ­δους “φι­λι­κού δια­κα­νονι­σμού” που τε­λι­κά της έ­δω­σε τζά­μπα την προ­βλή­τα Ι­Ι­Ι (Ρι­ζο­σπά­στης, 28/1/2015). Μην τυ­χόν και κα­νείς υ­πουρ­γός ξε­στρα­τί­σει α­πό λά­θος και τους δυ­σαρε­στή­σει….

Αλ­λά το πιο ση­μα­ντι­κό για τη νέ­α κυ­βέρ­νη­ση ή­ταν να δεί­ξει  α­μέ­σως  ποιος ή­ταν ο βα­σι­κός προ­στά­της της.

 

Πρώτη πράξη του πρωθυπουργού Τσίπρα, η δήλωση πίστης στον Πούτιν

 

Το πρώ­το μέ­λη­μα του Τσί­πρα ή­ταν να συ­να­ντη­θεί με το ρώ­σο πρέ­σβη στην Α­θή­να, Μα­σλόφ, ο ο­ποί­ος του ε­πέ­δω­σε συγ­χα­ρη­τή­ρια ε­πι­στο­λή του Πού­τιν. Στη συ­νά­ντη­ση το­νί­σθη­κε “η α­νά­γκη να ε­νι­σχυ­θούν οι ελ­λη­νο­ρω­σι­κές σχέσεις σε μια σει­ρά α­πό το­μείς αλ­λά και σε διε­θνές ε­πί­πε­δο, συ­νει­σφέ­ρο­ντας στην ει­ρή­νη και τη στα­θε­ρό­τη­τα της ευ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής” (www.russian.gr). Για να προ­ω­θή­σει την “ει­ρή­νη και τη στα­θε­ρό­τη­τα στην πε­ριο­χή”, ο Τσί­πρας έ­κα­νε την πρώ­τη του διε­θνή σύ­γκρου­ση ό­χι ε­νά­ντια στα μνη­μό­νια αλ­λά ε­νά­ντια σε μί­α δί­και­η και α­μυ­ντι­κή κί­νη­ση κα­ταγ­γε­λί­ας της Ρω­σί­ας α­πό την Ε­Ε για τη χι­τλερι­κή ει­σβο­λή στην Ου­κρα­νί­α. Συ­γκε­κρι­μέ­να, ο Τσί­πρας έκ­φρα­σε την έ­ντο­νη δυ­σα­ρέ­σκεια του για νέ­ες κυ­ρώ­σεις της Ε­Ε κα­τά της Ρω­σί­ας και δή­λω­σε ό­τι δεν έ­χουν τη συ­ναί­νε­ση της Ελ­λά­δας (!) Μά­λι­στα δια­μαρτυ­ρή­θη­κε με το θρά­σος που του δί­νουν οι πυ­ρη­νι­κές κε­φα­λές του α­φε­ντι­κού του για­τί δεν πε­ρί­μεναν την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να α­να­λά­βει κα­θή­κο­ντα και να τη ρω­τή­σουν πριν πά­ρουν τις α­πο­φά­σεις τους. Α­πο­δεί­χτη­κε αρ­γό­τε­ρα ό­τι αυ­τή η κα­τη­γο­ρί­α κα­τά της Ε­Ε δεν ί­σχυε (Δες σχε­τι­κό άρ­θρο σε αυ­τό το φύλ­λο της ΝΑ). Έ­τσι ο Τσί­πρας α­πο­κά­λυ­ψε μό­νο με­τά τις ε­κλο­γές την υ­πο­στή­ρι­ξη του στη ρώ­σι­κη ε­πι­θε­τικό­τη­τα, πράγ­μα που δεν εί­χε κά­νει πριν τις ε­κλο­γές κυ­ρί­ως για να μην χά­σει την υ­πο­στή­ρι­ξη α­πό τη Δύ­ση, ι­διαί­τε­ρα α­πό τις Η­ΠΑ του Ο­μπά­μα που κυ­ριολε­κτι­κά σκί­στη­καν να τον φέ­ρουν στην ε­ξου­σί­α.  

Με­τά τη συ­νά­ντη­ση του με το ρώ­σο πρέ­σβη ο Τσί­πρας συ­να­ντή­θη­κε και με τον κι­νέ­ζο πρέ­σβη στην Α­θή­να λί­γο πριν την α­να­κοί­νω­ση της κυ­βέρ­νη­σης. Δεν πε­ρί­με­νε ού­τε καν να α­να­λά­βει κα­θή­κο­ντα ο νέ­ος υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών. 

