Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό εί­ναι ό­τι τη συ­γκά­λε­σε ο Ραμ­ζάν Κα­ντί­ροφ, ο σα­διστής ε­γκά­θε­τος του Πού­τιν στην η­γε­σί­α της Τσε­τσε­νί­ας, και -ε­ντε­λώς συ­μπτω­μα­τι­κά- συ­νέ­πε­σε με την 65η ε­πέ­τειο α­πό τη γέν­νη­ση του πα­τέ­ρα του Αχ­μά­ντ Κα­ντί­ροφ. Αυ­τός εί­χε το­πο­θε­τη­θεί στη θέ­ση του ε­πι­κε­φα­λής της κα­τε­χό­με­νης Τσε­τσε­νί­ας α­πό το κα­θε­στώς Πού­τιν με­τά τη λή­ξη του γε­νο­κτο­νι­κού πο­λέ­μου που αυ­τό διε­ξή­γα­γε το 1999-2000 ε­νά­ντια στις πα­τριω­τι­κές δυ­νά­μεις της μι­κρής χώ­ρας υ­πό την η­γε­σί­α του προ­έ­δρου Α­σλάν Μα­σχά­ντοφ.

Φαι­νο­με­νι­κός στό­χος της η­με­ρή­σιας διά­τα­ξης της διά­σκε­ψης αυ­τής ή­ταν να κα­θο­ρί­σει τα κρι­τή­ρια με βά­ση τα ο­ποί­α θα προσ­διο­ρι­ζό­ταν ποιοι εί­ναι οι πραγ­μα­τι­κοί α­κό­λου­θοι της Σού­να, δη­λα­δή της δι­δα­σκα­λί­ας του Μω­ά­μεθ. Έ­τσι θα δια­χω­ρι­ζό­ταν η θέ­ση των α­λη­θι­νών Σου­νι­τών μου­σουλ­μά­νων απ’ αυ­τούς που δια­τεί­νο­νται ό­τι εί­ναι Σου­νί­τες, αλ­λά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εί­ναι τζι­χα­ντι­στές τρο­μο­κρά­τες που δρουν στο ό­νο­μα του Ι­σλάμ ή στη­ρί­ζουν και ε­νι­σχύ­ουν με διά­φο­ρους τρό­πους τους τζι­χα­ντι­στές -ό­λα αυ­τά σύμ­φωνα, πά­ντα, με την α­ντί­λη­ψη των συμ­με­τα­σχό­ντων στη διά­σκε­ψη αυ­τή.

Πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρό­λο στη διά­σκε­ψη φαί­νε­ται πως έ­παι­ξαν δύ­ο Αι­γύπτιοι μου­σουλ­μά­νοι θε­ο­λό­γοι: ο πρύ­τα­νης του ι­σλα­μι­κού πα­νε­πι­στη­μί­ου του Κα­ΐ­ρου σε­ΐ­χης Αχ­μά­ντ Αλ Τα­γέ­μπ και ο κα­θη­γη­τής στο ί­διο πα­νε­πι­στή­μιο σε­ΐ­χης Μο­χά­μα­ντ Σά­α­ντ Αλ Α­ζά­ρι. Αυ­τός ο τε­λευ­ταί­ος τυγ­χά­νει να εί­ναι ο σύμβου­λος του ρω­σό­φι­λου αι­γύ­πτιου προ­έ­δρου Σί­σι για θρη­σκευ­τι­κά ζη­τή­ματα!

Η διά­σκε­ψη ε­ξέ­δω­σε έ­ναν φετ­φά, μια α­πό­φα­ση-κρί­ση δη­λα­δή, η ι­σχύς της ο­ποί­ας εί­ναι υ­πο­χρε­ω­τι­κή για τους σου­νί­τες μου­σουλ­μά­νους ό­λου του κόσμου, και ι­δί­ως για τους ρώ­σους μου­σουλ­μά­νους. Στον φετ­φά αυ­τόν, που έ­γι­νε ο­μό­φω­να δε­κτός απ’ ό­σους συμ­με­τεί­χαν μέ­χρι τέ­λους στη διά­σκε­ψη, προσ­διο­ρί­ζε­ται ποιοι θε­ω­ρούνται γνή­σιοι Σου­νί­τες. Σύμ­φω­να λοι­πόν με την α­πόφα­ση δεν θε­ω­ρού­νται σου­νί­τες οι Σα­λα­φι­στές- Ουα­χα­μπί­τες.

