Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

με συ­νέ­πεια μέ­χρι σήμερα, πα­ρά την ε­πί­θε­ση που δέ­χτη­κε και δέ­χε­ται τό­σο α­πό τους προ­στά­τες των να­ζι­στών, ό­σο και α­πό τους ί­διους τους τρα­μπού­κους της συμ­μο­ρί­ας, με μί­α σει­ρά ε­πι­θέ­σεις. Η διο­ρα­τι­κή, συ­νε­πής και μα­χη­τι­κή στά­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ α­πένα­ντι στο να­ζι­σμό εί­ναι α­να­πό­σπα­στα δεμένη με τη γε­νι­κό­τε­ρη, μα­κρόχρο­νη, ε­πί­πο­νη και διαρ­κή πά­λη της ε­νά­ντια στο σο­βι­νι­σμό, στον ε­θνο­ρα­τσισμό, στο σο­σιαλ­φα­σι­σμό και στον ι­μπε­ρια­λι­σμό, ι­διαί­τε­ρα ε­νά­ντια στον σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό. Ό­λα αυ­τά τα χρό­νια κα­ταγ­γέλ­λου­με ό­λα τα κοι­νο­βου­λευ­τικά κόμ­μα­τα σαν προ­στά­τες και σαν πο­λι­τι­κά υ­πεύ­θυ­νους της α­συ­λί­ας της δολο­φο­νι­κής αυ­τής συμ­μο­ρί­ας. Α­κό­μα και σή­με­ρα που έ­χει α­πο­κα­λυ­φθεί έ­νας όγκος συ­ντρι­πτι­κών και α­διαμ­φι­σβή­τη­των στοι­χεί­ων για το χα­ρα­κτή­ρα αυ­τής της συμ­μο­ρί­ας τα 6 κόμ­μα­τα υ­πε­ρα­σπί­ζο­νται με πά­θος τη νο­μιμότη­τα του «πο­λι­τι­κού κόμ­μα­τος» της «ΧΑ», και τους έ­χουν ε­κεί να στρογ­γυ­λο­κά­θο­νται στα βου­λευ­τι­κά έ­δρα­να. Ό­ταν λέ­με για προ­στά­τες μι­λά­με σή­με­ρα για τις η­γεσί­ες ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ, για τα ψευ­το­α­ρι­στε­ρά κόμ­μα­τα ψευ­τοΚ­ΚΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ΔΗ­ΜΑΡ και για τους Α­ΝΕΛ του ε­θνικο­φα­σί­στα Καμ­μέ­νου που λει­τουρ­γούν σαν «αντι­μνη­μο­νια­κή» γέ­φυ­ρα με­τα­ξύ ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να­ζι­στών. Αυ­τοί οι προ­στά­τες, καθό­λου δεν α­πο­λο­γού­νται σή­με­ρα για αυ­τή την ε­γκλη­μα­τι­κή δρά­ση της συμ­μο­ρίας που για χρό­νια ά­φη­σαν α­σύ­δο­τη. Α­ντί­θε­τα, με πε­ρίσ­σιο θρά­σος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ψευ­τοΚ­ΚΕ εμ­φα­νί­ζο­νται σαν ε­πι­κε­φα­λής του α­ντι­να­ζι­σμού. Μά­λι­στα τώρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πε­ρι­φέ­ρει τις 44 ε­ρω­τή­σεις που κα­τέ­θε­σε τους τε­λευ­ταί­ους …16 μήνες στη Βου­λή σαν εύ­ση­μο α­ντι­να­ζι­στι­κής δρά­σης, ε­νώ δεν έ­κα­νε ού­τε μί­α μεγά­λης κλί­μα­κας πο­λι­τι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση, ενά­ντια στη συμ­μο­ρί­α ε­πί 25 χρόνια! Το χει­ρό­τε­ρο που έ­κα­ναν εί­ναι ό­τι πά­γω­σαν ό­λο τον κό­σμο που έ­χει τη διάθε­ση να κι­νη­το­ποι­η­θεί με­τά τη δο­λο­φο­νί­α του Π. Φύσ­σα ε­νά­ντια στη συμ­μο­ρία και να κα­ταγ­γεί­λει, να ξε­τρυ­πώ­σει να ε­ξου­δε­τε­ρώ­σει τους πυ­ρή­νες της, στις γειτο­νιές, στα σχο­λεί­α, στην α­στυ­νο­μί­α αλ­λά και στο στρα­τό. Ό,τι λα­ϊκό υ­πάρ­χει σαν πρω­το­βου­λί­α το πά­γω­σαν και ά­φη­σαν στην η­συ­χί­α τους τους ει­σαγ­γε­λείς να πα­κε­τά­ρουν τους να­ζή­δες ό­πως θέ­λει το πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς, ακρι­βώς ό­πως κα­τά πα­ραγ­γε­λί­α του πο­λι­τι­κού κα­θεστώ­τος οι ει­σαγ­γε­λείς τους ά­φη­σαν ε­ντε­λώς α­τι­μώ­ρη­τους να σφά­ζουν α­θώ­ους ε­πί 25 ο­λό­κλη­ρα χρό­νια.
Ό­ταν λοι­πόν τον Ιού­νη του 1997 η Ο­ΑΚ­ΚΕ α­πεύ­θυ­νε πλα­τύ δη­μο­κρα­τι­κό κάλε­σμα για α­ντι­να­ζι­στι­κό μέ­τω­πο και πρω­το­στά­τη­σε στη συ­γκρό­τη­ση μιας Αντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας με στό­χο τη συ­σπεί­ρω­ση ευ­ρύ­τε­ρων α­ντι­φα­σιστι­κών δυ­νά­με­ων, η α­ντί­δρα­ση των ψευ­το­α­ρι­στε­ρών κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των και αυ­τών της λε­γό­με­νης ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής α­ρι­στε­ράς ή­ταν η α­πόλυ­τη α­πο­μό­νω­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ και της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας και ε­πί­θεση στη γραμ­μή του «ε­κτός νό­μου». Σε ό­τι α­φο­ρά το ΠΑ­ΣΟΚ που σή­με­ρα εμ­φα­νί­ζεται και αυ­τό να πλειο­δο­τεί σε α­ντι­να­ζι­σμό, το 1999 ό­ταν ή­ταν κυ­βέρ­νη­ση, εί­χε απορ­ρί­ψει το αί­τη­μα της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας για λή­ψη διοι­κη­τικών και νο­μο­θε­τι­κών μέ­τρων για την απα­γό­ρευ­ση της «Χρ. Αυ­γής», και για εφαρ­μο­γή της Διε­θνούς Α­ντι­ρα­τσι­στι­κής Σύμ­βα­σης του Ο­Η­Ε που υ­πο­χρε­ώ­νει τη χώ­ρα μας σε α­πα­γό­ρευ­ση των να­ζι­στών. Ή­ταν ε­πί­σης το 1996 α­πό την κυ­βέρ­νη­ση Ση­μί­τη που ε­γκαι­νιά­στη­κε η συμ­με­το­χή των να­ζι­στών της «ΧΑ» στη δια­κομ­ματική σύ­σκε­ψη στο Υ­πουρ­γεί­ο Ε­σω­τε­ρι­κών για το μοί­ρα­σμα του τη­λε­ο­πτι­κού χρό­νου, η ο­ποί­α έ­γι­νε α­πο­δε­κτή α­πό ό­λα τα πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα, κοι­νο­βου­λευτι­κά και ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κά, με την ε­ξαί­ρε­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ και του «Ου­ρά­νιου Τό­ξου». Αυ­τό το ξέ­πλυ­μα των να­ζι­στών συ­νε­χίστη­κε με συ­νέ­πεια α­πό ό­λα τα κόμ­μα­τα σε ό­λες τις με­τέ­πει­τα ε­κλο­γι­κές α­να­με­τρή­σεις. Ό­ταν η Α­ντι­να­ζιστι­κή Πρω­το­βου­λί­α πριν πέ­ντε χρό­νια ζή­τη­σε με υ­πό­μνη­μα της να κα­τα­δι­καστεί ο να­ζι­στής Κ. Πλεύ­ρης με τις δια­τά­ξεις του α­νε­φάρ­μο­στου για τριά­ντα χρό­νια α­ντι­ρα­τσιστι­κού νό­μου βρέ­θη­κε μπρο­στά σε μί­α σει­ρά δι­κα­στών και ει­σαγ­γε­λέ­ων που ή­ταν πρό­θυ­μοι να υ­πε­ρα­σπι­στούν το κα­νι­βα­λι­κό κά­λε­σμα για νέ­α γε­νο­κτο­νί­α των Ε­βραί­ων μέ­σα στην α­πό­λυ­τη σιω­πή ό­λων των κοι­νο­βουλευ­τι­κών κομ­μά­των. Τε­λι­κά τό­σο η κυ­βέρ­νη­ση Κα­ρα­μαν­λή, ό­σο και η κυ­βέρ­νη­ση Γ. Πα­παν­δρέ­ου α­γνό­η­σε δύ­ο α­πα­νω­τές διε­θνείς κα­μπά­νιες της Α­ντι­να­ζιστι­κής Πρω­το­βου­λί­ας για την κα­τα­δί­κη του κα­τά­πτυ­στου φι­λο­να­ζι­στι­κού και α­ντι­ση­μι­τι­κού σκε­πτι­κού της α­πό­φα­σης του Πε­ντα­με­λούς Ε­φε­τεί­ου Α­θη­νών του 2009 την ο­ποί­α κύ­ρω­σε στη συ­νέχεια το 2010 ο Ά­ρειος Πά­γος.

Πε­ρί­ο­δος 1996-1999. Η Ο­ΑΚ­ΚΕ βά­ζει κε­ντρι­κά το «ε­κτός νό­μου, και κα­λεί στη συ­γκρό­τη­ση της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας

Για την ε­νη­μέ­ρω­ση των α­να­γνω­στών μας, και σε μί­α πε­ρί­ο­δο που ό­λοι υ­πο­κρί­νο­νται τους έκ­πλη­κτους α­πέ­να­ντι σε έ­να τέ­ρας που οι ί­διοι συ­στημα­τι­κά και συ­νει­δη­τά ε­ξέ­θρε­ψαν, θα πα­ρα­θέ­σου­με έ­να τμή­μα α­πό αυ­τή την πολύ­χρο­νη δρά­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ και της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας α­πό το 1996 μέχρι σή­με­ρα.

Το Φλε­βά­ρη του 1996 η Ο­ΑΚ­ΚΕ κυ­κλο­φό­ρη­σε α­φί­σα με τί­τλο «Κα­μί­α νο­μιμό­τη­τα στους χι­τλε­ρι­κούς της «Χρυ­σής Αυ­γής», και με το ε­ξής κεί­με­νο: «Εί­ναι πρό­κλη­ση για τα δη­μο­κρα­τι­κά αι­σθή­μα­τα του λα­ού μας η α­νοι­χτή δρά­ση των χι­τλε­ρι­κών της «Χρυ­σής Αυ­γής». Μια δρά­ση που στη­ρί­ζε­ται στη φι­λο­ρώσι­κη α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή προ­πα­γάν­δα, στην πατρι­δο­κα­πη­λί­α, στο ρα­τσι­σμό και στο σο­βι­νι­σμό των κυ­ρί­αρ­χων πο­λι­τι­κών σχη­μα­τι­σμών της χώ­ρας. Α­ΠΑΙ­ΤΟΥΜΕ ΝΑ ΤΕ­ΘΕΙ Ε­ΚΤΟΣ ΝΟ­ΜΟΥ Η ΧΡΥ­ΣΗ ΑΥ­ΓΗ» (Νέ­α Α­να­το­λή, φ. 251, 03/03/1996). Με το ί­διο σύνθη­μα συμ­με­τεί­χε σε α­ντι­φα­σι­στι­κή συ­γκέ­ντρω­ση του Ερ­γα­τι­κού Κέ­ντρου Πει­ραιά κα­τά της «Χ.Α», με δι­κό της μπλοκ και με συν­θή­μα­τα “Κα­μιά νο­μι­μότη­τα στους χι­τλε­ρι­κούς”, “Αυ­τό εί­ναι δη­μο­κρα­τί­α, οι χι­τλε­ρι­κοί στην πα­ρα­νο­μί­α”. Α­πό τη συ­γκέ­ντρω­ση αυ­τή, την πρώ­τη που έ­γι­νε στον Πει­ραιά για τη «ΧΑ» ή­ταν α­πό­ντες το ψευ­τοΚ­ΚΕ, το ΝΑΡ, το ΜΛ-«Κ»ΚΕ και το «Κ»ΚΕ μ-λ.
Σε με­γά­λο άρ­θρο μας στο φύλ­λο 251 της 3/3/1996 α­πο­κα­λύ­πτα­με βα­σι­κά ρα­τσιστι­κά και χι­τλε­ρι­κά α­πο­σπά­σμα­τα α­πό τις να­ζι­στι­κές φυλ­λά­δες της «ΧΑ». Για το ε­κτός νό­μου γρά­φα­με τό­τε τα ε­ξής: «η «Χ.Α» σε ό­λες τις πε­ρί­ο­δες της πορεί­ας της, εί­ναι μί­α χι­τλε­ρι­κή ορ­γά­νω­ση που υ­πο­στη­ρί­ζει τις σφα­γές ε­κα­τομμυ­ρί­ων αν­θρώ­πων α­πό το φα­σι­στι­κό τέ­ρας του να­ζι­σμού, που ο­δή­γη­σε την ανθρω­πό­τη­τα στη φρί­κη ε­νός πα­γκο­σμί­ου πο­λέ­μου. Μια τέ­τοια ορ­γά­νω­ση δεν μπορεί να εί­ναι α­νε­χτή α­κό­μη και μέ­σα στα πλαί­σια της α­στι­κής νο­μι­μό­τητας, α­κρι­βώς για­τί δεν α­πο­τε­λεί μί­α «ο­μά­δα θε­ω­ρη­τι­κών α­να­λυ­τών του να­ζι­σμού», αλ­λά μια συμ­μο­ρί­α φα­σι­στών που ορ­γα­νώ­νε­ται και δρα στα πρό­τυ­πα του χι­τλε­ρι­σμού. Εί­ναι ε­δώ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό το πα­ρά­δειγ­μα της Γερ­μα­νί­ας, ό­που και μό­νο η υ­πο­στή­ριξη του «ό­ρου» του ε­θνι­κο­σο­σια­λι­σμού θε­ω­ρεί­ται ποινι­κό α­δί­κη­μα και κά­θε α­νοι­χτά να­ζι­στι­κή ορ­γά­νω­ση βρί­σκε­ται ε­κτός νό­μου. Αυ­τό εί­ναι δη­μο­κρα­τι­κό κα­θή­κον κά­θε σύγ­χρο­νου με­τα­πο­λε­μι­κού κρά­τους που γνώ­ρι­σε τη θη­ριω­δί­α του να­ζι­σμού».

Ε­νώ οι να­ζι­στές της «Χρ. Αυ­γής» λει­τουρ­γού­σαν α­νοι­χτά σα χι­τλερι­κή δο­λο­φο­νι­κή συμ­μο­ρί­α η κυ­βέρ­νη­ση Ση­μί­τη-Λα­λιώ­τη τους κά­λε­σε στη διακομ­μα­τι­κή σύ­σκε­ψη στο Υ­πουρ­γεί­ο Ε­σω­τε­ρι­κών για το μοί­ρα­σμα του τη­λε­ο­πτικού χρό­νου στις ε­κλο­γές του 1996 ό­που η Ο­ΑΚ­ΚΕ κα­τέ­βη­κε σε κοι­νό συν­δυα­σμό με το Ου­ρά­νιο Τό­ξο το κόμ­μα που εκ­προ­σω­πεί τη μα­κε­δο­νι­κή ε­θνι­κή μειο­νό­τητα. Η Ο­ΑΚ­ΚΕ και το Ου­ρά­νιο Τό­ξο ζή­τη­σαν να φύ­γουν οι να­ζι­στές α­πό τη συ­νε­δρία­ση, αλ­λά υ­πουρ­γός και κόμ­μα­τα υ­πο­στή­ρι­ξαν τη συμ­με­το­χή τους! Τό­τε οι εκ­πρό­σω­ποι της Ο­ΑΚ­ΚΕ και του Ου­ρά­νιου Τόξου α­πο­χώ­ρη­σαν. Γρά­ψα­με σχε­τι­κά στο φ. 264 της Νέ­ας Α­να­το­λής, 28/09/1996: <<Η κυ­βέρ­νη­ση Λα­λιώ­τη Ση­μί­τη φρό­ντι­σε να μην α­να­κοι­νώ­σει που­θε­νά τη σύν­θε­ση της Δια­κομ­μα­τι­κής αυ­τής που έ­τσι κι αλ­λοιώς θα συ­νερ­χό­ταν μό­νο μια φο­ρά ώ­στε να μπει η “Χρυ­σή Αυ­γή” χω­ρίς να το μά­θει κα­νείς.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ και του Ου­ρά­νιο Τό­ξο χά­λα­σαν αυ­τή την πλευ­ρά του σχε­δί­ου της βά­ζο­ντας ζή­τη­μα “Χρ. Αυ­γής”. Μ’ αυ­τό τον τρό­πο ξε­σκέ­πα­σαν ό­χι μό­νο την κυβέρ­νη­ση, αλ­λά Ο­ΛΑ α­νε­ξαί­ρε­τα τα άλ­λα κόμ­μα­τα που συ­μπα­ρα­τά­χθη­καν μα­ζί της στο κε­φα­λαιώ­δες αυ­τό ζή­τη­μα.
Ι­διαί­τε­ρα ξε­σκε­πά­στη­καν τα ψευ­το­α­ρι­στε­ρά ΣΥΝ και ψευ­τοΚ­ΚΕ και τα ψευ­το­ε­πα­να­στα­τι­κά “Μα­χο­μέ­νη” και “Διαρ­ρή­χτες”.
Έ­τσι ο εκ­πρό­σω­πος μας πή­ρε το λό­γο α­μέ­σως με­τά την ει­σή­γη­ση του Υπουρ­γού προς τα 18 κόμ­μα­τα και διά­βα­σε την πα­ρα­κά­τω δή­λω­ση που ύ­στε­ρα κα­τέθε­σε: “Ο συ­να­σπι­σμός της Ο­ΑΚ­ΚΕ-Ου­ρά­νιου Τό­ξου θε­ω­ρεί α­πα­ρά­δε­κτη τη συμ­μετο­χή στη δια­κομ­μα­τι­κή ε­πι­τρο­πή του να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος “Χρυ­σή Αυ­γή”. Σε κα­μιά ευ­ρω­πα­ϊ­κή χώ­ρα δε θα ή­ταν νο­η­τό να συ­ζη­τούν και να συ­να­πο­φα­σί­ζουν ό­λα τα κόμ­μα­τα σε μια έ­στω ε­λά­χιστη βά­ση, πά­νω σε ζη­τή­μα­τα δη­μο­κρα­τικής έκ­φρα­σης μα­ζί με α­νοι­χτούς υ­πο­στη­ρι­χτές του χι­τλε­ρι­σμού, του δο­σι­λογι­σμού, του ρα­τσι­σμού και του α­ντι­ση­μι­τι­σμού. Κα­λού­με τον υ­πουρ­γό Ε­σω­τε­ρικών να α­να­κα­λέ­σει την πρό­σκλη­σή του στο κόμ­μα αυ­τό και ό­λα τα κόμ­μα­τα που συμμε­τέ­χουν στη δια­κομ­μα­τι­κή να α­παι­τή­σουν τον α­πο­κλει­σμό της “Χρ. Αυγής” α­πό αυ­τήν. Α­θή­να 11-9-96".
Στη συ­νέ­χεια ο σ. κα­τέ­λη­ξε με την ε­ξής προ­φο­ρι­κή το­πο­θέ­τη­ση: “Αν η ση­με­ρι­νή Δια­κομ­μα­τι­κή α­πο­φα­σί­σει την πα­ρα­μο­νή των να­ζι­στών σ’ αυ­τή τη συζή­τη­ση, τό­τε παίρνει ι­στο­ρι­κή ευ­θύ­νη α­πέ­να­ντι στην Ελ­λά­δα αλ­λά και την Ευ­ρώ­πη”. Με­τά απ’ αυ­τή τη δήλ­βση έ­πε­σε πα­γε­ρή σιω­πή.
Κα­νέ­να κόμ­μα δεν υ­πο­στή­ρι­ξε την έκ­κλη­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ ε­νώ ο εκ­πρό­σωπος της “Χρ. Αυ­γής” ού­τε ά­νοι­ξε το στό­μα του. Ο υ­πουρ­γός ο­νό­μα­τι Σκου­ρής, έ­νας έ­μπει­ρος νε­ο­δε­ξιός, ό­πως α­πο­δεί­χτη­κε στη συ­ζή­τη­ση, α­πά­ντη­σε ό­τι υ­πάρ­χει νό­μος, ο νό­μος δε βλέ­πει ποιο­τι­κές δια­φορές α­νά­με­σα στα κόμ­μα­τα και σύμφω­να μ’ αυ­τόν βρί­σκε­ται ε­κεί η “ΧΑ” και κά­λε­σε στη συ­νέ­χι­ση της συ­νε­δρί­α­σης.
Ό­λοι έ­σκυ­ψαν α­να­κου­φι­σμέ­νοι στα χαρ­τιά τους, ε­νώ ή­ξε­ραν κα­λά ότι η συμ­με­το­χή της “Χρ. Αυ­γής” κου­ρε­λιά­ζει τον α­νώ­τε­ρο νό­μο που εί­ναι το Σύνταγ­μα και ό­τι σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση κα­νέ­να κόμ­μα δεν ε­μπο­δι­ζό­ταν α­πό το να κα­τα­δι­κά­σει τη “ΧΑ” μέ­σα στη σύ­σκε­ψη>>.