 

Ο διο­ρι­σμός σε αυ­τή τη θέ­ση του Ν. Κο­τζιά φα­νε­ρώ­νει το βρώ­μι­κο φιλο­να­ζι­στι­κό και ρω­σό­δου­λο πρό­σω­πο της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης. Ή­δη η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙ­ΖΑ δέ­χθη­κε ου­σια­στι­κά τα συγ­χα­ρη­τή­ρια της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της “ΧΑ” με μί­α α­να­κοί­νω­σή της που δή­λω­νε με εν­θου­σια­σμό ό­τι εί­ναι υ­πέρ του ελλη­νι­κού βέ­το για τις κυ­ρώ­σεις της Ε­Ε κα­τά της Ρω­σί­ας και υ­πέρ της α­πό­φα­σης για δια­κο­πή των ι­διω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων (εν­νο­εί των δυ­τι­κών ό­πως και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, για­τί εί­ναι και οι δύ­ο υ­πέρ των “ε­γκα­τε­στη­μέ­νων” α­να­το­λι­κών κρα­τι­κο­ποιή­σε­ων υ­πέρ Ρω­σί­ας και Κί­νας, και ό­σων θα ε­γκα­τα­στα­θούν στη συ­νέ­χεια).      

 

Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς και οι αγαστές σχέσεις του με το Ντούγκιν, το φίλο των απανταχού ναζιστών, συμπεριλαμβανομένων των Χρυσαυγιτών

 

Ο Ν. Κο­τζιάς προ­έρ­χε­ται α­πό την “Κ”ΝΕ, ή­ταν μέ­λος της Κ.Ε. του ψευ­τοΚΚΕ το 1989, πέ­ρα­σε α­πό το ΝΑΡ και το ΠΑ­ΣΟΚ και κα­τέ­λη­ξε στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Έ­χει οι­κοδο­μή­σει ά­ρι­στες πο­λι­τι­κές σχέ­σεις με τον υπ’ α­ριθ­μό έ­να σύμ­βου­λο του Πούτιν, το Ντού­γκιν. Ο Ντού­γκιν συμ­με­τεί­χε σε διά­λε­ξη στο Πα­νε­πι­στή­μιο Πειραιά που δό­θη­κε στα πλαί­σια του μα­θή­μα­τος “Η ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή της Ρω­σίας” το ο­ποί­ο δί­δα­σκε ο Ν. Κο­τζιάς. Στη διά­λε­ξή του ο Ντού­γκιν ε­ξή­ρε το ρό­λο της Ορ­θο­δο­ξί­ας στην ε­νό­τη­τα Ελ­λή­νων και Ρώ­σων. Σή­με­ρα έ­χει ξε­σπά­σει έ­νας πό­λε­μος με­τα­ξύ των Financial Times που έ­φε­ραν στο φως την εί­δη­ση, του ί­διου του Ν. Κο­τζιά και του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πει­ραιά που δια­ψεύ­δουν τους FT ως προς το ό­τι ήταν ο Ν. Κο­τζιάς που α­πεύ­θυ­νε την πρό­σκλη­ση στο Ντού­γκιν. Αλ­λά αυ­τό έ­χει δευ­τε­ρεύ­ου­σα ση­μα­σί­α α­πό τη στιγ­μή που εί­ναι ε­ντε­λώς σα­φές το ό­τι ή­ταν ο Ν. Κο­τζιάς υ­πεύ­θυ­νος για το ποιος θα μι­λή­σει σε μί­α διά­λε­ξη που έ­γι­νε πά­νω στο α­ντι­κεί­με­νο που δί­δα­σκε ό­πως προ­κύ­πτει α­πό την ε­πί­ση­μη α­να­κοί­νω­ση του κο­σμή­το­ρα του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πει­ραιά. Ο ί­διος ο κο­σμή­το­ρας που ε­πι­βε­βαιώ­νει ότι η διά­λε­ξη έ­γι­νε στα πλαί­σια του μα­θή­μα­τος του Κο­τζιά, α­να­φέρει ό­τι ο Ντού­γκιν αυ­το­προ­τά­θη­κε (!!!) για τη διά­λε­ξη μέ­σω συ­νερ­γα­τών του και δεν προ­σκλή­θη­κε α­πό τον Κο­τζιά. Τώ­ρα α­πό που το έ­μα­θε ο Ντού­γκιν ό­τι ο Ν. Κοτζιάς έ­κα­νε το μά­θη­μα “Ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή της Ρω­σί­ας” στο Πα­νε­πι­στή­μιο του Πει­ραιά για να αυ­το­προ­τα­θεί να δώ­σει διά­λε­ξη, δεν μπαί­νουν στον κό­πο να το ε­ξη­γή­σουν ού­τε ο κο­σμή­το­ρας, ού­τε ο Κο­τζιάς, ό­πως δεν μπαί­νουν στον κό­πο να κα­τα­δι­κά­σουν την πλατ­φόρ­μα του Ντού­γκιν και τις στε­νές σχέ­σεις του με τους να­ζι­στές της “Χρ. Αυ­γής”.

