Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ “ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ” ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΥ

H κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ ψή­φι­σε έ­ναν ε­κλο­γι­κό νό­μο ε­νι­σχυ­μέ­νης ανα­λο­γι­κής, κομ­μέ­νο και ραμ­μέ­νο στα μέ­τρα της, και α­φού τον βά­φτι­σε α­πλή ανα­λο­γι­κή, τον χαι­ρέ­τι­σε σα “δη­μο­κρα­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση” την ώ­ρα που κα­λού­σε α­νοι­χτά τη να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α της “ΧΑ” σε μέτωπο για να την ε­νι­σχύ­σει με τις ψή­φους της. Πρό­κει­ται για μί­α ε­νι­σχυ­μέ­νη α­να­λο­γι­κή

που έ­χει σα βά­ση της την α­παι­τού­με­νη α­να­λο­γί­α για να α­ντι­σταθ­μι­στεί η πτώ­ση των ε­κλο­γι­κών πο­σο­στών της κυ­βέρ­νη­σης με την α­ντί­στοι­χη ά­νο­δο των πο­σο­στών της ΝΔ, υπέρ της πρώ­της. Αυ­τή την α­να­λο­γί­α ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τη στη­ρί­ζει τώ­ρα σαν τη μό­νη δημο­κρα­τι­κή α­φού ε­κλέ­χτη­κε δύ­ο φο­ρές με το μπό­νους ε­δρών του προ­η­γού­με­νου ε­κλο­γι­κού νό­μου.

Το κυ­βερ­νη­τι­κό σχέ­διο για τις 200 ψή­φους που θα ε­πέ­τρε­πε την ά­με­ση ε­φαρ­μο­γή του νό­μου δεν πέ­ρα­σε, χά­ρη στις α­ντι­στά­σεις που εκ­δη­λώ­θη­καν από στε­λέ­χη και τμή­μα της κομ­μα­τι­κής βά­σης του ΠΑ­ΣΟΚ και του Πο­τα­μιού που υ­πο­χρέ­ω­σε τις η­γε­σί­ες τους να το­πο­θε­τη­θούν ε­ναντί­ον του νό­μου. Αλ­λά μαζί με τον Μη­τσο­τά­κη ά­φη­σαν στο α­πυ­ρό­βλη­το τον Τσί­πρα και την κυ­βέρ­νη­σή του σε ό­τι α­φο­ρά το βα­σι­κό στό­χο της νέ­ας αυ­τής φα­σι­στι­κής με­θό­δευ­σης που εί­ναι να δια­σφα­λι­στεί η πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή ά­λω­ση του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να μεί­νει α­νοι­χτός ο δρό­μος για το στή­σι­μο του σο­σιαλφα­σι­στι­κού του κρά­τους. Αν το κρά­τος α­λω­θεί α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και Α­ΝΕΛ με­τά δεν θα υ­πάρ­χει πρό­βλη­μα να συμ­με­τέ­χουν στις κυ­βερ­νή­σεις μα­ζί με το ΣΥ­ΡΙΖΑ και η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ και το Πο­τά­μι κλπ. Ε­πί­σης πα­ρό­λο που δεν θα ε­φαρ­μο­στεί ο νό­μος στις α­μέ­σως ε­πό­με­νες ε­κλο­γές, θα εί­ναι πο­λύ δύ­σκο­λη μια αυ­το­δυνα­μί­α της ΝΔ. Αλ­λά και αν υ­πάρ­ξει ο­ρια­κά μια τέ­τοια αυ­το­δυ­να­μί­α ο νό­μος που ψη­φί­στη­κε -συν η έ­κρη­ξη των σε α­να­στο­λή κρα­τι­κών κι­νη­μά­των - θα λει­τουργή­σουν εκ­βια­στι­κά για διευ­κο­λύν­σεις και πα­ρα­χω­ρή­σεις α­πό τη ΝΔ στον ΣΥΡΙ­ΖΑ σε ε­πί­πε­δο κυ­βερ­νη­τι­κών συ­νερ­γα­σιών και κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού, κά­τω α­πό την α­πει­λή μιας δεύ­τε­ρης ε­κλο­γι­κής μά­χης στην ο­ποί­α η συ­ρι­ζέ­ι­κη α­πλή α­να­λο­γι­κή θα ε­φαρ­μο­στεί.

Δεν υπάρχει απλή αναλογική με όριο 3%

Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα με θρά­σος δια­κη­ρύσ­σει ό­τι ο νέ­ος ε­κλο­γι­κός νό­μος κα­θιε­ρώ­νει την α­πλή α­να­λο­γι­κή και ει­σά­γει την πιο δη­μο­κρα­τι­κή με­ταρρύθ­μι­ση στη χώ­ρα με­τά α­πό τα πολ­λά χρό­νια ε­φαρ­μο­γής των ε­κλο­γι­κών συ­στημά­των της ε­νι­σχυ­μέ­νης α­να­λο­γι­κής. Πρό­κει­ται για πλήρη α­ντι­στρο­φή της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας και ε­ξα­πά­τη­ση του λα­ού. Για να υ­πάρ­ξει α­πλή α­να­λο­γι­κή πρέ­πει να καταρ­γη­θεί το ό­ριο ει­σό­δου στη Βου­λή, δη­λα­δή ού­τε 3%, ού­τε καν 2% και 1%, αλ­λά 0,33%.

