Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

 

“Πα­λεύ­ου­με για να ξη­με­ρώ­σουν και για την πα­τρί­δα μας κα­λύ­τε­ρες μέ­ρες, χω­ρίς πεί­να και πό­λε­μο. Κι αν χρεια­στεί θυ­σιά­ζου­με γι’ αυ­τό και τη ζω­ή μας” (1)

 

Πριν 63 χρό­νια, στις 30 Μάρ­τη του 1952 ο μο­ναρ­χο­φα­σι­σμός, οι α­με­ρι­κά­νοι ι­μπε­ρια­λι­στές και τα ντό­πια τσι­ρά­κια τους της κυ­βέρ­νη­σης  Πλα­στή­ρα και το Παλάτι δο­λοφό­νη­σαν, πο­λύ με­τά το τέ­λος  του εμφύλιου το Ν. Μπε­λο­γιάν­νη και τους τρεις συ­ντρό­φους του Ν. Κα­λού­με­νο, Η. Αρ­γυ­ριά­δη και Ν. Μπά­τση. Δο­λο­φό­νη­σαν αυ­τούς που εν­σάρ­κωναν το α­γώ­να του λα­ού για την ε­θνι­κή του α­νε­ξαρ­τη­σί­α, για την κοι­νω­νι­κή του προ­κο­πή, τον α­γώ­να του για μια κα­λύ­τε­ρη ζω­ή μέ­σα σε μια α­να­πτυγ­μέ­νη βιομη­χα­νι­κά Ελ­λά­δα.

Στην πα­γκό­σμια ι­στο­ρί­α του ερ­γα­τι­κού και κομ­μου­νι­στι­κού κι­νήμα­τος έ­χουν α­να­δει­χτεί χι­λιά­δες ή­ρω­ες, που με τη προ­σω­πι­κή τους στά­ση α­πένα­ντι στον τα­ξι­κό ε­χθρό α­πο­τε­λούν πα­ρά­δειγ­μα και ταυ­τό­χρο­να πη­γή δύ­ναμης για ό­λους ό­σους έ­τα­ξαν τη ζω­ή τους στον α­γώ­να για μια κοι­νω­νί­α χω­ρίς εκ­με­τάλ­λευ­ση, χω­ρίς κα­τα­πί­ε­ση, χω­ρίς πεί­να, χω­ρίς πο­λέ­μους. Για μια πραγ­μα­τι­κά ευ­τυ­χι­σμέ­νη ζω­ή ό­που οι άν­θρω­ποι θα ζουν χω­ρίς το φό­βο του αύ­ριο. Για μια κοι­νω­νί­α που κου­μά­ντο θα κά­νουν οι ί­διοι οι άν­θρω­ποι της δου­λειάς, στο ερ­γο­στά­σιο, στο χω­ρά­φι, στην κρα­τι­κή υ­πη­ρε­σί­α. Ό­που οι άν­θρω­ποι θα ορί­ζουν τις τύ­χες τους, τη ζω­ή τους και πά­νω απ ό­λα τις κοι­νω­νι­κές σχέ­σεις της παρα­γω­γής . 

Μέ­σα σε αυ­τούς τους ή­ρω­ες, στη σύγ­χρο­νη Ελ­λά­δα ξε­χω­ρί­ζει και η μορφή του Ν. Μπε­λο­γιάν­νη. “Αν θέ­λου­με με δυο λό­για να δώ­σου­με αυ­τό που ή­ταν ο Μπε­λο­γιάν­νης μπο­ρού­με να πού­με: Στά­θη­κε σ’ ό­λη την α­γω­νι­στι­κή του ζω­ή άξιος κ ο υ κ ο υ έ ς, α η τ ό ς, πρ α γ μ α τ ι κ ό ς  μ π ο λ σ ε β ί κ ο ς,  ο δ η γ η τ ή ς και μ π ρ ο σ τ ά ρ η ς. Στά­θη­κε πά­ντα α­λύ­γιστος, ο­λο­κλη­ρω­τι­κά δο­σμέ­νος και προση­λω­μέ­νος στην υ­πό­θε­ση του λα­ού. Και ό­ταν έ­πε­σε απ’ τα α­με­ρι­κά­νι­κα βό­λια στά­θη­κε πά­λι ορ­θός!... Το Μπε­λο­γιάν­νη τον χα­ρα­χτή­ρι­ζε α­κό­μα ο πιο γνή­σιος προ­λε­τα­ρια­κός διε­θνι­σμός. Ο Μπε­λο­γιάν­νης μα­ζί με ό­λο το κό­μα κρα­τού­σε πά­ντα α­νοι­χτό μέ­τω­πο στο σω­βι­νι­σμό και στο με­γα­λο­ϊ­δε­ά­τι­κο, με­γα­λο­ελ­λα­δίτι­κο ε­θνι­κι­σμό” 2.

