"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Το δημοσίευμα αρχικά κάνει λόγο για την υπόθεση της εισαγγελέως Ελένης Λοϊζίδου, την οποία τίμησε η ρωσική πρεσβεία για τις υπηρεσίες της ενώ η ίδια δεν είχε πρόβλημα να δημοσιεύει τις φωτογραφίες από τις ύποπτες επαφές της με ρώσους συναδέλφους της. Ο κύπριος γενικός εισαγγελέας της έχει απαγγείλει τις κατηγορίες παράβασης καθήκοντος και δυσφήμησης του κύρους της υπηρεσίας και της θέσης της (εγκατάλειψη στο εξωτερικό υπολογιστή που χρησιμοποιούσε για υπηρεσιακούς σκοπούς χωρίς να διασφαλίσει τα αρχεία, χρήση προσωπικού email για υπηρεσιακούς σκοπούς). Όμως ο χειρισμός της υπόθεσης από τις αρχές λειτουργεί υπέρ της.
“Τα emails που διέρρευσαν σε ρωσικό ιστότοπο, αν και θα έπρεπε σε μια σοβαρή χώρα να απασχολήσουν ως προς το περιεχόμενό τους, τόσο τον προϊστάμενό της γενικό εισαγγελέα, όσο και την κυβέρνηση, θεωρήθηκαν ως «προσωπικά δεδομένα» και οδήγησαν σε ένα κυνήγι μαγισσών κατά δημοσιογράφων. Παράλληλα, απαξίωσαν περαιτέρω την ήδη απαξιωμένη Νομική Υπηρεσία, με την αποδοχή της δικαιολογίας της απόρριψης του υπηρεσιακού της υπολογιστή στα σκουπίδια μιας ξένης χώρας. Ωστόσο, στο εξωτερικό κάθε άλλο παρά απαρατήρητο έχει περάσει το συμβάν, το οποίο έχει καταγραφεί ως μία ακόμη απόδειξη άσκησης ελέγχου εκ μέρους των Ρώσων στην κυπριακή κρατική μηχανή και μάλιστα στην ευαίσθητη Νομική Υπηρεσία. Η έκδοση Ρώσων υπηκόων, που καταφανώς διώκονται για πολιτικούς λόγους, ακόμα και όταν πρόκειται για αναγνωρισμένους πολιτικούς πρόσφυγες ή αιτητές ασύλου, δεν έχει να κάνει μόνο με μία εισαγγελέα, αλλά με όλο τον μηχανισμό της δικαιοσύνης. Ο «Π», λόγω του δικαστικού διατάγματος φίμωσης του δεν μπορεί να αναφερθεί στο περιεχόμενο των emails της Ελένης Λοϊζίδου, η οποία μάλιστα φιλοδοξούσε να καταστεί και δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εν αναμονή της εκδίκασης της έφεσης που έχει κάνει ο «Π» και εκκρεμεί για πολλούς μήνες στο Ανώτατο Δικαστήριο, το κλείσιμο της υπόθεσης μάλλον γίνεται προτεραιότητα για όσους αισθάνονται ότι θα εκτεθούν από περαιτέρω αποκαλύψεις”.
Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στην άθλια στάση που έχει κρατήσει η κυπριακή πολιτική ηγεσία απέναντι στο ζήτημα του διαμελισμού της Ουκρανίας από τους νέους τσάρους:
“Η Κύπρος είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ που βρίσκεται υπό ημικατοχή και θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία για την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας και την παρέμβασή της στην ανατολική Ουκρανία. Αντί αυτού, η πλειοψηφία της Βουλής επέλεξε να ξεπλύνει τη Μόσχα και μάλιστα με τρόπο που μόνο κάποια τοπική ρωσική Βουλή ή η Ομοσπονδιακή Δούμα θα μπορούσε να κάνει. Ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο τασσόταν εναντίον της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία, και προέτρεπε την κυβέρνηση να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Το ψήφισμα της πλειοψηφίας της Βουλής επικαλέστηκε τη δυσχέρεια στην εξαγωγή κυπριακών προϊόντων στη Ρωσία, αλλά και στους περιορισμούς που τέθηκαν «σε διαχρονικούς φίλους της Κύπρου». Ακόμα και ο ΔΗΣΥ που τήρησε αποχή, εμφανίστηκε απολογητικός, αφήνοντας να νοηθεί πως αν δεν ήταν κυβερνητικό κόμμα θα στήριζε το ψήφισμα. Και αυτό το συμβάν καταγράφηκε από του εταίρους μας στην ΕΕ.” Μάλιστα, για να τονίσουν την αντίθεσή τους στις κυρώσεις αρχηγοί κυπριακών κομμάτων επισκέπτονταν την κατεχόμενη Κριμαία ύστερα από πρόσκληση της Μόσχας, με αποτέλεσμα τα ονόματά τους να μπουν στο stoplist από τις αρχές της Ουκρανίας. Η λίστα της ντροπής περιλαμβάνει ονόματα σαν αυτό του γ.γ. του ΑΚΕΛ, Ά. Κυπριανού, της προέδρου της Αλληλεγγύης, Ε. Θεοχάρους, και του προέδρου της Συμμαχίας Πολιτών, Γ. Λιλλήκα.
Μετά υπάρχει το ζήτημα του ρώσου κυβερνητικού βουλευτή Βιτάλη Μιλόνοφ, που έκανε επαφές με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους αρχηγούς των κομμάτων με την ιδιότητα μέλους ενός κάποιου «Κυπρορωσικού Συνδέσμου Κουλτούρας, Ορθοδοξίας και Επιχειρηματικότητας» και με σκοπό να προωθήσει την άφιξη ρωσικών ειδικών δυνάμεων στην Κύπρο, μια υπόθεση που βρωμάει μέχρι τα μπούνια.
Πρόκειται για έναν φανατικό ορθόδοξο-ναζί, αντισημίτη και ρατσιστή, ο οποίος είναι ο εμπνευστής του νόμου κατά τον ομοφυλόφιλων στη Ρωσία και έχει γι’ αυτό παρασημοφορηθεί από τον Πούτιν. Ορισμένες από τις πρωτοβουλίες του περιλαμβάνουν την πρόταση να συλληφθεί η Μαντόνα και η LadyGaga, να απαγορευτεί στον ομοφυλόφιλο διευθυντή της Apple η είσοδος στη χώρα προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών, να συσταθεί αστυνομία θρησκευτικής ηθικής, να αποχωρήσει η Ρωσία από τη Eurovision και να κλείσει ο μουσικός τηλεοπτικός σταθμός MTV, να απαγορευτούν οι δημόσιες εκδηλώσεις κοντά σε εκκλησίες, να στρατεύονται οι γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ως τα 23 τους χρόνια! “Διακεκριμένες προσωπικότητες της Ρωσίας (τραγουδιστές, ολυμπιονίκες, συγγραφείς κ.λπ.) με επιστολή τους είχαν ζητήσει την παύση του Μιλόνοφ, γιατί οδηγεί την Αγία Πετρούπολη σε σκοταδισμό και την εκθέτει διεθνώς με τις γελοίες πρωτοβουλίες του. Επίσης, σε διαδικτυακή ψηφοφορία, 20.000 Ρώσοι ζητούν να τον εξετάσει ψυχίατρος, ενώ υπήρξε προσφυγή στην εισαγγελέα για να ερευνηθούν τα ρατσιστικά του ξεσπάσματα που συνοδεύονταν από βωμολοχίες. Ακόμα έξι βουλευτές του κόμματός του ζήτησαν να παυθεί λόγω ρατσιστικών δηλώσεων” ενώ το ζήτημα έχει απασχολήσει διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρόλα αυτά το γελοίο αυτό υποκείμενο μπορεί και συναντιέται χωρίς κανένα πρόβλημα με την ηγεσία του κυπριακού πολιτικού κόσμου!