Η πλατ­φόρ­μα του Ντού­γκιν α­πο­τυ­πώ­νε­ται διε­ξο­δι­κά στο βι­βλί­ο του “Η τέ­ταρ­τη πο­λι­τι­κή θε­ω­ρί­α” ό­που ε­ξη­γεί πως πρέ­πει να ε­νω­θούν οι ψευ­το­κομμου­νι­στές και κά­θε ε­χθρός της προ­ό­δου α­πα­ντα­χού της γης με τους φα­σί­στες και να συ­γκρο­τή­σουν έ­να μέ­τω­πο που θα συ­γκρουστεί με τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θερη Δύ­ση με κέ­ντρο της την Ευ­ρα­σί­α, δη­λα­δή τε­λι­κά τη νε­ο­τσα­ρι­κή Ρω­σί­α. Το βιβλί­ο αυ­τό έ­χει να παί­ξει τον ί­διο ρό­λο που έ­παι­ξε  ο “Α­γών μου” για την ά­νο­δο του χι­τλε­ρι­σμού στην ευ­ρω­πα­ϊ­κή ή­πει­ρο.  

Ο Ντού­γκιν εί­χε συ­να­ντη­θεί το Μά­η του 2014 στη Μό­σχα με τους Ματ­θαιό­που­λο και Ζα­ρού­λια της “Χρ. Αυ­γής”. Στη συ­νά­ντη­ση ο Ντού­γκιν τό­νι­σε πως Ελλά­δα και Ρω­σί­α “μοι­ρά­ζο­νται τις κοι­νές α­ξί­ες της Ορ­θο­δο­ξί­ας και του πο­λι­τι­σμού” που α­ντι­πα­ρα­τί­θε­νται στην Ευ­ρώ­πη “των το­κο­γλύ­φων και της πα­ρακ­μής”. 

Ή­δη ο Ν. Κο­τζιάς ε­τοι­μά­ζε­ται να πά­ει στα ευ­ρω­πα­ϊ­κά όρ­γα­να για να πα­λέ­ψει την “α­πο­φυ­γή της ρή­ξης με­τα­ξύ Ε­Ε και Ρω­σί­ας”. Βέ­βαια ού­τε οι βρυ­χηθ­μοί του Τσί­πρα για το ου­κρα­νι­κό ού­τε οι διά­φο­ροι Κο­τζιά­δες θα πέρ­να­γαν στην Ευ­ρώ­πη, αν αυτή δεν κρα­τού­σε τό­σο ά­θλια υ­φε­σια­κή στά­ση α­πέ­να­ντι στον Πού­τιν και αν δεν ή­ταν δια­βρω­μέ­νη σε ό­λους τους κε­ντρι­κούς μη­χα­νι­σμούς της α­πό φί­λους του Κρεμ­λί­νου ό­πως η ύ­πα­τη εκ­πρό­σω­πος της Ε­Ε για τις ε­ξω­τερι­κές υ­πο­θέ­σεις και την πο­λι­τι­κή α­σφά­λεια Μο­γκε­ρί­νι, ο γερ­μα­νός υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Στα­ϊν­μά­γερ και η δι­πρό­σω­πη Μέρ­κελ*. 

Το άλ­λο βα­σι­κό υ­πουρ­γεί­ο στο ο­ποί­ο μπαί­νει έ­νας πο­λύ κα­λός φί­λος του Κρεμ­λί­νου, εί­ναι αυ­τό που πή­ρε ο Καμ­μέ­νος, υ­πό την ε­πι­τρο­πεί­α του πρώην κνί­τη Κώ­στα Ή­συ­χου και με υ­φυ­πουρ­γό τον α­πό­στρατο α­ξιω­μα­τι­κό Συ­ριζαί­ο Ν. Τό­σκα.

