"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Όταν μιλάμε για ανασχηματισμό πρέπει να περιλαμβάνουμε και τις δυο φάσεις του, την πρώτη με τον ουσιαστικό αποκεφαλισμό του Γεραπετρίτη και της Πελώνη, και τη δεύτερη με τον αποκεφαλισμό ολόκληρου του αντι-πανδημικού επιτελείου (Χαρδαλιά, Κικίλια, Κοντοζαμάνη) που παρόλη την υποχωρητικότητα του απέναντι στο λυσσαλέο σαμποτάζ των φαιο-«κόκκινων» και ειδικά των ψευτοΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-Χρυσοχοίδη ήταν ένα από τα λίγα επιτελεία σε αυτή την κυβέρνηση που έκανε κάτι θετικό σε ένα καίριο πόστο. Στη θέση του Κικίλια ο Μητσοτάκης για να πείσει τους αντιεμβολιαστές να κάνουν το εμβόλιο βάζει έναν φιλοναζί, γιο του αρχηγού των ελλήνων χιτλερικών, που σαν δικηγόρος του πατέρα του ισχυρίστηκε ότι είναι δημοκρατικό δικαίωμα το να ζητάει κανείς την επαναλειτουργία του Άουσβιτς!!!
Την ίδια στιγμή ο Μητσοτάκης εξασφάλισε όχι απλά τη συνέχεια αλλά και τη δημιουργική μετεξέλιξη της σοσιαλφασιστικής πολιτικής γραμμής μέσα στην αστυνομία τοποθετώντας στην ηγεσία της στη θέση ενός κρυφοσυριζαίου έναν μεταλλαγμένο αρχικνίτη, τον ταλαντούχο πολυεισοδιστή Θεοδωρικάκο. Αυτός πέρασε αθόρυβα από την αρχηγία της «Κ»ΝΕ (την οποία ανέλαβε στην πολύ σύνθετη και κρίσιμη περίοδο της μετάβασης από το ψευτοΚΚΕ στον Συνασπισμό) στον Συνασπισμό. Μετά από τον ΣΥΝ πέρασε στο ΠΑΣΟΚ σαν δεξί χέρι του Λαλιώτη. Από εκεί πέρασε στο ψευτοΚΚΕ της Ρωσίας στην Κύπρο που λέγεται ΑΚΕΛ σαν δεξί χέρι του γραμματέα του Χριστόφια. Τελικά από το ΑΚΕΛ πέρασε στη ΝΔ σαν δεξί χέρι του Μητσοτάκη. Με την άνοδο του Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία έγινε υπουργός Εσωτερικών, κατηγορήθηκε για τις πραξικοπηματικές του μεθόδους από τους δημάρχους της ΝΔ, απομακρύνθηκε από το Μητσοτάκη για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και τώρα επιστρέφει σε ισχυρότερη θέση. Χάρη στο ακόμα αδιευκρίνιστο επεισόδιο Μητσοτάκη -Τσίπρα-Αποστολάκη ο Θεοδωρικάκος πήρε προσωρινά και το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και δεν αποκλείεται να έχει και λόγο στον ορισμό του διαδόχου του παρ ολίγον υπουργού. Πάντως πέρα από τις λεπτομέρειες της υπόθεσης φαίνεται ότι με την απόπειρα υπουργοποίησης Αποστολάκη οι Μητσοτάκης και Τσίπρας δοκίμασαν τη δημιουργία ενός πρώτου υπουργείου συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς σύμφωνα με την πρόταση των 7 σημείων που έκανε ο Τσίπρας στον Μητσοτάκη πάνω στον Μεγάλο Εμπρησμό (https://www.kathimerini.gr/politics/561463057/tsipras-xecharvalomeno-to-epiteliko-kratos-protasi-epta-simeion-gia-ethniko-schedio-anasygkrotisis/). Έχουμε την εντύπωση ότι αυτή η απόπειρα δεν ευοδώθηκε γιατί η ΝΔ δεν ήταν ακόμα έτοιμη για τις εξευτελιστικές υποχωρήσεις στις οποίες ηθελε να την οδηγήσει με εργαλείο τα αποκαΐδια ο αρχηγός της και πρωθυπουργός.
