Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Την ώρα που οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου και τα φαιο-«κόκκινα» παπαγαλάκια τους σε κάθε χώρα προπαγανδίζουν τη θέση της λεγόμενης περικύκλωσης της Ρωσίας από τη Δύση, η τελευταία (και κυρίως η Ευρώπη) μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργό της για να ανακαλύψει με τρόμο ότι είναι oυσιαστικά άοπλη απέναντι στον «περικυκλωμένο» αντίπαλό της.

Ο βομβαρδισμός- συνειδητή μαζική σφαγή των αμάχων της πολυκατοικίας του Ντνίπρο, έρχεται να θυμίσει στους κατοίκους όλου του πλανήτη ότι η νεοχιτλερική Ρωσία όχι απλά συνεχίζει αλλά κλιμακώνει το γενοκτονικό της πόλεμο ενάντια στην ηρωική Ουκρανία. Πρόκειται για έναν πόλεμο που είναι τμήμα εκείνου που ετοιμάζει στρατιωτικά και προς το παρόν κυρίως πολιτικοδιπλωματικά και οικονομικά ενάντια σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτή η κλιμάκωση πρέπει να απαντηθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες και στα τρία επίπεδα του.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Κυριακή 7/1 στις τέσσερις το απόγευμα κινητοποίηση διαμαρτυρίας για το μπαράζ των ρώσικων βομβαρδισμών σε πόλεις της Ουκρανίας από τις 29/12. Θα γίνει συγκέντρωση στο σταθμό του μετρό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια θα ακολουθήσει πορεία προς το Σύνταγμα.

Η ΟΑΚΚΕ θα σταθεί στο πλευρό της και καλεί κάθε δημοκράτη και πατριώτη αντιφασίστα να σταθεί και αυτή τη φορά στο πλευρό του μαχόμενου ουκρανικού λαού και μάλιστα να σταθεί ακόμα πιο πολύ για τρεις παραπάνω αλληλένδετους λόγους:

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Μια ιδιαιτερότητα του πολέμου που διεξάγει σήμερα η Ουκρανία για την επιβίωσή της είναι η πλατιά χρησιμοποίηση των drones, κυρίως των μικρών καμικάζι drone προβολής πρώτου προσώπου (first person view – FPV), που αποδείχτηκαν ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο φθοράς του αντιπάλου. Το μικρό drone τέτοιου τύπου είναι ένα χαμηλού κόστους και γρήγορο στη συναρμολόγηση όπλο ακριβείας, ικανό να πλήξει άρματα μάχης και άλλους στόχους, όπως πυροβολικό, θέσεις πεζικού, φορτηγά, από απόσταση έως και 20χλμ. και έχει προκαλέσει κατά τους τελευταίους μήνες το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών απωλειών σε τανκς. Τόσο μεγάλη υπήρξε η διάδοση του κινήματος των drones ώστε τον περασμένο Φλεβάρη ο πρόεδρος της χώρας Ζελένσκι ανακοίνωσε τη δημιουργία ξεχωριστού κλάδου μη επανδρωμένων συστημάτων μέσα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Παρά το δίκαιο και τολμηρό αντιπερισπασμό που αποτελεί η ουκρανική αντεπίθεση στο ρώσικο έδαφος, η συνολική κατάσταση στο πεδίο δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική. Οι ρώσοι χίτλερ συνεχίζουν την προέλασή τους στην ανατολική Ουκρανία, ενώ με τους αυξανόμενους βομβαρδισμούς τους τρομοκρατούν τον πληθυσμό πλήττοντας κατοικίες, νοσοκομεία, και νηπιαγωγεία ενώ παράλληλα επικεντρώνονται στο να βομβαρδίζουν τις ενεργειακές εγκαταστάσεις της χώρας.

Με την πιο μαζική συμμετοχή τους εδώ και ένα χρόνο σε μια πορεία από τα Προπύλαια που κατέληξε σε συγκέντρωση τους στο Σύνταγμα διαδήλωσαν οι ουκρανοί πρόσφυγες και μετανάστες καθώς και ντόπιοι συμπαραστάτες τους για την πρώτη επέτειο της εισβολής στη χώρα τους της νεοχιτλερικής Ρωσίας. Ήταν μια μαζική απάντηση στις σφαγές, στα βασανιστήρια αμάχων και στις μεθοδευμένες καταστροφές των ζωτικών υποδομών που ακολούθησαν την εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους της χώρας και απόδειξη της αποφασιστικότητας αυτού του υπέροχου λαού να συνεχίσει μέχρι το τέλος τον αγώνα του. Εννοείται ότι ήταν όπως πάντα δίπλα στους αγωνιζόμενους Ουκρανούς οι σύντροφοι μας και μάλιστα ήταν τα δικά τους συνθήματα εκείνα που έδιναν τον τόνο για το ότι υπήρχε μια οργανωμένη συμπαράσταση από τον ελληνικό λαό. Γι αυτή αλλά και τη γενικότερη σταθερή συμπαράσταση μας δεχτήκαμε τις πιο συγκινητικές ως τώρα εκδηλώσεις αγάπης από πολλούς ουκρανούς διαδηλωτές.

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΠΟΤ "ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ-ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ''