Η περιφρόνηση με την οποία είχαν συμπεριφερθεί στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα οι έλληνες εκβιαστές της κυβέρνησης, συσπείρωσαν τους 18 για συγκεκριμένη δέσμευση της ελληνικής πλευράς στο πρόγραμμα χρηματοδότησης συμπεριλαμβανομένου του μνημονίου. Πιο αποφασιστικοί παράγοντες αυτής της συσπείρωσης, δεν ήταν οι χώρες του πλούσιου Βορρά (Γερμανία, Γαλλία), αλλά οι χώρες του φτωχού νότου (Πορτογαλία, Ισπανία), και της καταβασανισμένης από το ρώσικο ιμπεριαλισμό επίσης φτωχής ανατολής (Σλοβακία, Λιθουανία). Αυτή η στάση δεν οφείλεται μόνο στο ότι είδαν ξαφνικά μπροστά τους μαζί με το θράσος και την αλαζονεία του Βαρουφάκη, την απόλυτη δουλικότητα του Κοτζιά που άρχισε αμέσως τα ταξίδια στη Μόσχα για να σφίξει το χέρι του διαμελιστή της Ουκρανίας, ενώ ο έλληνας πρωθυπουργός έβαλε σαν πρώτη και απόλυτη προτεραιότητά του να συγκρουστεί με την Ευρώπη για τα μέτρα εναντίον της νεοχιτλερικής Ρωσίας. Είναι μία στάση που διαμορφώθηκε από μία συσσωρευμένη πείρα πέντε ετών κρίσης, μέσα στα οποία οι ελληνικές ηγεσίες διαρκώς ποδοπατούσαν τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις τους και πρόβαλαν νέες απαιτήσεις χωρίς να εξηγούν γιατί η ελληνική οικονομία είναι ένα πηγάδι χωρίς πάτο, την ώρα που οι άλλες χώρες του νότου έβγαιναν μέσα από βάσανα των λαών τους από τα μνημόνια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε όχι μόνο στις ευρωπαϊκές ηγεσίες, αλλά σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, όλη τη σαπίλα και τον αντιευρωπαϊσμό του πολιτικού καθεστώτος που διαχειρίστηκε την κρίση. Γιατί για πρώτη φορά μπήκε στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ που προκάλεσε έντονες πολιτικές διεργασίες, με αποτέλεσμα όλοι οι προβολείς να πέσουν μέσα στην αίθουσα του Γιούρογκρουπ και στους πρωταγωνιστές των συνεδριάσεων, που συνήθως άφηναν τους πάντες παγερά αδιάφορους σαν πληκτικές συνεδριάσεις τεχνοκρατών.
Ο ελληνικός λαός ελάχιστα κατάλαβε από τα όσα έγιναν στο Γιούρογκρουπ. Οι νέοι γκέμπελς της κυβερνητικής προπαγάνδας άρχισαν να εμφανίζουν την ήττα για νίκη, και να λένε ότι μνημόνια και λιτότητα είναι παρελθόν όταν αυτά ακριβώς συμφωνήσανε.
Το πρώτο ψέμα της κυβέρνησης, είναι ότι δεν υπέγραψε επέκταση του μνημονίου αλλά της δανειακής σύμβασης όταν η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ που συνυπόγραψε προβλέπει ότι αναγνωρίζει την υποχρέωση για συμμόρφωση με τη δανειακή σύμβαση και τους όρους που τη συνοδεύουν, δηλαδή το μνημόνιο.
Το δεύτερο ψέμα της κυβέρνησης είναι ότι τελείωσε η εποπτεία της τρόικας, όταν απλώς η τρόικα πλέον αναφέρεται ως θεσμοί και η κυβέρνηση υπόγραψε ότι δεσμεύεται από την αξιολόγηση της τρόικας για να πάρει την τελευταία δόση του προγράμματος χωρίς την οποία δεν θα μπορέσει να πληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της έως τέλος Απρίλη.
Το τρίτο ψέμα είναι ότι πέτυχε να καταργήσει τις «αποπνικτικές προθεσμίες» όταν απορρίφθηκε το αίτημα για εξάμηνη παράταση και εγκρίθηκε μόνο η τετράμηνη παράταση έως τον Ιούνη, δηλαδή τον εντελώς αναγκαίο χρόνο με δεδομένο ότι όλη η διαδικασία της αξιολόγησης είχε παγώσει λόγω εκλογών που έβγαλαν νέα κυβέρνηση και ότι θα πρέπει να συζητηθεί νέο «πακέτο διάσωσης» για το διάστημα μετά τον Ιούνη, δηλαδή νέα δανεικά και νέο μνημόνιο.
Το τέταρτο ψέμα είναι ότι θα εφαρμόσει το κυβερνητικό πρόγραμμα χωρίς να χρειάζεται έγκριση της τρόικας όταν στην ανακοίνωση προβλέπεται ότι δεν θα ανακαλέσει κανένα από τα μέτρα που έχουν ληφθεί και δεν θα πάρει κανένα μέτρο που θα ελαφρύνει την πολιτική της λιτότητας εάν πρόκειται να εκτροχιαστεί ο στόχος για δημοσιονομική προσαρμογή δηλαδή για ισοσκελισμό δαπανών – εσόδων. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται νέα μέτρα λιτότητας και ότι μέτρα όπως η επαναπρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων που είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά δεν θα προχωρήσουν χωρίς έγκριση της τρόικας. Γι’ αυτό άλλωστε και η επέκταση του προγράμματος τελεί ακόμα υπό τον όρο ότι τα μέτρα που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση τη Δευτέρα θα εγκριθούν από την τρόικα.