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ

Ε­δώ βρί­σκε­ται ό­λη η ου­σί­α του ζη­τή­μα­τος. Κι αυ­τό για­τί ο σα­λα­φι­σμός-ουα­χα­μπι­τι­σμός εί­ναι η ε­πί­ση­μη θρη­σκεί­α του Σα­ου­δα­ρα­βι­κού βα­σι­λεί­ου! Ή­ταν, ε­πο­μέ­νως, α­να­πό­φευ­κτη η α­ντί­δρα­ση των Σα­ου­δα­ρά­βων. Σε σχε­τι­κό ρεπορ­τάζ της η α­ρα­βό­φω­νη ε­φη­με­ρί­δα Ρά­ι Αλ Γιουμ ανέ­φε­ρε ό­τι η σου­νι­τι­κή διά­σκε­ψη προ­κά­λε­σε θύ­ελ­λα ορ­γής στους φι­λο­κυ­βερ­νη­τι­κούς κλη­ρι­κούς στη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α, καθώς θε­ώ­ρη­σαν ό­τι εί­ναι μια προ­σπά­θεια της ρω­σι­κής κυβέρ­νη­σης να βα­θύ­νει το χά­σμα α­νά­με­σα στη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α και στην Αί­γυ­πτο και κυ­ρί­ως να την α­πο­μο­νώ­σει α­πό ό­λες τις σου­νί­τι­κες μου­σουλ­μα­νι­κές χώρες.

Ε­ξάλ­λου, ο κα­θα­ρά πο­λι­τι­κός χα­ρα­κτή­ρας των α­πο­φά­σε­ων της διά­σκεψης φαί­νε­ται και α­πό το γε­γο­νός ό­τι οι σου­νί­τες η­γέ­τες της διά­σκε­ψης έ­χουν συ­στή­σει την κα­θιέ­ρω­ση στη Ρω­σί­α ε­νός ε­θνι­κού τη­λε­ο­πτι­κού σταθ­μού στό­χος του ο­ποί­ου θα εί­ναι “να ε­πι­κοι­νω­νεί την πραγμα­τι­κή ει­κό­να του Ι­σλάμ”. Ε­πί­σης οι συμ­με­τέ­χο­ντες στη διά­σκε­ψη ε­νέ­κρι­ναν μια έκ­κλη­ση προς τον Πού­τιν να α­πα­γο­ρεύ­σει το σα­λα­φι­σμό στη Ρω­σί­α και να χα­ρα­κτη­ρί­σει εξ­τρεμι­σμό κά­θε κρι­τι­κή “του πα­ρα­δο­σια­κού Ι­σλάμ”. Τέ­λος, πρό­τει­ναν τη διεύ­ρυν­ση του συμ­βου­λί­ου ε­μπει­ρο­γνω­μό­νων το ο­ποί­ο υ­πά­γε­ται στο ρω­σι­κό υ­πουρ­γεί­ο Δικαιο­σύ­νης και στο ο­ποί­ο τα δι­κα­στή­ρια α­παι­τεί­ται να υ­πο­βάλ­λουν τυ­χόν ε­ρω­τή­σεις σχε­τι­κά με το αν έ­να συ­γκε­κρι­μέ­νο θρη­σκευ­τι­κό κεί­με­νο εί­ναι εξ­τρε­μι­στι­κό ή ό­χι.

