"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
σε βάρος κάθε δημοσιογραφικής φωνής στην Ευρώπη που αποκαλύπτει αυτού του είδους τον πόλεμο. Στην ουσία πρόκειται για μια εκφοβιστική επίθεση για τα αποτελέσματα της οποίας ένα από τα πιο διάσημα ρωσικά τρολ, όπως θα δούμε παρακάτω, ανοιχτά επιχαίρει.
Πρέπει ιδιαίτερα οι αναγνώστες μας να προσέξουν την ένταση και την έκταση της κύριας κατηγορίας που απευθύνουν αυτοί οι φασίστες στην φινλανδέζα δημοσιογράφο που τους «τσίμπησε» και τους αποκάλυψε, και που είναι ίδια ενάντια σε όλους όσους καταφέρονται ενάντια στον ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό. Πρόκειται για την κατηγορία ότι άλλοι αυτοί συνειδητά εξυπηρετούν τους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Αυτό δεν είναι ένα απλό επικοινωνιακό τέχνασμα, αλλά είναι η βασική πολιτικο-ιδεολογική κάλυψη για τον παγκόσμιο χιτλερικού τύπου πόλεμο που ετοιμάζει να εξαπολύσει η πουτινική Ρωσία για την κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας με πρώτο βήμα την κατάκτηση και υποδούλωση της Ευρώπης. Η βασική θεωρία του πουτινικού χιτλερισμού, η θεωρία του νεο-ευρασιατισμού του Ντούγκιν (ή αλλιώς Τέταρτη Πολιτική Θεωρία), συνίσταται στο βάθος της στον ισχυρισμό ότι όποιος εμποδίζει την Ρωσία και την Κίνα να ενώσουν την ευρασιατική ήπειρο, δηλαδή να ενοποιήσουν την Ασία με την Ευρώπη απελευθερώνοντας τάχα αυτήν την τελευταία από τα δεσμά της Αμερικάνικης νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας, είναι πληρωμένος πράκτορας των ΗΠΑ.
Δηλαδή όποιος ευρωπαίος πολίτης δεν θέλει υποταγή της χώρας του στον νεοναζιστικό άξονα Ρωσίας-Κίνας (και ενδεχόμενα και της Ινδίας, αν ο ινδουιστής ρωσόφιλος φασίστας Μόντι μείνει στην εξουσία), δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ούτε καν σαν άνθρωπος με μια λαθεμένη άποψη, αλλά σαν εχθρός της χώρας του και πράκτορας μιας ξένης δύναμης. Πρόκειται για μια δολοφονική κατηγορία που όχι τυχαία εξακοντίζεται με το ίδιο πάθος και από τους ρωσόδουλους της ναζιστικής δεξιάς και από εκείνους της σοσιαλ-φασιστικής ψευτοαριστεράς όχι μόνο ενάντια σε κάθε πραγματικό δημοκράτη και πατριώτη γενικότερα, αλλά ενάντια σε όποιον αμφισβητήσει τον «ιερό» τους ισχυρισμό ότι σε καμιά περίπτωση η Ρωσία δεν απειλεί την Ευρώπη, αλλά απειλείται από αυτήν όσο τάχα είναι κατεχόμενη, δηλαδή σκλαβωμένη από τις νεοφιλελεύθερες ΗΠΑ και από το ΝΑΤΟ, που είναι γι αυτούς απλά ένας κατοχικός στρατός των ΗΠΑ και που η Ευρώπη καθόλου δεν τον θέλει αλλά τον διατηρεί σε συνθήκες βιασμού. Δηλαδή ελεύθερη και ανεξάρτητη θα μπορεί να είναι η Ρωσία και γενικότερα η Ευρασία μόνο αν θα μπορέσει να «απελευθερώσει» όλη την Ευρώπη από την αμερικάνικη νεοφιλελεύθερη δικτατορική κατοχή. Βεβαίως για τους «απελευθερωτές» αυτού του είδους δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στο αν η κυβέρνηση μιας κατεχόμενης χώρας σαν την Ουκρανία και τη Γεωργία θέλει στρατιωτική βοήθεια από μια άλλη ιμπεριαλιστική χώρα για να αντιμετωπίσει τον κατακτητή και στο αν τη θέλει για να υποδουλώσει το λαό της (όπως πχ η Ελλάδα του 1948).
