Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Παντού η εργοδοσία  ποδοπατεί τα εργατικά δικαιώματα, άλλά μόνο στην COSCO οι εργαζόμενοι δουλεύουν σα δούλοι. Αυτό γίνεται γιατί τους αποικιοκράτες της COSCO τους καλύπτει  η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, τα δικαστήρια, η επιθεώρηση εργασίας, η ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ.

Έγινε με επιτυχία την Κυριακή 29/5 η εκδήλωση της ΟΑΚΚΕ για την Ουκρανία και τη στάση της Αριστεράς απέναντι στο φασιστικό Άξονα Ρωσίας – Κίνας.

Στην ομιλία του ο σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος απάντησε ζωντανά και διεξοδικά στα πιο βασικά επιχειρήματα του σοσιαλφασισμού, εκείνα δηλαδή κυρίως που εμποδίζουν το λαό μας και τους λαούς του κόσμου να ταχθούν αποφασιστικά στο πλευρό του ουκρανικού λαού ενάντια στους νεοχιτλερικούς εισβολείς.

Η ατμόσφαιρα της εκδήλωσης είχε τη θέρμη και την ήρεμη ένταση που αντιστοιχούσε στο θέμα της, ενώ ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν όσος περίπου εκείνος της διαδήλωσης στη ρώσικη πρεσβεία, δηλαδή πολύ ικανοποιητικός αφού πια η βία στην Ουκρανία αρχίζει να σκεπάζεται από τα βάσανα της ακρίβειας που φέρνει ο κρυμμένος ενεργειακός στραγγαλισμός του Πούτιν, οπότε δυναμώνει και η ανάλογη αντεπίθεση του σοσιαλφασισμού και όλα αυτά στη χώρα της πιο ύπουλης κυριαρχίας των ρωσόφιλων. Η κυριαρχία αυτή φανερώθηκε για μια ακόμα φορά με το γεγονός ότι κανένα από τα ΜΜΕ ή μεγάλη διαδικτυακή πύλη δεν ανέφερε την εκδήλωση παρά την ανακοίνωση που στείλαμε. Τα πιο σημαντικά για μας είναι ωστόσο δύο πράγματα:

-Το πρώτο είναι η πιο μαζική από κάθε προηγούμενη φορά υποστήριξη μιας εκδήλωσης της ΟΑΚΚΕ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρόλο που στην τωρινή φάση, αυτή η υποστήριξη δεν έσπασε το φράγμα του καθεστωτικού πολιτικού αποκλεισμού της ΟΑΚΚΕ ώστε να μεταφραστεί και σε πολύ μεγαλύτερη ζωντανή παρουσία.

-Το δεύτερο όμως και πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι αυτό το φράγμα το έσπασαν με την ζωντανή παρουσία τους κάποιοι νέοι φίλοι της οργάνωσης που θέλουν να βοηθήσουν και πρακτικά στην πάλη της.

Σε κάθε περίπτωση από τις 24 του Φλεβάρη που τα στρατεύματα της Ρωσίας εισέβαλαν στην Ουκρανία, ο κόσμος έχει μπει σε μια νέα εποχή, οι συνειδήσεις αλλάζουν αφάνταστα γρήγορα, η ψευτοαριστερά ζει υπόκωφες αμφισβητήσεις στις γραμμές της και η ΟΑΚΚΕ έχει μπει για πρώτη φορά στο ραντάρ των πραγματικών επαναστατών. Αυτοί χαρακτηρίζονται ακριβώς από το ότι δεν διστάζουν να αναζητούν την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα όσο σκληρή κι αν είναι και οσοδήποτε αναιδής απέναντι στις καθεστωτικές «επαναστατικές» αυθεντίες.