Η ΝΔ, το ΠΑ­ΣΟΚ, το Πο­τά­μι και η Έ­νω­ση Κε­ντρώ­ων έ­χουν τα­χθεί σύσ­σωμα κα­τά της κα­τάρ­γη­σης του 3%, προ­βάλ­λο­ντας δή­θεν ε­θνι­κούς λό­γους δη­λα­δή την εν­δε­χό­με­νη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση της τούρ­κι­κης μειο­νό­τη­τας που α­ντι­με­τω­πί­ζε­ται σαν “ε­θνι­κός κίν­δυ­νος”. Α­σφαλώς αυ­τό εί­ναι α­πό μό­νο του έ­να φα­σι­στι­κό ε­πι­χεί­ρη­μα κα­τά της α­πλής α­να­λο­γι­κής. Ό­μως δεν εί­ναι αυ­τός ο κύ­ριος λό­γος που θέ­λουν το 3% οι κοι­νο­βου­λευ­τι­κές η­γε­σί­ες.

Το θέ­λουν για­τί η κα­τάρ­γη­ση του 3% θα α­πε­λευ­θέ­ρω­νε τις κά­πως δημο­κρα­τι­κές τά­σεις μέ­σα στα ευ­ρω­παιό­φι­λα στη στε­λε­χι­κή βά­ση τους κόμ­μα­τα (ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ, Πο­τά­μι), αλ­λά και θα ε­πέ­τρε­πε σε κόμ­μα­τα που έ­χουν ή­δη σχη­μα­τι­στεί και βρί­σκο­νται ε­κτός του σκλη­ρού ρω­σό­φι­λου κα­θε­στω­τι­κού πλαι­σί­ου (ό­πως πχ η “Δη­μο­κρα­τι­κή Ε­νό­τη­τα” των Αλ. Πα­πα­δό­που­λου και Χ. Θε­ο­χά­ρη) να α­ποκτή­σουν κοι­νο­βου­λευ­τι­κή έκ­φρα­ση και πι­θα­νά ρυθ­μι­στι­κό ρό­λο στη δια­μόρ­φω­ση των κυ­βερ­νη­τι­κών πλειο­ψη­φιών. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ α­πό κοι­νού με τις υ­πό­λοι­πες κοι­νο­βουλευ­τι­κές η­γε­σί­ες αρ­νού­νται την κα­τάρ­γη­ση του 3% ό­χι για να α­πο­τρέ­ψουν μί­α δή­θεν “ε­θνι­κή α­πει­λή”, δη­λα­δή ό­χι για να μην μπει έ­να κόμ­μα της τούρ­κι­κης ε­θνι­κής μειο­νό­τη­τας στη Βου­λή, αλ­λά για να διατη­ρή­σουν την ε­ξου­σί­α ε­νός κα­θε­στώ­τος που στη­ρί­ζε­ται στην πο­λιτι­κή πε­ριθω­ριο­ποί­η­ση κά­θε μη ε­λεγ­χό­με­νου α­πό τη Ρω­σί­α πο­λι­τι­κού ρεύ­μα­τος. Ό­σο περισ­σό­τε­ρα εί­ναι τα κόμ­μα­τα που μπαί­νουν στη Βου­λή, δη­λα­δή ό­σο χα­μη­λώ­νει το ό­ριο του 3%, τό­σο πιο δύ­σκο­λο εί­ναι να ε­λεγ­χθούν α­πό τη Ρω­σί­α του Πού­τιν μέσω των υ­πό­λοι­πων υ­πο­τα­κτικών της κοι­νο­βου­λευ­τι­κών η­γε­σιών.

Στα πλαί­σια της λει­τουρ­γί­ας αυ­τού του συ­στή­μα­τος με το ψη­λό ό­ριο του 3% και με τον πο­λι­τι­κό έ­λεγ­χο των ΜΜΕ α­πό τις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές η­γε­σί­ες, ο­δη­γή­θη­κε ως τώ­ρα στο πε­ρι­θώ­ριο κά­θε πο­λι­τι­κός σχη­μα­τι­σμός που δια­φορο­ποι­ή­θη­κε α­πό τη ρω­σό­δου­λη πο­λι­τι­κή. Α­ντί­στοιχα, προ­ω­θή­θη­καν στο κέντρο της πο­λι­τι­κής ζω­ής της χώ­ρας, οι Α­ΝΕΛ, το α­πό­το­μα φου­σκω­μέ­νο Πο­τά­μι, ακό­μα και ο Λε­βέ­ντης που για χρό­νια κρα­τιό­ταν στο πε­ρι­θώ­ριο ως “γρα­φι­κός” πριν δη­λώ­σει ε­πί­ση­μα ό­τι η ευ­ρω­παι­κή ά­μυ­να πρέ­πει να στη­ρι­χθεί στο ρώ­σικο στρα­τό. Ό­λοι δη­λα­δή αυ­τοί οι α­πό­το­μα “ε­πι­τυ­χη­μέ­νοι” μι­κροί ξε­πέ­ρα­σαν το 3% ε­πει­δή εί­χαν έ­να βα­σι­κό πο­λι­τι­κό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό, το ό­τι συ­ντά­χθη­καν με τη γραμ­μή της στρα­τη­γι­κής “συ­νερ­γα­σί­ας” της χώ­ρας με τη Ρω­σί­α, και έ­χουν απο­δεί­ξει πό­σο μπο­ρούν να διευ­κο­λύ­νουν την ί­δια και τους συμ­μά­χους της να με­τα­τρέ­ψουν τη χώ­ρα σε α­ποι­κί­α με πιο πρό­σφα­το πα­ρά­δειγ­μα τη ο­μό­θυ­μη δου­λι­κή υ­πο­τα­γή του ελ­λη­νι­κού κοι­νο­βου­λί­ου στην α­ποι­κια­κή σύμ­βα­ση της Cosco.