Το πόσο ρατσισμός θα υπάρχει σε αυτήν την εκστρατεία «απελευθέρωσης» αποκαλύπτεται από την δεύτερη κατηγορία που απευθύνουν τα «ρώσικα τρολς» στη δημοσιογράφο, δηλαδή ότι είναι ρωσόφοβη. Αυτή είναι η πιο πλατειά διαδεδομένη κατηγορία ενάντια σε όποιον άνθρωπο ανησυχεί από την επιθετικότητα της πουτινικής Ρωσίας. Ρωσόφοβος είναι η πιο σικ έκφραση για να κατηγορηθεί κάποιος για αντιρώσος ρατσιστής. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όταν οι ρώσοι εισβολείς θα σαρώνουν τα ευρωπαϊκά εδάφη, όπως το κάνουν ήδη για τα ουκρανικά και τα γεωργιανά, δεν θα συναντούν απέναντί τους λαούς που κάνουν αντίσταση σε μια ξένη κατοχή, αλλά ένοπλους ρατσιστές που οι «απελευθερωτές» προφανώς θα τους αντιμετωπίζουν σα λυσσασμένα σκυλιά. Τέτοια κτηνωδία κρύβουν κάποιες νέες λεξούλες σαν την «ρωσοφοβία».
Βεβαίως οι ίδιες οι σημερινές ηγεσίες των ΗΠΑ και των ισχυρότερων ευρωπαϊκών χωρών δίνουν στους ρώσους πολύτιμη προπαγανδιστική βοήθεια όταν, όπως θα δούμε στο παρακάτω άρθρο, αναθέτουν στο ΝΑΤΟ, δηλαδή σε μια στρατιωτική δύναμη να απαντήσει στη ρώσικη κρατική προπαγάνδα και στα τρολ της και δεν αναλαμβάνουν αυτό το καθήκον οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις αυτών των χωρών όχι μόνο και όχι τόσο επειδή είναι διαβρωμένες από ρώσους πράκτορες αλλά βαθύτερα γιατί οι κυβερνητικοί μονοπωλιστές τους θέλουν να τα έχουν καλά με το ρωσοκινέζικο νεοαναζιστικό άξονα ελπίζοντας ότι θα τον καθησυχάσουν εντάσσοντας τον στις εμπορικές και χρηματιστικές τους μπίζνες ή αλλιώς στις ανόητες ονειροφαντασίες τους.
Ακολουθεί παρακάτω το άρθρο του δημοσιογράφου των ΝΥΤ Andrew Higgings με τίτλο:
«Η Προσπάθεια να ξεσκεπαστεί ο «Στρατός Troll» της Ρωσίας προκαλεί άγρια αντίποινα».
«Επιδιώκοντας να ρίξει λίγο φως στο σκοτεινό κόσμο των διαδικτυακών trolls, μία δημοσιογράφος του φιλανδικού εθνικού τηλεοπτικού δικτύου ζήτησε από ορισμένους τηλεθεατές της να μοιραστούν την εμπειρία της από συναντήσεις της με το «στρατό των troll» της Ρωσίας, μία άγρια και συχνά δηλητηριώδη δύναμη διαδικτυακών αγκιτατόρων.
Η ανταπόκριση ήταν συγκλονιστική, αν και όχι προς την κατεύθυνση που θα ήθελε η δημοσιογράφος, Jessikka Aro.
Όπως ανέμενε, έλαβε σχόλια από ανθρώπους που είχαν συγκρουστεί με βίαια ρωσόφιλες φωνές στο διαδίκτυο. Αυτό όμως που την ξάφνιασε και την τάραξε ήταν μία άγρια εκστρατεία αντιποίνων παρενόχλησης και προσβολών εναντίων της κι εναντίον της δουλειάς της από τις ίδιες αυτές ρωσόφιλες φωνές.
«Όλη μου η ζωή καταστράφηκε εξαιτίας των trolls», είπε η κ. Aro, μία 35χρονη ερευνήτρια-ρεπόρτερ του τμήματος μέσων κοινωνικής δικτύωσης του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου της Φιλανδίας, Yle Kioski.
Η υβριστική διαδικτυακή παρενόχληση δεν περιορίζεται στα ρωσόφιλα trolls του Ίντερνετ. Η Ουκρανία και άλλες χώρες που βρίσκονται στα μαχαίρια με το Κρεμλίνο έχουν επίσης στρατιές επιθετικών εκδικητών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όμως οι ρωσόφιλες φωνές έχουν γίνει μία τόσο θορυβώδης και ταραχοποιός παρουσία που τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν δημιουργήσει ειδικές μονάδες για να καταπολεμήσουν την κατ’ αυτούς αυξανόμενη απειλή όχι μόνο για τις συνομιλίες των πολιτών αλλά και για την ευημερία της δημοκρατικής τάξης στην Ευρώπη, κι ακόμα και για την ασφάλειά της.