Στις 30 Μάρ­τη του 2015, κα­νούρ­γιοι δο­λο­φό­νοι σκο­τώ­νουν ξα­νά το Μπε­λογιάν­νη και τους συ­ντρό­φους του. Αυ­τή τη φο­ρά ό­χι με σφαί­ρες στο Γου­δί, αλ­λά με μια ε­πί­θε­ση ψεύ­τι­κης τι­μής και δη­λη­τη­ρια­σμέ­νης α­γά­πης. Αυ­τή τη φο­ρά θα βά­λουν λου­λού­δια στον τά­φο του Μπε­λο­γιάν­νη, θα βγά­λουν λό­γους για τη ζω­ή του, για τον α­γώ­να του και θα ση­κώ­σουν ξα­νά τη ση­μαί­α του. Την κόκ­κι­νη σημαί­α του. Οι μεν του ψευ­τοΚ­ΚΕ σαν συ­νε­χι­στές τους και οι δε του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-πρώ­τη φο­ρά “α­ρι­στε­ρά”- σαν η δι­καί­ω­ση του α­γώ­να του. Αυ­τοί μό­νο που τον τι­μά­νε τον εκ­θέ­τουν, για­τί εί­ναι ό­τι το χει­ρό­τε­ρο για το πα­ρόν και το μέλ­λον αυ­τού του λα­ού, ό­τι το πιο α­ντί­θε­το σε αυ­τό που α­ντι­προ­σώ­πευε ο Μπε­λο­γιάν­νης. 