Ο σοσιαλφασισμός και το φαιο«κόκκινο» μέτωπο της καταστροφής της χώρας που με συνέπεια στηρίζει η ηγεσία Μητσοτάκη άρχισαν λοιπόν να εισπράττουν χοντρά μέσα από τις φλόγες και, κυρίως, χάρη σε αυτές. Ήδη ο Μητσοτάκης έχει αρχίσει να εφαρμόζει το σχέδιο της καταστροφής που κατέβασε ο ΣΥΡΙΖΑ πάνω στις φωτιές: Προωθεί το πάγωμα κάθε επένδυσης στα καμένα με πρώτες στη σειρά τις επενδύσεις των ανεμογεννητριών, αλλά και το διακομματικό συντονισμό με σοσιαλφασιστική ηγεμονία για κάθε θέμα που αφορά την πολιτική προστασία, συμπεριλαμβανομένων τώρα και των μέτρων κατά της πανδημίας. Αυτό το έδαφος ετοιμάζει ο αποκεφαλισμός του εμβολιαστικού επιτελείου και η παραπέρα «ρωσοποίηση» της ηγεσίας της αστυνομίας.
Πως πάνω στις φωτιές έγιναν όλοι οι αποκεφαλισμοί που ζητούσε ο ΣΥΡΙΖΑ
Για να καρατομηθεί το εμβολιαστικό επιτελείο έπρεπε πρώτα να φιμωθεί. Αυτό έγινε με την απομάκρυνση της Πελώνη από τη θέση της κυβερνητικής εκπροσώπου και τον πολιτικό υποβιβασμό, στην ουσία αποκεφαλισμό με αναισθητικό, του Γεραπετρίτη με το μοίρασμα της θέσης του με τον Σκέρτσο. Τόσο η Πελώνη όσο και ο Γεραπετρίτης είχαν ανοιχτό μέτωπο με το ΣΥΡΙΖΑ σε μία σειρά ζητήματα και κυρίως στον εμβολιασμό και στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Μία από τις τελευταίες δηλώσεις της Πελώνη ήταν αυτή της καταγγελίας της αληθινής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για τον εμβολιασμό που εκφράζεται από τον Πολάκη: «Ισοπεδώνοντας την επιστήμη, αλλά και την πραγματικότητα των εμβολιασμών σε ολόκληρο τον κόσμο, ο κ. Πολάκης επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά αυτό που έχει καταλάβει η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Τι θα συνέβαινε αν εν μέσω πανδημίας κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ» (https://www.tovima.gr/2021/06/17/politics/peloni-o-k-polakis-epivevaionei-ti-tha-synevaine-an-en-meso-pandimias-kyvernouse-o-syriza/). Στη θέση της ήρθε ο Οικονόμου που πάνω στη μάχη για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών με τους φαιο«κόκκινους» αντιεμβολιαστές να αναβιώνουν τις πλατείες των «αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα δήλωσε ότι «δεν επιδιώκουμε διχασμούς, δεν βάζουμε απέναντι κανέναν».