Μά­λι­στα, ο Λε­βέ­ντης ή­ταν αυ­τός που έ­δω­σε τα πιο πολλά εύ­ση­μα στον Τσί­πρα για την “α­πλή α­να­λο­γι­κή” του κα­τη­γο­ρώ­ντας το ΠΑ­ΣΟΚ για προ­δο­σί­α, ό­ταν δεν τον ε­νό­χλη­σε κα­θό­λου η πρό­σκλη­ση της κυ­βέρ­νη­σης στους να­ζι­στές να υ­πε­ρα­σπι­στούν τη “δη­μο­κρα­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση”. Τό­σο πο­λύ ε­μπνέ­ε­ται από τα δη­μο­κρα­τι­κά ι­δε­ώ­δη ο ξαφ­νι­κά ο­ξυ­δερ­κής Λε­βέ­ντης που δή­λω­σε για το τε­λευ­ταί­ο μνη­μό­νιο ό­τι: “Αν ο Χί­τλερ κέρ­δι­ζε τον πό­λε­μο θα έ­κα­νε κα­λύ­τε­ρη συμ­φω­νί­α με τους ητ­τη­μέ­νους”, που ση­μαί­νει ό­τι μί­α χι­τλε­ρι­κή Ευ­ρώ­πη μπο­ρεί να ή­ταν πιο δη­μο­κρα­τι­κή α­πό τη ση­με­ρι­νή. (http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/2236891/leventis-an-o-chitler-kerdize-ton-polemo-tha-ekane-kaliteri-simfonia-me-tous-ittimenous). Ό­ταν θέ­λεις το Χί­τλερ να α­πο­φα­σί­ζει για το μέλ­λον της χώ­ρας, τι να την κά­νεις την α­πλή α­να­λο­γι­κή…

Οι να­ζι­στές της “ΧΑ” εί­ναι αυ­τοί που έ­χουν ω­φε­λη­θεί πε­ρισ­σό­τε­ρο από τον α­σφυ­κτι­κό έ­λεγ­χο του ρω­σό­δου­λου δια­κομ­μα­τι­κού συ­στή­μα­τος κο­ρυφής στην πο­λι­τι­κή ζω­ή της χώ­ρας. Για χρό­νια κυ­βερ­νή­σεις και κοι­νο­βου­λευ­τικά κόμ­μα­τα ό­χι μό­νο α­να­γνώ­ρι­σαν τη νο­μι­μό­τη­τα αυτής της ε­γκλη­μα­τι­κής χι­τλε­ρι­κής συμ­μο­ρί­ας, και την ά­φη­σαν να κα­τε­βαί­νει στις ε­κλο­γές, αλ­λά της ε­ξα­σφα­λί­ζουν ως τώ­ρα ξε­διά­ντρο­πα α­συ­λί­α για τα ε­γκλή­μα­τά της, μέ­χρι που σή­με­ρα με­θο­δεύ­ε­ται προ­κλη­τι­κά η α­θώ­ω­σή των η­γε­τι­κών στε­λε­χών της μέσα α­πό μια δί­κη ό­που κα­τη­γο­ρού­με­να εί­ναι τα θύ­μα­τα και ό­χι οι δρά­στες . Αυ­τή η συμ­μο­ρί­α έ­χει γί­νει το πιο πε­τυ­χη­μέ­νο κόμ­μα α­πό ό­λα τα υ­πό­λοι­πα μικρά για­τί αυ­τή μό­νο έ­χει κα­λέ­σει το ρώ­σι­κο στρα­τό να φυ­λά­ξει τα σύ­νο­ρα της χώ­ρας. Για να την α­ντα­μεί­ψει σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ κά­λε­σε τους υπό­δι­κους της δο­λο­φο­νι­κής συμ­μο­ρί­ας σε μέ­τω­πο για το έ­κτρω­μα που βά­φτι­σε α­πλή α­να­λο­γι­κή, α­να­γο­ρεύ­ο­ντας τους ε­πί­ση­μα σε ρυθ­μι­στές της πο­λι­τικής κα­τά­στα­σης. 

