"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Ξαφνικά είδαν όλοι μπροστά τους να αποκαλύπτεται πίσω από το προσωπείο του φιλέλληνα ρωσοπόντιου επενδυτή που εμφανίστηκε σαν ευεργέτης μέσα στην κρίση, η εικόνα ενός αδίστακτου τραμπούκου. Είδαν μπροστά τους ένα τέρας και δεν μπόρεσαν να μην το συνδέσουν με ένα άλλο πρόσωπο που επίσης εκπέμπει μια διπλή εικόνα, την εικόνα του μεγάλου ανατολικού φίλου της χώρας απέναντι στην ψυχρή Δύση των μνημονίων και ταυτόχρονα την εικόνα του μαζικού σφαγέα νηπίων και αρρώστων μέσα στα νοσοκομεία του Χαλεπιού και της Γκούτα, την εικόνα του εξολοθρευτή με φαρμάκι, μαχαίρι, και πολώνιο των πολιτικών του αντιπάλων, την εικόνα του Βλαδίμηρου Πούτιν.
Αυτός ο συσχετισμός έφερε μια μεγάλη ανατριχίλα σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους της χώρας που δεν μπόρεσαν να μην αναρωτηθούν ότι αν δείχνει το πιστόλι του στην αντίπαλη ομάδα σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι ο επενδυτής, τι θα κάνει ο προϊστάμενός του τραμπούκος αρχηγός μιας υπερδύναμης που διαθέτει τα περισσότερα πυρηνικά του πλανήτη αν κάτι δεν πάει σύμφωνα με τα σχέδιά του στη χώρα μας;
Αυτές οι κακές σκέψεις που πέρασαν μέσα σε λίγα λεφτά από το μυαλό της Ελλάδας τραυμάτισαν βαριά χρόνια ολόκληρα υπομονετικής δουλειάς που έκανε η ρώσικη υπερδύναμη για να γίνει αγαπητή στην συνορθόδοξη Ελλάδα κρύβοντας το αρπακτικό και βίαιο πρόσωπό της. Είναι σίγουρο ότι ο τοποτηρητής του αυτοκράτορα πίστεψε ότι η χώρα του ανήκε, επειδή είχε διαπιστώσει εκατό φορές ότι ήταν μαζί του η κυβέρνηση, τα κόμματα,οι διαιτητές, οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες, οι ιδιοκτήτες των άλλων μεγάλων ομάδων ακόμα και αυτός της αδικημένης ΑΕΚ. Όμως δεν του ανήκε ο λαός και εκτέθηκε βαθιά μπροστά του και σημαδεύτηκε για πολλά χρονιά, και δεν τον σώνουν ούτε άλλες εκατό συγνώμες ακόμα και αν δεν είναι υποκριτικές σαν αυτή που υποχρεώθηκε να ζητήσει από την ελληνική και παγκόσμια κοινή γνώμη. Τη λέμε υποκριτική γιατί ήταν του τύπου: αμάρτησα από την ευαισθησία μου και το πάθος μου να υπερασπίσω την ομάδα μου, και την πόλη μου που αδικούνται από τους ισχυρούς πρωτευουσιάνους εχθρούς τους. Άλλωστε ανέθεσε στο γιο του να συνεχίσει τους τραμπουκισμούς στο λεκτικό επίπεδο για να μην καταρρεύσει ιδεολογικά ο τραμπούκικος στρατός που έχει κατασκευάσει με προμετωπίδα τον ΠΑΟΚ.
Πρέπει να θύμωσε ο Σαββίδης τον Τσάρο Πούτιν και δεν δείχνει να είναι τόσο συμπτωματικές μέσα σε λίγες μέρες η βιαστική συγνώμη του και το ξαφνικό ταξίδι του στη Ρωσία αλλά και η πώληση της γεμάτης σκανδαλώδεις παραχωρήσεις καπνοβιομηχανίας του, της ΣΕΚΑΠ. Ναι αυτή πουλήθηκε μαζί με το πελώριο καπνοβιομηχανικό του συγκρότημα στη Ρωσία και προφανώς είχε προετοιμαστεί πιο πριν από το επεισόδιο, αλλά το ότι η αναγγέλθηκε αμέσως μετά από αυτό και τη συγνώμη μοιάζει με «κόντημα» του τοποτηρητή για να μην εξέχει πολύ στη χώρα και για να βγει για λίγο από το κάδρο.