Οι μεν του ψευ­τοΚ­ΚΕ εί­ναι αυ­τοί που διά­λυ­σαν το κόμ­μα του Μπε­λογιάν­νη. Εί­ναι αυ­τοί που σφε­τε­ρί­στηκαν τον τί­τλο του η­ρω­ι­κού ΚΚΕ και κα­πηλεύ­ο­νται τους α­γώ­νες του, τις θυ­σί­ες του και τους τί­τλους τι­μής του. Αυ­τοί, οι ση­με­ρι­νοί η­γέ­τες του ψευ­τοΚ­ΚΕ, εί­ναι οι ε­πί­γο­νοι του Κο­λι­γιάν­νη, του Βα­φειά­δη, του Παρ­τσα­λί­δη, ό­λων των χρε­ο­κο­πη­μέ­νων ο­πορ­του­νι­στι­κών στοιχεί­ων που εί­χε ξε­βρά­σει α­πό μέ­σα του το ΚΚΕ. Εί­ναι οι διο­ρι­σμέ­νοι α­πό τους ρώ­σους ρε­βι­ζιο­νι­στές και σο­σιαλ­φα­σί­στες Χρου­στσόφ-Σου­σλώφ-Μπρέζ­νιεφ που υ­φάρ­πα­ξαν την ε­ξου­σί­α με­τά το θά­να­το του Στά­λιν στο κόμ­μα και στη Σο­βιετι­κή Έ­νω­ση και τη με­τά­τρε­ψαν σε έ­να απέρα­ντο κά­τερ­γο των λα­ών της και με­τά σε μια ι­μπε­ρια­λι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη χι­τλε­ρι­κού τύ­που. Αυ­τοί οι προ­δότες του μαρ­ξι­σμού κα­θαί­ρε­σαν τη νό­μι­μη η­γε­σί­α του ΚΚΕ στην 6η προ­δο­τι­κή ολο­μέ­λεια του 1956 και ε­ξό­ρι­σαν το γε­νι­κό γραμ­μα­τέ­α του κόμ­μα­τος Ν. Ζα­χα­ριά­δη. Αυτοί τε­λι­κά τον δο­λο­φό­νη­σαν το 1973 στο πα­γω­μέ­νο Σουρ­γκούτ της κε­ντρι­κής Σι­βη­ρί­ας. Αυ­τοί διέ­λυ­σαν και ε­πί­ση­μα στην ο­νο­μα­ζό­με­νη 8η ο­λο­μέ­λεια το 1958  ό­λες τις κομ­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις του ΚΚΕ.  Αρ­γό­τε­ρα στή­σα­νε έ­να ψεύ­τι­κο πρα­κτό­ρι­κο κόμ­μα που το ο­νό­μα­σαν πά­λι ΚΚΕ ό­πως ο φο­νιάς που ντύ­νε­ται με τα ρού­χα του θύ­μα­τος του. Αυ­τό το ψεύ­τι­κο ΚΚΕ, που ση­κώ­νει την μα­τω­βα­μέ­νη κόκ­κι­νη ση­μαί­α του πραγ­μα­τι­κού ε­πα­να­στα­τι­κού ΚΚΕ εί­ναι έ­να κόμ­μα πρά­χτορας των συμ­φε­ρό­ντων του ρώ­σι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού, α­ντί­θε­τα α­πό το ΚΚΕ που υπη­ρε­τού­σε πά­ντα τα συμ­φέ­ρο­ντα της ερ­γα­τι­κής τά­ξης, του λα­ού και της χώ­ρας. Α­ντί­θε­τα α­πό τον προ­λε­τα­ρια­κό διε­θνι­σμό του πα­λιού ΚΚΕ το ση­μερι­νό ψεύ­τι­κο ΚΚΕ πε­ρι­κλεί­ει στους κόλ­πους του σο­βι­νι­στές σαν την Κα­νέλ­λη. Α­ντί να υ­πε­ρα­σπί­ζει την ερ­γα­τι­κή τά­ξη κλεί­νει τα σχο­λειά της τα­ξικής πά­λης, δη­λα­δή τα ερ­γο­στά­σια και τα ερ­γο­στα­σια­κά σω­μα­τεί­α δια­λύ­ο­ντας ιδε­ο­λο­γι­κά και α­πο­μειώ­νο­ντας α­ριθ­μη­τι­κά την ερ­γα­τι­κή τά­ξη κα­τα­στρέ­φο­ντας ταυ­τό­χρο­να την πα­ρα­γω­γή της χώ­ρας, φέρ­νο­ντας έ­τσι τη κρί­ση, την χρε­ο­κοπί­α και την ε­ξάρ­τη­σή της α­πό τον ι­μπε­ρια­λι­σμό, ι­διαί­τε­ρα σή­με­ρα το ρώ­σικο και τον κι­νέ­ζι­κο. Ποια σχέ­ση μπο­ρεί να έ­χει ο τι­τά­νιος τό­τε α­γώ­νας του ΕΑΜ, του Ε­ΛΑΣ και του Δη­μο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελ­λά­δας ε­νά­ντια στο να­ζι­σμό και τον αγ­γλο­α­με­ρι­κά­νι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό για την α­νε­ξαρ­τη­σί­α της χώ­ρας μας, με την υ­πο­στή­ρι­ξή του ψευ­τοΚ­ΚΕ σε κά­θε ει­σβο­λή του ρώ­σι­κου σο­σιαλ-ι­μπε­ρια­λι­σμού, στην Τσε­χο­σλο­βα­κί­α, στο Αφ­γα­νι­στάν, στην Τσε­τσε­νί­α, στη Γε­ωργί­α, ι­διαί­τε­ρα στο δια­με­λι­σμό της Ου­κρα­νί­ας και την προ­σάρ­τη­ση της Κρι­μαί­ας α­πό αυ­τόν; 

Ό­πως έ­λε­γε ο Μπε­λο­γιάν­νης: “Οι κομ­μου­νι­στές δεν εί­ναι όρ­γα­να των ξέ­νων. Ο κομ­μου­νι­σμός εί­ναι πα­ναν­θρώ­πι­νο ι­δα­νι­κό και πα­γκό­σμιο κί­νημα” (1).

