“Κάθε τι που έχει εγκατασταθεί με σύμβαση στη χώρα μας είναι σεβαστό. Όσον αφορά στην παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων στην COSCO, στεκόμαστε με πολλή σοβαρότητα απέναντι στις συμβατικές υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους. Θέλουμε κάθε τέτοια σύμβαση να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Πέρα από τη συζήτηση που θα ανοίξουμε για αυτή τη συμφωνία, το πρώτιστο ζήτημα είναι να εντάσσονται στην αναβάθμιση διακρατικών σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό θέλουμε ανοιχτούς ορίζοντες για την αναβάθμιση των σχέσεων με την Κίνα και τον κινεζικό λαό” (28 Γενάρη).
Αλλά και ο απερχόμενος υπουργός Μιλτ. Βαρβιτσιώτης δήλωσε ότι “είναι σημαντικό να μη διαταραχθεί η σχέση στρατηγικής σημασίας με την Κίνα και δημιουργηθεί ανασφάλεια στο επενδυτικό περιβάλλον, εφόσον γίνει αναδιαπραγμάτευση της σύμβασης με την Cosco”.
Δεξιοί κι “αριστεροί” στην υπηρεσία του άπληστου κινέζικου σοσιαλιμπεριαλισμού !
Αν θυμόμαστε καλά, οι Συριζαίοι διατυμπάνιζαν προεκλογικά ότι τις συμβάσεις ιδιωτικοποίησης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά θα τις μελετούσαν μία προς μία εξονυχιστικά και, αν δεν ήταν προς το συμφέρον του ελληνικού λαού, θα τις καταργούσαν. Και το εύλογο ερώτημα είναι: πότε πρόλαβαν να μελετήσουν τη σύμβαση με την Cosco και συμπέραναν ότι λειτουργεί προς το συμφέρον του ελληνικού λαού; Μέσα σε δύο μέρες μετά τις εκλογές; Ή μήπως είχαν προαποφασίσει αυτές τις συμβάσεις, με τους Ρώσους-Κινέζους-Καταριανούς και λοιπούς συμμάχους, να τις κρατήσουν ουσιαστικά ως έχουν, ενώ αυτές με δυτικές εταιρείες, που ακόμα και να ήθελαν δεν έχουν τα εσωτερικά ερείσματα να κάνουν αποικιακές συμβάσεις, να τις στείλουν στο πυρ το εξώτερον; Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Για να διασφαλιστούν οι καλές σχέσεις με την Κίνα, ο ΣΥΡΙΖΑ διόρισε γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, το Σπ. Σαγιά, νομικό σύμβουλο της COSCO (!) που έχει συμβάλει στη διαμόρφωση του σκανδαλώδους “φιλικού διακανονισμού” που τελικά της έδωσε τζάμπα την προβλήτα ΙΙΙ (Ριζοσπάστης, 28/1/2015). Μην τυχόν και κανείς υπουργός ξεστρατίσει από λάθος και τους δυσαρεστήσει….
Αλλά το πιο σημαντικό για τη νέα κυβέρνηση ήταν να δείξει αμέσως ποιος ήταν ο βασικός προστάτης της.
Πρώτη πράξη του πρωθυπουργού Τσίπρα, η δήλωση πίστης στον Πούτιν
Το πρώτο μέλημα του Τσίπρα ήταν να συναντηθεί με το ρώσο πρέσβη στην Αθήνα, Μασλόφ, ο οποίος του επέδωσε συγχαρητήρια επιστολή του Πούτιν. Στη συνάντηση τονίσθηκε “η ανάγκη να ενισχυθούν οι ελληνορωσικές σχέσεις σε μια σειρά από τομείς αλλά και σε διεθνές επίπεδο, συνεισφέροντας στην ειρήνη και τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής” (www.russian.gr). Για να προωθήσει την “ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή”, ο Τσίπρας έκανε την πρώτη του διεθνή σύγκρουση όχι ενάντια στα μνημόνια αλλά ενάντια σε μία δίκαιη και αμυντική κίνηση καταγγελίας της Ρωσίας από την ΕΕ για τη χιτλερική εισβολή στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα, ο Τσίπρας έκφρασε την έντονη δυσαρέσκεια του για νέες κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας και δήλωσε ότι δεν έχουν τη συναίνεση της Ελλάδας (!) Μάλιστα διαμαρτυρήθηκε με το θράσος που του δίνουν οι πυρηνικές κεφαλές του αφεντικού του γιατί δεν περίμεναν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει καθήκοντα και να τη ρωτήσουν πριν πάρουν τις αποφάσεις τους. Αποδείχτηκε αργότερα ότι αυτή η κατηγορία κατά της ΕΕ δεν ίσχυε (Δες σχετικό άρθρο σε αυτό το φύλλο της ΝΑ). Έτσι ο Τσίπρας αποκάλυψε μόνο μετά τις εκλογές την υποστήριξη του στη ρώσικη επιθετικότητα, πράγμα που δεν είχε κάνει πριν τις εκλογές κυρίως για να μην χάσει την υποστήριξη από τη Δύση, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ του Ομπάμα που κυριολεκτικά σκίστηκαν να τον φέρουν στην εξουσία.
