Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤA ΡΗΓΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

 

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα. 

 

 

Τέ­τοιο χτύ­πη­μα α­πο­τε­λεί η α­πό­φα­ση για υ­πο­χρε­ω­τι­κή ε­φαρ­μο­γή α­πό ό­λα τα κρά­τη-μέ­λη ε­νός σχε­δί­ου πο­σο­στώ­σε­ων για τη με­τε­γκα­τά­στα­ση κατ αρ­χήν 120.000 προ­σφύ­γων α­πό Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α. Η α­πό­φα­ση αυ­τή λή­φθη­κε με πλειο­ψηφί­α α­πό τους υ­πουρ­γούς ε­σω­τε­ρι­κών της Ε­Ε στις 22/9, κά­τω α­πό την πί­ε­ση των τε­τε­λε­σμέ­νων που δη­μιούρ­γη­σε και συ­νε­χί­ζει να δη­μιουρ­γεί ο Τσί­πρας α­νοί­γο­ντας μο­νο­με­ρώς τα ελ­λη­νι­κά θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα της Ευ­ρώ­πης στους Σύ­ρους πρό­σφυ­γες που ζού­σαν ως χθες για πά­νω α­πό δύ­ο χρό­νια στην Τουρ­κί­α, στο Λϊβα­νο και στην Ιορ­δα­νί­α συν τις ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες των οι­κο­νο­μι­κών με­τανα­στών α­πό άλ­λες χώ­ρες της Α­σί­ας και της Α­φρι­κής που ό­πως εί­ναι φυ­σι­κό εί­δαν το ά­νοιγ­μα των ελ­λη­νι­κών συ­νό­ρων σαν μια ευ­και­ρί­α ει­σό­δου στην Ευ­ρώπη. Δια­φώ­νη­σαν τέσ­σε­ρα κρά­τη (Ουγ­γα­ρί­α, Τσε­χί­α, Σλο­βα­κί­α, Ρου­μα­νί­α), α­πό τα ο­ποί­α η Σλο­βα­κί­α δή­λω­σε α­νοι­χτά ό­τι δεν πρό­κει­ται να την ε­φαρ­μό­σει. Την ί­δια στιγ­μή στη Γερ­μα­νί­α η πο­λι­τι­κή της Μέρ­κελ να α­νοί­ξει τα σύ­νο­ρα της χώ­ρας για τους πρό­σφυ­γες και τους οι­κο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες έ­χει προ­καλέ­σει διά­σπα­ση στο κυ­βερ­νη­τι­κό στρα­τό­πε­δο.

Η έ­κρη­ξη του α­ριθ­μού των προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών που έ­φθα­σαν στη Με­σό­γειο μέ­σω Ελ­λά­δας ή­ταν αυ­τό­μα­το α­πο­τέ­λε­σμα της πο­λι­τι­κής Τσί­πρα ό­χι μό­νο να α­φή­σει τε­λεί­ως α­νοι­χτά τα θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα, αλ­λά και να δια­βεβαιώ­νει ό­σους έρ­χο­νταν ό­τι δι­καιού­νται να πά­νε στη δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη και ότι αυ­τός θα κά­νει τα πά­ντα για να τους βο­η­θή­σει σε αυ­τό. Έ­τσι ξε­ση­κώ­θη­καν οι Σύ­ροι πρό­σφυ­γες που εί­χαν κα­τα­φύ­γει ή­δη σε άλ­λες χώ­ρες της Μέ­σης Α­νατο­λής για να κά­νουν κα­τά ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες το τα­ξί­δι στην Ελ­λά­δα. Το προ­σφυ­γι­κό ρεύ­μα α­πό τη Συ­ρί­α ξε­κί­νη­σε το 2011 ό­ταν άρ­χι­σε ο εμ­φύ­λιος ε­κεί. Α­πό το 2011 έ­ως σή­με­ρα ο τε­ρά­στιος ό­γκος των προ­σφύ­γων έ­χει ή­δη ε­γκα­τα­στα­θεί στις χώ­ρες που συ­νο­ρεύ­ουν με τη Συ­ρί­α, ή στις πιο κο­ντι­νές που μπο­ρούν να ε­γκα­τα­στα­θούν. Αυ­τές εί­ναι κυ­ρί­ως η Τουρ­κί­α στην ο­ποί­α έ­χουν κα­τα­φύ­γει α­πό την αρ­χή του πο­λέ­μου πε­ρί­που δύ­ο ε­κα­τομ­μύ­ρια Σύ­ροι, και α­κο­λου­θούν ο Λί­βα­νος που έ­χει δε­χθεί 1,1 εκ πρό­σφυ­γες, η Ιορ­δα­νί­α που έ­χει δε­χθεί 629.000 πρό­σφυ­γες. Α­κο­λου­θεί το Ι­ράκ, και ι­διαί­τε­ρα οι βό­ρειες πε­ριο­χές του με κουρδι­κό πλη­θυ­σμό, ό­που ο ISIS δεν έ­χει δύ­να­μη και η Αί­γυ­πτος (σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της Frontex, του Γρα­φεί­ου Συ­ντο­νι­σμού Αν­θρω­πι­στι­κών Υ­πο­θέ­σε­ων των Η­ΠΑ, και του CNN- http://edition.cnn.com/2015/09/09/world/welcome-syrian-refugees-countries/). Η Ελ­λά­δα δεν ή­ταν ού­τε εί­ναι χώ­ρα πρώ­του προ­ορι­σμού των προ­σφύ­γων της Συρί­ας για­τί δεν εί­ναι γει­το­νι­κή χώ­ρα. Έ­γι­νε χώ­ρα προ­ο­ρι­σμού μό­νο για­τί η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση προ­σκά­λε­σε ου­σια­στι­κά στη χώ­ρα τους πρό­σφυ­γες για να τους διο­χε­τεύ­σει  στην Ε­Ε.