 

Π. Καμμένος: Ανάγκη να υπάρξει συνεργασία με τη Μόσχα

 

Η συμ­μα­χί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με τους ε­θνι­κο­φα­σί­στες των Α­ΝΕΛ εκ­φρά­στηκε στο υ­πουρ­γεί­ο Ε­θνι­κής Ά­μυ­νας που δό­θη­κε στον αρ­χη­γό τους Καμ­μέ­νο. Ο  ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χρειά­ζε­ται τον Καμ­μέ­νο για να μπο­ρέ­σει να πε­ρά­σει πιο εύ­κο­λα τις φι­λο­ρώ­σι­κες εκ­κα­θα­ρί­σεις του στο στρα­τό με μί­α  πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α με ε­θνι­κιστι­κό προ­σω­πεί­ο που δεν θα έ­χει το α­μαρ­τω­λό πα­ρελ­θόν του δή­θεν διε­θνιστι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ο Καμ­μέ­νος έκ­φρα­σε α­πό την πρώ­τη στιγ­μή το φι­λο­ρω­σι­σμό του με τις δη­λώ­σεις του για α­νά­γκη συ­νερ­γα­σί­ας με τη Μό­σχα, “για να ε­ξα­σφα­λι­στεί πρώ­τα απ’ ό­λα η λει­τουρ­γί­α των ρω­σι­κών ο­πλι­κών συ­στη­μά­των που δια­θέ­τουν οι Ε­νο­πλες Δυ­νά­μεις”. Κι ό­μως ο Τσί­πρας τον έ­θε­σε υ­πό την ε­πι­τρο­πεί­α του α­να­πλη­ρω­τή υ­πουρ­γού Κ. Ή­συ­χου, υ­πεύ­θυ­νου Ε­ξω­τε­ρι­κής Πο­λι­τι­κής και Άμυ­νας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πα­ρά τις α­ντιρ­ρή­σεις που έκ­φρα­σε ο Καμ­μέ­νος για αυ­τή την κί­νη­ση. Ο Κ. Ή­συ­χος ή­ταν στέ­λε­χος της “Κ”ΝΕ Κα­να­δά και του ψευ­τοΚ­ΚΕ α­πό το 1985 έ­ως την ί­δρυ­ση του Συ­να­σπι­σμού. Μα­ζί με τον Ή­συ­χο ο Τσί­πρας το­πο­θέ­τη­σε υφυ­πουρ­γό τον Ν. Τό­σκα, α­πό­στρα­το α­ξιω­μα­τι­κό, πρώ­ην ΠΑ­ΣΟΚ, και νυν α­ντι­μνημο­νια­κό Συ­ρι­ζαί­ο, ι­δρυ­τή της κί­νη­σης “Πράτ­τω” της ο­ποί­ας η­γεί­ται ο Ν. Κο­τζιάς. Βα­σι­κή θέ­ση του “Πράτ­τω” είναι ό­τι η Ελ­λά­δα πρέ­πει “να λει­τουρ­γή­σει σαν Γέ­φυ­ρα α­νά­με­σα στην Ευ­ρώ­πη και στις α­να­δυό­με­νες δυ­νά­μεις, ι­διαί­τε­ρα την Κί­να και τη Ρω­σί­α,  με τις ο­ποί­ες τη συν­δέ­ει η ι­στο­ρί­α, η πα­ρά­δο­ση, ο πολι­τι­σμός πολ­λά κοι­νά συμ­φέ­ρο­ντα στον νέ­ο κό­σμο που δια­μορ­φώ­νε­ται” (www.pratto.gr, ι­δρυ­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη). Βα­σι­κή θέ­ση του Ν. Τό­σκα εί­ναι η διεκ­δί­κη­ση πο­λι­τικού ρό­λου του στρα­τού για την α­να­τρο­πή της μνη­μο­νια­κής πο­λι­τι­κής στη βάση της “ε­νό­τη­τας” στρα­τού - λα­ού. Ο ί­διος σε ο­μι­λί­α εκ­δή­λω­σης του “Πράτ­τω” για την Ά­μυ­να το Νο­έμ­βρη του 2014 α­να­φέ­ρει ό­τι “τα δι­δάγ­μα­τα με­τά τη με­τα­πολί­τευ­ση ό­που ε­πι­κρά­τη­σε η α­ντί­λη­ψη ό­τι πρέ­πει να κτι­σθεί έ­να τεί­χος προστα­σί­ας γύ­ρω α­πό τα θέ­μα­τα και τους αν­θρώ­πους της ά­μυ­νας, μια “ζώ­νη υ­γεί­ας” ή­ταν λά­θος” και ό­τι οι πε­ρισ­σό­τε­ροι στρα­τιω­τι­κοί “ε­πει­δή προ­έρ­χο­νται α­πό λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα εί­ναι α­ντί­θε­τοι με τις πρα­κτι­κές της ο­λι­γαρ­χί­ας αλ­λά δεν έ­χει γί­νει α­κό­μη α­ντι­λη­πτό ό­τι για την α­να­τρο­πή της κα­τά­στα­σης α­παι­τεί­ται συμ­μα­χι­κή σχέ­ση με τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα, τα ο­ποί­α δεν εί­ναι α­ντα­γωνι­στι­κά αλ­λά εί­ναι η ίδια σάρ­κα και τα ο­ποί­α έ­χουν και το πρω­τεί­ο στην ιε­ράρ­χη­ση”. Αυ­τοί οι στρα­τιω­τι­κοί που προ­έρ­χο­νται α­πό “λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα” έχουν στις τά­ξεις τους σή­με­ρα φι­λο­χου­ντι­κούς και φι­λο­να­ζι­στές που θα στηρί­ξουν το σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό κρά­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στα πλαί­σια του “με­τώ­που α­να­τροπής” στρα­τού-λα­ού. 