Μετά τη συνάντηση του με το ρώσο πρέσβη ο Τσίπρας συναντήθηκε και με τον κινέζο πρέσβη στην Αθήνα λίγο πριν την ανακοίνωση της κυβέρνησης. Δεν περίμενε ούτε καν να αναλάβει καθήκοντα ο νέος υπουργός Εξωτερικών.
Ο διορισμός σε αυτή τη θέση του Ν. Κοτζιά φανερώνει το βρώμικο φιλοναζιστικό και ρωσόδουλο πρόσωπο της νέας κυβέρνησης. Ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε ουσιαστικά τα συγχαρητήρια της ναζιστικής συμμορίας της “ΧΑ” με μία ανακοίνωσή της που δήλωνε με ενθουσιασμό ότι είναι υπέρ του ελληνικού βέτο για τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας και υπέρ της απόφασης για διακοπή των ιδιωτικοποιήσεων (εννοεί των δυτικών όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι και οι δύο υπέρ των “εγκατεστημένων” ανατολικών κρατικοποιήσεων υπέρ Ρωσίας και Κίνας, και όσων θα εγκατασταθούν στη συνέχεια).
Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς και οι αγαστές σχέσεις του με το Ντούγκιν, το φίλο των απανταχού ναζιστών, συμπεριλαμβανομένων των Χρυσαυγιτών
Ο Ν. Κοτζιάς προέρχεται από την “Κ”ΝΕ, ήταν μέλος της Κ.Ε. του ψευτοΚΚΕ το 1989, πέρασε από το ΝΑΡ και το ΠΑΣΟΚ και κατέληξε στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει οικοδομήσει άριστες πολιτικές σχέσεις με τον υπ’ αριθμό ένα σύμβουλο του Πούτιν, το Ντούγκιν. Ο Ντούγκιν συμμετείχε σε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά που δόθηκε στα πλαίσια του μαθήματος “Η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας” το οποίο δίδασκε ο Ν. Κοτζιάς. Στη διάλεξή του ο Ντούγκιν εξήρε το ρόλο της Ορθοδοξίας στην ενότητα Ελλήνων και Ρώσων. Σήμερα έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος μεταξύ των Financial Times που έφεραν στο φως την είδηση, του ίδιου του Ν. Κοτζιά και του Πανεπιστημίου Πειραιά που διαψεύδουν τους FT ως προς το ότι ήταν ο Ν. Κοτζιάς που απεύθυνε την πρόσκληση στο Ντούγκιν. Αλλά αυτό έχει δευτερεύουσα σημασία από τη στιγμή που είναι εντελώς σαφές το ότι ήταν ο Ν. Κοτζιάς υπεύθυνος για το ποιος θα μιλήσει σε μία διάλεξη που έγινε πάνω στο αντικείμενο που δίδασκε όπως προκύπτει από την επίσημη ανακοίνωση του κοσμήτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ο ίδιος ο κοσμήτορας που επιβεβαιώνει ότι η διάλεξη έγινε στα πλαίσια του μαθήματος του Κοτζιά, αναφέρει ότι ο Ντούγκιν αυτοπροτάθηκε (!!!) για τη διάλεξη μέσω συνεργατών του και δεν προσκλήθηκε από τον Κοτζιά. Τώρα από που το έμαθε ο Ντούγκιν ότι ο Ν. Κοτζιάς έκανε το μάθημα “Εξωτερική πολιτική της Ρωσίας” στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά για να αυτοπροταθεί να δώσει διάλεξη, δεν μπαίνουν στον κόπο να το εξηγήσουν ούτε ο κοσμήτορας, ούτε ο Κοτζιάς, όπως δεν μπαίνουν στον κόπο να καταδικάσουν την πλατφόρμα του Ντούγκιν και τις στενές σχέσεις του με τους ναζιστές της “Χρ. Αυγής”.