   Έ­τσι οι Σύ­ροι πρό­σφυ­γες α­πο­φά­σι­σαν να κά­νουν αυ­τό το τα­ξί­δι με τις χει­ρό­τε­ρες δυ­να­τές συν­θή­κες και βά­ζο­ντας τη ζω­ή τους στα χέ­ρια της μα­φί­ας των λα­θρο-δια­κι­νη­τών, ό­χι λό­γω της πρό­σφα­της α­να­θέρ­μαν­σης κά­ποιου με­τώ­που στον εμ­φύ­λιο της Συ­ρί­ας που προ­κά­λεσε έ­να νέ­ο με­γά­λο προ­σφυγι­κό κύ­μα, ό­πως λέ­ει η πα­γκό­σμια προ­πα­γάν­δα των ρω­σό­φι­λων αλλά ε­πει­δή οι πρώ­τες χώ­ρες στις ο­ποί­ες εί­χαν βρει κα­τα­φύ­γιο για την ε­πι­βί­ω­σή τους, οι γει­το­νι­κές τους Τουρ­κί­α, Λί­βα­νος και Ιορ­δα­νί­α δεν τους ε­ξα­σφά­λι­ζαν τις συνθή­κες ζω­ής που θα τους ε­ξα­σφά­λι­ζε μια πλού­σια ευ­ρω­πα­ϊ­κή χώ­ρα. Ό­μως αυ­τή η λο­γι­κή εί­ναι σω­στή μόνο ό­ταν οι ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες υ­πο­δο­χής θα τους δέχο­νταν, ό­πως γί­νε­ται ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες, με την έ­γκρι­ση και την προ­ε­τοι­μα­σία της κοι­νής τους γνώ­μης και ό­χι κά­τω α­πό έ­ναν αιφ­νι­δια­σμό που θα εν­δυ­νάμω­νε σε κά­θε χώ­ρα φι­λο­ξε­νί­ας τους ρα­τσι­στές της και συ­νο­λι­κά θα έ­σπερ­νε την α­ντί­θε­ση α­νά­με­σα στις χώ­ρες της Ε­Ε. Ό­ταν μί­α χώ­ρα της Ε­Ε, η Ελ­λά­δα, τους ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρα της, και τους υ­πο­σχέ­θη­κε ό­τι θα τα κρα­τού­σε α­νοι­χτά για να πά­νε προς τη δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη ή­ταν πά­ντως ε­πό­με­νο να ξε­κι­νή­σουν σαν α­πελπι­σμέ­να ά­το­μα δί­χως πο­λιτι­κή ορ­γά­νω­ση και κα­θο­δή­γη­ση με ό­ποιο μέ­σο μπο­ρού­σαν για να φτά­σουν στην χώ­ρα αυ­τή. 

