"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Η ωμή φασιστική βία που δέχθηκε ο Μπουτάρης εκτυλίχθηκε μέσα στο δηλητηριασμένο εδώ και χρόνια με καθεστωτική ενθάρρυνση, κυρίως από τον γενάρχη του νέου μεταπολιτευτικού εθνοφασισμού Α. Παπανδρέου, περιβάλλον των ποντιακών σωματείων. Σε αυτό το περιβάλλον καλλιεργείται ο αρρωστημένος αντιτουρκισμός, η φασιστική άρνηση της αναγνώρισης του ονόματος της γειτονικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της εθνικής ταυτότητας του λαού της, η δήθεν εθνική ομοιογένεια της χώρας μας που αποκλείει τις εθνικές μειονότητες, το «ελληνορθόδοξο φρόνημα» που αποκλείει τους «αλλόφυλους» μετανάστες από το ελληνικό έθνος, καθώς και όσους αποκλίνουν από την έννοια «της οικογένειας», δηλαδή τους ομοφυλόφιλους, η δήθεν στοχοποίηση της χώρας μας και του λαού μας από τους κακούς Ευρωπαίους, την κακιά Δύση και πάνω απ’ όλα τους κακούς Εβραίους.
Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα στους κόλπους τους δέχονται τους ναζιστές της «Χρ. Αυγής». Ο πιο κατάλληλος τραμπούκος και ο πιο πιστός λακές του ρώσικου αφεντικού που ετοιμάζεται να κάτσει στο σβέρκο του λαού μας για να εκφράσει αυτά τα «εθνικά ιδεώδη» είναι η συμμορία της «Χρ. Αυγής» που όχι τυχαία έχει το θράσος σε μία στιγμή που βρίσκεται σε έξαρση το μακεδονικό μετά την ύπουλη και προβοκατόρικη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ, να καλέσει από το βήμα της Βουλής το στρατό να πάρει την εξουσία και να χύσει αίμα. Την ίδια στιγμή δίνουν και παίρνουν οι αναφορές σε σφαίρες που προορίζονται για τους «εθνοπροδότες» στο δημόσιο λόγο, στον τύπο, σε μπλογκ.
Στον αντίποδα όλων αυτών υποτίθεται ότι βρίσκεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όμως παρουσιάζει απλά μία ευρωπαϊκή βιτρίνα που προορίζεται κυρίως για το εξωτερικό και τις ανάγκες της διάσπασης της Ευρώπης όπως είναι και η πρόσφατη συμφωνία. Αυτή τη βιτρίνα τη στήνουν ο πρωθυπουργός και διάφοροι συριζαίοι βουλευτές, οι απατεώνες ψευτοδιεθνιστές που χρησιμοποιούν μία τάχα αντιεθνικιστική ορολογία όπου καταγγέλλονται σαν υστερικοί και ακροδεξιοί όσοι ρίχνουν πέτρες ενάντια στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Όμως ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ψευτοΚΚΕ, που δίπλα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δημαγώγησαν τόσα χρόνια και συνεχίζουν να δημαγωγούν ασύστολα για τους εθνικούς κινδύνους που τάχα θα έφερνε η αναγνώριση της Δημ της Μακεδονίας με το όνομά της, αυτό που θέλει ο λαός της, αυτό που αναγνώρισαν όλα τα ματωμένα από τον αντιναζιστικό αγώνα έθνη της Γιουγκοσλαβίας, και όλες σχεδόν οι χώρες τους κόσμου. Ήταν και οι συριζαίοι πρώτοι και καλύτεροι στα συμβούλια των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, που πάλευαν για χρόνια ενάντια στην αναγνώριση της γειτονικής μας χώρας, και είναι με αυτήν την εναντίωση που βοήθησαν όλα τα συλλαλητήρια, ενώ τελικά αναγνώρισαν το δικαίωμα του Μ. Θεοδωράκη να καλοσωρίζει στο συλλαλητήριο τους χρυσαυγίτες σαν δικαίωμα ενός γνήσιου πατριώτη και αγωνιστή της αριστεράς.
Αυτοί οι ελεεινοί συριζαίοι και πολλοί φιλελεύθεροι που τους υποστηρίζουν τελευταία ειδικά στο μακεδονικό υπογράφουν τη συμφωνία σαν την πιο ρεαλιστική λύση, ουσιαστικά σαν υποχώρηση στις ευρωπαϊκές και νατοϊκές απαιτήσεις. Δηλαδή τη δέχονται σαν λύση ανάγκης που σημαίνει όχι σαν μια δίκαια λύση, αλλά σαν τη λιγότερο κακή λύση, αφού η μόνη δίκαια λύση, όπως για χρόνια προπαγανδίζουν, θα ήταν να μην υπάρχει καθόλου στο όνομα η λέξη «Μακεδονία». Παρουσιάζουν έτσι στο λαό τη συμφωνία σαν έναν εθνικό συμβιβασμό με τη Δύση, όπως ακριβώς κάνουν και με τα μνημόνια που αυτά πεινάνε το λαό (ενώ βασικά τον πεινάει το παραγωγικό σαμποτάζ των αντιμνημονιακών). Δηλαδή κυρίως μιλάνε για μία επίθεση «των ευρωπαίων εχθρών», γεμίζοντας τον λαό μίσος και αγανάκτηση για να καλλιεργήσουν το έδαφος του αντιευρωπαϊσμού και φιλοναζισμού πάνω στο οποίο θα πατήσει ο ρώσος Χίτλερ για να μετατρέψει τη χώρα μας σε απόλυτη αποικία.
Το καθεστώς αυτό λοιπόν, στο οποίο πρωταγωνιστούν τέτοιοι «ευρωπαίοι» ψευτοφιλελεύθεροι σαν τους συριζαίους ηγέτες, έχει τροφοδοτήσει το μίσος και προωθήσει το χρυσαυγιτισμό μέσα στα ποντιακά σωματεία ειδικά από τη στιγμή που με απόφαση της Ελληνικής Βουλής αναγνωρίστηκε η ποντιακή γενοκτονία στη βάση του μύθου του αιώνιου τουρκικού μίσους ενάντια στον ελληνισμό που εκπρόσωπος του είναι τάχα ο «γενοκτόνος» Κεμάλ κόντρα στα ιστορικά στοιχεία και χωρίς καθόλου αναφορά στον τρόπο με το οποίο η εθνική και ιδιαίτερα η εκκλησιαστική ηγεσία των ελλήνων Ποντίων τους έφερε σε σύγκρουση με τον τουρικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και σε συνεργασία με τους τσαρικούς εισβολείς. Το ίδιο καθεστώς στέλνει τους βουλευτές του στις επετείους μνήμης, καλλιεργώντας το αντιτουρκικό μίσος με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση ανάλογα με τις ανάγκες της εξωτερικής πολιτικής που θέλει την απομόνωση της Τουρκίας από την Ευρώπη για να σπρωχτεί στις αγκαλιές της Ρωσίας. Όλα τα κόμματα άφησαν απροστάτευτο τον Κουμουτσάκο το 2015 στη ναζιστική βία, να πληρώσει μόνος αυτός –όντας ευρωπαϊστής, αν και τυφλός από αντιτουρκισμό- τις ανέξοδες δηλώσεις του Φίλη ότι η ποντιακή γενοκτονία ήταν μύθος. Ο Φίλης στο μεταξύ σώπασε και δεν έκανε τίποτα για να αντιπαρατεθεί ιδεολογικά με διάρκεια και συνέχεια όχι απλά στους τραμπούκους φασίστες αλλά στην κρατική διακομματική, οπότε και κυβερνητική γραμμή στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Δύο χρόνια αργότερα, το 2017, δύο αντιδήμαρχοι της παράταξης, που υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Αχαρνών, οι Πολύκαρπος Παπαδόπουλος και Χάρης Τοπαλίδης συμμετείχαν σε εκδήλωση της «Χρ. Αυγής» για την προπαγάνδιση του αιτήματος της διεθνούς αναγνώρισης της ποντιακής γενοκτονίας σε κεντρική πλατεία του δήμου στο Μενίδι, χωρίς καθόλου να καταγγείλει αυτό το γεγονός κανένας Φίλης, και κανένας ΣΥΡΙΖΑ!!! Αυτή η είδηση φιγουράρει στην ιστοσελίδα της «Χρ. Αυγής», ενώ το γεγονός επιβεβαιώνει και ο Ριζοσπάστης, σε μία ανακοίνωση που ξεπλένει τα ποντιακά σωματεία για το ότι επίμονα αρνούνται να καταγγείλουν τους ναζιστές, να διαχωριστούν από αυτούς και να τους κρατήσουν μακριά τους.
