Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι, όταν πρόκειται για επενδύσεις Δυτικών, που δεν βρίσκονται σε κοινοπραξίες ή σε πολιτικές συνεργασίες με το ρώσικο παράγοντα, και μάλιστα μεγάλης κλίμακας, κάνει τα πάντα για να τις σαμποτάρει. Κλασική περίπτωση το Ελληνικό, (που αν προχώρησε λίγο τελευταία είναι γιατί μπήκε μέσα στην κοινοπραξία και ο Γερμανός, http://www.economy365.gr/article/59705/pos-germanos-kai-katsos-evalan-podi-sto-elliniko-paraskinio), και οι Σκουριές.

Μετά το Ελληνικό, η μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση που ήδη υλοποιείται στη χώρα μας είναι ο αγωγός φυσικού αερίου ΤΑΡ, με συνολικό προϋπολογισμό στο ελληνικό έδαφος πάνω από 1,5 δις ευρώ. Όπως συνηθίζει να κάνει ο Τσίπρας για να φανεί δυτικός, είχε κηρύξει ο ίδιος από τη Θεσσαλονίκη στις 16 Μαΐου 2016 την επίσημη έναρξη των εργασιών.

Ο αγωγός ΤΑΡ μήκους 878 χιλιομέτρων συνδέεται στα ελληνοτουρκικά σύνορα με τον αγωγό ΤΑΝΑΡ, (που ξεκινάει από το Αζερμπαϊτζάν και περνάει μέσα από την Τουρκία), και φτάνει μέσω Αλβανίας και Αδριατικής ως τη Νότια Ιταλία. Συνολικά ο ΤΑΝΑΡ μαζί με τον ΤΑΡ και τις διακλαδώσεις τους αποτελούν μια «διαδρομή» μήκους 4.000 χλμ. και μια συνολική επένδυση 40 δις δολαρίων. Τον αγωγό θα τροφοδοτήσει ένα τεράστιο υποθαλάσσιο κοίτασμα αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, το Σαχ Ντενίζ 2. Στη χώρα μας προβλέπεται η κατασκευή 550 χλμ. αγωγού, τα οποία αποτελούν μαζί με τον ΤΑΝΑΡ τη ραχοκοκαλιά του συνολικού αγωγού. Από τα 550χλμ έχουν ήδη κατασκευαστεί περισσότερα από 340 χλμ. Οι μέτοχοι του έργου είναι οι ενεργειακοί κολοσσοί: ΒΡ, SOCAR (Αζερμπαϊτζάν), SNAM (Ιταλία) από 20% η καθεμιά, και οι Fluxys (Βέλγιο) 19%, Enagás (Ισπανία) 16% και Axpo (Ελβετία) 5%.

Πέρα όμως από την καθαρά οικονομική διάσταση του έργου, αφού τόσο κατά τη φάση της κατασκευής του αγωγού όσο και κατά τη φάση της λειτουργίας του δημιουργούνται χιλιάδες άμεσες και έμμεσες νέες θέσεις εργασίας, και μάλιστα στον παραγωγικό τομέα της βιομηχανίας ενέργειας, υπάρχει και η πολιτική διάσταση, που είναι και η σοβαρότερη. Κι αυτό γιατί το έργο αυτό διαφοροποιεί την ενεργειακή προμήθεια και ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, ιδιαίτερα για την ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, που σήμερα εξαρτιούνται σχεδόν αποκλειστικά από το φυσικό αέριο που εισάγεται από τη Ρωσία. Αυτή είναι η αιτία που ο αγωγός ΤΑΡ αποτελεί βασική στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς θα μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται οικονομικά και πολιτικά.