Το «όχι στο διχασμό» είναι ακριβώς το κεντρικό σύνθημα των «μετωπικών» αντιεμβολιαστών, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ψευτοΚΚΕ. Αυτοί για να μην χάσουν τους φίλους της επιστήμης λένε «ναι στα εμβόλια», αλλά ταυτόχρονα και με πολύ μεγαλύτερο πάθος λένε: «όχι στα μέτρα προστασίας της κοινωνίας από τους ανεμβολίαστους», δηλαδή «όχι σε οποιαδήποτε μέτρα υποχρεωτικού εμβολιασμού». Όποιος σε μια πανδημία λέει «όχι στην επιβολή μέτρων ενάντια στη διάδοση της πανδημίας», είναι υπέρ της διάδοσης της πανδημίας, είναι υπέρ των υγειονομικών δολιοφθορέων και υπέρ της φασιστικής επιβολής της πανδημίας σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού που θέλει να ζήσει και κυρίως σε βάρος της οικονομικής τους ζωής που μπορεί, ειδικά στις συνθήκες ενός άναρχου οικονομικού συστήματος σαν τον καπιταλισμό να υποστεί ένα πρωτοφανές, ακόμα πιο δολοφονικό από την αρρώστια πλήγμα, ένα πρόωρο οικονομικό κραχ. Ειδικά στη μοναδικά υπερχρεωμένη και όλο και πιο αποβιομηχανοποιημένη Ελλάδα, και σε μια Ελλάδα που λόγω του ισχυρού της σοσιαλφασισμού έχει ένα από τα χειρότερα νούμερα εμβολιασμών στην παλιά ΕΕ, ένα νέο δυνάμωμα των θανάτων μπορεί να σημαίνει νέες μορφές λοκντάουν, οπότε μια νέα χρεωκοπία, μια νέα πιθανή δημοσιονομική θρυαλίδα που θα ανατινάξει για δεύτερη φορά την αλυσίδα δανεισμού σε όλη την ΕΕ. Νομίζουμε ότι γι αυτούς τους λόγους οι σοσιαλφασίστες και ο εκπρόσωπος τους στην πρωθυπουργία Μητσοτάκης δεν έριξαν το βάρος τους στον ανασχηματισμό αυτόν στην καθαίρεση των υπουργών που μισοεπέζησαν από προηγούμενους ανασχηματισμούς (στους οποίους είχε καθαιρεθεί ο Χατζηδάκης για τους χωροταξικούς και περιβαλλοντικούς του νόμους και είχε αντικατασταθεί από τον σαμποταριστή Σκρέκα το Γενάρη του 2021, ενώ είχε ακρωτηριαστεί ο βιομηχανιστής Γεωργιάδης μέσω Παπαθανάση, τον Αύγουστο του 2020). Δηλαδή ο Μητσοτάκης άφησε στη θέση τους για λίγο αργότερα τις Μενδώνη* (που ενοχλεί τους σαμποταριστές για τις αρχαιολογικές άδειες της σε Ελληνικό, Μετρό Θεσσ/νίκης) και Κεραμέως (η οποία τους ενοχλεί πολύ για τη μέση τεχνική παιδεία και κυρίως την αξιολόγηση στη μέση εκπαίδευση) και αποκεφάλισε μόνο τον αναπτυξιακό Θεοχάρη. Κατά τ άλλα έριξε τα κεντρικά πυρά του στην κυριολεκτική κατεδάφιση του αντι-πανδημικού μηχανισμού.
Το κνιτοσυριζαίικο «όχι στον διχασμό, όχι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό» είναι η πολιτική ασπίδα του αντιεμβολιαστικού φασισμού. Ο Γεραπετρίτης πριν μπει στον πάγο είχε ζητήσει να κατηγορηθεί ο Πολάκης για διασπορά ψευδών ειδήσεων όταν ο Πολάκης τον κατηγόρησε ότι ήθελε να αφήσει ασθενείς έξω από τις ΜΕΘ με σχέδιο να γίνεται διαλογή για το ποιοι θα διασωληνωθούν για να μη γεμίζουν οι ΜΕΘ. Ο Γεραπετρίτης ήταν αυτός που είχε καταγγείλει τη γραμμή των σοσιαλφασιστών ότι η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται με μέτρα προφύλαξης αλλά με περισσότερες ΜΕΘ, όταν σωστά είχε πει ότι περισσότερες ΜΕΘ σημαίνουν περισσότεροι νεκροί, αφού στατιστικά όταν φτάνουν οι ασθενείς στην ανάγκη διασωλήνωσης στη ΜΕΘ, ένα ποσοστό τους δεν καταφέρνει να επιβιώσει. Ήταν επίσης αυτός που είχε υποστηρίξει το άνοιγμα με μέτρα αλλά με κλειστές εκκλησίες, πρόταση που εξόργισε την εκκλησιαστική ηγεσία και τελικά οδήγησε στην απομάκρυνσή του από τις διαβουλεύσεις με την Ιερά Σύνοδο για την πανδημία με εντολή Μητσοτάκη.