Τούτη η Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις άλλες. Κι αυτό γιατί, για πρώτη φορά μετά την Πρωτομαγιά του 1945, που συνέπεφτε τότε με τις τελευταίες μέρες του χιτλερικού τέρατος που ξεψυχούσε, η ανθρωπότητα και η ραχοκοκαλιά της, η παγκόσμια εργατική τάξη, βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα ενός παγκόσμιου πολέμου. Αυτός προς το παρόν μπορεί να εκδηλώνεται μόνο στο ματωμένο σώμα της μαρτυρικής Ουκρανίας, αλλά όλοι λίγο-πολύ καταλαβαίνουν ότι δεν είναι μακριά από το να αγκαλιάσει όλη την Ευρώπη κι αργότερα ίσως όλο τον κόσμο. Η ισοπεδωμένη μέχρι εξαφάνισης από προσώπου γης, γενοκτονικά αδειασμένη από τον πληθυσμό της Μαριούπολη μιλάει πιο πολύ από 100.000 λέξεις, για όποιον μπορεί να δει τι σηματοδοτεί.

Τον πόλεμο αυτό, όχι τυχαία, τον εμπνεύστηκαν και τον κινούνε ακριβώς οι Ρώσοι (και ξωπίσω τους ως μαθητές τους οι Κινέζοι) πολιτικοί και ιδεολογικοί απόγονοι εκείνων που πρόδωσαν από τα μέσα τις πρώτες εφόδους των εργαζόμενων στον ουρανό. Αυτοί οι εμπρηστές του νέου παγκόσμιου σφαγείου είναι τα ταξικά και ιδεολογικά παιδιά αυτών που μαχαίρωσαν πισώπλατα τη ρώσικη επανάσταση του 1917 και πήραν την εξουσία από τα χέρια των Σοβιετικών εργατών στα 1956. Δίπλα τους έχουν τους ομολόγους τους, που έκαναν το ίδιο στους Κινέζους εργάτες το 1978. Αρχηγός όλου αυτού του μαύρου παγκόσμιου μπλοκ είναι ο Πούτιν, με υπαρχηγό του τον Σι της Κίνας.

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι φασίστες μεγαλοαστοί, αφού πρώτα μετέτρεψαν τις χώρες τους σε ταξικά κολαστήρια του πιο άγριου, μαφιόζικου και αντεργατικού καπιταλισμού, σκοτώνοντας όλα αυτά για τα οποία είχαν χύσει το αίμα τους οι πιο ευγενικοί άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο, ρίχτηκαν στον αγώνα για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας από τους προηγούμενους αφεντάδες του κόσμου, τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τους άλλους δυτικούς συμμάχους τους. Όμως για να κατακτήσουν σήμερα αυτή την ηγεμονία, επειδή ο κόσμος δεν αποτελείται πια κατά τα δύο τρίτα από αποικίες, όπως το 1939, αλλά από ανεξάρτητα κράτη και έθνη, που έχουν ματώσει παλιότερα γι’ αυτή τους την ανεξάρτητη ύπαρξη, οι νέοι Χίτλερ της Μόσχας και του Πεκίνου πρέπει υποχρεωτικά να πατήσουν πάνω τους και να προσπαθήσουν να τα συντρίψουν. Πρέπει δηλαδή να αρνηθούν κάθε κρατική ανεξαρτησία, κάθε εθνική κυριαρχία, κάθε αυθόρμητη λαϊκή διάθεση για δίκιο και λευτεριά και να ασκήσουν ιμπεριαλιστική κατοχή όχι μόνο σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, αλλά και στις ίδιες τις δυτικές χώρες του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Γι’ αυτό ο πόλεμος που θα εξαπολύσουν πρέπει να είναι υποχρεωτικά χιτλερικού τύπου και όχι κλασικός ιμπεριαλιστικός για μοίρασμα σφαιρών επιρροής τύπου Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Μια απάντηση στους φιλοχρυσαυγίτες ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ

Ένα μεγάλο ρώτημα που έχει έρθει στα χείλη ή έστω στο μυαλό πολλών προοδευτικών ανθρώπων από το φόνο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και δώθε είναι το εξής: γιατί