Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ, δηλαδή του κόμματος – σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με δικαιώματα μάλιστα συνδιοίκησης του σχήματος, είναι ο τελευταίος σταθμός σε μια σειρά κινήσεων που το τελευταίο διάστημα φέρνουν το ΠΑΣΟΚ όλο και πιο κοντά στην ανοιχτή συμμαχία με τη σοσιαλφασιστική ηγετική συμμορία Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ.

 Το πιο με­γά­λο πο­λι­τι­κό πρό­βλη­μα σ’ αυ­τή τη χώ­ρα δεν εί­ναι ό­τι έ­χουμε έ­να πρω­θυ­πουρ­γό που α­πρό­κλη­τα χρε­ω­κό­πη­σε τις τρά­πε­ζες, διέ­λυ­σε το πιστω­τι­κό σύ­στη­μα και το σύ­στη­μα πλη­ρω­μών δί­νο­ντας το τε­λειω­τι­κό χτύ­πη­μα σε μια ή­δη λι­πό­θυ­μη πα­ρα­γω­γι­κή μη­χα­νή, τέ­τοιο που μό­νο μια ξέ­νη κα­το­χή θα έ­δι­νε. Ού­τε εί­ναι ό­τι αυ­τός ο πρω­θυ­πουρ­γός έ­χει σαν βα­σι­κή του α­πο­στολή να πα­ρά­γει διαρ­κώς νέ­ο πε­λώ­ριο χρέ­ος για τη μι­κρή χώ­ρα του ώ­στε να δια­σπά­ει τον οι­κο­νο­μι­κά ι­σχυ­ρό αλ­λά πο­λι­τι­κά α­σύν­δε­το δα­νει­στή του. 

Όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με επικεφαλής την κνίτικη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν γοργά προς τη δημιουργία δομών σοσιαλφασιστικής δικτατορίας (ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, νέοι εγκάθετοι στην κρατική υπαλληλία), ξεσκίζονται ταυτόχρονα από την αντίφαση της ψευτοαριστερής ρητορείας τους με την επίταση της οικονομικής καταστροφής της χώρας και του λαού.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

­

Όχι στο ύπουλο παιχνίδι ΔΗΜΑΡ-ΠΑΣΟΚ. Καμιά απόλυση μετά το πραξικόπημα. Όχι στο καπέλωμα του αγώνα και την άλωση της ΕΡΤ από ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΜΕ

  ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΜΠΟΧΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΕΥΩΡΩΝ-ΔΙΝΟΥΝ ΡΟΛΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ!   Με την υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» ξεσκεπάζεται σε όποιον θέλει να δει ο προβοκατόρικος και φασιστικός χαρακτήρας της διακομματικής συμμορίας κορυφής που κυβερνάει τα τελευταία χρόνια τη χώρα.

Με το σαμποτάρισμα που δέχτηκε από τους υποτιθέμενους «συμπαραστάτες» της   Πολύ πετυχημένη η αντιναζιστική διαδήλωση της 15/12 στην Αθήνα   Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 15/12 η πρώτη μαζική αντιναζιστική πορεία στη χώρα μας. Με αυτήν από τα χέρια των προβοκατόρων του ψευτοαναρχισμού και της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς η αντιναζιστική πάλη αρχίζει να περνάει στα χέρια των δημοκρατών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Το άρθρο μας που αναρτήσαμε στην ιστοσελίδα μας στις 24 του Νοέμβρη για τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ είχε τον εξής τίτλο: «Εκλογές ΠΑΣΟΚ: Το ελεγχόμενο λαλιωτικό δίπολο Παπανδρέου-Λοβέρδου και πως ΣΥΡΙΖΑ-Μητσοτάκης θέλουν τον Ανδρουλάκη εκτός Β΄ γύρου». Οι εξελίξεις δεν διαψεύδουν την εκτίμησή μας ότι αυτό το δίπολο ελεγχόταν από το χειρότερο ΠΑΣΟΚ, εκείνο του Λαλιώτη, όμως καθόλου δεν επαληθεύουν το ότι ο στόχος του δίπολου ήταν να πετάξει έξω από τον β΄ γύρο τον Ανδρουλάκη. Αντίθετα ο ανταγωνισμός Παπανδρέου-Λοβέρδου διευκόλυνε τον Ανδρουλάκη να ανέβει θριαμβευτικά στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ καθώς του επέτρεψε να φανεί σαν ένα νέο, αγνό και πάνω από όλα ενωτικό κέντρο του κόμματος. Γιατί αυτό που έκανε ο Παπανδρέου ήταν να σύρει πίσω του και να εκθέσει σαν χρεωκοπημένες παλαιοκομματικές εκείνες ακριβώς τις τάσεις του που αντιστέκονταν στον πιο σκληρό, στον κνίτικο σοσιαλφασισμό (βασικά οι συνδικαλιστικές δυνάμεις οι κυρίαρχες στη σημερινή ΓΣΕΕ) ενώ ο δεύτερος προβόκαρε σαν εξάρτημα της πιο δεξιάς-σοβινιστικής μερίδας της Νέας Δημοκρατίας ακριβώς τις πιο ανοιχτά αντισυριζέικες και σε μεγάλο βαθμό δημοκρατικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Όπως ξαφνικά με απόφαση του βαθιού Σύριζα που έχει πάντα αρχηγό τον Τσίπρα ανακάλυψαν και εγκατέστησαν θριαμβευτικά στην εξουσία το μικρό υποψήφιο φυρερίσκο Κασσελάκη, έτσι ξαφνικά και εντελώς αναπάντεχα για τον ίδιο τον αρπάξαν ένα απόγευμα, τον καθαίρεσαν από αρχηγό, τον εμπόδισαν ακόμα και να μπει στα γραφεία του στην Κουμουνδούρου και στη Βουλή μέχρι που του κλείδωσαν τον υπολογιστή του.