Ό­μως και η α­στυ­νο­μί­α που για άλ­λη μια φο­ρά ψή­φι­σε και μά­λι­στα σε με­γα­λύ­τε­ρο πο­σο­στό α­πό προ­η­γού­με­νες ε­κλο­γές τη “Χρυ­σή Αυ­γή”, βρή­κε έ­να φιλι­κό πρό­σω­πο στο νέ­ο υ­πουρ­γό Δη­μό­σιας Τά­ξης και Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, Πανού­ση.

 

Πανούσης: “Θα συμφιλιώσουμε τον πολίτη με τον αστυνομικό”

 

Η ά­νο­δος της να­ζι­στι­κής “Χρ. Αυ­γής” στην α­στυ­νο­μί­α δεν α­πα­σχο­λεί κα­θό­λου το νέ­ο υ­πουρ­γό ο ο­ποί­ος δή­λω­σε ό­τι το βα­σι­κό πρό­βλη­μα εί­ναι η σω­στή “εκ­παί­δευ­ση” των α­στυ­νο­μι­κών, και κα­θό­λου η α­πο­να­ζι­στι­κο­ποί­η­σή της, και η πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή πει­θαρ­χι­κή τι­μω­ρί­α για βασα­νι­σμούς κρα­του­μέ­νων και με­τα­να­στών. Μά­λι­στα, εί­πε ό­τι αυ­τή η Α­στυ­νο­μί­α, “πρέ­πει να δι­δά­ξει ή­θος, δη­μο­κρα­τί­α και πί­στη στον κοι­νο­βου­λευ­τι­σμό και στο Σύ­νταγ­μα”. Δια­φώ­νησε τά­χα με τον αρ­χη­γό του τον Τσί­πρα για το θέ­μα της ο­πλο­φο­ρί­ας στις διαδη­λώ­σεις και εί­πε ό­τι πρέ­πει να έ­χει η α­στυ­νο­μί­α ό­πλο στις δια­δη­λώ­σεις, αρκεί να εκ­παι­δευ­τεί ο α­στυ­νο­μι­κός για να ξέ­ρει τι θα κά­νει το ό­πλο. Η α­στυνο­μί­α θα παί­ξει ρό­λο κα­τα­στο­λής με τον ο­πλι­σμό της και τη “σω­στή” εκ­παί­δευσή της στις α­ντι-συ­ρι­ζαί­ι­κες δια­δη­λώ­σεις που αρ­γά ή γρή­γο­ρα θα ξε­σπά­σουν.

Η ου­σια­στι­κή και­νο­το­μί­α της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι ό­τι η α­στυνο­μί­α με­τα­κό­μι­σε στην αρ­μο­διό­τη­τα του υ­πε­ρυ­πουρ­γού Ε­σω­τε­ρι­κών, Βού­τση, που μό­νο ε­χθρό της σο­σιαλ­φα­σι­στι­κής βί­ας δεν μπο­ρεί κα­νείς να τον χα­ρακτη­ρί­σει.