Μετά τον παραγκωνισμό των δύο βασικών εκφραστών της αντιπανδημικής πάλης, ακολούθησε η καρατόμηση των υπουργικών στελεχών που πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του εμβολιασμού και που εκπόνησαν την πολιτική των υποχρεωτικών εμβολιασμών για τους υγειονομικούς και των μέτρων των τεστ για τους ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς, του Κικίλια και του Κοντοζαμάνη από το κρίσιμο υπουργείο Υγείας. Ο Μητσοτάκης αποκεφάλισε τον Κικίλια υποβιβάζοντας τον στο παραγωγικό μεν αλλά περιφερειακό σε σχέση με την πανδημία υπουργείο Τουρισμού στη θέση του Θεοχάρη. Ο Μητσοτάκης προτιμάει να υποβιβάζει τους υπουργούς του αντί να τους διώχνει εντελώς για να μην αντιμετωπίζει μεγάλες αντιστάσεις από αυτούς γιατί ο ίδιος σαν υποτιθέμενος φιλελεύθερος δεν έχει ακόμα δική του ισχυρή βάση μέσα στη ΝΔ. Είναι πρόεδρος και πρωθυπουργός ελέω άλλων τάσεων που δεν εκπροσωπεί. Όμως τον Κοντοζαμάνη που συγκέντρωσε ιδιαίτερα τα πυρά του ΣΥΡΙΖΑ λόγω του βασικού του ρόλου στο σχεδιασμό του εμβολιασμού, τον εκδίωξε εντελώς από την κυβέρνηση.
Ωμά επίσης εκπαραθύρωσε το γενικά αναπτυξιακό και φιλοευρωπαίο Θεοχάρη αλλά που ήταν μεταγραφή από το Ποτάμι παρόλο που σκωληκοειδώς έκανε μεγάλες προσπάθειες να ανοίξει τη χώρα στους ρώσους τουρίστες εμβολιασμένους με το Σπούτνικ, καταπατώντας την ευρωπαϊκή πολιτική για το άνοιγμα του τουρισμού με ασφαλή μέτρα κατά της διασποράς του κορονοϊού, που σημαίνει άνοιγμα σε εμβολιασμένους με εγκεκριμένα εμβόλια στα οποία δεν συμπεριλαμβάνεται το Σπούτνικ. Τα διαπιστευτήρια εμπιστοσύνης στη Ρωσία δεν αρκούν ποτέ για να σώσουν τα κεφάλια των στελεχών που ενοχλούν το ρωσόδουλο καθεστώς από άλλες πλευρές της πολιτικής τους. Αυτοί συνήθως καρατομούνται με σταδιακή απομάκρυνση μέχρι την τελική εκπαραθύρωση και πάντα μέσα σε μία καθολική αποδοκιμασία, χωρίς καμία επιβράβευση για το έργο τους από τον πρωθυπουργό.
Ο Χρυσοχοΐδης μπορούσε να πέσει μόνο από έναν Θεοδωρικάκο
Για την επιλογή του Αποστολάκη στο νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασία όλοι οι αναλυτές ρίχνουν το βάρος στους στην έκθεση του Μητσοτάκη επειδή μια επιλογή του για ένα υπουργείο ακυρώθηκε την ίδια στιγμή που ανακοινώθηκε. Αυτό δείχνει μόνο ότι αυτό που πήγε να γίνει ήταν ακόμα ανώριμο. Αλλά το βασικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η πρόθεση και το πολιτικό σχέδιο. Και το σχέδιο είναι ότι ο Μητσοτάκης θέλει άτυπη συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ και όχι κυβέρνηση κόντρα στο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή κόντρα στο φαιο-«κόκκινο» μπλοκ που ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί σαν στρατόπεδο στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας. Ο διορισμός του Αποστολάκη ήταν από μόνη της μία άνευ προηγουμένου ιστορική υπόκλιση μια ελληνικής κυβέρνησης στην Αξιωματική αντιπολίτευση η οποία είχε προτείνει πάνω σε έναν ασύλληπτης έκτασης συντονισμένο εμπρησμό και χάρη σε αυτόν να περάσει η πολιτική προστασία σε διακομματικό έλεγχο. Η πρόταση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ έγινε όπως αποδείχτηκε με τις πλάτες του Χρυσοχοΐδη, που δεν αντέδρασε ούτε τόσο δα για αυτή την πολιτική ταπείνωση του ίδιου σαν υπουργού και της ΝΔ απέναντι σε μία αξιωματική αντιπολίτευση που κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής της θητείας χειρίστηκε με τέτοιο τρόπο μία πολύ πιο περιορισμένη σε έκταση φωτιά, αυτή που εκδηλώθηκε στο Μάτι, ώστε να καούν με τον πιο εφιαλτικό τρόπο 103 άνθρωποι.