Η εισβολή Σαββίδη ήταν η κίνηση ενός αποικιοκράτη που υποτίμησε το γεγονός ότι ο λαός αυτής της χώρας όπως απέδειξε από τον τελευταίο οπαδό στις κερκίδες, μέχρι τον τελευταίο παίκτη του ΠΑΟΚ δεν είναι δουλικός, ούτε του αρέσουν οι τραμπουκισμοί , όπως στην κυβέρνηση και γενικότερα στους φιλορώσικους πολιτικούς στρατούς αυτής της χώρας, και δεν ανέχεται τόσο ωμά και κυνικά, μπροστά στα μούτρα του, να περιφρονούν τις διαθέσεις του, να προκαταλαμβάνουν τις αντιδράσεις του, και να του επιδεικνύουν τα κουμπούρια τους για να αλλάξουν το αποτέλεσμα παιχνιδιών επειδή έτσι θέλουν.
Ο Σαββίδης βρέθηκε μόνος του να είναι μαινόμενος κάτω από τους προβολείς, αφού σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, και μέσα στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες επικρατούσε ηρεμία. Η φάση της ακύρωσης του γκολ δεν προκάλεσε αυθόρμητες βίαιες κινήσεις στην εξέδρα. Άλλωστε το παιχνίδι θα τέλειωνε απλά ισόπαλο, ενώ τίποτα δεν κρινόταν τελεσίδικα στο πρωτάθλημα από το αποτέλεσμα του. Ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας που απρόκλητα και απροσχημάτιστα έγινε ο μοναδικός πρωταγωνιστής της βίαιης διακοπής του αγώνα και μάλιστα με την απειλή όπλου.
Και ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, και το μόνο που είχε να κάνει η αστυνομική δύναμη που βρισκόταν στο γήπεδο ήταν να συλλάβει τον άνθρωπο που μπροστά στα μάτια τους επιδεικτικά και παράνομα οπλοφορούσε, όχι απλά δεν έγινε καν κάλεσμα από την αστυνομία να της παραδώσει τουλάχιστον το όπλο, αλλά δεν έγινε το πιο αυτονόητο, η άμεση αποβολή του Σαββίδη εκτός αγωνιστικού χώρου ή έστω το επίσημο κάλεσμα από τα μεγάφωνα να το κάνει. Περιφερόταν για ώρα στο γήπεδο, κουνώντας αρχικά το δάχτυλο στους παίκτες της δικής του ομάδας τους οποίους διέταξε να αποχωρήσουν. Αυτοί προς τιμήν τους, άκουσαν τον αρχηγό της ομάδας που διαφωνησε ανοιχτά και αψήφησε επιδεικτικά τον ιδιοκτήτη και πρόεδρο. Στη συνέχεια ο Σαββίδης κινήθηκε απειλητικά και προς τον πάγκο της ΑΕΚ. Τελικά, ο διαιτητής του αγώνα αποφάσισε τη διακοπή του παιχνιδιού και αποχώρησε, οπότε ο Σαββίδης αφού πέτυχε αυτό που ήθελε αποχώρησε και αυτός ασύλληπτος πάντα. Στο φύλλο του αγώνα ο διαιτητής άλλαξε την απόφαση του και επικύρωσε το γκολ στον ΠΑΟΚ και έτσι έκαναν ποδοπατώντας ξεδιάντροπα τους ποδοσφαιρικούς κανονισμούς και τα υπόλοιπα δουλικά στο διακομματικό πολιτικό καθεστώς θεσμοθετημένα αθλητικά όργανα δείχνοντας ποιο είναι το αφεντικό της χώρας.