 

Σε τέσσερα υπερυπουργεία οι βασικοί τομείς της διοίκησης, της οικονομίας, της παραγωγής και της παιδείας

 

Ου­σια­στι­κά δεν μειώ­θη­καν οι υ­πουρ­γοί, αλ­λά τα υ­πουρ­γεί­α και συγκρο­τή­θη­κε έ­να υ­περ­συ­γκε­ντρω­τι­κό σχή­μα, ό­που α­νε­ξάρ­τη­τα υ­πουρ­γεί­α συγ­χω­νεύ­τη­καν σε υ­πε­ρυ­πουρ­γεί­α που έ­χουν στα χέ­ρια τους τέσ­σε­ρα βα­σι­κά στελέ­χη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με πολ­λούς α­να­πλη­ρω­τές υ­πουρ­γούς, ο Βού­τσης (Ε­σω­τε­ρι­κών - Διοι­κη­τι­κής Α­να­συ­γκρό­τη­σης που πε­ρι­λαμ­βά­νει στην αρ­μο­διό­τη­τά του και την α­στυ­νο­μί­α) , ο Λα­φα­ζά­νης (Παρα­γω­γι­κής Α­να­συ­γκρό­τη­σης , Πε­ρι­βάλ­λο­ντος και Ε­νέρ­γειας), ο Στα­θά­κης (Οι­κο­νο­μί­ας, Υ­πο­δο­μών, Ναυ­τι­λί­ας και Του­ρι­σμού) και ο Μπαλ­τάς (Παι­δεί­ας, Πο­λι­τι­σμού και Θρη­σκευ­μά­των). Αυ­τό δεί­χνει πό­σο στε­νά κα­θο­δη­γη­μέ­νη θα εί­ναι η νέ­α κυ­βέρ­νη­ση α­πό έ­να η­γε­τι­κό α­πα­ράτ και ό­τι η πο­λυ­φω­νί­α εί­ναι πλα­σμα­τι­κή και θα ε­φαρ­μό­ζε­ται τε­λι­κά μό­νο ό­τι διατά­ξει το στε­νό η­γε­τι­κό ε­πι­τε­λεί­ο.

Ό­λοι αυ­τοί μί­λη­σαν με έ­να στό­μα, ε­ξαγ­γέλ­λο­ντας διά­φο­ρα φι­λο­λα­ϊκά μέ­τρα, ό­πως, το βα­σι­κό μι­σθό στα 751 Ευ­ρώ, την ε­πα­να­φο­ρά της 13ης σύ­ντα­ξης, την επα­να­πρό­σλη­ψη διά­φο­ρων κα­τη­γο­ριών που βγή­καν στη δια­θε­σι­μό­τη­τα, με αδιευ­κρί­νι­στα κρι­τή­ρια, και σε α­διευ­κρί­νι­στο χρό­νο. Με αυ­τές τις ε­πα­να­προσλή­ψεις ε­τοι­μά­ζουν την ε­ξα­γο­ρά πλα­τιών στρω­μά­των δη­μο­σί­ων υ­παλ­λή­λων και τη συ­γκρό­τη­ση κομ­μα­τι­κών στρα­τών. 

Το βα­σι­κό των ε­ξαγ­γε­λιών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι ό­τι πε­ρι­λαμ­βά­νουν διάφο­ρα φι­λο­λα­ϊ­κά “θα” που στη­ρί­ζο­νται σε έ­ναν α­έ­ρα. Με έ­να μα­γι­κό ρα­βδί, ε­ξα­φανί­στη­καν τα νού­με­ρα των ει­σα­γω­γών, ε­ξα­γω­γών, των ρυθ­μών α­νά­πτυ­ξης, της παρα­γω­γής, των δη­μο­σιο­νο­μι­κών ελ­λειμ­μά­των, της ρευ­στό­τη­τας, των δια­θέ­σι­μων πο­σών των τα­μεί­ων, και ό­λη η συ­ζή­τη­ση για το αν τα τα­μεί­α εί­ναι ά­δεια ή γε­μά­τα, τι θα γί­νει με το μνη­μό­νιο, πως και με ποια ε­πι­τό­κια θα βρουν δα­νεικά, πό­σο κού­ρε­μα χρέ­ους θα ε­πι­διώ­ξουν, πως θα ξε­πλη­ρώ­σουν τα ο­μό­λο­γα που λήγουν. Θα δεί­ξει σύ­ντο­μα ποιες με­θό­δους εκ­βια­σμού της Ευ­ρώ­πης και α­νωμα­λί­ας θα α­κο­λου­θή­σουν για να ε­ξα­σφα­λί­σουν για κά­ποιο διά­στη­μα κά­ποια χρή­μα­τα που θα α­να­κου­φί­σουν προ­σω­ρι­νά μό­νο τον πλη­θυ­σμό.