Η πλατφόρμα του Ντούγκιν αποτυπώνεται διεξοδικά στο βιβλίο του “Η τέταρτη πολιτική θεωρία” όπου εξηγεί πως πρέπει να ενωθούν οι ψευτοκομμουνιστές και κάθε εχθρός της προόδου απανταχού της γης με τους φασίστες και να συγκροτήσουν ένα μέτωπο που θα συγκρουστεί με τη νεοφιλελεύθερη Δύση με κέντρο της την Ευρασία, δηλαδή τελικά τη νεοτσαρική Ρωσία. Το βιβλίο αυτό έχει να παίξει τον ίδιο ρόλο που έπαιξε ο “Αγών μου” για την άνοδο του χιτλερισμού στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ο Ντούγκιν είχε συναντηθεί το Μάη του 2014 στη Μόσχα με τους Ματθαιόπουλο και Ζαρούλια της “Χρ. Αυγής”. Στη συνάντηση ο Ντούγκιν τόνισε πως Ελλάδα και Ρωσία “μοιράζονται τις κοινές αξίες της Ορθοδοξίας και του πολιτισμού” που αντιπαρατίθενται στην Ευρώπη “των τοκογλύφων και της παρακμής”.
Ήδη ο Ν. Κοτζιάς ετοιμάζεται να πάει στα ευρωπαϊκά όργανα για να παλέψει την “αποφυγή της ρήξης μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας”. Βέβαια ούτε οι βρυχηθμοί του Τσίπρα για το ουκρανικό ούτε οι διάφοροι Κοτζιάδες θα πέρναγαν στην Ευρώπη, αν αυτή δεν κρατούσε τόσο άθλια υφεσιακή στάση απέναντι στον Πούτιν και αν δεν ήταν διαβρωμένη σε όλους τους κεντρικούς μηχανισμούς της από φίλους του Κρεμλίνου όπως η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις και την πολιτική ασφάλεια Μογκερίνι, ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Σταϊνμάγερ και η διπρόσωπη Μέρκελ*.
Το άλλο βασικό υπουργείο στο οποίο μπαίνει ένας πολύ καλός φίλος του Κρεμλίνου, είναι αυτό που πήρε ο Καμμένος, υπό την επιτροπεία του πρώην κνίτη Κώστα Ήσυχου και με υφυπουργό τον απόστρατο αξιωματικό Συριζαίο Ν. Τόσκα.