Α­πό αυ­τό α­κρι­βώς το προ­δο­τι­κό υ­λι­κό εί­ναι πλα­σμέ­νος και ο ΣΥ­ΡΙΖΑ. Αυ­τός εί­ναι έ­να α­πό­σπα­σμα στε­λε­χών του  ψευ­τοΚ­ΚΕ που α­νέ­λα­βε το κύ­ριο βά­ρος της εκ­στρα­τεί­ας να κα­τα­στρα­φεί η  βιο­μη­χα­νί­α και να γε­μί­σει η χώ­ρα βιο­μη­χα­νι­κά ε­ρεί­πια, δη­λα­δή α­νέ­λα­βε να κά­νει α­κρι­βώς το α­ντί­θε­το α­πό ε­κεί­νο για το ο­ποί­ο πά­λευε το α­λη­θι­νό ΚΚΕ, και το ο­ποί­ο με τα πα­ρα­κά­τω λό­για δια­τύ­πω­σε ο ε­κτε­λε­σμέ­νος μαζί με το Ν. Μπε­λο­γιάν­νη θε­ω­ρη­τι­κός της εκ­βιο­μη­χά­νι­σης της χώ­ρας Ν. Μπά­τσης: 

Η Ελ­λά­δα θα γί­νει οι­κο­νο­μι­κά και ε­θνι­κά πραγ­μα­τι­κά ε­λεύ­θε­ρη μόνον τό­τε που η α­νοι­κο­δό­μη­ση αυ­τή γί­νει α­πό το Λα­ό και για το Λα­ό. Θα σπά­σουν τα δε­σμά και θα αλ­λά­ξει ρι­ζι­κά η διάρ­θρω­ση της ση­με­ρι­νής οι­κο­νο­μί­ας μας, θα α­νοί­ξει ο δρό­μος για να λυ­τρω­θούν οι πα­ρα­γω­γι­κές δυ­νά­μεις της νε­οελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Και ο δρό­μος αυ­τός μας ο­δη­γεί στην ορ­θο­λο­γι­στι­κή οργά­νω­ση και στη σχε­δια­σμέ­νη α­νά­πτυ­ξη της ε­θνι­κής μας οι­κο­νο­μί­ας, στη δη­μιουρ­γί­α ανώ­τε­ρης τε­χνι­κής βά­σης, στη γορ­γή συσ­σώ­ρευ­ση των οι­κο­νο­μι­κών μέ­σων για ν’ αν­θή­σει και σ’ ε­μάς γε­ρή, προ­ο­δε­μέ­νη κοι­νω­νι­κή ζω­ή. Μό­νον τό­τε θα δη­μιουρ­γη­θούν και θα ε­ξα­σφα­λι­στούν ό­λες οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για μια α­κόμα πιο ψη­λή κοι­νω­νι­κή ε­πι­δί­ω­ξη: τη σο­σια­λι­στι­κή κοι­νω­νί­α” (3). 