Κα­τά την προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δο το ε­κλο­γι­κό πε­ρί­πτε­ρο της Ο­ΑΚ­ΚΕ και του Ου­ρά­νιου Τό­ξου στην Κά­νιγ­γος δέ­χτη­κε α­λε­πάλ­λη­λες ε­πι­θέ­σεις α­πό τους να­ζή­δες,

Τέσ­σε­ρις μή­νες με­τά α­πό αυ­τή τη δια­μαρ­τυ­ρί­α στις 31/01/1997 δύ­ο σύ­ντρο­φοι που κολ­λού­σαν στον Πει­ραιά α­φί­σα δέ­χτη­καν ε­πί­θε­ση με ρό­πα­λα α­πό τρα­μπού­κους της «Χρυ­σής Αυ­γής» που φώ­να­ζαν «Έ­ξω απ’ την Ελ­λά­δα οι Σκο­πιανοί» και στη συ­νέ­χεια δια­κο­μί­στη­καν αι­μό­φυρ­τοι στο Γε­νι­κό Κρα­τι­κό της Νί­καιας.
Στο φ. 274, 14/02/1997 της Νέ­ας Α­να­το­λής, δη­μο­σιεύ­σα­με ε­κτε­τα­μέ­νο άρ­θρο για την ε­πί­θε­ση στο ο­ποί­ο κα­ταγ­γέ­λα­με τους να­ζι­στές και τους προ­στά­τες τους και ζη­τού­σα­με για άλ­λη μια φο­ρά την α­πα­γό­ρευ­ση της συμ­μο­ρί­ας: «Στις 31 του Γε­νά­ρη το βρά­δυ ο­μά­δα 6 τρα­μπού­κων της να­ζι­στι­κής πα­ρα­κρα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας “Χρυ­σή Αυ­γή” ε­πι­τέ­θη­καν με ρό­πα­λα σε δύ­ο συ­ντρό­φους μας τη στιγμή που κολ­λού­σαν α­φί­σες στον Πει­ραιά.
Πα­ρά τη θαρ­ρα­λέ­α στά­ση των συ­ντρό­φων, που κα­τά­φε­ραν να αρ­πά­ξουν το έ­να α­πό τα δύ­ο ρό­πα­λα των τρα­μπού­κων (βαμ­μέ­νο με τα χρώ­μα­τα της ελ­λη­νικής ση­μαί­ας), η ά­ναν­δρη και αιφ­νι­δια­στι­κή αυ­τή ε­πί­θε­ση της συμ­μο­ρί­ας εί­χε σαν α­πο­τέ­λε­σμα τον τραυ­μα­τι­σμό στο κε­φά­λι του σ. Π. Γουρ­νά, μα­θη­τή, και του σ. Γ. Ιω­αν­νί­δη, ερ­γά­τη της ε­πι­σκευα­στι­κής ζώ­νης του Πε­ρά­μα­τος.
Το θρα­σύ­δει­λο χέ­ρι της χι­τλε­ρι­κής συμ­μο­ρί­ας ση­κώ­θη­κε για πρώ­τη φο­ρά ε­νά­ντια στην Ο­ΑΚ­ΚΕ. Για­τί το χέ­ρι αυ­τό έ­χει την κά­λυ­ψη της νο­μι­μότη­τας που του δί­νουν ό­λα τα α­στι­κά κόμ­μα­τα και ο ο­πορ­του­νι­σμός μέ­σα στο κίνη­μα. Αυ­τή η νο­μι­μό­τη­τα α­πο­τε­λεί τη με­γα­λύ­τε­ρη πρό­κλη­ση για το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα της χώ­ρας και τη με­γα­λύ­τε­ρη προ­σβο­λή για τα δη­μο­κρα­τι­κά αι­σθή­ματα και τους α­γώ­νες του λα­ού μας.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ, εκ­φρά­ζο­ντας με τον κα­λύ­τε­ρο τρό­πο αυ­τά τα αι­σθή­μα­τα και αυ­τούς τους α­γώ­νες, α­παι­τεί να βγει α­μέ­σως η χι­τλε­ρι­κή αυ­τή συμ­μο­ρί­α ε­κτός νό­μου, να στα­μα­τή­σει κά­θε νό­μι­μη λει­τουρ­γί­α της, ό­πως η έκ­δο­ση των ε­ντύπων της, η λει­τουρ­γί­α των γρα­φεί­ων της, η συμμε­το­χή της σε κά­θε εί­δους ε­κλο­γές, ό­πως γί­νε­ται σε ό­λες α­νε­ξαί.ρε­τα τις δη­μο­κρα­τι­κές ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώρες».