Πως το ψευτοΚΚΕ πούλησε το 3%. Η πιο ανέντιμη στάση από το κόμμα που το καθεστώς έχει βαφτίσει το πιο “έντιμο”

Το ψευ­τοΚ­ΚΕ που α­πο­τε­λεί το σκλη­ρό πο­λι­τι­κό και κυ­ρί­ως ι­δε­ο­λογι­κό πυ­ρή­να του κα­θε­στώ­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στή­ρι­ζε στο πα­ρελ­θόν την α­πλή α­να­λο­γική με κα­τάρ­γη­ση του ο­ρί­ου 3% μό­νο και μό­νο για να ε­πι­τε­θεί στις αυ­το­δυ­να­μικές τά­σεις μέ­σα στο ΠΑ­ΣΟΚ και στη ΝΔ και να προ­ωθή­σει τον ΣΥΝ και με­τέ­πει­τα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ε­ξου­σί­α. Τό­τε ή­ταν “κά­θε­τα” α­ντί­θε­το σε ο­ποιο­δή­πο­τε άλ­λο εκλο­γι­κό σύ­στη­μα ε­κτός α­πό την α­νό­θευ­τη α­πλή α­να­λο­γι­κή.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή η το­πο­θέ­τη­ση της Αλ. Πα­παρ­ρή­γα το Μάρ­τη του 2002: <<Λοι­πόν εί­μα­στε κά­θε­τα α­ντί­θε­τοι, α­κά­θε­κτοι στη διεκ­δί­κη­σή μας για την α­πλή α­να­λο­γι­κή. Μί­α εί­ναι η α­πλή α­να­λο­γι­κή. Δεν υ­πάρ­χει α­να­λο­γι­κό­τερο ή α­να­λο­γι­κό­τα­το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα, γι’ αυ­τό και έ­χου­με ζη­τή­σει α­πό τον πρό­ε­δρο της Βου­λής να γί­νει προ η­με­ρή­σιας διά­τα­ξης συ­ζή­τη­ση για την α­πλή α­να­λο­γι­κή και ας α­πα­ντή­σουν οι άλ­λοι για­τί δεν τη θέ­λουν και πώς θέ­λουν το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα>> (Ρι­ζο­σπά­στης, 9/3/2002). Ξα­νά, η Αλ. Πα­παρ­ρή­γα ή­ταν α­κό­μα πιο α­κά­θε­κτη στη διεκ­δί­κη­ση της α­πλής α­να­λο­γι­κής τον Ιού­λη του 2003: <<Τα δύο με­γά­λα κόμ­μα­τα δε θέ­λουν την α­πλή α­να­λο­γι­κή για­τί τους ευ­νο­εί το υ­πάρ­χον καλ­πο­νο­θευ­τι­κό σύ­στη­μα που με το 3% α­πο­κλεί­ουν κόμ­μα­τα α­πό τη Βου­λή. Αυτό το σύ­στη­μα πρι­μο­δο­τεί και το ΠΑ­ΣΟΚ και τη ΝΔ. Ε­μείς δεν κά­νου­με κα­νέ­να διά­λο­γο για το ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα. Εί­ναι πά­για η θέ­ση του ΚΚΕ για την α­πλή ανα­λογι­κή”.

Α­να­φε­ρό­με­νη σε ό­σα υ­πο­στη­ρί­ζουν, ό­τι ο νέ­ος νό­μος θα εί­ναι α­να­λογι­κό­τε­ρος, η ΓΓ της ΚΕ α­νέ­φε­ρε: “‘Η κλέ­βει ή δεν κλέ­βει έ­να σύ­στη­μα. ‘Η υπάρ­χει ι­σο­τι­μί­α ψή­φου ή δεν υ­πάρ­χει. Ε­μείς - τό­νι­σε - κα­λού­με και τα συν­δικά­τα και τους μα­ζι­κούς φο­ρείς να πά­ρουν θέ­ση υπέρ της α­πλής α­να­λο­γι­κής, α­νε­ξάρ­τη­τα τι κόμ­μα υ­πο­στη­ρί­ζουν, για να υ­πάρ­χει ι­σο­τι­μί­α ψή­φου>> (Ρι­ζο­σπά­στης, 31/7/2003, οι υ­πο­γραμ­μί­σεις δι­κές μας).

Ε, τώ­ρα το νέ­ο σύ­στη­μα κλέ­βει με τις ευ­λο­γί­ες του ψευ­τοΚ­ΚΕ. Τώ­ρα το κόμ­μα που α­πο­τέ­λε­σε τη μή­τρα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στη­ρί­ζει ξε­τσί­πω­τα την ε­ξουσί­α του και γρά­φει στα πα­λιά του τα πα­πού­τσια το 3%. Η μέ­γι­στη ξε­δια­ντρο­πιά του βρί­σκε­ται στο ό­τι προ­σποι­ή­θη­κε πως υ­πο­στήρι­ξε το 3%.

Στις 28 Ιού­νη λί­γο πριν ξε­κι­νή­σει η συ­ζή­τη­ση του νο­μο­σχέ­διου Κουτσού­μπας και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ξι­φο­μά­χη­σαν για το ποιος εί­ναι συ­νε­πής και ποιος α­συνε­πής στην υ­πο­στή­ρι­ξη της α­πλής α­να­λο­γι­κής. Ό­ταν ό­μως έ­φτα­σε η ώ­ρα της ψήφι­σης, ο Κου­τσού­μπας με άρ­θρο του που δη­μο­σιεύτηκε στις 3/7 ε­γκα­τέ­λει­ψε την τα­κτι­κή της σύ­γκρου­σης και δή­λω­σε α­νε­ρυ­θρί­α­στα ε­νώ εί­χε απο­κλει­στεί α­πό την κυ­βέρ­νη­ση η κα­τάρ­γη­ση του 3% ό­τι “Θα ψη­φί­σου­με πι­θα­νές ε­πι­μέ­ρους δια­τά­ξεις με τις ο­ποί­ες συμ­φω­νού­με, ό­πως αυ­τή για την ψή­φο στα 17 και την κατάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών. Αλ­λά η κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών ήταν η ου­σί­α του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου, δη­λα­δή της “α­πλής α­να­λο­γι­κής α­λά Τσί­πρα”.