Αυτός ο «πόλεμος της πληροφορίας», είπε ο Rastislav Kacer, βετεράνος διπλωμάτης που υπηρέτησε σαν πρέσβης της Σλοβακίας στην Ουάσιγκτον και στο επιτελείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, «είναι απλά τμήμα ενός μεγαλύτερου πολέμου.» Παρόλο που δεν περιλαμβάνει αιματοχυσία, πρόσθεσε, «είναι εξίσου επικίνδυνος με πιο συμβατική εχθρική δραστηριότητα.»
Για την κ. Aro (δεξιά στην φωτογραφία) η κακοποίηση σημείωσε σημαντική άνοδο την περασμένη χρονιά όταν, ερευνώντας αναφορές στα αντιπολιτευόμενα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, επισκέφτηκε την Αγία Πετρούπολη για να διερευνήσει τον τρόπο λειτουργίας ενός ρωσικού «εργοστασίου troll». Το μεγάλο γραφείο παράγει μεγάλες ποσότητες πλαστών ειδήσεων και σχολίων, ιδίως για την Ουκρανία, και πλημμυρίζει τις ιστοσελίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με καταγγελίες των επικριτών της Ρωσίας.
Σε απάντηση των ανταποκρίσεών της, ρωσόφιλοι ακτιβιστές στο Ελσίνκι διοργάνωσαν μία διαμαρτυρία έξω από το επιτελείο του Yle, κατηγορώντας το ίδιο σαν εργοστάσιο troll. Μόνο για χούφτα ανθρώπων εμφανίστηκαν στη διαμαρτυρία.
Την ίδια στιγμή, η κ. Aro δεχόταν υβριστικά emails, που την διέσυραν σαν έμπορο ναρκωτικών στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης και τη χλεύαζαν σαν χαζογκόμενα που έχει παραισθήσεις σε ένα μουσικό βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube.
«Υπάρχουν τόσο πολλά στρώματα ψεύδους που χάνεις το μυαλό σου», είπε η κ. Aro, που τιμήθηκε με το Φιλανδικό Πρώτο Βραβείο Δημοσιογραφίας το Μάρτη.
Όπως δείχνουν οι εμπειρίες της κ. Aro, η Φιλανδία, μια χώρα που βρίσκεται στο κέντρο των ρωσικών εγνοιών σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορά της, εμφανίζεται σαν ένα ιδιαίτερα δραστήριο μέτωπο στους πολέμους της πληροφορίας. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σύνορα μήκους 830 χλμ με τη Ρωσία, η Φιλανδία έχει μείνει εκτός της στρατιωτικής συμμαχίας της οποίας ηγούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά, πανικοβλημένη από τη στρατιωτική δράση της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις πολεμικές ιαχές της στη Βαλτική, έχει διευρύνει τη συνεργασία με το ΝΑΤΟ και εξετάζει το ενδεχόμενο να υποβάλει αίτηση πλήρους ένταξης.
Η κοινή γνώμη είναι βαθιά μοιρασμένη, πράγμα που κάνει τη Φιλανδία βασικό στόχο για μία εκστρατεία της Ρωσίας.
«Το βασικό είναι να κρατήσουν τη Φιλανδία έξω από το ΝΑΤΟ», είπε η Saara Jantunen, ερευνήτρια στις Φιλανδικές Δυνάμεις Άμυνας στο Ελσίνκι, η οποία δημοσίευσε πέρυσι ένα βιβλίο στη Φιλανδία με τίτλο «Πόλεμος της Πληροφορίας». Είπε ότι κι αυτή έχει κακοποιηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ορισμένες φορές από τους ίδιους εμφανώς ψεύτικους σχολιαστές που χτύπησαν την κ. Aro.
«Καλύπτουν το κενό πληροφορίας με τόση πολλή ύβρη και συνομωσιολογία ώστε ακόμα και υγιείς άνθρωποι αρχίζουν να τρελαίνονται», πρόσθεσε.
Η κύρια απάντηση της Ευρώπης ως τώρα είναι η προσπάθεια να αντιμετωπιστούν κατάφορα ψεύδη. Το Νοέμβρη, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε την «Επιθεώρηση Παραπληροφόρησης», μία εβδομαδιαία επιτομή των φιλικών στο Κρεμλίνο διαστρεβλώσεων και αναληθειών.
Αλλά τα γεγονότα είναι ανίσχυρα απέναντι στο χείμαρρο ύβρης και χλευασμού που στοχεύει ευρωπαίους δημοσιογράφους, ερευνητές και άλλους που χαρακτηρίζονται σαν υποχείρια του ΝΑΤΟ.