Οι ση­με­ρι­νοί λοι­πόν σα­μπο­τα­ρι­στές του Σύ­ρι­ζα, οι για δεύ­τε­ροι φο­ρά δο­λο­φό­νοι του Μπε­λο­γιάν­νη και του Μπά­τση, α­νέ­λα­βαν το κα­θή­κον να χωθούν πριν α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ μέ­σα στο κρά­τος και να αρ­πά­ξουν την πο­λι­τι­κή ε­ξου­σί­α, ε­τοι­μά­ζο­ντας μια γέ­φυ­ρα για το  ψευ­τοΚ­ΚΕ αλ­λά και για τους εξ ί­σου ρω­σό­δου­λους να­ζι­στές. Στην ου­σί­α α­νέ­λα­βαν το κα­θή­κον να ε­τοι­μά­σουν μια φα­σι­στι­κή δι­κτα­το­ρί­α για τα κοι­νά νε­ο­τσα­ρι­κά α­φε­ντι­κά τους που θα εί­ναι χει­ρό­τε­ρη α­πό κά­θε προ­η­γού­με­νη. Να για­τί αυ­τά τα τσι­ρά­κια του Πού­τιν έ­δωσαν σε έ­ναν φα­σί­στα την πο­λι­τι­κή αρ­χη­γί­α του στρα­τού. Να για­τί τρέ­χουν στους ρώ­σους και κι­νέ­ζους ι­μπε­ρια­λι­στές για να τους προ­σφέ­ρουν τη χώ­ρα. Να για­τί στέ­κο­νται δου­λι­κά α­πέ­να­ντι στους κι­νέ­ζους ναυάρ­χους. Να για­τί προσπα­θούν να δια­λύ­σουν την δη­μο­κρα­τι­κά και ε­θε­λο­ντι­κά συ­γκρο­τη­μέ­νη Ευρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση. Να για­τί έ­δω­σαν λυσ­σα­σμέ­νη πά­λη για να μη βγει ε­κτός νό­μου η να­ζι­στι­κή  Χρ. Αυ­γή αλ­λά να βγει ε­κτός φυ­λα­κής και να νο­μο­θε­τεί στη Βου­λή και να για­τί α­ντα­μοί­βο­νται με μπρά­βο  κά­θε τό­σο α­πό τους να­ζι­στές. Αυ­τός είναι ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. 

Αλ­λά το ψέ­μα έ­χει κο­ντά πο­δά­ρια. Αρ­γά ή γρή­γο­ρα ο λα­ός θα κα­τα­λά­βει αυ­τούς τους κά­πη­λους   και θα ση­κώ­σει ξα­νά την πραγ­μα­τι­κή κόκ­κι­νη ση­μαία. Τη ση­μαί­α του Μπε­λο­γιάν­νη και του πραγ­μα­τι­κού ΚΚΕ που οι δή­θεν α­ρι­στερά σέρ­νει στη λά­σπη.

Αυ­τήν τη ση­μαί­α  σή­με­ρα ση­κώ­νει α­πό τη λά­σπη η Ο­ΑΚ­ΚΕ, η μό­νη κομ­μου­νι­στι­κή ε­πα­να­στα­τι­κή ορ­γά­νω­ση που έ­χει σαν ι­δε­ο­λο­γι­κή της πυ­ξί­δα το σύγχρο­νο μαρ­ξι­σμό, το μαρ­ξι­σμό-λε­νι­νι­σμό-μα­ο­ϊ­σμό και έ­χει σα στό­χο της να στή­σει το νέ­ο ΚΚΕ της ε­πο­χής μας και να ο­λο­κληρώ­σει το όρα­μα του πα­λιού η­ρω­ι­κού ΚΚΕ,  έ­τσι ό­πως το πί­στε­ψαν και πλή­ρω­σαν με τη ζω­ή τους, μα­ζί με χιλιά­δες άλ­λους, οι α­θά­να­τοι ή­ρω­ες του Ν. Μπε­λο­γιάν­νης, και οι σύ­ντρο­φοί του Ν. Κα­λού­με­νος, Η. Αρ­γυ­ριά­δης και Ν. Μπά­τσης, πέ­φτο­ντας στις 30 Μάρ­τη, την Ά­νοιξη του 1952. 

 (1) Α­πό την α­πο­λο­γί­α του Ν. Μπε­λο­γιάν­νη 

(2) “Νί­κος Μπε­λο­γιάν­νης - Ο ε­θνι­κός ή­ρω­ας”, α­πό το άρ­θρο του Γε­νι­κού Γρα­μα­τέ­α του πα­λιού ε­πα­να­στα­τι­κού ΚΚΕ σ. Νί­κου Ζα­χα­ριά­δη, που δη­μο­σιεύ­τηκε στον πα­ρά­νο­μο Ρι­ζο­σπά­στη που κυ­κλο­φό­ρη­σε στην Α­θή­να τον Α­πρί­λη του 1952.

(3) “Η βα­ρειά βιο­μη­χα­νί­α στην Ελ­λά­δα”, το μο­να­δι­κό έρ­γο του Ν. Μπά­τση