Για να διευ­κο­λύ­νει τον Κου­τσού­μπα να κά­νει την κω­λο­τού­μπα του μπρο­στά στα έ­τσι κι αλ­λιώς ό­χι πο­λύ ευαί­σθη­τα στα ζη­τή­μα­τα αρ­χων μέ­λη του ψευ­τοΚ­ΚΕ ο Τσί­πρας φρό­ντι­σε να μπει σε άλ­λο άρ­θρο η κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών και σε άλ­λο άρ­θρο το 3%!!! Το ψευτοΚ­ΚΕ κα­τά­θε­σε λοι­πόν προ­κα­ταδι­κα­σμέ­νη τρο­πο­λο­γί­α για την κα­τάρ­γη­ση του 3% για να κά­νει πως έ­μει­νε πι­στό στο 3%, και χω­ρίς τύ­ψεις υ­περ­ψη­φί­σε την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους. Τέ­τοια υ­ποκρι­σί­α!

Ο λό­γος που το ψευ­τοΚ­ΚΕ δεν έ­δω­σε στον Τσί­πρα τις ψή­φους του στο σύ­νο­λο του νό­μου για να ι­σχύ­σει ά­με­σα στις ε­πό­με­νες ε­κλο­γές δεν ή­ταν το 3%, αλλά ό­τι οι ψή­φοι του δεν ή­ταν αρ­κε­τοί για να σχη­μα­τι­στεί η α­παι­τού­με­νη πλειο­ψη­φί­α των 200 α­πό τη στιγ­μή που ε­κτός από τη ΝΔ, δεν υ­περ­ψή­φι­σαν ΠΑ­ΣΟΚ και Πο­τά­μι. Άλ­λω­στε αν τα πράγ­μα­τα ή­ταν δια­φο­ρε­τι­κά ο Τσί­πρας θα μπο­ρούσε ά­νε­τα να κά­νει έ­να πα­ζά­ρι μί­ας μι­κρής μεί­ω­σης αυ­τού του πο­σο­στού για να μπο­ρεί το ψευ­τοΚ­ΚΕ να υ­περ­ψη­φί­σει χω­ρίς να πο­λυε­κτε­θεί.

Αυ­τή τη στά­ση κρά­τη­σε το κόμ­μα που ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ, Πο­τά­μι λι­βα­νί­ζουν από το πρω­ί μέ­χρι το βρά­δυ σαν το μό­νο “έ­ντι­μο” ε­πει­δή κα­μώ­νε­ται ό­τι δεν διεκδι­κεί ά­με­σα την ε­ξου­σί­α, αλ­λά ό­τι πα­λεύ­ει για σο­σια­λι­σμό “ε­δώ και τώ­ρα”, ένα αί­τη­μα που δεν α­πει­λεί τη διεκ­δί­κη­ση της ε­ξου­σί­ας α­πό τους υ­πό­λοι­πους, α­φού εί­ναι φα­νε­ρό ό­τι δεν υ­πάρ­χει κα­μί­α προ­ϋ­πό­θε­ση να γί­νει κα­νέ­νας σο­σια­λι­σμός “ε­δώ και τώ­ρα” στην Ελ­λά­δα. Τώ­ρα που ο δή­θεν έ­ντι­μος συ­νο­μι­λη­τής τους κρά­τη­σε την πιο α­νέ­ντι­μη στά­ση για να στη­ρί­ξει τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ε­δώ και τώρα ε­πι­βά­λει το σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό του κρά­τος, κα­νέ­νας δεν τον κα­τάγ­γει­λε για αυ­τό.

Έ­τσι μπό­ρε­σε ο Κου­τσού­μπας να δη­μα­γω­γεί με θρά­σος και με ψευ­το­επα­να­στα­τι­κή φρα­σε­ο­λο­γί­α ε­να­ντί­ον του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου που το κόμ­μα του ψή­φι­σε (!) ό­τι εί­ναι α­πλά έ­να ερ­γα­λεί­ο α­πο­προ­σα­να­το­λι­σμού του λα­ού από τα α­ντι­λα­ϊ­κά μέ­τρα και ό­τι εί­ναι ί­διος με ό­λους τους προ­η­γού­με­νους αφού ό­λοι τους α­πο­τε­λούν έ­να ερ­γα­λεί­ο για “πα­ζά­ρι” δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με­ταξύ “α­στι­κών κομ­μά­των” για την ε­ξου­σί­α. Ό­μως αυ­τός ο ε­κλο­γι­κός νό­μος ω­φε­λεί μί­α συ­γκε­κρι­μέ­νη ε­ξου­σί­α, ό­χι ο­ποιο­δή­πο­τε πα­ζά­ρι, και ο­ποια­δή­πο­τε α­στι­κά κόμ­μα­τα. Αυ­τή την ε­ξου­σί­α ε­νί­σχυ­σε στην πρά­ξη το ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­ταν πα­ρά τις κα­ταγ­γε­λί­ες για “πα­ζά­ρια” βο­ή­θη­σε το συ­γκε­κρι­μέ­νο συ­ρι­ζέ­ϊ­κό πα­ζά­ρι και υπερ­ψή­φι­σε την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών για να ι­σχύ­σει με αυ­ξημέ­νο κύ­ρος χά­ρη στις δι­κές του ψή­φους για τις με­θε­πό­με­νες ε­κλο­γές.