Η σημασία της ολοκλήρωσης της κατασκευής του έργου μέσα στο προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα είναι τεράστια για την Ελλάδα, πέρα απ’ αυτά που αναφέραμε ως εδώ. Κι αυτό γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, η χώρα εκτίθεται σε όλους όσοι συμμετέχουν στο έργο και δίνεται ισχυρό αρνητικό μήνυμα σε όσα μη ανατολικά κεφάλαια θα ήθελαν να επενδύσουν στη χώρα μας. Στην ουσία η διακοπή του έργου σε ένα σημείο της ραχοκοκαλιάς του είναι χειρότερη από το αν δεν είχε ξεκινήσει, γιατί στην τελευταία αυτή περίπτωση δεν θα είχαν επενδυθεί δεκάδες δις Ευρώ που με τη διακοπή του έργου θα πάνε χαμένα. Γιατί είναι τέτοια η φύση του έργου, που έστω και ένα χιλιόμετρο αγωγού να μην κατασκευαστεί αχρηστεύονται όλες οι υπόλοιπες χιλιάδες χιλιομέτρων του! Γι αυτό το λόγο άλλωστε οι ρωσόδουλες ελληνικές κυβερνήσεις δέχτηκαν να γίνει το έργο. Γιατί και θα μπορούν να εμφανίζονται σαν δυτικόφιλες και θα μπορούν όποτε θέλουν να διακόπτουν τη λειτουργία του με χίλια δυο προσχήματα ή και εντελώς ωμά σε περίοδο πολέμου. Αντίθετα αν από την αρχή οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν αρνηθεί το πέρασμα του αγωγού από την Ελλάδα η Ευρώπη θα τον περνούσε από άλλες χώρες. Άλλωστε, όπως έχουμε γράψει παλιότερα, ο ΤΑΡ ήταν η εναλλακτική πρόταση των ρωσόφιλων της Ευρώπης με επικεφαλής τη διπρόσωπη Μέρκελ για να καταργήσουν τον αγωγό Ναμπούκο που θα περνούσε από την Τουρκία στα Βαλκάνια χωρίς να περάσει από την Ελλάδα. Ξέρανε δηλαδή ότι ένας αγωγός που θα περνούσε από την Ελλάδα, ακόμα και αν ολοκληρωνόταν, θα ήταν σε τελική ανάλυση πολιτικά ελεγχόμενος από τη Ρωσία.

Δεν μπορούσε λοιπόν παρά να γίνει και ο ΤΑΡ αντικείμενο παραγωγικού σαμποτάζ. Τι έκανε παλιότερα, αλλά και τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ, για να σταματήσει ένα οποιοδήποτε έργο σε εξέλιξη; Σκάρωνε ένα Σύλλογο με δικούς του ανθρώπους στην ηγεσία του και τους έβαζε να κάνουν προσφυγή στο ΣτΕ, με αποτέλεσμα την άμεση διακοπή των εργασιών, ή δημιουργούσε τοπικά κινηματάκια (για να φαίνεται το «λαϊκό» υπόβαθρο του εκάστοτε «κινήματος») που εμπόδιζαν στην πράξη το έργο (περίπτωση Σκουριών), ή έβαζε αρχαιολόγους να χαρακτηρίσουν την περιοχή αρχαιολογική ή πρόβαλλε περιβαλλοντικά προσχήματα ή… ή… Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.

Ειδικά τώρα όμως που υπάρχει μια κυβέρνηση με αριστερό-φιλοδυτικό προσωπείο αλλά αρκετά σεσημασμένη ρώσικη ψυχή δεν πρέπει να φαίνεται ότι το σαμποτάζ το καθοδηγεί η ίδια. Έβαλε λοιπόν κάποιον τοπικό Σύλλογο να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Όταν το φθινόπωρο του 2016 οι εργολάβοι προσπάθησαν να ξεκινήσουν το έργο στην περιοχή Τενάγη Φιλίππων, εμποδίστηκαν από μια ομάδα με επικεφαλής τον Αγροτικό Σύλλογο Καβάλας, με αποτέλεσμα να μη γίνουν καθόλου εργασίες σε έκταση 10 χλμ., και συγκεκριμένα στα χιλιόμετρα 195-205. Από τότε έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος άκαρπων προσπαθειών να έρθουν οι υπεύθυνοι του έργου σε συνεννόηση με όσους αντιδρούν, κι έτσι αποφασίστηκε να συνεχιστούν οι εργασίες μετά το χιλιόμετρο 205. Με βάση το χρονοδιάγραμμα, οι εργασίες στο επίμαχο τμήμα πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσουν μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2018, ώστε να αρχίσουν οι προκαταρκτικές εργασίες από τους αρχαιολόγους. Αλλιώς μετατίθεται συνολικά η λειτουργία του νότιου διαδρόμου του ΤΑΡ κατά 2-3 χρόνια, ενώ προβλέπεται για το 2020 (χαρά οι Ρώσοι!).

Ο συγκεκριμένος Σύλλογος αποφεύγει να απαντήσει στην πρόσκληση που του έχει απευθύνει η κοινοπραξία για επιδίωξη ειρηνικής λύσης στο πρόβλημα. Ο Σύλλογος αυτός, που μέχρι τώρα έχει εμποδίσει τρεις φορές την έναρξη των εργασιών, δεν προϋπήρχε, αλλά συγκροτήθηκε μόλις η κοινοπραξία του ΤΑΡ κέρδισε το διαγωνισμό του Νότιου Διαδρόμου!!! Ηλίου φαεινότερο πού στόχευε η ίδρυση του Συλλόγου αυτού…