Π. Καμμένος: Ανάγκη να υπάρξει συνεργασία με τη Μόσχα
Η συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με τους εθνικοφασίστες των ΑΝΕΛ εκφράστηκε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας που δόθηκε στον αρχηγό τους Καμμένο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται τον Καμμένο για να μπορέσει να περάσει πιο εύκολα τις φιλορώσικες εκκαθαρίσεις του στο στρατό με μία πολιτική ηγεσία με εθνικιστικό προσωπείο που δεν θα έχει το αμαρτωλό παρελθόν του δήθεν διεθνιστικού ΣΥΡΙΖΑ. Ο Καμμένος έκφρασε από την πρώτη στιγμή το φιλορωσισμό του με τις δηλώσεις του για ανάγκη συνεργασίας με τη Μόσχα, “για να εξασφαλιστεί πρώτα απ’ όλα η λειτουργία των ρωσικών οπλικών συστημάτων που διαθέτουν οι Ενοπλες Δυνάμεις”. Κι όμως ο Τσίπρας τον έθεσε υπό την επιτροπεία του αναπληρωτή υπουργού Κ. Ήσυχου, υπεύθυνου Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ παρά τις αντιρρήσεις που έκφρασε ο Καμμένος για αυτή την κίνηση. Ο Κ. Ήσυχος ήταν στέλεχος της “Κ”ΝΕ Καναδά και του ψευτοΚΚΕ από το 1985 έως την ίδρυση του Συνασπισμού. Μαζί με τον Ήσυχο ο Τσίπρας τοποθέτησε υφυπουργό τον Ν. Τόσκα, απόστρατο αξιωματικό, πρώην ΠΑΣΟΚ, και νυν αντιμνημονιακό Συριζαίο, ιδρυτή της κίνησης “Πράττω” της οποίας ηγείται ο Ν. Κοτζιάς. Βασική θέση του “Πράττω” είναι ότι η Ελλάδα πρέπει “να λειτουργήσει σαν Γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και στις αναδυόμενες δυνάμεις, ιδιαίτερα την Κίνα και τη Ρωσία, με τις οποίες τη συνδέει η ιστορία, η παράδοση, ο πολιτισμός πολλά κοινά συμφέροντα στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται” (www.pratto.gr, ιδρυτική διακήρυξη). Βασική θέση του Ν. Τόσκα είναι η διεκδίκηση πολιτικού ρόλου του στρατού για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής στη βάση της “ενότητας” στρατού - λαού. Ο ίδιος σε ομιλία εκδήλωσης του “Πράττω” για την Άμυνα το Νοέμβρη του 2014 αναφέρει ότι “τα διδάγματα μετά τη μεταπολίτευση όπου επικράτησε η αντίληψη ότι πρέπει να κτισθεί ένα τείχος προστασίας γύρω από τα θέματα και τους ανθρώπους της άμυνας, μια “ζώνη υγείας” ήταν λάθος” και ότι οι περισσότεροι στρατιωτικοί “επειδή προέρχονται από λαϊκά στρώματα είναι αντίθετοι με τις πρακτικές της ολιγαρχίας αλλά δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό ότι για την ανατροπή της κατάστασης απαιτείται συμμαχική σχέση με τα λαϊκά στρώματα, τα οποία δεν είναι ανταγωνιστικά αλλά είναι η ίδια σάρκα και τα οποία έχουν και το πρωτείο στην ιεράρχηση”. Αυτοί οι στρατιωτικοί που προέρχονται από “λαϊκά στρώματα” έχουν στις τάξεις τους σήμερα φιλοχουντικούς και φιλοναζιστές που θα στηρίξουν το σοσιαλφασιστικό κράτος ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια του “μετώπου ανατροπής” στρατού-λαού.
Όμως και η αστυνομία που για άλλη μια φορά ψήφισε και μάλιστα σε μεγαλύτερο ποσοστό από προηγούμενες εκλογές τη “Χρυσή Αυγή”, βρήκε ένα φιλικό πρόσωπο στο νέο υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Πανούση.
Πανούσης: “Θα συμφιλιώσουμε τον πολίτη με τον αστυνομικό”
Η άνοδος της ναζιστικής “Χρ. Αυγής” στην αστυνομία δεν απασχολεί καθόλου το νέο υπουργό ο οποίος δήλωσε ότι το βασικό πρόβλημα είναι η σωστή “εκπαίδευση” των αστυνομικών, και καθόλου η αποναζιστικοποίησή της, και η παραδειγματική πειθαρχική τιμωρία για βασανισμούς κρατουμένων και μεταναστών. Μάλιστα, είπε ότι αυτή η Αστυνομία, “πρέπει να διδάξει ήθος, δημοκρατία και πίστη στον κοινοβουλευτισμό και στο Σύνταγμα”. Διαφώνησε τάχα με τον αρχηγό του τον Τσίπρα για το θέμα της οπλοφορίας στις διαδηλώσεις και είπε ότι πρέπει να έχει η αστυνομία όπλο στις διαδηλώσεις, αρκεί να εκπαιδευτεί ο αστυνομικός για να ξέρει τι θα κάνει το όπλο. Η αστυνομία θα παίξει ρόλο καταστολής με τον οπλισμό της και τη “σωστή” εκπαίδευσή της στις αντι-συριζαίικες διαδηλώσεις που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσουν.