Εκλογικός νόμος και δημοκρατία. Χειρότερος είναι ο νόμος που προωθεί το φασισμό στην εξουσία

Η ε­φαρ­μο­γή της α­πλής α­να­λο­γι­κής εί­χε συ­ζη­τη­θεί ξα­νά το 2003, ε­πί κυβέρ­νη­σης Ση­μί­τη, ό­ταν η η­γε­σί­α Ση­μί­τη πρό­τει­νε να γί­νει ο νό­μος α­να­λο­γι­κότε­ρος για να χτυ­πή­σει την αυ­το­δυ­να­μι­κή τά­ση μέ­σα στο ΠΑ­ΣΟΚ και να διευ­κολύ­νει τη συ­νερ­γα­σί­α ΠΑ­ΣΟΚ-ΣΥΝ. Εί­χα­με γρά­ψει τό­τε ό­τι το κρι­τή­ριο για τη δη­μο­κρα­τι­κό­τη­τα του ε­κλο­γι­κού νό­μου δεν είναι η με­γα­λύ­τε­ρη ή μι­κρότε­ρη α­να­λο­γι­κό­τη­τά του: “Το ποιο ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα εί­ναι το πιο δη­μο­κρατι­κό δεν εί­ναι έ­να ζή­τη­μα αρ­χής ό­πως δεν εί­ναι κα­νέ­να άλ­λο ζή­τη­μα τυ­πι­κού δη­μο­κρα­τι­σμού. Το πιο δη­μο­κρα­τι­κό ε­κλο­γι­κό σύ­στη­μα α­πα­ντώ­ντας γε­νι­κά εί­ναι ε­κεί­νο που στις δο­σμέ­νες συν­θή­κες ε­ξα­σφα­λί­ζει την πιο δη­μο­κρατι­κή κυ­βέρ­νη­ση. Αν δη­λα­δή έ­να ε­ντε­λώς δη­μο­κρα­τι­κό στη μορ­φή του σύ­στη­μα οδη­γεί στην ά­νο­δο του φα­σι­σμού στην ε­ξου­σί­α , τό­τε αυ­τό το σύ­στη­μα δεν εί­ναι κα­θό­λου δη­μο­κρα­τι­κό στην ου­σί­α του” (Νέ­α Α­να­το­λή, φ. 388, 1/9/2003).

Στο ί­διο άρ­θρο α­να­λύ­α­με πως στην Ελ­λά­δα το βα­σι­κό κρι­τή­ριο δη­μοκρα­τι­κό­τη­τας ε­νός ε­κλο­γι­κού νό­μου εί­ναι η κα­τάρ­γη­ση του ο­ρί­ου του 3%, α­κριβώς για­τί αυ­τό θα χτυ­πού­σε στην καρ­διά τον έ­λεγ­χο της πο­λι­τι­κής ζω­ής α­πό το ρω­σό­δου­λο δια­κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα κο­ρυ­φής, αλλά και για­τί θα ε­πέ­τρεπε στις μειο­νό­τη­τες την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση.

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ θέ­λει τώ­ρα την κα­τάρ­γη­ση του μπό­νους των 50 ε­δρών για το πρώ­το κόμ­μα για να α­πο­τρέ­ψει μί­α αυ­το­δύ­να­μη κυ­βέρ­νη­ση ΝΔ. Για­τί πα­ρό­λο που η η­γε­σί­α της σή­με­ρα ε­λέγ­χε­ται α­πό τον ρω­σό­δου­λο Μη­τσοτά­κη δεν έ­χει τα στε­λέ­χη και την πο­λι­τι­κο-ι­δε­ο­λογι­κή βά­ση για να ε­πι­βάλει μια που­τι­νι­κού τύ­που δι­κτα­το­ρί­α στη χώ­ρα ό­πως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε συμ­μα­χί­α με τα ψευ­τοΚ­ΚΕ και ΧΑ. Για πα­ρά­δειγ­μα, μια ΝΔ στην ε­ξου­σί­α δεν θα μπο­ρού­σε ποτέ να πε­ρά­σει έ­να νό­μο για τέσ­σε­ρα κα­νά­λια και να κλεί­σει το MEGA, λό­γω α­ντί­στασης της στε­λε­χι­κής της βά­σης.