Έ­τσι στη διάρ­κεια της πρώ­της κυ­βερ­νη­τι­κής θη­τεί­ας Τσί­πρα, η Ελ­λά­δα έ­γι­νε μα­κράν το πρώ­το ση­μεί­ο ει­σό­δου στη Με­σό­γειο με α­ριθ­μό α­φί­ξε­ων που α­να­μέ­νε­ται να φτά­σει τους 400.000 για αυ­τό το χρό­νο σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ύ­πα­της αρ­μο­στεί­ας του Ο­Η­Ε, α­φή­νο­ντας κατά πο­λύ πί­σω την Ι­τα­λί­α του ε­πί­σης ρω­σό­φι­λου Ρέ­ντζι, που μέ­χρι τώ­ρα εί­χε  130.000 α­φί­ξεις. 

Έ­ως και τα τέ­λη Αυ­γού­στου 230.000 πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες εί­χαν μπει στη χώ­ρα μας α­πό τους ο­ποί­ους οι 157.000 ε­ντο­πί­στη­καν το δί­μη­νο Ιου­λί­ου-Αυ­γούστου (Κα­θη­με­ρι­νή, 6/9). 

Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα πρώ­τα διο­γκώ­νει το με­τα­να­στευ­τι­κό και με­τά το φορ­τώ­νει στην Ε­Ε

Ό­πως και με τη χρε­ω­κο­πί­α έ­τσι και με το με­τα­να­στευ­τι­κό το ελ­λη­νικό κα­θε­στώς κα­τη­γο­ρεί την Ευ­ρώ­πη για την κα­τά­στα­ση στην Ελ­λά­δα χρη­σιμο­ποιώ­ντας μια δή­θεν φι­λο­με­τα­να­στευ­τι­κή δη­μα­γω­γί­α. Λέ­νε δη­λα­δή ό­τι η Ελ­λά­δα ε­πι­βα­ρύ­νε­ται δυ­σα­νά­λο­γα α­πό τις ρυθ­μί­σεις της συνθή­κης «Δου­βλί­νο Ι­Ι» για τη με­τα­νά­στευ­ση και το ά­συ­λο που υ­πο­χρε­ώ­νει τη χώ­ρα της πρώ­της εισό­δου του με­τα­νά­στη να φρο­ντί­σει για αυ­τόν. Σύμ­φω­να με τη συν­θή­κη αυ­τή όταν έ­νας με­τα­νά­στης μπαί­νει σε κά­ποια χώ­ρα μέ­λος της Ε­Ε, πρέ­πει η χώ­ρα αυ­τή να α­πο­φα­σί­σει αν θα τον νο­μι­μο­ποι­ή­σει σα με­τα­νά­στη ή πρό­σφυ­γα, ή αν θα φρο­ντί­σει για τον ε­πανα­πα­τρι­σμό του, ε­νώ ι­διαί­τε­ρη έμ­φα­ση δί­νε­ται στο ζή­τη­μα του α­σύ­λου α­φού ό­λες οι χώ­ρες υ­πο­χρε­ώ­νο­νται να έ­χουν μη­χα­νι­σμούς χο­ρή­γη­σης α­σύ­λου. Αν αυ­τός ο με­τα­νά­στης πε­ρά­σει σε μί­α άλ­λη χώ­ρα χω­ρίς να έχει α­πό την πρώ­τη χώ­ρα το στά­τους του πρό­σφυ­γα, τό­τε η δεύτε­ρη χώ­ρα θα τον προ­ω­θή­σει πί­σω στη χώ­ρα της πρώ­της ει­σό­δου. Αυ­τή η συν­θή­κη βά­ζει ου­σιαστι­κά σε κά­θε χώ­ρα την ευ­θύ­νη για τη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων της, αλ­λά και την υπο­χρε­ώ­νει να τη­ρεί βα­σι­κές δη­μο­κρα­τι­κές αρ­χές στη με­τα­να­στευ­τι­κή της πολι­τι­κή και κυ­ρί­ως την αρχή του α­σύ­λου. Το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έ­χει βρε­θεί πολ­λές φο­ρές κα­τη­γο­ρού­με­νο για πα­ρα­βί­α­ση της πο­λι­τι­κής του α­σύ­λου, έ­χει δε­χθεί πλή­θος κα­ταγ­γε­λιών για α­στυ­νο­μι­κή βί­α κα­τά των με­τα­να­στών και για ελ­λι­πείς μη­χα­νι­σμούς στις δια­δι­κα­σί­ες χο­ρή­γη­σης α­δειών δια­μο­νής και ερ­γα­σί­ας κ.α. Αλ­λά ε­νώ δεν κά­νει τί­πο­τα για ό­λα αυ­τά, ε­δώ και και­ρό, και ι­διαί­τε­ρα σή­με­ρα, δια­μαρ­τύ­ρε­ται ό­τι η συν­θή­κη δεν πρέ­πει να ι­σχύ­ει για οι­κονο­μι­κά α­δύ­να­μα κρά­τη ό­πως εί­ναι η χώ­ρα μας και ό­τι πρέ­πει η Ευ­ρώ­πη να α­ναλά­βει το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος των μετα­να­στών που μπαί­νει στο έ­δα­φος της Ελλά­δας για­τί η ί­δια δεν μπο­ρεί. 