Η εκκλησία μπορεί να γίνει ένας πολύ χρήσιμος δίαυλος εισόδου στην Κύπρο για τους ρώσους νεοτσαρικούς. Ωστόσο η συμπεριφορά ορισμένων παπάδων ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα: “Άνευ σχολιασμού δεν μπορεί να μείνει και η δραστηριότητα του μητροπολίτη Ταμασού Ησαΐα, ο οποίος δίνει την εντύπωση πως αισθάνεται άβολα ως επίσκοπος της Εκκλησίας της Κύπρου, και ενδεχομένως θα ήθελε να ανήκει στο Πατριαρχείο Μόσχας. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά ότι εμφανίζεται με άμφια της Ρωσικής Εκκλησίας (άσπρο καλυμμαύχι) και κάνει λατανίες των εικόνων των Τσάρων που έχουν αγιοποιηθεί από το Πατριαρχείο Μόσχας, χωρίς αυτή η αγιοποίηση να έχει γίνει αποδεκτή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Βεβαίως όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν ναό ρωσικού ρυθμού που χτίστηκε με χρήματα Ρώσου εκατομμυριούχου, ο οποίος «αγιογραφήθηκε» στους τοίχους του ναού μαζί με την οικογένειά του και τον μητροπολίτη Ησαΐα!”
Και είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο αριθμός των ρώσων ολιγαρχών που εγκαθίστανται στο νησί – ειδικά στη Λεμεσό – ολοένα αυξάνεται. Μάλιστα πρόσφατα οι έποικοι μεγιστάνες δημιούργησαν δικό τους πολιτικό κόμμα, που ονομάζεται «Εγώ ο πολίτης». Αρχηγός του είναι ο ολιγάρχης Αλεξέι Βολομπόεφ, ο οποίος έγινε κύπριος υπήκοος έχοντας πρώτα κάνει επενδύσεις 15 εκατομμυρίων ευρώ στην Κύπρο. “Το κούρεμα καταθέσεων του 2013 είχε εξοργίσει τον Ρώσο επιχειρηματία. Σε βαθμό που δήλωνε στις 23 Μαρτίου 2013 στους «New York Times» ότι ήθελε να πουλήσει τα πάντα και να μετακομίσει στο Λονδίνο. Πάντως ο ίδιος δεν είχε χάσει χρήματα, αφού εμφανίζεται στα διάφορα δημοσιεύματα να τα είχε μεταφέρει εκτός Κύπρου μερικούς μήνες πριν από το κούρεμα. Ο εκπρόσωπος του κόμματος Δημήτρης Μιχαλοκάκος σε δηλώσεις του (καθώς ο Βολομπόεφ δεν μιλάει ελληνικά) επεσήμανε ότι «είναι καιρός να καταλάβει ο κόσμος πως ο δημογραφικός χάρτης της Κύπρου αλλάζει και πως υπάρχει και θέμα ρωσικής μειονότητας».” Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αυτό το μόρφωμα που δημιουργήθηκε από εκπροσώπους του ληστρικού ρωσικού μονοπωλίου στην Κύπρο και έχει επαφές σε αγαστό κλίμα με άλλες κυπριακές πολιτικές δυνάμεις εμφανίζεται σαν εχθρός της διαφθοράς και της διαπλοκής! (http://www.sigmalive.com/news/politics/470588/episimi-proti-gia-akel-kai-komma-quotego-o-politisquot)
Στο μεταξύ ήδη λειτουργούν δύο ρωσόφωνοι ραδιοφωνικοί σταθμοί παγκύπριας εμβέλειας “που δεν ελέγχονται από την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης, όπως οι άλλοι σταθμοί, αφού δεν υπάρχουν λειτουργοί που να γνωρίζουν τη ρωσική γλώσσα”, ενώ “βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία για δημιουργία και παγκύπριου ρωσόφωνου τηλεοπτικού σταθμού.”
Πόσο εύστοχος αποδεικνύεται ο χαρακτηρισμός που έχει αποδοθεί στην Κύπρο (αλλά και στην Ελλάδα) και την παρομοιάζει με «δούρειο ίππο» της Ρωσίας μέσα στην Ευρώπη!