Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Βέ­βαια κυ­ριάρ­χη­σαν οι δυ­νά­μεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που εί­χε τον α­έ­ρα της πρό­σφα­της ε­κλο­γι­κής νί­κης στα πα­νιά του, αλ­λά αυ­τό δεν εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα κα­νε­νός νέ­ου μα­ζι­κού κι­νή­μα­τος, αλ­λά του ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι πια κυ­βέρ­νηση και οι κα­θη­γη­τές, σαν δη­μό­σιοι υ­πάλ­λη­λοι, α­κολού­θη­σαν το κόμ­μα που εί­χε υ­πο­σχθεί στους δη­μό­σιους υ­παλ­λή­λους ό­τι δεν θα έ­χα­ναν ού­τε τη δου­λειά τους, ού­τε τους μι­σθούς τους, ούτε τις θέ­σεις τους, πράγ­μα­τα για τα ο­ποία προ­βο­κα­τό­ρι­κα και έ­μπρα­κτα τους εί­χαν τρο­μο­κρα­τή­σει οι πιο α­ντι­δρα­στι­κές πο­λι­τι­κές των δα­νει­στών. Βε­βαί­ως το τι θα κά­νουν αρ­γό­τε­ρα οι συ­ρι­ζο-α­νέλ μό­λις στα­θε­ρο­ποι­ή­σουν τη θέ­ση τους εί­ναι κά­τι το ε­ντε­λώς δια­φο­ρε­τικό και αυ­τό θα ξε­δι­πλώ­νε­ται στα­δια­κά.

Η κί­νη­ση “Παι­δεί­α για Δη­μο­κρα­τί­α και Α­νά­πτυ­ξη” πα­ρά τις αρ­νη­τι­κές αυ­τές τα­κτι­κά συν­θή­κες έ­δω­σε το πα­ρόν και σε αυ­τές τις ε­κλο­γές και έ­δωσε την πο­λι­τι­κή της μά­χη. Έκ­φρα­σε τις θέ­σεις της για τη νέ­α κυ­βέρ­νη­ση με τον πιο σαφή και ω­μό τρό­πο και τις έ­κα­νε γνω­στές σε έ­να με­γά­λο α­ριθ­μό συ­ναδέλ­φων με το μοί­ρα­σμα προ­κή­ρυ­ξης και την το­πο­θέ­τη­σή της στη γε­νι­κή συ­νέλευ­ση. Οι θέ­σεις της έ­κα­ναν ι­διαί­τε­ρη ε­ντύ­πω­ση για­τί ό­πως εί­παν με­ρι­κοί συ­νά­δελ­φοι “εί­ναι οι μό­νες θέ­σεις που δια­φέ­ρουν α­πό ό­λων των άλ­λων πα­ρα­τάξε­ων” ή “λέ­νε κά­τι δια­φο­ρε­τι­κό α­πό ό­τι έ­χου­με α­κού­σει μέ­χρι σή­με­ρα” ή ‘“είναι η α­πλή λο­γι­κή”! Ό­λες οι άλ­λες πα­ρα­τά­ξεις (η πα­ρά­τα­ξη της ΝΔ δεν το­πο­θε­τήθη­κε στη συ­νέ­λευ­ση) μί­λη­σαν για “νί­κη της α­ρι­στε­ράς και του λα­ού” πα­ρό­λες τις ό­ποιες δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις τους. Ό­λοι αυ­τοί σπέρ­νουν αυ­τα­πά­τες στους κα­θη­γη­τές

Αυ­τές οι θέ­σεις έ­δω­σαν στην Κί­νη­ση 12 ψή­φους. Ο α­ριθ­μός αυ­τός εί­ναι μι­κρό­τε­ρος α­πό τους 17 που πή­ρα­με στις ό­χι α­ντί­στοι­χες ε­κλο­γές για το ΔΣ της Β΄ ΕΛ­ΜΕ Δυτ. Ατ­τι­κής το 2014. Σε αυ­τές κα­τε­βή­κα­με για πρώ­τη φο­ρά και ε­μείς και οι συ­νά­δελ­φοι που μας ψή­φι­σαν, βρή­καν αυ­τό τον α­ριθ­μό θε­τι­κό για τη δο­σμέ­νη στιγ­μή κα­τά την ο­ποί­α ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι φί­λοι τους α­νέ­βη­καν λό­γω των γε­νι­κευ­μέ­νων αυ­τα­πα­τών : Αυ­τός εί­ναι έ­να α­γώ­νας α­ντο­χής αν  και ό­χι τόσο με­γά­λης για­τί οι πο­λι­τι­κοί α­πα­τε­ώ­νες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν έ­χουν πο­λούς λαγούς α­κό­μα να βγά­λουν α­πό το κε­φά­λι τους .  Ό­πως και να το κά­νου­με λε­φτά δεν υπάρ­χουν και οι τύ­ποι δεν εί­ναι σε θέ­ση να τα πα­ρά­γουν, μό­νο να τα α­γο­ρά­ζουν για να προ­μη­θεύ­ο­νται στρα­τούς πα­ρασί­των και πο­λι­τι­κή ε­ξου­σί­α.

Τα συ­γκε­ντρω­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα φαί­νο­νται στον πα­ρα­κά­τω πί­να­κα:

Πα­ρα­κά­τω εί­ναι η προ­κή­ρυ­ξη της Κί­νη­σης που μοι­ρά­στη­κε στους καθη­γη­τές της Β΄ ΕΛ­ΜΕ και ήταν η το­πο­θέ­τη­ση μας στην ε­κλο­γο­α­πο­λο­γιστι­κή  συ­νέ­λευ­ση της ΕΛ­ΜΕ για τις ε­κλο­γές α­ντι­προ­σώ­πων για το συ­νέ­δριο της ΟΛ­ΜΕ:

Η χώ­ρα μπρο­στά στο συ­νέ­δριο της ΟΛ­ΜΕ βρί­σκε­ται σε ε­ξαι­ρε­τι­κά δύσκο­λη κα­τά­στα­ση, σε μια κα­τά­στα­ση χρε­ο­κο­πί­ας. 

Θα πε­ρί­με­νε κα­νείς α­φού δεν τη­ρή­θη­καν τα μνη­μό­νια και οι δε­σμεύσεις της προ­η­γού­με­νης κυ­βέρ­νη­σης ό­τι σε αυ­τές τις πρώ­τες 100 μέ­ρες της κυ­βέρνη­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ η χώ­ρα να έ­παιρ­νε μια βα­θιά α­νά­σα και να ξα­να­γύ­ρι­ζε το χα­μό­γε­λο στα χεί­λη των αν­θρώ­πων. Αλ­λά δυ­στυ­χώς δεν έ­γι­νε τί­πο­τα τέ­τοιο.

Η κυ­βέρ­νη­ση ε­πα­νέ­φε­ρε τους συ­να­δέλ­φους της ΤΕ­Ε για να κα­ταρ­γήσει σε λί­γο ό­λη την ΤΕ­Ε. Μέ­χρι να γί­νει το 12χρο­νό της ΟΛ­ΜΕ, θα γί­νει έ­νας χρόνος με­τα­λυ­κεια­κή ΤΕ­Ε. Αυ­τό λέ­ει το πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Που θα πά­νε οι συ­νάδελ­φοι να δου­λέ­ψουν τό­τε; 

Αλ­λά το βα­σι­κό εί­ναι που θα βρουν τε­χνι­κή εκ­παί­δευ­ση τα παι­διά της φτω­χο­λο­γιάς; Για­τί τα α­να­γκά­ζε­τε να α­κο­λου­θή­σουν το λύ­κειο που θα φτιά­ξε­τε της πα­πα­γα­λί­ας και της γε­νι­κής παι­δεί­ας; Τι θα γί­νει η χώ­ρα α­πό με­σαί­α και κα­τώ­τε­ρα στε­λέ­χη της πα­ρα­γω­γής; Αυ­τό θα εί­ναι κα­τά ευ­φη­μι­σμό λύ­κειο της θε­ω­ρί­ας και της πρά­ξης!  Που εί­ναι η σύν­δε­σή του με την πα­ρα­γω­γή; Για ποια πρά­ξη μι­λά­τε; Το πρώ­το πράγ­μα που κά­νε­τε εί­ναι να κα­ταρ­γή­σε­τε τη φυ­σι­κή γε­νι­κής παι­δεί­ας α­πό την Τρί­τη λυ­κεί­ου! Μέ­σα τα θρη­σκευ­τι­κά, έ­ξω η φυ­σι­κή! Πως θα ε­ξη­γή­σουν οι μα­θη­τές τον κό­σμο; Με τον αρ­χιε­πί­σκο­πο και τους πα­πά­δες; Αυ­τά έ­γρα­φε ο Γλη­νός και ο Πα­πα­μαύ­ρος; Αυ­τά εί­παν το Ε­ΑΜ και η Ε­ΠΟΝ; Έ­ξω οι φυ­σι­κές ε­πι­στή­μες, μέ­σα τα θρη­σκευ­τι­κά και τα τα­ξι­κά μα­θή­ματα; Εί­ναι αυ­τό α­ρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή;

Αλ­λά αυ­τή η πο­λι­τι­κή της κα­τάρ­γη­σης της τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης εί­ναι η συ­νέ­χεια του σα­μπο­τάζ που γί­νε­ται χρό­νια τώ­ρα στην πα­ρα­γω­γή. Να κλεί­νουν τα ερ­γο­στά­σια, να κα­ταρ­γού­νται ό­λες οι ε­πεν­δύ­σεις, οι του­ρι­στι­κές, ο χρυ­σός. Εί­δα­με την Ιρ­λαν­δί­α και την Πορ­το­γαλί­α. Βγή­καν α­πό τα μνημό­νια για­τί ά­φη­σαν τις ε­πεν­δύ­σεις. Ε­δώ δεν α­φή­νουν τί­πο­τα.