Το πόσο μεγάλη ήταν η κυβερνητική ήττα αποτυπώθηκε στην απόφαση για επιστροφή των 11 δις του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που τα διαχειριζόταν το ελληνικό κράτος σαν απόθεμα από τα χρήματα που είχε διαθέσει ο κοινοτικός μηχανισμός για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτά ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και τρόικας με στόχο το ποσό αυτό να διατεθεί στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Το συγκεκριμένο ποσό αφαιρέθηκε από τη διαχείριση του ελληνικού κράτους και επιστράφηκε στον κοινοτικό μηχανισμό. Η κίνηση αυτή φανερώνει με τον καλύτερο τρόπο την ανεμπιστοσύνη και το αρνητικό κλίμα για την ελληνική κυβέρνηση των μπαταχτζήδων.
Το μόνο που πέτυχε η ελληνική κυβέρνηση ήταν η χαλάρωση του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα που θα προσδιορισθεί από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Αυτό επιτεύχθηκε χάρη στις πυροσβεστικές παρεμβάσεις υπέρ της Ελλάδας των Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντζι και Γιουνκέρ, δηλαδή των ρωσόφιλων μέσα στην ΕΕ που καταφεραν να γλυτώσουν την ελληνική κυβέρνηση από τον πλήρη εξευτελισμό και διασυρμό. Με τη διαμεσολάβησή τους δέχτηκε ο Ντάϊσελμπλουμ να κάνει πολύωρες συζητήσεις με Βαρουφάκη και Σόιμπλε με τη συμμετοχή και της Λαγκάρντ για να τροποποιηθεί σύμφωνα με την απόφαση της 17/2 το αρχικά εσκεμμένα ασαφές αίτημα της Ελλάδας για παράταση.
Η κυβέρνηση βγήκε με τέτοια γκεμπελική αυθάδεια να κοροϊδέψει έναν ολόκληρο λαό που ακόμα και ο δικός τους Γλέζος ζήτησε συγνώμη και ουσιαστικά τους κατάγγειλε σαν ψεύτες.
Φαίνεται ότι η νέα εξουσία που λειτουργεί σύμφωνα με τα συμφέροντα του ρώσικου αφεντικού για χάρη του οποίου ήρθε από την πρώτη στιγμή σε σύγκρουση με την Ευρώπη στο ζήτημα της Ουκρανίας, χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να εγκαταστήσει τη δικτατορία που ετοιμάζει και για να κερδίσει αυτό το χρόνο αναγκάστηκε να κάνει την πιο μεγάλη κωλοτούμπα.
Ο χρόνος αυτός δεν θα λειτουργήσει ούτε καν προσωρινά υπέρ του λαού όσο συνεχίζεται και μάλιστα δυναμώνει το σαμποτάζ της παραγωγής που διαλύει την οικονομία, δυναμώνει την ανεργία και βυθίζει αυτόματα τα μεροκάματα. Η σύγκρουση που πυροδότησε η κυβέρνηση με την Ευρώπη, πάγωσε ολόκληρη την οικονομική δραστηριότητα, σταμάτησε και έδιωξε επενδύσεις, και κυρίως προκάλεσε οικονομική αιμορραγία στις τράπεζες από τις οποίες έφυγαν και νέες καταθέσεις δεκάδες δις. Από τα 240 δις των καταθέσεων πριν την κρίση φθάσαμε προχθές τα 140 δις. Αυτό σημαίνει τσάκισμα των παραγωγικών επενδύσεων αλλά και παραπέρα μείωση της καταναλωτικής δαπάνης. Με λίγα λόγια βάθυνε και άλλο το σαμποτάζ που έφερε πιο κοντά τη νέα και μεγαλύτερη πείνα.
Στο μεταξύ οι ψευτο-κήρυκες της «εθνικής ανεξαρτησίας» δίνουν γη και ύδωρ στους ρώσους και κινέζους αποικιοκράτες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το καλοσώρισμα του κινέζικου πολεμικού στόλου στον Πειραιά από Τσίπρα – Καμμένο, την ώρα που γίνονταν οι «σκληρές» διαπραγματεύσεις με το Γιούρογκρουπ. Τα καθάρματα αυτά έφεραν με απαράμιλο θράσος στη Μεσόγειο και την Ευρώπη τον πολεμικό στόλο μιας ναζιστικής χώρας του Ειρηνικού και διαβεβαίωσαν τους κινέζους αποικιοκράτες ότι όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα επεκταθεί το δουλοκτητικό κράτος της Κόσκο στο λιμάνι.
Ο λαός σύντομα θα καταλάβει τα ψέματα της νέας κυβέρνησης, όταν έρθει η ζωή να αποκαλύψει ότι η πείνα και η ανεργία βαθαίνουν και ότι η ελπίδα για «κοινωνική ανακούφιση» ήταν ψεύτικη. Και τότε αυτοί δεν θα μπορούν με την ίδια ευκολία όπως η προηγούμενη κυβέρνηση να τα ρίχνουν όλα στη Γερμανία και στους δήθεν τοκογλύφους ευρωπαίους.
Για να γλυτώσει ο ελληνικός λαός από τα βάσανά του, την πείνα και την εξαθλίωση και η χώρα από τη συσσώρευση δανεικών, την ανυποληψία και την κατακραυγή όλων των ευρωπαϊκών λαών, δεν έχει άλλο δρόμο από το να συντρίψει το κατ εξοχήν κόμμα των ρωσόδουλων σαμποταριστών που μόλις ανέβηκε στην εξουσία.