Οι ρωσόφιλοι ακτιβιστές επιμένουν ότι απλά ασκούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία λόγου, και ότι δεν παίρνουν χρήματα ή οδηγίες από τη Μόσχα.
Τα πιο υβριστικά μηνύματα ενάντια στην κ. Aro στάλθηκαν κυρίως ανώνυμα ή από λογαριασμούς που δημιουργήθηκαν με ψεύτικα ονόματα στο Facebook και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ένας από τους πιο μαχητικούς επικριτές της Φιλανδίας, ωστόσο, έχει δηλώσει ανοιχτά την ταυτότητά του. Είναι ο Johan Backman, ακούραστος υποστηρικτής του Προέδρου Βλαντίμιρ Β. Πούτιν της Ρωσίας που υπογραμμίζει την ασαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην κρατικά-επιχορηγούμενη παρενόχληση και την έκφραση ισχυρών προσωπικών απόψεων.
Γνωρίζοντας άψογα ρωσικά, ο κ. Backman περνάει τώρα αρκετό χρόνο στη Μόσχα, εμφανιζόμενος ταχτικά στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και σε συνδιασκέψεις στη Ρωσία σαν «ένας υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Υπηρετεί επίσης σαν αντιπρόσωπος στη Βόρεια Ευρώπη για το Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατιωτικών Μελετών, μία κρατικά-επιχορηγούμενη ερευνητική ομάδα που καθοδηγείται από έναν αξιωματικό πληροφοριών της σοβιετικής εποχής.
Ο κ. Backman, που εκπροσωπεί επίσης τη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ, το αυτονομιστικό κράτος που σχηματίστηκε με ρωσική στήριξη στην ανατολική Ουκρανία, αρνήθηκε ότι η κ. Aro υπήρξε στόχος στα πλαίσια ενός «πολέμου πληροφορίας». Μάλλον, επέμεινε ότι η ίδια η Ρωσία ήταν το θύμα μιας εκστρατείας παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης που διεξάγει η Δύση.
Σε πρόσφατη συνέντευξη στη Μόσχα, είπε ότι η κ. Aro είναι τμήμα αυτής της εκστρατείας και ότι έχει επιχειρήσει να καταστείλει την ελευθερία λόγου των υποστηρικτών της Ρωσίας στη Φιλανδία χαρακτηρίζοντάς τους «ρωσικά trolls». Εντούτοις, πρόσθεσε ο κ. Backman, τα παράπονά της για το ότι δέχεται κακομεταχείριση «υπήρξαν πολύ ωφέλιμες για τη Ρωσία» γιατί έχουν κάνει άλλους να το σκεφτούν διπλά προκειμένου να κριτικάρουν τη Μόσχα. «Λέει ότι είναι θύμα, και κανείς δε θέλει να είναι θύμα», είπε. «Αυτό άλλαξε το κλίμα στη δημοσιογραφική κοινότητα». (Η υπογράμμιση με μαύρα είναι της Νέας Ανατολής).
Ο κ. Backman είπε ότι χρησιμοποιεί δικά του ιδιωτικά μέσα για να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές του προς υποστήριξη αυτού που ο ίδιος περιέγραψε σαν μία «απολύτως αμυντική» εκστρατεία της Ρωσίας για να αντιμετωπίσει τη δυτική προπαγάνδα. Η δραστηριότητά του, ωστόσο, ακολουθεί απαρέγκλιτα το πολιτικό και γεωπολιτικό σενάριο της Μόσχας, ιδιαίτερα στο θέμα του ΝΑΤΟ, το οποίο ταχτικά καταγγέλλει σαν ένα εργαλείο στρατιωτικής κατοχής των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πέρα από το ΝΑΤΟ, ο μεγαλύτερος εφιάλτης του κ. Backman υπήρξε τελευταία η κ. Aro και οι «ρωσοφοβικές» τάσεις που η ίδια, κατά την άποψή του, εκφράζει.
Λίγες μόνο μέρες αφότου η κ. Aro έκανε την πρώτη της έκκληση το Σεπτέμβρη του 2014 για πληροφορίες σχετικά με ρωσικά trolls, ο κ. Backman είπε στο Russian People’s Line, έναν εθνικιστικό ρωσικό ιστοτόπο, και σε άλλα μέσα ότι αυτή ήταν «γνωστή βοηθός των αμερικανικών και βαλτικών ειδικών υπηρεσιών».
Την ίδια περίπου στιγμή, εκείνη έλαβε μία κλήση στο κινητό της αργά τη νύχτα από έναν αριθμό στην Ουκρανία. Κανείς δε μίλησε και το μόνο που μπορούσε να ακούσει ήταν πυροβολισμοί. Ακολούθησαν μηνύματα κειμένου και email που την κατάγγειλαν σαν «πόρνη του ΝΑΤΟ» καθώς κι ένα μήνυμα υποτίθεται από τον πατέρα της – ο οποίος έχει πεθάνει εδώ και 20 χρόνια – που έλεγε ότι «την παρακολουθεί».
Το βαρύτερο χτύπημα, είπε η κ. Aro, ήρθε στις αρχές του χρόνου όταν ένα φιλανδικής γλώσσας ειδησεογραφικό site, το MVLehti.net, με έδρα την Ισπανία και που επικεντρώνεται κυρίως στο διασυρμό μεταναστών, ανέσυρε και δημοσίευσε δικαστικά αρχεία που έδειχναν ότι είχε καταδικαστεί για παράνομη χρήση αμφεταμινών το 2004. Της είχε επιβληθεί πρόστιμο 300 ευρώ.
Επικεφαλίδα του ιστοτόπου: «Η ειδικός πληροφοριών του ΝΑΤΟ Jessikka Aro αποδείχτηκε καταδικασμένος έμπορος ναρκωτικών». Αναρτήθηκαν επίσης φωτογραφίες της κ. Aro που την έδειχναν να χορεύει με ένα εφαρμοστό συνολάκι σε νυχτερινό κέντρο της Μπανγκόγκ.
Ο κ. Backman ζήτησε και έλαβε τα αρχεία της παλιάς υπόθεσης της κ. Aro από το δικαστήριο λίγο πριν ο ιστότοπος δημοσιεύσει τα έγραφα. Αρνήθηκε όμως ότι τα διαβίβασε στο site.
Ο πλαστός ισχυρισμός ότι η κ. Aro υπήρξε έμπορος ναρκωτικών πυροδότησε μία ασυνήθιστη ανοιχτή επιστολή που υπέγραψαν πάνω από 20 Φιλανδοί συντάκτες εξοργισμένοι από αυτό που κατάγγειλαν ως «δηλητηρίαση του δημόσιου διαλόγου» με «προσβολές, συκοφαντία και κατάφορα ψεύδη». Η φιλανδική αστυνομία ξεκίνησε έρευνα στον ιστότοπο για κακοποίηση και διασπορά μίσους.
«Δε γνωρίζω αν αυτοί οι άνθρωποι δρουν με εντολές από τη Ρωσία, αλλά είναι σίγουρα αυτό που ο Λένιν αποκαλούσε ‘χρήσιμοι ηλίθιοι’,» είπε ο Mika Pettersson, ο αρχισυντάκτης του εθνικού πρακτορείου ειδήσεων της Φιλανδίας και διοργανωτής της ανοιχτής επιστολής των συντακτών. «Παίζουν το παιχνίδι του Πούτιν. Εθνικιστικά κινήματα στη Φιλανδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, κι αυτό μας πηγαίνει κατευθείαν στην αφήγηση του Πούτιν.»
Ο Ilja Janitskin, ο ιδρυτής και επικεφαλής του MVLehti, που έχει έδρα στη Βαρκελώνη, Ισπανία, είπε σε απάντηση ερωτημάτων με email ότι δεν έχει άλλη σχέση με τη Ρωσία πέρα από το επίθετό του. Οι πολιτικές του απόψεις, είπε, είναι πιο κοντά με εκείνες του Donald J. Trump παρά με του κ. Putin.
Πρόσθεσε ότι άρχισε να ενδιαφέρεται για την κ. Aro μόνο αφότου εκείνη κατηγόρησε τον ιστότοπό του για «διασπορά ρωσικής προπαγάνδας».
Όπως και ο κ. Backman, αρνήθηκε ότι έχει λάβει χρήματα από ρωσικές πηγές, επιμένοντας ότι ο ιστότοπός του, που μέσα σε 18 μήνες έγινε μία από τις πιο πλατιά αναγνωσμένες διαδικτυακές πηγές ειδήσεων της Φιλανδίας, χρηματοδοτείται από τη διαφήμιση και χορηγίες των αναγνωστών.
Η κ. Aro παραδέχτηκε ότι έκανε ταχτική χρήση αμφεταμινών στα 20 της αλλά απέρριψε σαν «απόλυτα ψευδείς» ισχυρισμούς ότι υπήρξε ή ότι είναι έμπορος ναρκωτικών.
«Μπαίνουν μέσα στο μυαλό σου κι αρχίζεις να σκέφτεσαι: Αν κάνω αυτό, τι θα κάνουν ύστερα τα trolls;», είπε».