Για αυ­τό ο νό­μος δεν έ­χει τί­πο­τα δη­μο­κρα­τι­κό. Αυ­τό ι­σχύ­ει α­κό­μα και για τη διά­τα­ξη για ψή­φο στα 17 που την ψή­φι­σε ε­πί­σης το ψευ­τοΚ­ΚΕ. Η ψή­φος στα 17 μπο­ρεί να φαί­νε­ται έ­να προ­ο­δευ­τι­κό μέ­τρο για­τί ε­νι­σχύ­ει πο­λι­τι­κά το ρό­λο της νε­ο­λαί­ας. Αλ­λά, στις δο­σμέ­νες συν­θή­κες δεν δί­νε­ται στη νε­ο­λαία ψή­φος για να μπο­ρέ­σει να παί­ξει έ­ναν ε­νερ­γό πο­λι­τι­κό ρό­λο που θα α­να­τρέψει την πιο με­γά­λη α­πει­λή για την ε­πι­βί­ω­ση της που εί­ναι η α­νερ­γί­α. Της δίνε­ται για­τί η δι­καιο­λο­γη­μέ­νη ορ­γή της, ελ­λεί­ψει μιας πλα­τειάς δη­μο­κρα­τικής α­ριστε­ράς, έ­χει α­πο­δει­χτεί ό­τι κα­να­λι­ζά­ρε­ται ως τώ­ρα κύ­ρια στον σοσιαλ­φα­σι­στι­κό, α­κό­μα και φα­σι­στι­κό, δή­θεν α­ντι­κα­θε­στω­τι­σμό, δη­λα­δή στον ρω­σό­φι­λο α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­σμό και στον α­ντι­δρα­στι­κό κρα­τι­κο­φα­σι­στι­κό α­ντικα­πι­τα­λι­σμό. Με τους δο­σμέ­νους πο­λι­τι­κούς συ­σχε­τι­σμούς η ψή­φος αυ­τή θα γί­νει ερ­γα­λεί­ο στα χέ­ρια του ψευ­τοΚ­ΚΕ και της ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ου­ράς του, α­κό­μα και των να­ζι­στών, που ό­λοι τους δια­κρί­νο­νται για έ­να πράγ­μα, ότι εμ­φα­νί­ζο­νται μπρο­στά στη νε­ο­λαί­α σαν σω­τή­ρες μέ­σα στην πα­θη­τι­κό­τη­τα της και ό­χι σαν εκ­φρα­στές  των δη­μο­κρα­τι­κών της και ε­πα­να­στα­τι­κών δη­μιουργι­κών δια­θέ­σε­ων.

Βέ­βαια το κα­λύ­τε­ρο για την κυ­βέρ­νη­ση θα ή­ταν να πε­ρά­σει ο ε­κλο­γικός νό­μος με ά­με­ση ε­φαρ­μο­γή με 200 ψή­φους. Αλ­λά γι αυ­τό μα­ζί με τους 144 του ΣΥΡΙ­ΖΑ, τους 9 των Α­ΝΕΛ, τους 9 του Λε­βέ­ντη (162 συ­νο­λι­κά) που έ­δω­σαν θε­τι­κή ψή­φο, θα χρεια­ζό­ταν ο­πωσ­δή­πο­τε το ΠΑ­ΣΟΚ (16) και το Πο­τά­μι (10), που θα έ­πρε­πε να ε­νισχυ­θούν α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ (15), ή τους να­ζή­δες (18). Τό­σο το ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­σο και οι να­ζιστές ή­ταν δια­τε­θει­μέ­νοι να τρέ­ξουν να σώ­σουν το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αν το μπο­ρού­σαν, και γι’ αυ­τό ά­φη­ναν α­νοι­χτά ό­λα τα εν­δε­χό­με­να μέ­χρι την τε­λευ­ταί­α στιγ­μή.

Ω­στό­σο, στο Πο­τά­μι έ­χει εκ­φρα­στεί μί­α ι­σχυ­ρή α­ντι-ΣΥ­ΡΙΖΑ τά­ση που μά­λι­στα, έ­χει ζη­τή­σει α­νοι­χτά συ­νερ­γα­σί­α με το ΝΔ, και στο ΠΑ­ΣΟΚ εί­ναι ισχυ­ρή ε­πί­σης η α­ντι-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τά­ση που εκ­φρά­ζε­ται κυ­ρί­ως α­πό το Βε­νι­ζέ­λο, και εκ­φρά­στη­κε και πρό­σφα­τα με τη συμ­με­το­χή των στε­λε­χών του στο κί­νη­μα “Πα­ραι­τη­θεί­τε”. Δεν ή­ταν εύ­κο­λο ού­τε για το Θε­ο­δω­ρά­κη, ού­τε για τη Γεν­νη­μα­τά να στη­ρί­ξουν αυ­τή τη στιγ­μή το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χω­ρίς να δια­σπα­στούν ά­σχη­μα. Πά­ντως και ο Μη­τσο­τά­κης ό­σο μπο­ρού­σε προ­στά­τε­ψε τον Τσί­πρα ό­ταν α­πέ­δω­σε την προ­ώ­θη­ση του νέ­ου ε­κλο­γι­κού νό­μου στο ό­τι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θέ­λει τά­χα “α­κυβερ­νη­σί­α”. Μί­α κυ­βέρ­νη­ση που έ­χει πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά προ­ω­θή­σει τα στε­λέ­χη της στο σύ­νο­λο του κρα­τι­κού μη­χα­νι­σμού, πα­ρα­βιά­ζο­ντας με κά­θε τρό­πο θε­σμο­θετη­μέ­νες α­στο­δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, και που ε­πι­χει­ρεί να κλεί­σει και να φι­μώ­σει κα­νά­λια με φα­σι­στι­κούς νό­μους μό­νο για “α­κυ­βερ­νη­σί­α” δεν μπορεί να κα­τη­γο­ρη­θεί.

