Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το παρακάτω άρθρο μας είναι το πρώτο μετά τον πόλεμο αντιπερισπασμού που άναψε η πουτινική διπλωματία στη Μέση Ανατολή, το οποίο δεν ασχολείται κυρίως με την κεντρική σε αυτόν αντίθεση Ισραήλ-Χαμάς αλλά με την αντίθεση των ρωσόφιλων μουσουλμανικών χωρών με το Ισραήλ και τη Δύση και μάλιστα ουσιαστικότερα με την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι με τη φρικαλεότητά της αντισημιτικής σφαγής της Χαμάς στις 7 του Οκτώβρη που πάγωσε το λαό του Ισραήλ ο ρωσοκινεζικός Άξονας διευκόλυνε την ακροδεξιά ηγεσία Νετανιάχου να απαντήσει με την συνηθισμένη επεκτατική αντιπαλαιστινιακή της λογική (https://www.oakke.gr/global/item/1628-,  https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1332-, https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/397-) ακριβώς για να δώσει στα τσιράκια του Άξονα και στην πλειοψηφία τους τσιράκια και των μουλάδων του Ιράν, το πρόσχημα να επιτεθούν όχι τόσο ενάντια στο Ισραήλ όσο στις δυτικές και μάλιστα κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες.

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΕΔΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΦΙΣΑΣ:

 

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ

Όχι στον πόλεμο του στην Ουκρανία που προετοιμάζει τη μεγάλη επίθεσή του στην Ευρώπη

Όχι στον πόλεμο που άναψε με τους λακέδες του ναζήδες γενοκτόνους της Χαμάς για να απαντήσει ο φίλος του φασίστας Νετανιάχου με τρόπο που να φουντώνει τον αντισημιτισμό και την έχθρα ανάμεσα στον Αραβικό κόσμο και στις δυτικές χώρες

Η απόφαση για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτελεί μια προβοκάτσια ιστορικών διαστάσεων, με την οποία ο Τραμπ κλιμακώνει τη ρατσιστική αντιμουσουλμανική εκστρατεία του και είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να στείλει στο παγκόσμιο φασιστικό, αντισημιτικό στρατόπεδο, το οποίο οικοδομεί ο νεοχιτλερικός άξονας Ρωσίας- Κίνας υπό την ηγεσία της πρώτης, ένα δισεκατομμύριο διακόσια εκατομμύρια μουσουλμάνων, και με πιο μεγάλο φανατισμό ανάμεσά τους τα 350 εκατομμύρια των Αράβων.

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,

Η ΟΑΚΚΕ θεωρεί σαν πρώτη αναγκαιότητα τη συντριβή της ναζιστικής Χαμάς. Όμως ο πόλεμος που διεξάγει εναντίον της το Ισραήλ, κάτω από την ηγεσία της φασιστικής κλίκας Νετανιάχου, με τον τρόπο και με την πολιτική κατεύθυνση που τον διεξάγει βοηθάει τελικά τη Χαμάς,και τον προστάτη της τη Ρωσία.Έτσι εκτός από μια πρόβα ολοκαυτώματος το πογκρόμ της 7 του Οκτώβρη αποτελεί μια στρατηγική προβοκάτσια που παροξύνειτην αντίθεση Δημοκρατίες της Δύσης vs Αραβομουσουλμανικός κόσμος και απειλεί να διασπάσει και να καταβροχθίσει κυρίως το ευρωπαϊκό δημοκρατικό αντι-πουτινικό Μέτωπο.

 

Το Ισραήλ έχει και δικαίωμα και υποχρέωση να χτυπήσει και να συντρίψει τους ναζί-κανίβαλους της Χαμάς

 Όσο και να προσπαθούν οι σοσιαλφασίστες να σπεκουλάρουν πάνω στους άμαχους νεκρούς της Γάζας για να ξεσηκώσουν τους λαούς ενάντια στο Ισραήλ, όσο και αν αυτό θα πληρώσει πολιτικά για το ότι βομβαρδίζει τις ανθρώπινες ασπίδες που χρησιμοποιούν οι ναζήδες της Χαμάς για να καλυφθούν στρατιωτικά και πολιτικά, δεν θα μπορέσουννα σκεπάσουν το αιώνιο στίγμα τους για το χιτλερικό πογκρόμ της 7 του Οκτώβρη, τη νέα, ακόμα χειρότερη από την προηγούμενη, «Νύχτα των Κρυστάλλων».

Μό­λις τερ­μα­τί­στηκε με μια νέ­α ε­κε­χει­ρί­α ο δεύ­τε­ρος “πό­λε­μος  των ρου­κε­τών” Ισ­ρα­ήλ-Χα­μάς με­τά α­πό τον πρώ­το του 2008-9   Το πο­λι­τι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα  ή­ταν και αυ­τή τη φο­ρά μια κα­τα­στρο­φι­κή ήτ­τα για το Ισ­ρα­ήλ, ε­νώ το στρα­τιω­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα α­πλά δεν ή­ταν νί­κη.  Ό­μως σε αυ­τού του εί­δους τους πο­λέ­μους αυ­τό που με­τρά­ει εί­ναι το πο­λι­τι­κό-δι­πλω­μα­τι­κό α­πο­τέ­λε­σμα, ό­πως αρκε­τά διε­ξο­δι­κά το α­να­λύ­ουμε στο ση­μα­ντι­κό άρ­θρο της Νέ­ας Α­να­το­λής του Γε­νά­ρη του 2009 που α­να­δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω.