Το κάλεσμα, που υπογράφουν «σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, συλλογικότητες, αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες, συντονισμοί, οργανώσεις, κινήσεις», δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στη βασική αιτία του θανάτου, των ακρωτηριασμών και του ξεσπιτώματος εκατομμυρίων ανθρώπων σήμερα στη Συρία, που είναι η γενοκτονική ρωσική επέμβαση, για να συμπεράνει ότι: «ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε., όχι μόνο πρωτοστατούν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την υποδαύλιση των εμφύλιων σπαραγμών, αλλά αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ως απειλή» (antigeitonies.blogspot.gr).
Την ίδια στιγμή το απόγευμα 13 του Οκτώβρη, οι σύριοι πρόσφυγες στην Αθήνα πραγματοποιούσαν διαδήλωση στην Ομόνοια-που πνίγηκε σκανδαλωδώς από τα ΜΜΕ-ενάντια στους ρώσους σφαγείς χωρίς να συμμερίζονται τον γκεμπελικού τύπου αντιδυτικισμό των επίδοξων προστατών τους.
Το βρόμικο ρόλο των ΗΠΑ στη Συρία το γνωρίζουμε καλά και ασταμάτητα τον καταγγέλλουμε. Όμως το να στρέφεσαι ενάντια σε μια ενδιάμεση δύναμη στη συγκεκριμένη σύγκρουση και όχι ενάντια στον κύριο εχθρό ενός εξολοθρευόμενου και ηρωικά αγωνιζόμενου λαού παριστάνοντας το φίλο του είναι το λιγότερο εξοργιστικό. Αποδεικνύεται ότι το μόνο πράγμα στο οποίο δείχνουν την αλληλεγγύη τους αυτές οι πολιτικές δυνάμεις είναι το δικαίωμα των νέων χίτλερ του Κρεμλίνου να παράγουν ασταμάτητα πρόσφυγες και να τους διοχετεύουν στη διασπασμένη σε αυτό το ζήτημα -διασπασμένη και πάλι κύρια από τους ρωσόφιλους φασίστες -Ευρώπη για να τη μετατρέψουν σε πιο εύκολη λεία τους.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να αγκαλιάζουν αυτούς τους πρόσφυγες κόντρα στους φασίστες που η χειρότερη εκδοχή τους είναι ακριβώς εκείνοι οι έλλληνες γονείς που κάτω από την καθοδήγηση χρυσαυγιτών εμποδίζουν τα προσφυγόπουλα να μπουν στα σχολεία προβάλοντας πολιτιστικού ή υγειονομικού τύπου αντιρήσεις, δηλαδή ρατσιστικές. Δεν βάζουμε προς το παρόν στο ίδιο τσουβάλι γονείς που ζητάνε περισσότερους και πιο κατάλληλους δασκάλους για τα προσφυγόπουλα, μεγαλύτερη διασπορά των μαθητών για ευκολότερη μαθησιακή ενσωμάτωση, κλπ, την ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει ότι μπορεί για να μην λύνει αυτά τα προβλήματα ώστε να δυναμώνουν οι ρατσιστές πολιτικά βρίσκοντας ολοένα νέα προσχήματα. Όποια όμως και να είναι τα προβλήματα και οι κυβερνητικές προβοκάτσιες πρέπει να γίνονται αποδεκτά και μάλιστα να αγκαλιάζονται τα προσφυγόπουλα και μετά να παλεύονται οι κατάλληλότερες για αυτά και για την ενότητα του λαού διευθετήσεις.
Ολα αυτά πάντως οι ευρωπαϊκοί λαοί και χώρες πρέπει να τα κάνουν εθελοντικά και κύρια με εσωτερική πολιτική πάλη πειθούς μέσα σε κάθε χώρα και οι κομμουνιστές πρέπει να βοηθάνε τους λαούς να καταλάβουν το νόημα του να περιθάλπουν έναν κατασφαζόμενο λαό και μάλιστα κυνηγημένο από μια χιτλερική δύναμη. Όμως ταυτόχρονα και πάνω απ όλα οι πραγματικοί κομμουνιστές θα πρέπει να δίνουν την πολιτική πάλη ενάντια στους ίδιους τους γενοκτόνους και να απαιτούν από τις κυβερνήσεις τους να δίνουν στρατιωτική βοήθεια στο μαχόμενο κομμάτι αυτού του λαού και οικονομική βοήθεια στους αμάχους για να μένουν όσο γίνεται περισσότερο στις πιο κοντινές ασφαλείς χώρες ώστε να είναι από κάθε άποψη κοντά στη χώρα τους και στην αντίστασή της.
Όμως τόσο υποκριτικά και τόσο εκτός πραγματικότητας είναι τα συνθήματα των παραπάνω κινήσεων που δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν σε βασικά ζητήματα με επιμέρους συλλογικότητες του ίδιου χώρου.
Έτσι το κάλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ (μετωπικό φοιτητικό σχήμα του ΚΚΕ (μ-λ)) δεν παραλείπει να κάνει μια αναφορά και στο ρωσικό ιμπεριαλιστικό επεμβατισμό, αν και βάζει στο ίδιο τσουβάλι θύτες και θύματα με τη γνωστή παμπόνηρη οππορτουνιστική στάση των ίσων αποστάσεων, όταν σπάνια και για να μην χάσει εντελώς κάθε κύρος, δεν μπορεί να είναι σκέτα αντιαμερικάνικο. Γράφει: «Χιλιάδες κόσμου μετρώνται ως θύματα του ανηλεούς πολέμου που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μεταξύ των ισχυρών του πλανήτη, δηλαδή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων των ΗΠΑ-Ρωσίας. Τα φύλλα συκής, που επέτρεπαν στις παραπάνω δυνάμεις να επικαλούνται την δήθεν καταπολέμηση της τρομοκρατίας, για να επεμβαίνουν στην περιοχή της Συρίας, έχουν πλέον πέσει. Η όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό και έκταση εμπλοκή των ιμπεριαλιστών, αποδεικνύει πως το μακέλεμα και η καταστροφή των χωρών και των λαών της Μέσης Ανατολής, αποτελεί συνέπεια της όξυνσης των ανταγωνισμών μεταξύ τους».
Αμέσως μετά όμως αποδείχτηκε ότι και αυτή η αναφορά ήταν κάτι το υπερβολικά πολύ για τον υπόλοιπο στολίσκο, δηλαδή ένα είδος προδοσίας την ώρα που ο ουσιαστικός αρχηγός του παγκόσμιου αντιαμερικάνικου στρατοπέδου Πούτιν ξεσπάθωνε ενάντια στους δυτικούς περικυκλωτές της αμυνόμενης πουτινικής γενοκτονικής Ρωσίας.
Έτσι στην κοινή ανακοίνωση από «σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες, αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες, συντονισμοί, οργανώσεις, κινήσεις», που αναφέραμε στην αρχή και στην οποία συμμετείχαν και οι αντίστοιχες οργανώσεις του ΚΚΕ (μ-λ), κάθε αναφορά στους πραγματικούς σφαγείς του συριακού λαού ή αλλιώς στους παραγωγούς των προσφύγων του είχε εξαφανιστεί. Οπότε και το δήθεν αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο έκανε τη δουλειά του και το ΚΚΕ (μ-λ) έδειξε στη βάση του τις πιο λεπτές δικές του αντιιμπεριαλιστικές ευαιισθησίες.
Όσο σφάζονται οι Σύριοι και ο Πούτιν προχωράει μες το αίμα τους κανένα πρόβλημα.
Ως πότε όμως οι λαοί του κόσμου θα ανέχονται τους άθλιους ηγέτες τους που ανέχονται αυτήν την προέλαση;