Ο Μπουτάρης έχοντας την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει πάντα μία γλώσσα ειρήνης με την Τουρκία, τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, μιλάει για υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, για καταδίκη του αντισημιτισμού κλπ. Τα δημοκρατικά του Μπουτάρη τα χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή του βιτρίνα και τα ύπουλα παιχνίδια του ενάντια στη Δημοκρατία της Μακεδονίας και τον αγκαλιάζει όταν δέχεται την ωμή φασιστική βία, αλλά τον αφήνει απομονωμένο ως προς τις θέσεις του για τις οποίες δέχεται τη βία.
Από την άλλη όμως και ο ίδιος ο Μπουτάρης διατηρούσε μια χαρά σχέσεις ως χθες με τις ποντιακές τελετές, και μια χαρά πρωταγωνίστησε στην εξόντωση του πρώην δήμαρχου Παπαγεωργόπουλου που ήταν γεμάτος με όλες τις αντιδραστικές θέσεις για το μακεδονικό αλλά δεν ήταν ούτε αντιδημοκράτης, ούτε αντισημίτης, ούτε ρωσόφιλος και γι αυτό άλλωστε μπήκε στη φυλακή, ενώ γενικά έχει αφήσει ελεύθερο το πεδίο στη Θεσσαλονίκη στον εμφανιζόμενο σαν προστάτη των Ποντίων Ιβάν Σαββίδη.
Στην τελευταία εκδήλωση των ποντιακών σωματείων σε ένα κλίμα έξαρσης του αντιτουρκισμού, του μακεδονικού και ενώ στην πόλη διεξάγονταν διάφορες εκδηλώσεις για το gaypride, βγήκε μία οργανωμένη ομάδα να διώξει τον Μπουτάρη από το χώρο της εκδήλωσης και να τον πάει με κλωτσιές και μπουνιές μέχρι το αυτοκίνητο, το οποίο επίσης η ίδια ομάδα έσπασε. Ο πρωθυπουργός βγήκε να καταγγείλει την επίθεση λέγοντας ότι η «ακροδεξιά» βία όπως χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη πρέπει να καταδικάζεται παντού και πάντοτε. Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός, το κόμμα του και όλα τα κόμματα φρόντισαν να καλύψουν τις πολιτικές ευθύνες των σωματείων που επέτρεψαν και κυρίως εξέθρεψαν και προστάτεψαν πολιτικά μία τέτοια επίθεση σε εκδήλωσή τους. Ικανοποιήθηκαν μόνο από τη σύλληψη και την ελαφριά καταδίκη κάποιων από τους τραμπούκους και το ζήτημα έκλεισε.