Λί­γο αρ­γό­τε­ρα στις 01/03/1997 ο­μά­δα δέ­κα τρα­μπού­κων να­ζι­στών της “Χρ. Αυ­γής” πε­ρι­κύ­κλω­σαν σε κα­φε­τέ­ρια του Π. Ψυ­χι­κού νε­ο­λαί­ο μα­θη­τή 15 χρο­νών και τον χτύ­πη­σαν βά­ναυ­σα. Ο μα­θη­τής αυ­τός εί­χε στη­ρί­ξει τους σ. της νε­ο­λαίας της Ο­ΑΚ­ΚΕ ό­ταν μοί­ρα­σαν προ­κήρυ­ξη στο σχο­λεί­ο του, η ο­ποί­α α­παι­τού­σε να βγει η να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α ε­κτός νό­μου.
Αυ­τή την προ­κή­ρυ­ξη που οι τρα­μπού­κοι εί­χαν μα­ζί τους την έ­βα­ψαν με το αί­μα του νε­ο­λαί­ου και την πέ­τα­ξαν πά­νω του λέ­γο­ντας πως δε θα ξα­να­μοιρα­στεί πο­τέ. Ή­ταν έ­να σχε­δια­σμέ­νο χτύ­πη­μα τό­σο στον τρό­πο της ορ­γά­νω­σης ό­σο και στο συ­γκε­κρι­μέ­νο στό­χο. Οι τρα­μπού­κοι δε χτύ­πη­σαν την ώ­ρα του μοι­ρά­σμα­τος της προ­κή­ρυ­ξης στο σχο­λεί­ο. Την “έ­στη­σαν” με ει­δι­κή ο­μά­δα στο μα­θη­τή λί­γες μέ­ρες με­τά με ε­παγ­γελ­μα­τί­ες του εί­δους και δια­λέ­γο­ντας για στόχο ό­χι έ­να μέ­λος της Ο­ΑΚ­ΚΕ, αλ­λά έ­να δη­μο­κρά­τη νε­ο­λαί­ο που στή­ριξε την ορ­γά­νω­ση στην πο­λι­τι­κή της κα­ταγ­γε­λί­α (Νέ­α Α­να­το­λή, φ. 375, 03/03/1997).
Η ορ­γά­νω­ση α­πά­ντη­σε ά­με­σα με κα­μπά­νια ε­νά­ντια στη χι­τλε­ρι­κή συμμο­ρί­α στην πε­ριο­χή των ελ­λη­νο­ρώ­σων ε­πι­μέ­νο­ντας ξα­νά στο ε­κτός νό­μου των να­ζι­στών (Ν.Α., φ. 276, 14/03/1997): «Μα­ζι­κό συ­νερ­γεί­ο της ορ­γά­νω­σης με ντου­ντούκα, προ­κή­ρυ­ξη και α­φί­σα γύ­ρι­σε ό­λους τους κε­ντρι­κούς δρό­μους της γει­το­νιάς. Ε­ξη­γού­σε στο λα­ό τον πο­λι­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα της χι­τλε­ρι­κής συμ­μο­ρί­ας, ε­νημέ­ρω­νε για τη βί­α και την τρο­μο­κρα­τί­α που σπέρ­νουν στη γει­το­νιά και καλού­σε σε ορ­γά­νω­ση για να δο­θεί μια μα­ζι­κή λα­ϊ­κή α­πά­ντη­ση στους να­ζι­στές. Ταυ­τό­χρο­να κα­λού­σε το λα­ό να α­παι­τή­σει να βγει ε­κτός νό­μου αυ­τή η ορ­γά­νωση και να πε­ρι­φρου­ρή­σει τη δη­μο­κρα­τί­α και την ει­ρή­νη.
Η εκ­δή­λω­ση αυ­τή της ορ­γά­νω­σης εί­χε ση­μα­ντι­κή α­πή­χη­ση στους κα­τοί­κους. Πολ­λοί δη­μο­κρά­τες έκ­φρα­σαν τη θέ­λη­σή τους να πε­ρι­φρου­ρή­σουν τη γει­το­νιά, και ι­διαί­τε­ρα τους μα­θη­τές, α­πό την τρο­μο­κρα­τί­α των χι­τλε­ρι­κών, ενώ σε ό­λους τους κα­τοί­κους η α­πο­κά­λυ­ψη αυ­τής της τρο­μο­κρα­τί­ας προ­κά­λεσε τη με­γα­λύ­τε­ρη ορ­γή.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ θα συ­νε­χί­σει α­πο­φα­σι­στι­κά τη δρά­ση της ε­νά­ντια στη φα­σιστι­κή συμ­μο­ρί­α ε­κτι­μώ­ντας την α­πει­λή που αυ­τή α­ντι­προ­σω­πεύ­ει για τη δη­μοκρα­τί­α στη χώ­ρα».

Στα τέ­λη του Ιού­νη του 1997 με πρω­το­βου­λί­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ συ­γκρο­τή­θη­κε η Αντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α με μια πλα­τιά δη­μο­κρα­τι­κή πλατ­φόρ­μα ε­νά­ντια στο ρα­τσι­σμό, τον ε­θνο­ρα­τσι­σμό, τον α­ντι­ση­μι­τι­σμό, και κε­ντρι­κό σύν­θη­μα να βγει ε­κτός νό­μου η «ΧΑ» (Ν.Α φ. 284, 04/07/1997). Σε σχε­τι­κό άρ­θρο μας ξε­κα­θα­ρι­ζό­ταν το θέ­μα της ι­δε­ο­λο­γι­κο-πο­λι­τι­κής πά­λης α­πέ­να­ντι στις να­ζι­στι­κές θέσεις και της σχέ­σης της με το αί­τη­μα να βγουν ε­κτός νό­μου οι να­ζι­στές: <<Αυτοί που θα μεί­νουν ως το τέ­λος να υ­πε­ρα­σπί­ζουν την νο­μι­μό­τη­τα των να­ζι­στών θα εί­ναι το α­λη­θι­νό πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς που τους στη­ρί­ζει. Το “ε­κτός νό­μου” λοι­πόν α­πο­κα­λύ­πτει τους πο­λι­τι­κούς δε­σμούς των να­ζι­στών με την άρ­χου­σα τά­ξη και συ­γκε­ντρώ­νει τους προβο­λείς της δη­μο­κρα­τί­ας στην ανοι­χτή, μα­ζι­κή και πλα­τειά πο­λι­τι­κή ου­σί­α του να­ζι­σμού η ο­ποί­α βρί­σκε­ται σή­με­ρα σαν τά­ση, κυ­ρί­αρχη ή δευ­τε­ρεύ­ου­σα, μέ­σα στα με­γά­λα πο­λι­τι­κά κόμμα­τα. Τι ση­μαί­νει ό­τι ο να­ζι­σμός σαν ου­σί­α βρί­σκε­ται μέ­σα στα με­γά­λα πο­λιτι­κά κόμ­μα­τα; Ση­μαί­νει ό­τι οι πο­λι­τι­κές και ι­δε­ο­λο­γι­κές θέ­σεις του κατ’ε­ξο­χήν να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος της “Χρ. Αυ­γής” εί­ναι ή­δη θέ­σεις ι­σχυρές και ο­ρι­σμέ­νες α­πό αυ­τές κυ­ρί­αρ­χες μέ­σα στο κοι­νο­βού­λιο. Σαν τέ­τοιες έχουν δύ­να­μη και μέ­σα στο λα­ό και μέ­σα στη νε­ο­λαί­α. Α­πό ε­κεί α­ντλεί στο βά­θος την ορ­γα­νω­τι­κή του α­νά­πτυ­ξη ο να­ζι­σμός.
Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι το “ε­κτός νό­μου” δεν φτά­νει α­πό μό­νο του σαν αίτη­μα για να γί­νει πρά­ξη η α­πα­γό­ρευ­ση, δη­λα­δή για να α­σκη­θεί κρα­τι­κή βί­α στους να­ζι­στές. Για να γί­νει πρά­ξη αυ­τό το σύν­θη­μα πρέ­πει να νι­κη­θούν οι νό­μι­μες και κυ­ρί­αρ­χες να­ζι­στι­κές πο­λι­τι­κες και ι­δε­ο­λο­γι­κές α­ντι­λήψεις, α­ντι­λή­ψεις τύ­που “βου­λής των ε­φή­βων”. Το “ε­κτός νό­μου” είναι κατ’αρ­χήν έ­νας δη­μο­κρα­τι­κός προ­βο­λέ­ας ή έ­να δη­μο­κρα­τι­κό τέ­στ. Ό­μως το βά­θος του “ε­κτός νό­μου” βρί­σκε­ται στον ι­δε­ο­λο­γι­κο-πο­λι­τι­κό πό­λε­μο που πρέ­πει να κη­ρυ­χθεί ε­νά­ντια στο να­ζι­σμό, δη­λα­δή στο να νι­κη­θούν οι ναζι­στι­κές ι­δέ­ες με σύγ­χρονη ό­ψη που έ­χουν ή­δη αρ­χί­σει να δη­λη­τη­ριά­ζουν το λα­ό.
Δί­χως αυ­τή την πά­λη το “ε­κτός νό­μου” θα εί­ναι μια νο­μι­κί­στικη και στο βά­θος α­στι­κή δη­μο­κρα­τι­κή εκ­στρα­τεί­α που δεν θα α­δρά­ξει πο­τέ το λα­ό και δεν θα τον συ­γκι­νή­σει. Δί­χως α­πό την άλ­λη με­ριά το “ε­κτός νό­μου” η πο­λι­τι­κο-ι­δε­ο­λο­γι­κή πά­λη ε­νά­ντια στους να­ζι­στές θα εί­ναι στεί­ρα κα­θώς θα α­φή­νει α­νέ­πα­φη τη βί­α τους και α­νέ­πα­φους τους πο­λι­τι­κούς και οργα­νω­τι­κούς τους δε­σμούς με την α­στι­κή τά­ξη του κοι­νο­βού­λιου.
Αυ­τή τη δι­πλή και ταυ­τό­χρο­να ε­νιαί­α πά­λη πρέ­πει να δώσει ο­πωσ­δή­πο­τε το δη­μο­κρα­τι­κό κί­νη­μα για να α­ντι­με­τω­πί­σει το α­νερ­χό­με­νο χι­τλε­ρικό ρεύ­μα>>.