Αλ­λά ού­τε ο βα­σι­κός μι­σθός των 751 Ευ­ρώ, ού­τε η 13η σύ­ντα­ξη, θα α­να­κουφί­σει το πλή­θος των α­νέρ­γων που ο­λο­έ­να αυ­ξά­νε­ται και που δεν έ­χει κα­νέ­να ει­σό­δη­μα, και ζει μέ­σα στην α­νέ­χεια και στην ε­ξα­θλί­ω­ση. Αυ­τή η α­νερ­γί­α θα συνε­χί­ζε­ται ό­σο συ­νε­χί­ζε­ται το σα­μπο­τάζ, και ό­σο η δη­λω­μέ­νη δου­λι­κό­τη­τα της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης στον Πού­τιν ε­ξα­σφα­λί­ζει έ­να α­πό τα πιο βα­σι­κά ερ­γα­λεί­α του σα­μπο­τάζ που εί­ναι το α­κρι­βό ρώ­σι­κο φυ­σι­κό α­έ­ριο. Και α­σφα­λώς ο βα­σι­κός μι­σθός των 751 Ευ­ρώ δεν θα ε­φαρ­μο­στεί πο­τέ στην Cosco που έ­χει βρει πολ­λούς τρό­πους να πα­ρα­κά­μπτει το ερ­γα­τι­κό δί­καιο μέ­σω ερ­γο­λά­βων, και την ο­ποί­α η νέ­α κυ­βέρ­νη­ση υ­πο­δέ­χτη­κε με α­νοι­χτές α­γκά­λες. Α­να­λό­γως δεν θα ε­φαρμο­στεί και στα άλ­λα α­να­το­λι­κά κά­τερ­γα που ε­τοι­μά­ζο­νται.

 

Σύμ­φω­να με τις δια­κη­ρύ­ξεις της, η βα­σι­κή πη­γή πα­ρα­γω­γής του πλούτου για τη νέ­α κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι η κα­τα­πο­λέ­μη­ση της δια­πλο­κής, της δια­φθοράς, και της φο­ρο­δια­φυ­γής και για αυ­τό έ­φτια­ξε και υ­πουρ­γεί­ο για την κα­ταπο­λέ­μη­ση της δια­φθο­ράς, με υ­πουρ­γό το Νι­κο­λού­δη, το ο­ποί­ο θα υ­πά­γε­ται α­πευ­θεί­ας στον Τσί­πρα και για αυ­τό ο­νο­μά­στη­κε υ­πουρ­γεί­ο Ε­πι­κρα­τεί­ας. Αυ­τή εί­ναι η πιο δη­μα­γω­γι­κή θέ­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, α­φού εί­ναι φα­νε­ρό ό­τι μια χώ­ρα και ο λα­ός της δεν μπο­ρούν να ζή­σουν α­πό την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της δια­φθο­ράς, της δια­πλο­κής και της φο­ρο­δια­φυ­γής. Και βέ­βαια αν το εν­νο­ού­σε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μπο­ρού­σε κα­νείς να κά­νει υ­πο­λο­γι­σμούς, αλ­λά ποια δια­φθο­ρά θα κα­τα­πο­λε­μή­σει όταν ό­λοι οι α­λη­θι­νοί ο­λι­γάρ­χες της χώ­ρας, Κόκκα­λης, Μπό­μπο­λας και σί­α μέ­νουν στο α­πυ­ρό­βλη­το; Κα­τά τα άλ­λα ό­λη αυ­τή η δη­μα­γω­γί­α θα χρη­σι­μο­ποι­η­θεί για να εκ­κα­θα­ρι­στούν και να χτυ­πη­θούν ό­σοι α­στοί μπαί­νουν στο δρό­μο των α­να­το­λι­κών ο­λι­γαρ­χών και των ρω­σο­κι­νέ­ζι­κων α­φε­ντι­κών.