Τι ζητάνε οι επικεφαλής του; Την αλλαγή της όδευσης του αγωγού, γιατί, κατά τη γνώμη τους πάντα:

α) Απαξιώνεται η αξία των κτημάτων που βρίσκονται γύρω απ’ αυτόν. Να σημειωθεί εδώ ότι ο Θέμης Καλπακίδης, που πρωτοστατεί στις αντιδράσεις ως πρόεδρος του Συλλόγου και μέλος του Συντονιστικού για την αλλαγή της όδευσης, δεν έχει καν ιδιοκτησία κοντά σε σημείο από το οποίο να περνά ο αγωγός! Η εταιρία απαντάει ότι δεν εμποδίζονται οι καλλιέργειες γιατί ο αγωγός είναι θαμμένος κάτω από το βάθος του 1 μέτρου. Εμποδίζονται μόνο για το διάστημα κατασκευής του αγωγού σε μια λωρίδα 4 μέτρων ένθεν και ένθεν του αγωγού, δηλαδή συνολικά 8 μέτρων. Γι αυτή την προσωρινή στέρηση δίνεται νοίκι-αποζημίωση σε όλους τους κτηματίες. (https://www.tap-ag.gr/.

β) Στην περιοχή υπάρχει τύρφη και λιγνίτης, άρα αυξημένος κίνδυνος πυρκαγιάς. Το πως θα πάρει φωτιά ο λιγνίτης που είναι ανακατεμένος με γεωργική γη σε απλή επαφή με τα χοντρά τοιχώματα του χαλύβδινου αγωγού μέσα από τον οποίο περνάει φυσικό αέριο, δεν μας το εξηγεί ο Σύλλογος, όπως δεν μας εξηγεί γιατί ποτέ δεν ανεφλέγη αγωγός φυσικού αερίου στην Ελλάδα από εκείνους που μεταφέρουν ρώσικο φυσικό αέριο.

γ) Στην περιοχή γίνονται πλημμύρες και καθίζηση του εδάφους, που θα μπορούσαν σε βάθος χρόνου να οδηγήσουν σε αποκάλυψη του αγωγού στην επιφάνεια της γης. Όμως ακόμα και στη σπάνια περίπτωση που θα γίνει μια τέτοια βιβλική πλημμύρα τι φοβάται ο Σύλλογος, ότι ταυτόχρονα θα αναφλεγεί και ο βρεγμένος λιγνίτης που προαναφέραμε, ή θα τρυπήσει ο χάλυβας από τη βροχή και θα διαρρεύσει το φυσικό αέριο, το οποίο όταν διαρρέει η παροχή αυτόματα σταματά, όπως γίνεται σε όλους τους δρόμους και τις πολυκατοικίες της χώρας μας όπου στα τόσα χρόνια δεν έχει γίνει ούτε ένα αξιοσημείωτο ατύχημα; Αν μόνο αποκαλυφθεί ο αγωγός θα ξαναθαφτεί στο σημείο που αποκαλύφθηκε. Αυτή είναι συμβατική υποχρέωση του διαχειριστή του αγωγού.

δ) Κοντά στον αγωγό υπάρχει σημαντικός αρχαιολογικός χώρος (Φίλιπποι). Πάντα τα θαμένα αρχαία ανασύρονται από τους σαμποταριστές κάθε φορά που είναι να πεθάνουν της πείνας οι ζωντανοί άνεργοι. Αλήθεια πόσο κοντά στον αγωγό είναι τα αρχαία όταν καμιά άδεια διέλευσης αγωγού δεν δίνεται μέσα από αρχαιολογικούς χώρους; Είναι πάνω από 40μ; Και τότε τι φόβος υπάρχει;

ε) Η τελευταία ένσταση είναι από αυτούς που έχουν δομήσιμη γη κοντά στον αγωγό γιατί στα 40 μέτρα απαγορεύεται οποιαδήποτε δόμηση. Αυτή η ένσταση είναι η μόνη κατά τη γνώμη μας που έχει βάση, αλλά ο αγωγός περνάει σχεδόν παντού μέσα από γεωργική γη. Όπου υπάρχει κτίσμα αλλάζει λίγα μέτρα η όδευση. Όπου έχει εκδοθεί άδεια δόμησης ο ιδιοκτήτης αποζημιώνεται. Νομίζουμε ότι η πιο λογική διεκδίκηση όπου υπάρχει οικοδομήσιμη γη και δεν μπορεί να αλλάξει η όδευση, είναι η γη αυτή να αποζημιωθεί όπως σε κάθε απαλλοτρίωση οικοδομικής γης. Αλλά ένα τέτοιο λογικό αίτημα χαντακώνεται από αυτούς που θέλουν πάση θυσία να αλλάξει η γενική χάραξη και μάλιστα σε μια εποχή που σχεδόν κάθε οικοδομική δραστηριότητα σε μη τουριστικές περιοχές έχει σταματήσει.