Η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α ξε­κί­νη­σε πλα­τιά κα­μπά­νια με ε­νη­μέρω­ση του λα­ού για το να­ζι­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα της «ΧΑ» και συλ­λο­γή υ­πο­γρα­φών υπέρ της α­πα­γό­ρευ­ση της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας. Στις 24/11 πραγ­μα­το­ποί­η­σε την πρώ­τη α­νοι­χτή συ­γκέ­ντρω­σή της για να ε­πι­χει­ρημα­το­λο­γί­σει τό­σο α­πό πολι­τι­κή ό­σο και α­πό νο­μι­κή ά­πο­ψη στο «ε­κτός νό­μου». Η κα­μπά­νια αυ­τή έ­βα­λε το ζή­τη­μα της νο­μι­μό­τη­τας των να­ζι­στών σαν το πιο με­γά­λο πο­λι­τι­κό σκάνδαλο για τη χώ­ρα. Η ΑΠ α­πέ­υ­θυ­νε κά­λε­σμα στην κυ­βέρ­νη­ση και ό­λες τις πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις να πά­ρουν θέ­ση (ΝΑ, φ 293,26/11/1997)

Πό­σο ζω­τι­κό ζή­τη­μα ή­ταν η α­ντι­να­ζι­στι­κή κα­μπά­νια και συ­σπεί­ρω­ση για τη δη­μο­κρα­τί­α, φά­νη­κε ό­σο κλι­μα­κω­νό­ταν η βί­α των να­ζι­στών. Δύ­ο μή­νες αργό­τε­ρα στις 24/1/1998, ση­μειώ­θη­με μί­α ε­πί­θε­ση που θυ­μί­ζει αυ­τή που έ­γι­νε ε­νά­ντια στον Παύ­λο Φύσ­σα και που κα­τέ­λη­ξε σε βα­ρύ τραυ­μα­τι­σμό του θύ­μα­τος (ΝΑ, φ. 298, 6/2/1998): <<Το Σάβ­βα­το στις 24 Γε­νά­ρη στις 7.30 μ.μ. ο Α­λέ­ξης Κα­λο­φω­λιάς, 34χρονος με­τα­φρα­στής και μέ­λος του συ­γκρο­τή­μα­τος Last Drive διά­σχι­ζε τη δια­σταύ­ρωση των ο­δών Χαλ­κο­κον­δύ­λη και 3ης Σε­πτέμ­βρη για να πά­ρει το λε­ω­φο­ρεί­ο α­πό την πλα­τέ­ια Κά­νιγ­γος. Ε­κεί, στη συμ­βο­λή των ο­δών αυ­τών, α­πρό­κλη­τα, τρεις να­ζιστές του ε­πι­τέ­θη­καν και τον χτύ­πησαν με σι­δε­ρό­βερ­γα στο πρό­σω­πο. Ό­ταν αυ­τός έ­πε­σε στο πε­ζο­δρό­μιο άρ­χι­σαν να χτυ­πούν με μα­νί­α το κε­φά­λι του στο μάρ­μα­ρο, χω­ρίς να λέ­νε τί­πο­τα μπρο­στά στα μά­τια δε­κά­δων θε­α­τών. Α­κό­μη και ό­ταν ο Α.Κ. κα­τά­φε­ρε και σύρ­θη­κε στην εί­σο­δο ε­νός κα­τα­στή­μα­τος για να γλυτώ­σει α­πό τη δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση των να­ζι­στών, αυ­τοί μπή­καν μέ­σα και συ­νέ­χι­σαν να τον χτυ­πούν μπρο­στά σε μια υ­πάλ­λη­λο>>. Κα­ταγ­γεί­λα­με τό­τε ό­τι κα­νέ­να πο­λι­τι­κό κόμ­μα δεν έ­βγα­λε α­να­κοί­νω­ση για το γε­γο­νός. Η Α­ντι­να­ζιστι­κή Πρω­το­βου­λί­α σε α­να­κοί­νω­σή της κα­τάγ­γει­λε αυ­τή την ω­μή κά­λυ­ψη στη ναζι­στι­κή βί­α:
«Η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α κα­ταγ­γέλ­λει την α­πρό­κλη­τη δο­λο­φονι­κή ε­πί­θε­ση σε βά­ρος του Α. Κα­λο­φω­λιά α­πό τους να­ζι­στές της “Χρ. Αυ­γής”.
Την πο­λι­τι­κή ευ­θύ­νη γι’ αυ­τή την ε­πί­θε­ση, κα­θώς και για ό­λη την πο­ρεί­α του κινή­μα­τος της “Χρ. Αυ­γής” τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη χώ­ρα μας, φέρ­νει η κυ­βέρ­νη­ση και ό­λα α­νε­ξαί­ρε­τα τα κόμ­μα­τα της Βου­λής που ε­πι­τρέπουν τη νό­μι­μη και α­πρό­σκο­πτη δρά­ση αυ­τής της α­νοι­χτά χι­τλε­ρι­κής συμ­μορί­ας.
Αυ­τή α­κρι­βώς η νο­μι­μό­τη­τα εί­ναι που ε­πι­τρέ­πει το συ­στη­μα­τι­κά ασύλ­λη­πτο και α­τι­μώ­ρη­το των φυ­σι­κών δρα­στών αυ­τών των ε­πι­θέ­σε­ων. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο ό­τι στη συ­γκε­κρι­μέ­νη ε­πί­θε­ση κα­τά του Α. Κα­λο­φω­λιά οι δρά­στες βρήκαν ά­συ­λο και ποι­νι­κή κά­λυ­ψη μέ­σα στα γρα­φεί­α της “Χρ. Αυ­γής” μπροστά στα μά­τια δε­κά­δων αν­θρώ­πων.
Η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α κα­λεί τις δι­κα­στι­κές αρ­χές να α­σκήσουν δί­ω­ξη για η­θι­κή αυ­τουρ­γί­α σε αυ­τή την ε­πί­θε­ση κα­τά της “Χρ. Αυ­γής”, και την πο­λι­τι­κή ε­ξου­σί­α να τη θέ­σει ε­κτός νό­μου.
Α­θή­να, 28/1/98>>