Για να α­πο­στα­σιο­ποι­η­θεί, τά­χα μου, η ε­πί­ση­μη ρω­σι­κή κυ­βέρ­νη­ση από τη διά­σκε­ψη των Σου­νι­τών και να μη φα­νεί τό­σο κα­θα­ρά στα μά­τια του λα­ού της Σα­ου­δι­κής Α­ρα­βί­ας ποιος ή­ταν ο ε­νορ­χη­στρω­τής ό­λης αυ­τής της φιέ­στας, οι Ρώ­σοι φρό­ντι­σαν να μη στεί­λουν α­ντι­προ­σώ­πους τους ε­κεί τα μου­σουλ­μα­νι­κά πνευ­μα­τι­κά Συμ­βού­λια του Ντα­γκε­στάν και το κε­ντρι­κό πνευ­μα­τι­κό Συμβού­λιο της Βό­ρειας Ο­σε­τί­ας και της Ρω­σί­ας. Ε­πί­σης δεν πα­ρα­βρέ­θη­κε και ο μου­φτής της Ρω­σί­ας σε­ΐ­χης Ρε­βίλ Γκα­ϊ­νου­ντίν. Ο ί­διος ο Κα­ντί­ροφ φρό­ντι­σε να μην εί­ναι πα­ρών στην ε­ναρ­κτή­ρια συ­νε­δρί­α­ση της Διά­σκε­ψης και να συ­να­ντη­θεί το ί­διο βρά­δυ στη Μό­σχα με τον Πούτιν. Ω­στό­σο στις αρ­χές Σεπτέμ­βρη, προ­σφω­νώ­ντας το προ­σω­πι­κό του υ­πουρ­γεί­ου Ε­σω­τε­ρι­κών της Τσε­τσενί­ας, δή­λω­σε ό­τι η διά­σκε­ψη του Γκρόζ­νι εί­χε για τους “ά­πι­στους” (εν­νο­ώ­ντας τους Σα­λα­φι­στές) την ί­δια ε­πί­δρα­ση με μια βόμ­βα που ε­κρή­γνυ­ται, δε­δο­μέ­νου ό­τι “οι πιο έ­γκυ­ροι με­λε­τη­τές του Ι­σλάμ α­πέ­δει­ξαν στη διάρ­κεια αυ­τού του Φό­ρουμ ό­τι δεν υ­πάρ­χει ε­πι­στη­μο­νι­κή βά­ση για την τεκ­μη­ρί­ω­ση των ο­λέ­θριων ι­δε­ών τους”.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Έ­τσι, με τη βού­λα του Πού­τιν ο Κα­ντί­ροφ α­να­λαμ­βά­νει εν λευ­κώ το δικαί­ω­μα να προ­βεί σε ο­ποια­δή­πο­τε ε­νέρ­γεια του α­ρέ­σει, για να τι­μω­ρεί ό­ποιον τολ­μά να αμ­φι­σβη­τή­σει τις δι­κές του θρη­σκευ­τι­κές α­πό­ψεις.