Και όμως όλο αυτό το καταστροφικό κίνημα το υποστηρίζει η νεοδημοκράτισα δήμαρχος Καβάλας Δημ. Τσανάκα, πράγμα που δεν είναι τυχαίο αν σκεφτούμε τους δεσμούς συνεργασίας που αναπτύσσει με το ρώσικο κράτος. (http://www.kavalapost.gr/187369/antiprosopia-tou-dimou-kavalas-se-synedrio-stin-agia-petroupoli-fotografies/). Κατά των έργων έχουν κατατεθεί συνολικά 4 προσφυγές στο ΣτΕ, που έχουν πάρει συνολικά 9 αναβολές. Ακόμη ο Σύλλογος απειλεί ότι, αν χάσει την προσφυγή εδώ, θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Όσοι αντιδρούν αρνούνται να συζητήσουν με την κοινοπραξία, αν αυτή δεν δεσμευτεί ότι θα αλλάξει την όδευση του αγωγού. Μα, αν το κάνει αυτό σαν προϋπόθεση κάθε συζήτησης, ποιο θα είναι τότε το αντικείμενο του διαλόγου;

Η εταιρεία επίσης υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα μεγάλης αλλαγής της όδευσης, καθώς αυτό θα οδηγούσε σε βέβαιη καθυστέρηση 2-3 ετών, αφού θα απαιτούνταν νέες μελέτες και αδειοδοτήσεις, ενώ ταυτόχρονα θα αχρηστευόταν μεγάλο τμήμα του ήδη κατασκευασμένου αγωγού. Προτείνει ειδικές λύσεις για την επίμαχη περιοχή, όπως την τοποθέτηση του αγωγού σε μεγαλύτερο βάθος από το ένα μέτρο, και άλλες που θα μπορούσαν να προκύψουν μέσα από έναν καλόπιστο διάλογο.

Είναι φανερό όμως ότι αυτοί, όπως και οι περισσότεροι δυτικοί μονοπωλιστές δεν έχουν καταλάβει ότι δεν έχουν απέναντί τους κανένα σύλλογο, καμιά δήμαρχο και κανέναν Τσίπρα, αλλά τη ρώσικη διπλωματική μηχανή, που απλά κάνει καθυστερήσεις στον αγωγό ωσότου μπορέσει να τον κλείσει κάποια στιγμή. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν συνέβαινε το ίδιο και σε άλλα σημεία διέλευσης του αγωγού. Και, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς το εξής: αν η πρόταση του Συλλόγου για αλλαγή της όδευσης γίνει αποδεκτή, τότε από τις νέες περιοχές διέλευσης του αγωγού δεν θα μειωθεί η αξία της πέριξ οικοδομικής και αγροτικής γης, σύμφωνα με τη συριζαίικη λογική τους; Άρα, αυτό που στην ουσία λένε είναι η ματαίωση του έργου.

Κι άλλη μια ερώτηση αφελούς: Γιατί δημιουργεί πρόβλημα ειδικά ο αγωγός ΤΑΡ, ο οποίος θα τροφοδοτείται με αζέρικο αέριο, και όχι αυτός που τροφοδοτείται από την Gazprom;

Και κάτι άλλο. Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα «Καθημερινός Τύπος της Καβάλας» (www.k-tipos.gr) στις 7 Οκτώβρη 2016, ο Καλπακίδης έκανε την εξής δήλωση: «Δεν μπορεί να περάσει ένας αγωγός ο οποίος δεν έχει κανένα όφελος για τους κατοίκους, την ελληνική οικονομία και τον τόπο μας. Αντιθέτως, είναι εις βάρος της οικονομίας μας, του ελληνικού κράτους και φυσικά για εμάς τους ίδιους, μιας και στερεί ψωμί από το στόμα των παιδιών μας».

Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος αυτός κάνει γενικότερη πολιτική που είναι η πολιτική του διακομματικού καθεστώτος κορυφής που σιωπά ως τώρα για το έγκλημα της διακοπής στην Καβάλα του μοναδικού πραγματικού έργου που γίνεται αυτή τη στιγμή στη χώρα. Ασφαλώς ένα τέτοιο έγκλημα μπορεί μόνο να στηρίζεται στο βασικό ψέμα του εκπροσώπου των τοπικών σαμποταριστών ότι δεν υπάρχει όφελος για την ελληνική οικονομία από ένα τέτοιο πελώριο ενεργειακό έργο χώρια από τους εκατοντάδες εργαζόμενους που θα ζουν από τη συντήρησή του.