Στις 14 Μά­η 1998, α­ντι­προ­σω­πεί­α της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας κατά­θε­σε στο Υ­πουρ­γεί­ο Δι­καιο­σύ­νης πο­λι­τι­κό υ­πό­μνη­μα και νο­μι­κό κεί­με­νο με αί­τη­μα “Να βγει ε­κτός νό­μου η να­ζι­στι­κή ορ­γά­νω­ση “Χρ. Αυ­γή”, ζητώ­ντας πα­ράλ­λη­λα συ­νά­ντη­ση με τον υ­πουρ­γό.
Τα κεί­με­να αυ­τά συ­νο­δεύ­τη­καν α­πό μπρο­σού­ρα για τις τρα­μπού­κι­κες ε­πι­θέ­σεις των να­ζι­στών και την α­νοι­χτή τους υ­πο­στή­ρι­ξη στον χι­τλε­ρι­σμό και το να­ζι­σμό, στην ο­ποί­α πε­ριέ­χο­νταν α­πο­σπά­σμα­τα α­πό άρ­θρα των να­ζι­στών στα πε­ριο­δι­κά και τις ε­φη­με­ρί­δες τους και φω­το­γρα­φί­ες. Ε­πί­σης κα­τα­τέθη­καν οι πρώ­τες 265 υ­πο­γρα­φές που συ­γκέ­ντρω­σε η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λία σε κεί­με­νο με αί­τη­μα να τε­θεί ε­κτός νό­μου η “Χρ. Αυ­γή” με βά­ση τη Διεθνή Α­ντι­ρα­τσι­στι­κή Σύμ­βα­ση.
Στις 15 Μά­η ο ί­διος φά­κε­λος κοι­νο­ποι­ή­θη­κε στον Πρω­θυ­πουρ­γό και στον Πρό­ε­δρο της Βου­λής. Την ί­δια μέ­ρα, δό­θη­κε α­να­κοί­νω­ση Τύ­που και γνω­στο­ποι­ή­θη­κε ο φά­κε­λος στις ε­φη­με­ρί­δες.

Έ­να μή­να αρ­γό­τε­ρα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση ε­νά­ντια στο Δ. Κου­σου­ρή του ΝΑΡ α­πό ο­μά­δα τρα­μπού­κων της «Χρ. Αυ­γής» με ε­πι­κε­φαλής τον τό­τε υ­παρ­χη­γό της «Πε­ρί­αν­δρο» Αν­δρου­τσό­που­λο. Πα­ρό­λο που αυ­τή ήταν μί­α ξε­κά­θα­ρα δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας η κυ­βέρ­νηση και ό­λα τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του ΝΑΡ που είχε το θύ­μα δεν έ­βα­λαν θέ­μα α­πα­γό­ρευ­σης της.

Το Σε­πτέμ­βρη του 1998 στο φ. 313 της Ν.Α δη­μο­σιεύ­σα­με με­γά­λα α­πο­σπά­σμα­τα α­πό το να­ζι­στι­κό κα­τα­στα­τι­κό της «Χ.Α» που πα­ρα­χώ­ρη­σε στην Α­ντι­να­ζι­στική Πρω­το­βου­λί­α ο Ιός της Ε­λευ­θε­ρο­τυ­πί­ας. Σχο­λιά­ζα­με τό­τε ό­τι η μό­νη θέ­ση που ται­ριά­ζει στη “Χρυ­σή Αυ­γή” σε μί­α δη­μο­κρα­τί­α, εί­ναι η πα­ρα­νο­μί­α και η φυ­λα­κή.
Η κι­νη­το­ποί­η­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ και της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας θορύ­βη­σε τους να­ζι­στές. Στις 24 Σε­πτέμ­βρη 1998, οι σύ­ντρο­φοι της Ο­ΑΚ­ΚΕ εί­δαν τα σκα­λιά του κτι­ρί­ου ό­που στε­γά­ζο­νται τα γρα­φεί­α μας, α­πό το ι­σό­γειο μέ­χρι τον πέ­μπτο ό­ρο­φο, γε­μά­τα τρυ­κά­κια των ναζι­στών της “Χρ. Αυ­γής” και την πι­να­κί­δα των γρα­φεί­ων βγαλ­μέ­νη, πε­τα­μέ­νη κα­τα­γής και κα­τε­στραμ­μέ­νη.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ έ­δω­σε την πα­ρα­κά­τω α­να­κοί­νω­ση Τύ­που που δη­μο­σιεύ­τη­κε στην Ε­λευ­θερο­τυ­πί­α, 25/9:
<<Η Ο­ΑΚ­ΚΕ κα­ταγ­γέλ­λει ε­πί­θε­ση της “Χρυ­σής Αυ­γής” ε­νά­ντια στα γρα­φεί­α της χθες 24-9-98.Οι να­ζι­στές κα­τέ­στρε­ψαν και πο­δο­πά­τη­σαν την ε­πι­γραφή της, πέ­τα­ξαν τρυ­κά­κια που α­ναγ­γέ­λουν την ε­πα­νέκ­δο­ση της ε­φη­με­ρί­δας τους.
Με­τά την τε­λευ­ταί­α δο­λο­φο­νι­κή τους α­πό­πει­ρα οι να­ζι­στές, κα­λυμ­μέ­νοι α­πό την ε­γκλη­μα­τι­κή σιω­πή-α­νο­χή σύσ­σω­μου του πο­λι­τι­κού κό­σμου α­ποθρα­σύ­νο­νται.
Εί­ναι α­σύλ­λη­πτο να κα­τα­ζη­τού­νται για δο­λο­φο­νι­κή δρά­ση η­γε­τι­κά στε­λέ­χη μιας συμ­μο­ρί­ας και αυ­τή να εκ­δί­δει την ε­φη­με­ρί­δα της α­πο­λαμ­βά­νοντας πλή­ρη νο­μι­μό­τη­τα. Να­ζι­στές-φο­νιά­δες νό­μι­μοι υ­πάρ­χουν μό­νο στην Ελλά­δα μέ­σα σε ό­λη την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση. Η κυ­βέρ­νη­ση Ση­μί­τη και ό­λη η α­ντι­πολί­τευ­ση εί­ναι βα­ριά υ­πό­λο­γοι για ό­λη αυ­τή την κα­τά­στα­ση. Οι δη­μο­κρά­τες δεν πρέ­πει να την α­νε­χτούν>>.
Στο με­τα­ξύ το υ­πουρ­γεί­ο Δι­καιο­σύ­νης πα­ρά τις ε­πα­νει­λημ­μέ­νες ο­χλή­σεις της ΑΠ να α­πα­ντή­σει στο υ­πό­μνη­μα για την α­πα­γό­ρευ­ση της «ΧΑ» σιω­πού­σε ε­πι­δει­κτι­κά. Η α­πά­ντη­ση ήρ­θε με­τά α­πό έ­να χρό­νο και μό­νο ύ­στε­ρα α­πό παρέμ­βα­ση του Συ­νή­γο­ρου του Πο­λί­τη και εί­χε ως εξής: “το υ­πουργεί­ο δεν δύ­να­ται να ι­κα­νο­ποι­ή­σει αι­τή­μα­τα που θε­ω­ρού­νται πα­ρέμ­βα­ση στο έρ­γο της Δι­κα­στι­κής ε­ξου­σί­ας” !!! Δη­λα­δή, μέ­σα σε έ­να κλί­μα αύ­ξη­σης και πλήρους α­συ­δο­σί­ας της να­ζι­στι­κής βί­ας, το υ­πουρ­γεί­ο έ­δω­σε με τη σει­ρά του κάλυ­ψη στη νο­μι­μό­τη­τα μί­ας συμ­μο­ρί­ας μα­χαι­ρο­βγαλ­τών στη χώ­ρα που πα­ρα­βί­αζε κά­θε δη­μο­κρα­τι­κή αρ­χή, και κά­θε νό­μο ε­σω­τε­ρι­κό και διε­θνή, με μί­α α­πάντη­ση που δεν κρα­τού­σε ού­τε τα προ­σχή­μα­τα.

Με­τά α­πό λί­γο οι να­ζι­στές χτύ­πη­σαν ξα­νά. Στις 05/08/1999 έ­γι­νε ε­μπρη­στική ε­πί­θε­ση στα γρα­φεί­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ και της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας. Στις 3 το με­ση­μέ­ρι φα­σί­στες το­πο­θέ­τη­σαν έ­ξω α­πό την πόρ­τα των γρα­φεί­ων έ­να πλα­στι­κό μπι­τό­νι με βεν­ζί­νη και λά­δι και του έ­βα­λαν φω­τιά, α­φού προ­η­γούμε­να έ­χυ­σαν μια πο­σό­τη­τα του μίγ­μα­τος αυ­τού κά­τω α­πό τη χα­ρα­μά­δα της πόρτας. Α­κο­λού­θη­σε μια έ­κρη­ξη. Τα τζά­μια των γρα­φεί­ων προς τον α­κά­λυ­πτο έ­σπασαν, ό­πως έ­σπα­σαν και τα τζά­μια ε­νός γρα­φεί­ου που ή­ταν στο α­κρι­βώς α­πέ­ναντι α­πό τα γρα­φεί­α μας μέ­ρος του α­κα­λύ­πτου. Ταυ­τό­χρο­να έ­να μέ­ρος α­πό τις κουρ­τί­νες σε ε­κεί­νο το πα­ρά­θυ­ρο και ένα πα­νώ τι­νά­χτη­καν α­πό το ω­στι­κό κύ­μα και έ­πε­σαν κα­τε­στραμ­μέ­να στο φω­τα­γω­γό. Α­μέ­σως έ­πια­σε φω­τιά το δά­πε­δο των γρα­φεί­ων και άρ­χι­σε να καί­γε­ται ε­κτός α­πό την ε­ξω­τε­ρι­κή και μια ε­σωτε­ρι­κή πόρ­τα.
Η ε­πί­θε­ση έ­γι­νε μια με­ρά με­τά τη φα­σι­στι­κή ε­πέ­τειο της 4ης Αυ­γού­στου. Δύ­ο πε­ρί­που ε­βδο­μά­δες πριν το χτύ­πη­μα η Χ.Α. με άρ­θρο στε­λέ­χους της έκ­φρα­σε την ορ­γή των να­ζι­στών ε­νά­ντια στην Ο­ΑΚ­ΚΕ και την Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρωτο­βου­λί­α σαν υ­πεύ­θυ­νους που εί­χε α­πα­γο­ρευ­τεί μί­α σε­λί­δα τους στο ί­ντερνετ στην ο­ποί­α φι­γου­ρά­ρι­ζαν σβά­στι­κες.
Στην κοι­νή α­να­κοί­νω­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ και της Α­ντι­να­ζι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας α­να­φέ­ρα­με τα ε­ξής: <<Η ε­μπρη­στι­κή ε­πί­θε­ση στα γρα­φεί­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ, στα ο­ποί­α φι­λο­ξε­νεί­ται και η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α, την ε­πο­μέ­νη της ε­πε­τεί­ου της 4ης Αυ­γού­στου δεί­χνει σαν τον πι­θα­νό­τε­ρο δρά­στη τους ναζι­στές. Ή­δη αυ­τοί έ­χουν ξα­να­χτυ­πή­σει τα γρα­φεί­α μας.
Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση οι να­ζι­στές της Χρ. Αυ­γής έ­χουν α­να­θαρ­ρή­σει. Την ευ­θύ­νη γι’ αυ­τό φέρ­νει κατ’ αρ­χήν η κυ­βέρ­νη­ση α­φού ό­ταν η Α­ντι­να­ζιστι­κή Πρω­το­βου­λί­α με αλ­λε­πάλ­λη­λα δια­βή­μα­τα της στον πρω­θυ­πουρ­γό και τον Υ­πουρ­γό Δι­καιο­σύ­νης ζή­τη­σε να τε­θούν ε­κτός νό­μου οι να­ζι­στές, αυ­τοί κά­λυ­ψαν τη νο­μι­μό­τη­τα τους.
Το ί­διο κά­νουν ό­λα α­νε­ξαί­ρε­τα τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμ­μα­τα σε σύ­γκρου­ση με την πρα­κτι­κή ό­λων των χω­ρών της Ε­νω­μέ­νης Ευ­ρώ­πης, και την ώ­ρα που ο κα­τα­ζη­τού­με­νος για δο­λο­φο­νί­α υ­παρ­χη­γός της Χρ. Αυ­γής, Π. Αν­δρου­τσόπου­λος, εί­ναι ο διευ­θυ­ντής του νό­μι­μου πε­ριο­δι­κού της.
Αυ­τό το κλί­μα της οι­κου­με­νι­κής κά­λυ­ψης α­πο­τυ­πώ­θη­κε σε πρό­σφατο κεί­με­νο των να­ζι­στών στο ο­ποί­ο αυ­τοί ε­παί­ρο­νταν για την αρ­νη­τι­κή α­πά­ντη­ση της κυ­βέρ­νη­σης στην Α­ντι­να­ζι­στι­κή.
Η ε­ξή­γη­ση αυ­τής της σκαν­δα­λώ­δους οι­κου­με­νι­κής α­νο­χής στους να­ζι­στές βρί­σκε­ται στο γε­γο­νός ό­τι αυ­τοί πρω­το­στα­τούν στην κυ­ρί­αρ­χη α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή και φι­λο­σέρ­βι­κη γραμ­μή του φαιο­κόκ­κι­νου με­τώ­που.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ και η Α­ντι­να­ζι­στι­κή Πρω­το­βου­λί­α κα­λούν τους δη­μο­κρά­τες να συ­στρα­τευ­τούν σε έ­να α­πο­φα­σι­στι­κό μέ­τω­πο πά­λης για την α­να­τρο­πή της ιστο­ρι­κής ο­πι­σθο­δρό­μη­σης που θα ση­μα­το­δο­τού­σε η ά­νο­δος του νέ­ου με­σαί­ωνα στην ε­ξου­σί­α>>.

-Το πιο πάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο φ. 491 της Νέας Ανατολής, Σεπτέμβρης 2013-