Η ουσιαστική καινοτομία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η αστυνομία μετακόμισε στην αρμοδιότητα του υπερυπουργού Εσωτερικών, Βούτση, που μόνο εχθρό της σοσιαλφασιστικής βίας δεν μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει.
Σε τέσσερα υπερυπουργεία οι βασικοί τομείς της διοίκησης, της οικονομίας, της παραγωγής και της παιδείας
Ουσιαστικά δεν μειώθηκαν οι υπουργοί, αλλά τα υπουργεία και συγκροτήθηκε ένα υπερσυγκεντρωτικό σχήμα, όπου ανεξάρτητα υπουργεία συγχωνεύτηκαν σε υπερυπουργεία που έχουν στα χέρια τους τέσσερα βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με πολλούς αναπληρωτές υπουργούς, ο Βούτσης (Εσωτερικών - Διοικητικής Ανασυγκρότησης που περιλαμβάνει στην αρμοδιότητά του και την αστυνομία) , ο Λαφαζάνης (Παραγωγικής Ανασυγκρότησης , Περιβάλλοντος και Ενέργειας), ο Σταθάκης (Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού) και ο Μπαλτάς (Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων). Αυτό δείχνει πόσο στενά καθοδηγημένη θα είναι η νέα κυβέρνηση από ένα ηγετικό απαράτ και ότι η πολυφωνία είναι πλασματική και θα εφαρμόζεται τελικά μόνο ότι διατάξει το στενό ηγετικό επιτελείο.
Όλοι αυτοί μίλησαν με ένα στόμα, εξαγγέλλοντας διάφορα φιλολαϊκά μέτρα, όπως, το βασικό μισθό στα 751 Ευρώ, την επαναφορά της 13ης σύνταξης, την επαναπρόσληψη διάφορων κατηγοριών που βγήκαν στη διαθεσιμότητα, με αδιευκρίνιστα κριτήρια, και σε αδιευκρίνιστο χρόνο. Με αυτές τις επαναπροσλήψεις ετοιμάζουν την εξαγορά πλατιών στρωμάτων δημοσίων υπαλλήλων και τη συγκρότηση κομματικών στρατών.
Το βασικό των εξαγγελιών ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι περιλαμβάνουν διάφορα φιλολαϊκά “θα” που στηρίζονται σε έναν αέρα. Με ένα μαγικό ραβδί, εξαφανίστηκαν τα νούμερα των εισαγωγών, εξαγωγών, των ρυθμών ανάπτυξης, της παραγωγής, των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, της ρευστότητας, των διαθέσιμων ποσών των ταμείων, και όλη η συζήτηση για το αν τα ταμεία είναι άδεια ή γεμάτα, τι θα γίνει με το μνημόνιο, πως και με ποια επιτόκια θα βρουν δανεικά, πόσο κούρεμα χρέους θα επιδιώξουν, πως θα ξεπληρώσουν τα ομόλογα που λήγουν. Θα δείξει σύντομα ποιες μεθόδους εκβιασμού της Ευρώπης και ανωμαλίας θα ακολουθήσουν για να εξασφαλίσουν για κάποιο διάστημα κάποια χρήματα που θα ανακουφίσουν προσωρινά μόνο τον πληθυσμό.
Αλλά ούτε ο βασικός μισθός των 751 Ευρώ, ούτε η 13η σύνταξη, θα ανακουφίσει το πλήθος των ανέργων που ολοένα αυξάνεται και που δεν έχει κανένα εισόδημα, και ζει μέσα στην ανέχεια και στην εξαθλίωση. Αυτή η ανεργία θα συνεχίζεται όσο συνεχίζεται το σαμποτάζ, και όσο η δηλωμένη δουλικότητα της νέας κυβέρνησης στον Πούτιν εξασφαλίζει ένα από τα πιο βασικά εργαλεία του σαμποτάζ που είναι το ακριβό ρώσικο φυσικό αέριο. Και ασφαλώς ο βασικός μισθός των 751 Ευρώ δεν θα εφαρμοστεί ποτέ στην Cosco που έχει βρει πολλούς τρόπους να παρακάμπτει το εργατικό δίκαιο μέσω εργολάβων, και την οποία η νέα κυβέρνηση υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες. Αναλόγως δεν θα εφαρμοστεί και στα άλλα ανατολικά κάτεργα που ετοιμάζονται.