Το πόσο λίγη και κάλπικη ήταν αυτή η υποστήριξη, φάνηκε λίγο μετά όταν πέρασε στα ψιλά της επικαιρότητας ότι για την επίθεση συλλήφθηκε μεταξύ άλλων, όχι κάποιος τυχαίος Πόντιος, αλλά ο αντιπρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Πολυδενδρίου ο οποίος παρόλο που αρνήθηκε τη συμμετοχή του στην επίθεση, ουσιαστικά αναθαρρημένος από τη γενική ατμόσφαιρα, τη δικαιολόγησε. Συγκεκριμένα κατάγγειλε τον Μπουτάρη ότι «βίασε τη μνήμη των Ποντίων», και είπε ότι ήταν οι ίδιοι οι Πόντιοι που του ζήτησαν να φύγει, οπότε σήμαναν την έναρξη της επίθεσης, και όχι κάποιοι εμβόλιμοι ακροδεξιοί (http://www.voria.gr/article/katadikastea-i-via-alla-o-mpoutaris-viase-ti-mnimi-ton-pontion). Η αναφορά για «βιασμό της μνήμης των Ποντίων» αφορά μια συνέντευξη του Μπουτάρη για την τόνωση του τουρισμού από την Τουρκία στη Θεσσαλονίκη, στην οποία είπε ότι πρέπει να αξιοποιηθεί το σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ και δεν τον ενδιαφέρει σε σχέση με αυτό πόσους πόντιους σκότωσε.
Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα ποντιακά σωματεία έχουν στοχοποιήσει πολιτικά τον Μπουτάρη, παρόλο που καταδίκασαν την επίθεση με ανακοινώσεις τους, με τελευταία επίσημη ανακοίνωση της η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας χαρακτήρισε απαράδεκτες τις δηλώσεις Μπουτάρη χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα σε ποιες, δηλαδή όλες (!) και κατάγγειλε τους υποστηρικτές του, «αρνητές της γενοκτονίας» που μίλησαν για σύμπλευση των σωματείων με ακροδεξιά στοιχεία!!! Μάλιστα απειλεί ότι θα κινηθεί νομικά εναντίον τους! Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι τώρα έρχεται το τέλος της αυτοσυγκράτησης (!) που επέδειξαν τα ποντιακά σωματεία (http://newpost.gr/ellada/675580/pampontiakh-omospondia-kata-mpoytarh-oi-athlies-topothethseis-toy-tha-apanththoyn-apo-thn-dikaiosynh).
Να πως φουντώνουν τα πανιά του φασισμού και μάλιστα του ναζισμού, να πως ετοιμάζονται περίστροφα και κρεμάλες, να πως ετοιμάζεται η βία ενάντια σε κάθε δημοκράτη και αληθινό διεθνιστή, να πως ετοιμάζεται η δικτατορία αυτή που τώρα ξεδιάντροπα προπαγανδίζουν στη Βουλή οι αποφυλακισμένοι ναζιστές που θέλουν το ρώσικο στρατό να φυλάει τα σύνορα, αλλά την ετοιμάζουν πολιτικά και οι σοσιαλφασίστες του ψευτοΚΚΕ και της ηγεσίας της εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς» με το να ορίζουν σαν κύριους διεθνείς και εσωτερικούς εχθρούς της χώρας τους ίδιους ακριβώς που ορίζουν οι ναζιστές. Όλοι αυτοί μαζί θα είναι στη μεγάλη ρωσοκινέζικη δικτατορία και κατοχή που θα έρχεται αμείλικτη όσο ακόμα μια αληθινή ταξική και αντιιμπεριαλιστική αριστερά, σαν πυρήνας ενός πλατιού, λαϊκού αντιφασιστικού μετώπου, δεν προβάλει αριθμητικά αρκετά ισχυρή. Αν αυτή η αριστερά εμφανιστεί το φαιοκόκκινο μέτωπο μπορεί γρήγορα να δοκιμάσει τεράστια προβλήματα ανάπτυξης γιατί ακόμα ο λαός παρόλο το θυμό του δεν θέλει δικτάτορες για ηγέτες.