Οι να­ζι­στές για να μη δια­τα­ρά­ξουν τη συμ­μα­χί­α με τον με­γα­λύ­τε­ρο πο­λι­τι­κό προ­στά­τη τους, τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλ­λά και για να μην τον εκ­θέ­σουν με τις ψή­φους τους που ή­ταν πε­ριτ­τές στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση α­φού η “α­πλή ανα­λο­γι­κή” για τις με­θε­πό­με­νες ε­κλο­γές, ε­πι­τεύχθη­κε με τις ψή­φους “πιο καθώς πρέ­πει” κομ­μά­των α­πο­χώ­ρη­σαν α­πό την ψη­φο­φο­ρί­α για να μη “γί­νουν ου­ρά” κα­νε­νός ό­πως δή­λω­σε στη Βου­λή ο υ­πό­δι­κος Μι­χα­λο­λιά­κος.

Το δεύ­τε­ρο κα­λύ­τε­ρο για την κυ­βέρ­νη­ση ή­ταν να πε­ρά­σει το νό­μο χωρίς να πλη­γεί στ’ α­λή­θεια πο­λι­τι­κά, δη­λα­δή χω­ρίς να συ­σπει­ρω­θεί ε­να­ντί­ον της έ­να α­ντι-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μέ­τω­πο που κα­θό­λου δεν θέ­λουν να συ­γκρο­τή­σουν οι Κ. Μητσο­τά­κης, Στ. Θε­ο­δω­ρά­κης και Φ. Γεν­νη­μα­τά, και αυ­τό έ­δει­ξαν με τις το­ποθε­τή­σεις τους στη Βου­λή.

Το ε­πό­με­νο πε­δί­ο που θα μπο­ρέ­σουν ό­λοι αυ­τοί να δώ­σουν χεί­ρα βο­ηθεί­ας στον Τσί­πρα εί­ναι η συ­νταγ­μα­τι­κή α­να­θε­ώ­ρη­ση που έρ­χε­ται. Σε αυ­τήν θα συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται η πρό­τα­ση για ε­κλο­γή του προ­έ­δρου της δη­μο­κρα­τί­ας α­πό το λα­ό που θα συ­νε­πά­γε­ται α­ντί­στοι­χη ε­νί­σχυση των ε­ξου­σιών του παρό­λο που δεν μπαί­νει α­νοι­χτά έ­να τέ­τοιο ζή­τη­μα α­πό τώ­ρα. Αυ­τό θα μπο­ρού­σε να λει­τουρ­γή­σει σαν πα­ρά­θυ­ρο για τη δια­τή­ρη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ε­ξου­σί­α, με τον κα­τάλ­λη­λο “υ­περ­κομ­μα­τι­κό” εκ­φρα­στή που μπο­ρεί να εί­ναι πχ κά­ποιος Κου­βέ­λης, κά­ποιος Κα­ρα­μαν­λής κ.λπ.

Το πό­σο α­πα­ραί­τη­το εί­ναι για τους ρω­σό­δου­λους να ε­πι­βά­λουν μί­α δικτα­το­ρί­α στη χώ­ρα, φαί­νε­ται α­πό το ό­τι ο λα­ός έ­χει ή­δη α­πο­σύ­ρει την ε­μπι­στοσύ­νη του α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πα­ρά τα ψέμ­μα­τα που α­κού­ει α­πό το πρω­ί μέ­χρι το βράδυ και τη γκαι­μπε­λί­στι­κη δη­μα­γω­γί­α των στελε­χών του. Ό­σο θα συ­νε­χί­ζεται το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής που εί­ναι α­να­γκαί­ο για την α­ποι­κιο­ποί­η­ση της χώ­ρας, ο­πό­τε θα με­γα­λώ­νει η ε­ξα­θλί­ω­ση του λα­ού, αυ­τός θα μα­θαί­νει α­πό την ε­μπει­ρί­α του, ό­σο και να του δεί­χνουν σαν κύ­ριο φταί­χτη την Ευ­ρώ­πη και τους δα­νει­στές, ό­τι για να γλυ­τώ­σει α­πό τα δει­νά του πρέ­πει κα­ταρ­χήν να α­πελευ­θε­ρω­θεί α­πό αυ­τούς που κυ­βερ­νά­νε. Ό­σο αυ­τοί θα ξε­δι­πλώ­νουν το φα­σι­σμό τους, και ό­σο θα α­πο­κα­λύ­πτε­ται η σα­πί­λα της υ­πό­λοι­πης, ας πού­με δυ­τι­κό­φιλης, α­στι­κής τά­ξης που τους κα­λύ­πτει και τους α­κο­λου­θεί, τό­σο θα αρ­χί­σει να ψά­χνει την α­λή­θεια πί­σω α­πό τα ψέμ­μα­τα που του λέ­νε, και θα βρί­σκει τη μό­νη πει­στι­κή ε­ξή­γη­ση και διέ­ξο­δο στην α­νά­λυ­ση και τη γραμ­μή της Ο­ΑΚ­ΚΕ.