Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που στη Νέ­α Α­να­το­λή α­να­φε­ρό­μα­στε στον βρώμι­κο ρό­λο του προ­έ­δρου της Ου­κρα­νί­ας Πο­ρο­σέν­κο και μιας στε­νής αλ­λά ι­σχυρής δια­κομ­μα­τι­κής η­γε­τι­κής φρά­ξιας ρω­σό­φι­λων προ­βο­κα­τό­ρων μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­ση της μι­σο­κα­τε­χό­με­νης α­πό τη Ρω­σί­α Ου­κρα­νί­ας.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Δευτέρα στις 11/11 στις εφτά το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος συγκέντρωση για την υποστήριξη της ηρωϊκής ουκρανικής αντίστασης με την ευκαιρία των δύο χρόνων από τη νικηφόρα μάχη ενάντια στους ρώσους εισβολείς το Νοέμβρη του 2022 για την απελευθέρωση της Χερσώνας.

Ο βομβαρδισμός- συνειδητή μαζική σφαγή των αμάχων της πολυκατοικίας του Ντνίπρο, έρχεται να θυμίσει στους κατοίκους όλου του πλανήτη ότι η νεοχιτλερική Ρωσία όχι απλά συνεχίζει αλλά κλιμακώνει το γενοκτονικό της πόλεμο ενάντια στην ηρωική Ουκρανία. Πρόκειται για έναν πόλεμο που είναι τμήμα εκείνου που ετοιμάζει στρατιωτικά και προς το παρόν κυρίως πολιτικοδιπλωματικά και οικονομικά ενάντια σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτή η κλιμάκωση πρέπει να απαντηθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες και στα τρία επίπεδα του.

Η ρώσικη γενοκτονική επίθεση στην Ουκρανία αποκάλυψε, είναι η αλήθεια, σε μεγάλο αριθμό δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων ορισμένους βαστάζους του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού που προηγούμενα εμφανίζονταν ντυμένοι με το σεμνό χιτώνιο των «φίλων του λαού». Πρόκειται κυρίως για διάφορους αυτοπαρουσιαζόμενους ως αντικαπιταλιστές, «ριζοσπάστες αριστερούς», «κομμουνιστές» ή «αναρχικούς» κλπ. Αυτοί, ενώ εδώ και χρόνια ορκίζονταν ότι χτυπούσαν το δυτικό, φιλελεύθερου τύπου αστισμό και καπιταλισμό από τα αριστερά, αποδείχθηκαν μέσα σε μια νύχτα φίλοι βιαστών και δολοφόνων, νοσταλγοί τσάρων τύπου Μεγάλου Πέτρου, συνήγοροι γενοκτόνων και της προσπάθειας εξάλειψης ολόκληρων εθνών. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ τόσο με αυτούς, δηλαδή με το ψευτοΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΤΑΡΣΥΑ - «μ-λ» τροτσκιστές, καθώς και τους ακολούθους τους στα Εξάρχεια, αλλά με έναν πολιτικό εκπρόσωπο της κλασσικού τύπου μεγαλοαστικής τάξης της χώρας. Πρόκειται για τον πιο μοιραίο την τελευταία εικοσαετία και το χειρότερο μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου πράκτορα του ρώσικου νεοχιτλερισμού στα ανώτερα πολιτικά κλιμάκια της άρχουσας τάξης από τη μεταπολίτευση και δώθε.

Πριν κιόλας από τους τελευταίους ελιγμούς και τον πόλεμο νεύρων του Πούτιν με την αποχώρηση ή την παραμονή των φουσάτων του στα σύνορα της Ουκρανίας, έχουν εδώ και λίγες βδομάδες διαμορφωθεί δύο ειδών αντιλήψεις στην Ευρώπη ως προς τις πιο πιθανές προθέσεις της πουτινικής Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Η μια είναι ότι μάλλον η Ρωσία θα εισβάλει τώρα στην Ουκρανία και η άλλη ότι μάλλον δεν θα εισβάλει. Οι χώρες που έχουν την πρώτη εκτίμηση έχουν καλέσει εδώ και μέρες τους πολίτες τους να φύγουν από την Ουκρανία, ενώ αυτές που έχουν τη δεύτερη εκτίμηση αποφεύγουν να κάνουν ένα τέτοιο κάλεσμα ή το κάνουν διστακτικά. Στην κύρια πλευρά τους οι πρώτες είναι αυτές που αντιμετωπίζουν την πουτινική Ρωσία σαν έναν επικίνδυνο επιθετιστή που πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με μια καλή στρατιωτική άμυνα και οι δεύτερες εκείνες που την αντιμετωπίζουν σαν μια χώρα που δρα τώρα επιθετικά απλά επειδή αισθάνεται περικυκλωμένη, οπότε πρέπει να καθησυχαστεί κυρίως με υποχωρήσεις που θα αποφασιστούν απέναντι της μέσα από διπλωματικές διαδικασίες.