Η εικόνα στο γήπεδο προκάλεσε σάλο στο εσωτερικό και έκανε τον γύρο του κόσμου. Για αρκετές ώρες υπήρχε μία σύγχυση σχετικά με την αντίδραση των αρμόδιων φορέων και των αρχών, αφού δεν έγινε καμία άμεση κίνηση ούτε από την εισαγγελία για την άσκηση ποινικής δίωξης, ούτε από την πλευρά της κυβέρνησης για την καταγγελία του γεγονότος και την αντιμετώπισή του. Ο υφυπουργός Αθλητισμού Βασιλειάδης έτρεξε στον Τσίπρα, και από κοινού αντί να στραφούν κατά του παράγοντα της βίαιης επίθεσης αποφάσισαν τη διακοπή όλων των παιχνιδιών στο πρωτάθλημα (!) για να αντιμετωπιστεί η βία λες και υπήρχε καμία γενικευμένη βία στο πρωτάθλημα και κάποια συνολική ευθύνη όλων των ομάδων. Σε αυτό το πρωτάθλημα ήταν αντίθετα από την αρχή ο ΠΑΟΚ η πηγή της ανωμαλίας, με τον προηγούμενο τραυματισμό με αντικείμενο που πετάχτηκε από την εξέδρα ενός παράγοντα του Ολυμπιακού. Και σε αυτή την περίπτωση η απόφαση ήταν συντριπτικά ευνοϊκή για τον ΠΑΟΚ.
Η κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε σαν τσιράκι όπως θα περίμενε κάποιος και προσπάθησε με κάθε τρόπο να ξεπλύνει τον Σαββίδη, και κατά πόδας όλα ανεξαίρετα τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα υποβάθμισαν το γεγονός, αντί να ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία του, την αφαίρεση της άδειας οπλοφορίας, την απομάκρυνσή του από το χώρο του ποδοσφαίρου, το άμεσο προχώρημα όλων των δικογραφιών που αφορούν λαθρεμπόριο τσιγάρων επί προεδρίας του στη ΣΕΚΑΠ, και την καταγγελία του ως αφερέγγυου επενδυτή, αφού με τον πιο προκλητικό τρόπο απέδειξε ότι δεν σέβεται τις στοιχειώδεις αρχές νομιμότητας της χώρας στην οποία ήρθε να επενδύσει, για την ακρίβεια να καταλάβει.
Είναι χαρακτηριστική η κάλυψη που του έδωσε το ψευτοΚΚΕ που βγήκε πάλι να φιλοσοφήσει για τα κακά του καπιταλισμού που αλλοτριώνει το ποδόσφαιρο.
Ήταν τόσο κραυγαλέα η κάλυψη που δόθηκε στο Σαββίδη από την κυβέρνηση, και κυρίως η αδράνεια της αστυνομίας στο γήπεδο, που το συνδικαλιστικό όργανο της αστυνομίας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, κατάγγειλε τη στάση αυτή των αστυνομικών, και ζήτησε πειθαρχικό έλεγχο και εισαγγελική έρευνα! Ούτε το ένα, ούτε το άλλο έχουν γίνει μέχρι στιγμής.
Χρειάστηκε να περάσουν τρεις μέρες για να ζητήσει ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας της ΕΠΟ την πειθαρχική δίωξη του Σαββίδη. Το πόσο σκανδαλώδης ήταν η αδράνεια των ελληνικών αρχών αποκαλύπτεται από την αντίστοιχη άμεση αντίδραση των διεθνών αρχών. Η Fifa έβαλε αμέσως ζήτημα ποδοσφαιρικού Grexit ενώ η Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συλλόγων αποφάσισε την αποβολή του ΠΑΟΚ από τα μητρώα της ομόφωνα.
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αποκάλυψη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για το τι σημαίνουν ρώσικες επενδύσεις και ρώσοι ολιγάρχες στην Ελλάδα. Ήταν και μια γελοιοποίηση της φιλελεύθερης αστικής τάξης της χώρας που επιμένει να βλέπει πίσω από τους Σαββίδηδες και την Κόσκο, το πέρασμα της οικονομίας από την κρατική εποπτεία στην «ιδιωτική πρωτοβουλία». Δεν πρόκειται για καμία ιδιωτική πρωτοβουλία, πρόκειται για κρατικοποιήσεις σε κρατικομονοπωλιακά κεφάλαια του ρωσοκινέζικου νεοχιτλερικού άξονα, για αποικιοκρατικές αποβάσεις. Η ΟΑΚΚΕ είχε γράψει ήδη από τότε που εμφανίστηκε ο Σαββίδης στον ΠΑΟΚ, ότι ήταν η Ρωσία που παίρνει τον ΠΑΟΚ με την ευλογία σύσσωμου του καθεστώτος (http://www.oakke.gr/na479/paok479.htm).
Επίσης ο Σαββίδης, πέρα από τη χαρακτηριστική στιγμή που όπως είπαμε αποφάσισε να πουλήσει τη ΣΕΚΑΠ, απέδειξε πως δεν έχει καμία πρόθεση να κρατήσει καμία επένδυση που τουλάχιστον δεν αφορά στρατηγικές υποδομές, αν δεν μπορεί να την κρατήσει τζάμπα. Έτσι η πώληση ήρθε σε μία περίοδο που είχε στριμωχθεί από τις δικογραφίες για το λαθρεμπόριο τσιγάρων και από το πρόστιμο των 38 εκ ευρώ για παλιότερη υπόθεση λαθρεμπορίου όταν παρά τις επίπονες προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα που ψήφισε ειδικό νόμο για να το γλυτώσει αυτό, το φορτώθηκε τελικά ύστερα από δικαστική απόφαση. Άλλωστε τον ίδιο τον ΠΑΟΚ τον πήρε τζάμπα αφού με μία ρύθμιση που τον βόλευε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κούρεψε υπέρ του πρόστιμα και προσαυξήσεις των οφειλών του ΠΑΟΚ στο κράτος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ρωσοδουλία αυτού του καθεστώτος αποκαλύπτεται και από το ότι παρά το θόρυβο που έγινε με το πρόστιμο, δεν τόλμησε κανένας να βάλει το θέμα της διερεύνησης αυτής της πώλησης, οπότε και του συγκεκριμένου τιμήματος που αφορούσε τη ΣΕΚΑΠ, που δεν έγινε γνωστό γιατί ο Σαββίδης φρόντισε να την πουλήσει πακέτο με την καπνοβιομηχανία του στη Ρωσία, ώστε να μην προκύψει ποιο κέρδος μπορεί να αποκόμισε σε βάρος του δημοσίου.
Η ρωσοδουλία του κυβερνητικού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνεται πιο γλαφυρά στην τοποθέτηση του βουλευτή της Φωκά για τα επεισόδια ο οποίος έπλεξε ύμνο στον τραμπούκο χωρίς την παραμικρή πολιτική αποδοκιμασία από το κόμμα του: «Ο Ιβάν Σαββίδης ήρθε στην Ελλάδα να επενδύσει εκατομμύρια, αγόρασε τη ΣΕΚΑΠ μέσα από τα χέρια του Τούρκου, προσφέρει θέσεις εργασίας, βοήθησε το ποδόσφαιρο. Θέλει ένα ποδόσφαιρο να είναι 100% καθαρό και να παίζεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και μόνο. Τέτοια παρωδία δεν έχουμε ξαναδεί πουθενά. Θέλω να μου απαντήσετε αν θα ελέγξετε και τους δύο εγκληματίες διαιτητές. Δεν είναι δυνατόν η καλύτερη ομάδα να μην παίρνει το νταμπλ και να κυνηγιέται από το σύστημα”.
Το καθεστώς θα επιχειρήσει να ξεπλύνει τον Σαββίδη με τη γνωστή τακτική της καθυστέρησης των διαδικασιών και των αποφάσεων, μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος, ενώ στο μεταξύ θα προσπαθήσει να ξεσηκώσει τους οπαδούς του ΠΑΟΚ για να μπορέσει να κλείσει το ζήτημα με όσο το δυνατό λιγότερες συνέπειες για τον ολιγάρχη του Πούτιν.
Αλλά θα δυσκολευτεί αφάνταστα να προβάλει ξανά πειστικά την εικόνα του αγαθού επιχειρηματία που ήρθε να δώσει τα λεφτά του στη χώρα και της καλής πουτινικής Ρωσίας που τον έστειλε. Αυτή είναι μόνο η αρχή της αποκάλυψης της κτηνώδους φύσης των νεο-αποικιοκρατών.