Πως μπο­ρεί να εί­ναι α­ρι­στε­ρή η πο­λι­τι­κή που υ­πο­νο­μεύ­ει την πα­ραγω­γή;

Πως θα πα­ρα­χτούν μι­σθοί  και με­ρο­κά­μα­τα αν ό­χι μέ­σα στην πα­ρα­γωγή; Πως θα πα­ρα­χθούν μι­σθοί, συ­ντά­ξεις ή ε­πι­δό­μα­τα αν δεν υ­πάρ­χει πα­ρα­γω­γή; Η πρώ­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για να υ­πάρ­ξει πα­ρα­γω­γή πλού­του εί­ναι να υ­πάρ­ξει πα­ραγω­γή και με­τά η τα­ξι­κή πά­λη θα κα­θο­ρί­σει πως θα μοι­ρα­στεί αυ­τός ο πλού­τος. Δεν υ­πάρ­χουν δέ­ντρα να πα­ρά­γουν λε­φτά! Μό­νο η πα­ρα­γω­γή πα­ρά­γει. 

Αλ­λά δεν εί­ναι μό­νο αυ­τό. Η χώ­ρα φεύ­γει α­πό την Ευ­ρώ­πη και αλ­λάζει προ­σα­να­το­λι­σμό. Κά­νει άλ­λες συμ­μα­χί­ες με χώ­ρες που ό­ταν δια­φω­νείς με την πο­λι­τι­κή του Πού­τιν τό­τε σε σκο­τώ­νουν έ­ξω α­πό τα τεί­χη του κρεμ­λί­νου, δη­λα­δή με τη Ρω­σί­α. ΄Η με χώ­ρες που ο συν­δι­κα­λισμός τι­μω­ρεί­ται με φυ­λάκι­ση και βα­σα­νι­στή­ρια, δη­λα­δή την Κί­να. Θέ­λουν ε­δώ ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις σαν την κό­σκο. Δου­λο­κτη­σί­α. 

Τε­λευ­ταί­α μι­λά­με για τον εν­δο­σχο­λι­κό εκ­φο­βι­σμό. Και ξέ­ρου­με ότι η κύ­ρια μορ­φή του ο­φεί­λε­ται στους να­ζι­στές της Χρυ­σής Αυ­γής. Μι­λή­σα­με πο­τέ γιαυ­τό; Κά­ναμε κί­νη­μα; Εί­ναι α­ρι­στε­ρή πο­λι­τι­κή η πρό­ε­δρος της Βουλής να τους θέ­λει στη Βου­λή να ψη­φί­ζουν; Ποιους; Τους να­ζι­στές! Που δέρ­νουν έ­ξω α­πό τα δι­κα­στή­ρια τους μάρ­τυ­ρες κα­τη­γο­ρί­ας ε­να­ντί­ον τους και που δέρ­νουν και μέ­σα στα σχο­λεί­α!

Και πα­ρα­τη­ρού­με α­κό­μη να κα­λού­νε τους να­ζί στο συμ­βού­λιο ε­ξω­τερι­κής πο­λι­τι­κής. Να κά­νουν ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή οι να­ζί. Εί­ναι αυ­τό α­ρι­στερή πο­λι­τι­κή;

Μας πά­νε με τους δια­με­λι­στές της Ου­κρα­νί­ας και της Γε­ωρ­γί­ας. Την ώ­ρα που εί­ναι δια­με­λι­σμέ­νη η Κύ­προς. Τι λέ­με στους Κύ­πριους; Ό­τι κα­λά έκα­νε η Τουρ­κί­α και δια­μέ­λη­σε τη χώ­ρα σας; Για­τί η δι­καιο­λο­γί­α εί­ναι η ί­δια της Ρω­σί­ας και της Τουρ­κί­ας.

Χρειάζεται μια άλλη πορεία. Χρειάζεται μια άλλη αριστερά. Μια αριστερά που δεν θα τσακίζει τη βιομηχανία και μαζί το βιομηχανικό προλεταριάτο, δηλαδή το υποκείμενο της επανάστασης στο όνομα δήθεν του αντικαπιταλισμού. Μια αριστερά που δεν θα σκοτώνει την επιστήμη και την έρευνα. Που θα συνδέει την επιστήμη με την παραγωγή. Σας καλώ να ψηφίσετε στις εκλογές το ψηφοδέλτιο της κίνησης «Παιδεία για Δημοκρατία και Ανάπτυξη»