Το χει­ρό­τε­ρο ό­μως εί­ναι άλ­λο, κα­τά τη γνώ­μη μας. Η διά­σκε­ψη αυ­τή εί­ναι μί­α α­κό­μη ση­μα­ντι­κή κί­νη­ση του Πού­τιν στη σκα­κιέ­ρα της Μέ­σης Α­να­τολής και στον πό­λε­μό που προ­ε­τοι­μά­ζει ε­να­ντί­ον της Ευ­ρώ­πης ο ο­ποί­ος προ­ϋ­ποθέ­τει τον α­πο­κλει­σμό της α­πό τα πε­τρέ­λαια του Κόλ­που. Ή­δη η Ρω­σί­α έ­χει βά­λει κυ­ριαρ­χι­κό πό­δι στην πε­ριο­χή και ε­λέγ­χει εί­τε αυ­το­προ­σώ­πως (π.χ. Συρί­α) εί­τε μέ­σω φι­λι­κών της κα­θε­στώ­των (Αί­γυ­πτος, Ι­ράν, Ι­ράκ) και ορ­γα­νώ­σε­ων (ΡΚΚ Συ­ρί­ας) το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος των ε­κεί πε­τρε­λαιο­πη­γών. Ο μό­νος σύμ­μα­χος στην πε­ριο­χή που έ­χει α­πο­μεί­νει πρα­κτι­κά στην Ευ­ρώ­πη και γε­νι­κό­τε­ρα στη Δύ­ση με­τά την πο­λι­τι­κή α­πώ­λεια της Τουρ­κί­ας εί­ναι η σα­λα­φι­στι­κή-ουαχα­μπί­τι­κη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α. Κι ό­μως ο ε­ντε­λώς τυ­φλός δι­πλω­μα­τι­κά και γι αυτό δια­βρω­μέ­νος στην κο­ρυ­φή του α­πό πρά­κτο­ρες της Ρω­σί­ας α­με­ρι­κά­νι­κος ιμπε­ρια­λι­σμός α­πο­φά­σι­σε πρό­σφατα και με τα δυο του κόμ­μα­τα στο Κο­γκρέσο να θε­ω­ρή­σει σχε­δόν ο­μό­φω­να τη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α, και μό­νο αυ­τή, σαν κρά­τος συ­νυ­πεύ­θυ­νη για τους πο­λί­τες της τζι­χα­ντι­στές που στις 11 Σε­πτέμ­βρη του 2002 έ­κα­ναν τη σφα­γή των δί­δυ­μων Πύρ­γων. Αυ­τή η α­πό­φα­ση, που βγή­κε συνο­δευ­μένο α­πό έ­να υ­πο­κρι­τι­κό, ε­σκεμ­μέ­να ε­ντε­λώς α­νί­σχυ­ρο βέ­το του Ο­μπά­μα, ση­μαίνει ό­τι μπο­ρούν οι α­με­ρι­κά­νοι πο­λί­τες, συγ­γε­νείς θυ­μά­των της σφα­γής να μηνύ­ουν το σα­ου­δα­ρα­βι­κό κρά­τος κα να ζη­τούν α­πο­ζη­μιώ­σεις α­πό αυ­τό. Πέ­ρα από το οι­κο­νο­μι­κό ζή­τη­μα α­πό πο­λιτική ά­πο­ψη αυ­τό ση­μαί­νει ε­χθρό­τη­τα των Η­ΠΑ με το μό­νο κρά­τος -α­μυ­ντι­κό κλει­δί του Κόλ­που, που δεν εί­ναι α­κό­μα στα χέ­ρια της Ρω­σί­ας. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι εί­τε η Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α θα υ­πο­στεί στρα­τιω­τι­κή ε­ξα­φά­νι­ση α­πό την ρω­σο-ι­ρα­νι­κή πε­ρι­κύ­κλω­ση, εί­τε και το πι­θα­νότε­ρο θα α­να­γκα­στεί να υ­πο­τα­χθεί στην ρώ­σι­κη δι­πλω­μα­τί­α α­κο­λου­θώ­ντας το δρό­μο που α­κο­λού­θη­σε η Τουρ­κί­α του Ερ­ντο­γάν στην δι­κή της πε­ρι­κύ­κλω­ση. Αν η Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α χα­θεί για τη Δύ­ση, τα πε­τρέ­λαια της Μέ­σης Α­να­το­λής θα γί­νουν ρώ­σι­κο μο­νο­πώ­λιο και ο δρό­μος στον ρω­σο­κι­νε­ζι­κό ά­ξο­να για τον Τρί­το Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο θα εί­ναι πια ορ­θά­νοι­χτος.

Να για­τί πρέ­πει οι μου­σουλ­μά­νοι ό­λου του κό­σμου να α­ντι­τα­χθούν στην πο­λι­τι­κή του Πού­τιν. Το τε­λευ­ταί­ο πράγ­μα για το ο­ποί­ο νοιά­ζε­ται ο Πού­τιν εί­ναι η κα­θα­ρό­τη­τα των δι­δα­χών του Ι­σλάμ. Γι’ αυ­τόν αυ­τό εί­ναι έ­να α­κόμη πιό­νι που τον βο­η­θά­ει στον κε­ντρι­κό του στό­χο.

Ση­μεί­ω­ση: Για το άρ­θρο αυ­τό α­ντλή­σα­με στοι­χεί­α α­πό ρε­πορ­τάζ του Γκου­λάμ Ρα­σούλ Ντε­χλε­βί, συγ­γρα­φέ­α και με­λε­τη­τή της Συ­γκρι­τι­κής Θρη­σκειολο­γί­ας, και της δη­μο­σιο­γρά­φου Λιζ Φού­λερ.