Την ίδια ώρα που εντείνεται η χιτλερική επέμβαση των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών στην ανατολική Ουκρανία, τα ελληνόφωνα φερέφωνά τους – που έχουν εδώ το μονοπώλιο της ενημέρωσης – προσπαθούν μάταια να μας πείσουν πως δεν υπάρχει καμία ρωσική εισβολή,ότι τα θύματα είναι αποτέλεσμα της «απροκάλυπτης επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ στη χώρα αυτή» (βλ. π.χ. ανακοίνωση ψευτοΚΚΕ, 29/8)

Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα για να κλιμακώσει την επίθεση της στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη δείχνοντας την πρώτη σαν υπεύθυνη για αιματοκύλισμα και τη δολοφονία αμάχων.

Η ΚΡΙΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖI ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥΤΙΝ

Μετά το διαμελισμό της Γεωργίας με την απόσχιση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας το 2008 οι ρώσοι σοσιαλ-ιμπεριαλιστές προχωράνε σε ένα ακόμα μεγαλύτερο βήμα νεοχιτλερικού επεκτατισμού με τον ουσιαστικό διαμελισμό μιας ευρωπαϊκής χώρας, της  Ουκρανίας, μέσα από τη ντεφάκτο απόσχιση  της Κριμαίας.

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Όλη η επιχειρηματολογία του «Ριζοσπάστη», των μ-λ και των τροτσκιστών όταν καταγγέλλουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ουκρανών ενάντια στους Ρώσους εισβολείς σαν ιμπεριαλιστικό, στηρίζεται στο επιχείρημα ότι στο πλευρό της Ουκρανίας βρίσκονται πολιτικο-οικονομικά και εν μέρει στρατιωτικά οι δυτικοί ιμπεριαλιστές. Aν ο πόλεμος που διεξάγουν οι ρώσοι ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία δεν ήταν εντελώς αποκρουστικός και ξεδιάντροπα άδικος σε όλα του, αν δηλαδή δεν επρόκειτο για την απρόκλητη εισβολή μιας στρατιωτικής υπερδύναμης σε μια πολύ μικρότερη της οποίας βομβαρδίζει και ισοπεδώνει τις πόλεις γιατί κατά τη γνώμη της δεν αποτελεί ούτε χώρα, ούτε έθνος, τότε οι παραπάνω δεν θα δίσταζαν να τον υποστηρίξουν αρκεί και μόνο που η ισοπεδούμενη χώρα θα είχε σαν σύμμαχό της τις ΗΠΑ. Όμως κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή για τον θύτη, δηλαδή τον επιτιθέμενο ιμπεριαλισμό πάνε στο γνωστό τέχνασμα της εξομοίωσης του με το θύμα, τη μη ιμπεριαλιστική Ουκρανία με το επιχείρημα ότι αυτή δεν έχει αυθύπαρκτο δικαίωμα στην ανεξάρτητη και ακέραια ύπαρξη αλλά είναι στην ουσία ένα εξάρτημα όργανο ενός άλλου, και γι αυτούς χειρότερου ιμπεριαλισμού, οπότε ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, δηλαδή άδικος και για τις δυο πλευρές του. Έτσι φωνάζουν στην πιο επαναστατική εκδοχή το «όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών» και στην πιο «ρεφορμιστική» το «ειρήνη». Εννοείται ότι σε αυτό το «ούτε-ούτε» τους ο τόνος δεν πέφτει στην Ρωσία αλλά στην Ουκρανία, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο μέρος από το σιδερόφρακτο κορμί του θα ξεδιπλώσει αυτή τη φορά στο έδαφος της Ουκρανίας το φίδι του Κρεμλίνου. Πιθανά να είναι τόσο λίγο όσο χρειάζεται για να διασπάσει τα υποψήφια θύματα του, τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης και τόσο πολύ ώστε να τα τρομοκρατήσει σε συνδυασμό με την ενεργειακή ομηρία στην οποία τα έχει υποβάλλει.

Αυτή τη φορά όμως πολύ πιο ανησυχητικά από τις πράξεις είναι τα λόγια. Ήταν σε ένα χιτλερικού τύπου διάγγελμα του που ο Πούτιν προανήγγειλε πόλεμο εξόντωσης ενάντια στο Ουκρανικό έθνος των 45 εκατομμυρίων ανθρώπων πριν προσαρτήσει για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια ένα κομμάτι του, χωρίς να έχει δεχτεί προηγούμενα την παραμικρή απειλή από αυτό.