Σε ό­τι α­φο­ρά το σκέ­λος α­νά­πτυ­ξη, ό­ποιοι ε­πεν­δυ­τές εν­δια­φέ­ρο­νται πρέ­πει να πά­νε να βρουν τους αρ­μό­διους υ­πουρ­γούς που θα τους ε­νη­με­ρώ­σουν που μπο­ρούν να ε­πεν­δύ­σουν ό­πως δή­λω­σε ο α­ντι­πρό­ε­δρος της κυ­βέρ­νη­σης Δρα­γα­σά­κης. Αυ­τό εί­ναι το πρό­γραμ­μα ε­πεν­δύ­σε­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ! Α­ρέ­σεις στον Τσί­πρα και στο Λα­φα­ζά­νη, έ­χει κα­λώς, δεν τους α­ρέ­σεις φεύ­γεις. 

Σε ό­λο αυ­τό το θί­α­σο θα δε­σπό­ζει ο νέ­ος α­στέ­ρας του σο­σιαλ­φα­σι­σμού, ο υ­πουρ­γός οι­κο­νο­μι­κών Βα­ρου­φά­κης, ο ο­ποί­ος με τό­νους α­λα­ζο­νεί­ας καθη­σύ­χα­σε τους ευ­ρω­παί­ους λέ­γο­ντας ό­τι δεν πρό­κει­ται να ξε­κι­νή­σει σκη­νικό φαρ-ουέ­στ, αλ­λά θέ­λει συ­νεν­νό­η­ση. Στα πλαί­σια του γε­νι­κό­τε­ρου πνεύ­ματος της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ο πο­λύς υ­πουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών, δεν α­να­φέρ­θη­κε επί­σης ού­τε σε έ­να νού­με­ρο της οι­κο­νο­μί­ας, ε­νη­μέ­ρω­σε ό­μως ό­τι πολ­λά α­πό τα δει­νά των ελ­λή­νων προ­έρ­χο­νται α­πό το γε­γο­νός ό­τι υ­πέ­κυ­ψαν στον κα­τα­ναλω­τι­σμό και φορ­τώ­θη­καν με πι­στω­τι­κές κάρ­τες και στε­γα­στι­κά δά­νεια, ε­νώ ευ­τυ­χι­σμέ­νος εί­σαι μό­νο ό­ταν α­σπά­ζε­σαι το λι­τό βί­ο… Αυ­τή εί­ναι μί­α προ­ειδο­ποί­η­ση για το τι πρό­κει­ται να α­κο­λου­θή­σει….

Σε αυ­τό το φαιο-”κόκ­κι­νο” ε­κτρω­μα­τι­κό κρά­τος που ε­τοι­μά­ζε­ται σύντο­μα θα ξε­κι­νή­σουν δη­μο­κρα­τι­κές α­ντι­στά­σεις. Αυ­τή την πε­ρί­ο­δο η Ο­ΑΚ­ΚΕ έχει να παί­ξει έ­να κρί­σι­μο ρό­λο. 

 

*Λί­γο πριν την ε­κτύ­πω­ση αυ­τού του φύλ­λου της Νέ­ας Α­να­το­λής μά­θα­με ότι ο Κο­τζιάς ή­ταν έ­νας βα­σι­κός κρί­κος σε μια αλυ­σί­δα κυ­βερ­νή­σε­ων,  ό­πως της Γαλ­λί­ας, της Ι­τα­λί­ας, της Αυ­στρί­ας,  της Ουγ­γα­ρί­ας, της Κύ­πρου αλ­λά και στε­λε­χών φί­λων και πρα­κτό­ρων της Ρω­σί­ας,  ό­πως ο Υ­ΠΕΞ της Γερ­μα­νί­ας Στα­ϊνμά­γερ και η ε­πι­κε­φα­λής της δι­πλω­μα­τί­ας της Ε­Ε Μο­γκε­ρί­νι, που βρή­καν ευ­και­ρί­α και στοι­χή­θη­καν πί­σω α­πό τον ξε­διά­ντρο­πα που­τι­νι­κό Κο­τζιά για να α­πο­φα­σί­σουν τε­λι­κά έ­να ό­χι σε νέ­α μέ­τρα κα­τά της Ρω­σί­ας, α­φή­νο­ντας χω­ρίς α­πά­ντη­ση τη νέ­α ε­πί­θε­ση του Κρεμ­λί­νου στην Ου­κρα­νί­α και τη σφα­γή στη Μαριού­πο­λη.