"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Ήταν μία επιχείρηση ενός ντόπιου κεφαλαίου που ενδιαφερόταν να την αρπάξει ένα ρώσικο κεφάλαιο. Ένα ρωσόδουλο πολιτικό σύστημα όπως το ελληνικό θα κάνει τα πάντα για να διευκολύνει τους αποικιοκράτες. Αυτή είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση που έκανε τα πάντα για να έρθει να πάρει την Jetoil ο κρατικός ρώσικος κολοσσός στον τομέα των πετρελαιοειδών, η Rosneft, με γραφεία δίπλα στο Κρεμλίνο. Τώρα η Rosneft αποκτά μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στη χώρα, με δίκτυο πρατηρίων και εξαγωγών στις βαλκανικές χώρες, και με το μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο στα Βαλκάνια, μέσω του οποίου εφοδιάζεται το δίκτυό της στη Β. Ελλάδα και προωθεί τις εξαγωγές της. Με αυτό τον τρόπο η Ρωσία, που έχει ήδη λεόντειες συμφωνίες για την εξάρτηση της χώρας από το πιο ακριβό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, πατάει πόδι και στην αγορά και διακίνηση των καυσίμων.
Είχαμε γράψει στη Νέα Ανατολή για μία επένδυση του Μαμιδάκη που είχε βαλτώσει για χρόνια και αφορούσε αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στη Σούδα (φ. 463, Δεκέμβρης 2010). Η επένδυση ύψους 20 εκατ ευρώ (http://www.oakke.gr/na463/dexam463.htm) είχε πάρει άδεια από το 2002 αλλά σταμάτησε στην Πολεοδομία Χανίων και τη Δασική Υπηρεσία. Προηγήθηκαν αλλεπάλληλες προσφυγές στο ΣτΕ από μερίδα τοπικών φορέων της Κρήτης σε συνεργασία με ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ, «οικολόγους» (σύμφωνα με τους οποίους τα 58 στρέμματα στα οποία θα γίνονταν οι εγκαταστάσεις ήταν χορτολιβαδική έκταση), και η παρέμβαση της Μπιρμπίλη, ως υπουργού Περιβάλλοντος που κατά τη θητεία της είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την κατεδάφιση επενδύσεων. Η συγκεκριμένη επένδυση θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας, θα έλυνε σε πολύ μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της ενέργειας στο νησί και θα μείωνε τις τιμές στα καύσιμα.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της DealNews της 3/6/2013, ο όμιλος αντιμετώπισε προβλήματα μετά την ένταση της κρίσης από το 2008 και μετά, λόγω μείωσης του τζίρου. Όμως «Χαριστική βολή» αποτέλεσε η υπερφορολόγηση των καυσίμων και η εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης που επέφερε δραματική μείωση της κατανάλωσης, ξεπερνώντας το 30%». Βέβαια την πολιτική της υπερφορολόγησης δεν την ακολούθησαν οι κυβερνήσεις για να χτυπήσουν την εμπορία τους αλλά τη βιομηχανική παραγωγή. Εννοείται ότι για τους δικούς τους ανθρώπους έχουν πάντα τη λύση της λαθρεμπορίας, για αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ αχρήστευσε ταχύτατα κάθε μέτρο που με τόσες δυσκολίες και τόσο κόστος εισάχθηκε για το χτύπημα της λαθρεμπορίας των καυσίμων (καταγραφή των ροών στις αντλίες και στις δεξαμενές). Οι φορολογικές απώλειες για το κράτος τα τελευταία 20 χρόνια σύμφωνα με υπολογισμούς της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ) είναι πάνω από 25 δις ευρώ (http://www.cretadrive.gr/news/25-billions-apolies-apo-lathremporio-kafsimon/, 9/2/2015).
Έτσι η τύχη της Jetoil πέρασε στα χέρια των τραπεζών που της είχαν δώσει κοινοπρακτικό δάνειο και οι οποίες δέχθηκαν να κάνουν ρύθμιση και μάλιστα με κούρεμα 2/3 των χρεών μόνο όταν εμφανίστηκε σα «στρατηγικός επενδυτής» η Rosneft. Για να αγοράσει την Jetoil, η Rosneft χρησιμοποίησε μία εταιρεία που ελέγχει στρατηγικά με 20%, τη Centracore που χαρακτηρίζεται αυστριακή εταιρεία ρώσικων συμφερόντων με το υπόλοιπο 80% να ανήκει σε μία επενδυτική εταιρεία του Λουξεμβούργου (UFG Europe Holding). Η Centracore θα καταβάλει για μία εταιρεία που είχε φτάσει να έχει τζίρο 1 δις ευρώ στην ακμή της, 102 εκατ. Ευρώ, το 60% των οποίων θα δοθεί στις τράπεζες και το υπόλοιπο για χρέη στο δημόσιο (http://www.capital.gr/epixeiriseis/3220379/egkrithike-katarxin-i-sumfonia-gia-jetoil).
Έτσι καταπολεμούν ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ τους «διαπλεκόμενους κεφαλαιοκράτες» για να στρώνουν το δρόμο μαζί με όλες τις κοινοβουλευτικές ηγεσίες στα χειρότερα αφεντικά, στους Σαββίδηδες, στους Κοπελούζους, και στην Κόσκο, που διαπλέκονται απευθείας με τον Πούτιν και τον σύμμαχο του Ξι Τζινπίνγκ. Έτσι μετατρέπουν τη χώρα σε αποικία του νεοχιτλερικού ρωσοκινέζικου άξονα και παραδίνουν τους εργαζόμενους της και το λαό στα χέρια των αποικιοκρατών, την ίδια ώρα που κατηγορούν για αποικιοκράτες τους δανειστές της ΕΕ, που στο κάτω-κάτω δανείζουν εδώ και 7 χρόνια την αλλεπάλληλα χρεωκοπημένη χώρα μας με εκατοντάδες νέα δις και με τόκο κάτω από αυτόν που δανείζονται οι ίδιοι. Όσο όμως περισσότερο θα δείχνουν το αληθινό πρόσωπό τους τα νέα αφεντικά, τόσο θα λιγοστεύει ο χρόνος που τα τσιράκια τους θα μπορούν να κοροϊδεύουν το λαό.
-Δημοσιεύτηκε στο φ 525 της Νέας Ανατολής, Ιούνης 2017-