Μα το ότι ο Μητσοτάκης, ο Χρυσοχοΐδης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν στο βάθος να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους αποδεικνύεται από το πόσο οι Χρυσοχοΐδης και Θεοδωρικάκος αλληλοσυγχάρηκαν ο ένας τον άλλον, λες και δεν υπήρχε τίποτα πιο φυσικό από αυτή τη διαδοχή. Ο Θεοδωρικάκος μάλιστα έκφρασε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική στροφή του Μητσοτάκη της υποταγής στην ψευτοαριστερά λέγοντας τα εξής: «Ας αφήσουμε πίσω κάθε τεχνητό διχασμό (σσ ίδια φρασεολογία με τον Οικονόμου). Και στο θέμα της ασφάλειας οφείλουμε να υπερβαίνουμε τις διαχωριστικές γραμμές και να ενώνουμε τις δυνάμεις μας, αφήνοντας στην άκρη κάθε είδους προσωπικές ή κομματικές ιδιοτέλειες».
Όταν είχε απομακρυνθεί από το υπουργείο Εσωτερικών ο Θεοδωρικάκος είχαμε γράψει ότι η απόσυρση του ήταν προσωρινή και οφειλόταν στην τεράστια αντίθεση που προκάλεσε μέσα στα αυτοδιοικητικά στελέχη της ΝΔ η πραξικοπηματική σαμποταριστική πολιτική του (https://www.oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1302-).
Στο νέο του υπουργείο, ο Θεοδωρικάκος σίγουρα θα συνεχίσει το έργο του Χρυσοχοΐδη σε ότι αφορά τη διατήρηση των ναζιστικών πυρήνων στην αστυνομία που εξηγεί και το μεγάλο αντιεμβολιαστικό ρεύμα μέσα της, αφού ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό δεν έχει εμβολιαστεί, θα δώσει ακόμα μεγαλύτερο έδαφος από το Χρυσοχοΐδη σε κάθε είδους επιδείξεις δύναμης, καταλήψεις δρόμων, μπούκες του ψευτοΚΚΕ, και θα κάνει ότι μπορεί για να προωθήσει τις σοσιαλφασιστικές θέσεις από ένα υπουργείο-κλειδί για κάθε φασιστική εξουσία, όπως είναι το υπουργείο της αστυνομίας.
Η ηγεσία Μητσοτάκη συνεχίζει δραστήρια να κινείται στο βάθεμα του σαμποτάζ της παραγωγής και της φασιστικοποίησης της χώρας σε αγαστό συντονισμό με τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ηγεσίας, και κυρίως με την ψευτοαριστερά για χάρη των συμφερόντων του νέου πολιτικού αφεντικού, της ρώσικης νεοχιτλερικής υπερδύναμης και της συμμάχου της Κίνας.
*Με την ευκαιρία ίσως σε ότι αφορά την Κεραμέως το σημείο που την περιμένουν να είναι η εφαρμογή του προβοκατόρικου σχεδίου Χρυσοχοΐδη που αυτή έχει συνυπογράψει για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Υποθέτουμε ότι κανείς άλλος όσο ένας πρώην αρχηγός των ΚΝΑΤ και νυν των ΜΑΤ δεν μπορεί να διαχειριστεί σε πιο δημιουργικό επίπεδο τη σχέση ΚΝΑΤ-ΜΑΤ με τρόπο που να μπορεί να καταπιεί οποιαδήποτε υπουργό παιδείας ήθελε να τη λύσει χωρίς να τη λατρεύουν και τα δύο.