Σύμφωνα με τις διακηρύξεις της, η βασική πηγή παραγωγής του πλούτου για τη νέα κυβέρνηση είναι η καταπολέμηση της διαπλοκής, της διαφθοράς, και της φοροδιαφυγής και για αυτό έφτιαξε και υπουργείο για την καταπολέμηση της διαφθοράς, με υπουργό το Νικολούδη, το οποίο θα υπάγεται απευθείας στον Τσίπρα και για αυτό ονομάστηκε υπουργείο Επικρατείας. Αυτή είναι η πιο δημαγωγική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι φανερό ότι μια χώρα και ο λαός της δεν μπορούν να ζήσουν από την καταπολέμηση της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροδιαφυγής. Και βέβαια αν το εννοούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορούσε κανείς να κάνει υπολογισμούς, αλλά ποια διαφθορά θα καταπολεμήσει όταν όλοι οι αληθινοί ολιγάρχες της χώρας, Κόκκαλης, Μπόμπολας και σία μένουν στο απυρόβλητο; Κατά τα άλλα όλη αυτή η δημαγωγία θα χρησιμοποιηθεί για να εκκαθαριστούν και να χτυπηθούν όσοι αστοί μπαίνουν στο δρόμο των ανατολικών ολιγαρχών και των ρωσοκινέζικων αφεντικών.
Σε ότι αφορά το σκέλος ανάπτυξη, όποιοι επενδυτές ενδιαφέρονται πρέπει να πάνε να βρουν τους αρμόδιους υπουργούς που θα τους ενημερώσουν που μπορούν να επενδύσουν όπως δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Δραγασάκης. Αυτό είναι το πρόγραμμα επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ! Αρέσεις στον Τσίπρα και στο Λαφαζάνη, έχει καλώς, δεν τους αρέσεις φεύγεις.
Σε όλο αυτό το θίασο θα δεσπόζει ο νέος αστέρας του σοσιαλφασισμού, ο υπουργός οικονομικών Βαρουφάκης, ο οποίος με τόνους αλαζονείας καθησύχασε τους ευρωπαίους λέγοντας ότι δεν πρόκειται να ξεκινήσει σκηνικό φαρ-ουέστ, αλλά θέλει συνεννόηση. Στα πλαίσια του γενικότερου πνεύματος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο πολύς υπουργός Οικονομικών, δεν αναφέρθηκε επίσης ούτε σε ένα νούμερο της οικονομίας, ενημέρωσε όμως ότι πολλά από τα δεινά των ελλήνων προέρχονται από το γεγονός ότι υπέκυψαν στον καταναλωτισμό και φορτώθηκαν με πιστωτικές κάρτες και στεγαστικά δάνεια, ενώ ευτυχισμένος είσαι μόνο όταν ασπάζεσαι το λιτό βίο… Αυτή είναι μία προειδοποίηση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει….
Σε αυτό το φαιο-”κόκκινο” εκτρωματικό κράτος που ετοιμάζεται σύντομα θα ξεκινήσουν δημοκρατικές αντιστάσεις. Αυτή την περίοδο η ΟΑΚΚΕ έχει να παίξει ένα κρίσιμο ρόλο.
*Λίγο πριν την εκτύπωση αυτού του φύλλου της Νέας Ανατολής μάθαμε ότι ο Κοτζιάς ήταν ένας βασικός κρίκος σε μια αλυσίδα κυβερνήσεων, όπως της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας, της Ουγγαρίας, της Κύπρου αλλά και στελεχών φίλων και πρακτόρων της Ρωσίας, όπως ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας Σταϊνμάγερ και η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Μογκερίνι, που βρήκαν ευκαιρία και στοιχήθηκαν πίσω από τον ξεδιάντροπα πουτινικό Κοτζιά για να αποφασίσουν τελικά ένα όχι σε νέα μέτρα κατά της Ρωσίας, αφήνοντας χωρίς απάντηση τη νέα επίθεση του Κρεμλίνου στην Ουκρανία και τη σφαγή στη Μαριούπολη.