Ό­μως εί­ναι το ελ­λη­νι­κό κρά­τος που με το ε­σκεμ­μέ­νο ά­νοιγ­μα των συνό­ρων δη­μιούρ­γη­σε ξαφ­νι­κά και σε τέ­τοια κλί­μα­κα προ­σφυ­γι­κό πρό­βλη­μα για ό­λη την Ευ­ρώ­πη και μέ­σω αυ­τού τη δια­σπά­ει και την α­δυ­να­τί­ζει με έ­να βα­θύ και στρα­τη­γι­κό χτύ­πη­μα, α­φού ε­πι­τί­θε­ται στην ίδια τη δη­μο­κρα­τι­κή ε­νότη­τα της. Α­κρι­βώς με τον ί­διο τρό­πο το κα­θε­στώς που ευ­θύ­νε­ται για το βιο­μηχα­νι­κό σα­μπο­τάζ που χρε­ω­κό­πη­σε τη χώ­ρα, φορ­τώ­νει τη χρε­ω­κο­πί­α του στην ΕΕ και μέ­σω αυ­τής επι­χει­ρεί να τη δια­σπά­σει. Και στις δύ­ο πε­ρι­πτώ­σεις το ελ­λη­νι­κό κα­θε­στώς λει­τουρ­γεί για λο­γα­ρια­σμό των συμ­φε­ρό­ντων του α­φε­ντι­κού του, της που­τι­νι­κής Ρω­σί­ας. Με τη χρε­ω­κο­πί­α της χώ­ρας μέ­σα α­πό το βιομη­χα­νι­κό σα­μπο­τάζ, τη με­τα­τρέ­πει σε μί­α ρώ­σι­κη α­ποι­κί­α μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη. Με τον ί­διο τρό­πο χρη­σι­μο­ποιεί και το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα για να δυ­να­μώ­νουν ό­λα τα φι­λο­που­τι­νι­κά ρα­τσι­στι­κά και φα­σι­στι­κά κόμ­μα­τα στην Ευ­ρώ­πη, ε­νώ ι­σχυ­ρο­ποιεί σε με­γά­λο βαθ­μό τη να­ζι­στι­κή δο­λο­φο­νι­κή συμ­μο­ρί­α της Χ.Α στο ε­σω­τε­ρι­κό.

Σε αυ­τή την πε­ρί­πτω­ση εί­ναι τε­ρά­στιες οι ευ­θύ­νες των ευ­ρω­πα­ϊκών η­γε­σιών, ι­διαί­τε­ρα των ρω­σό­δου­λων ή ρω­σό­φι­λων η­γε­σιών Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέντζι που στη­ρί­ζουν και διευ­κο­λύ­νουν ό­λες τις προ­βο­κά­τσιες Τσί­πρα. Αυ­τές δεν κά­νουν τί­πο­τα για πραγ­μα­τι­κά μέ­τρα ε­πί­λυ­σης του προ­σφυ­γι­κού και με­τα­να­στευ­τι­κού προ­βλή­μα­τος α­πό τον Τρί­το Κό­σμο, και κυ­ρί­ως δεν κά­νουν πολι­τι­κή ε­νά­ντια στους ι­μπε­ρια­λι­σμούς που προ­κα­λούν τα προ­σφυ­γι­κά ρεύ­ματα, ι­διαί­τε­ρα α­πέ­να­ντι στο ρώ­σι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό που έ­χει την κύ­ρια ευ­θύ­νη για τα πε­ρισ­σό­τε­ρα θερ­μά μέ­τω­πα στον πλα­νή­τη, και α­νά­με­σα σε αυ­τά είναι η Συ­ρί­α. Για να βο­η­θη­θούν ου­σια­στι­κά οι προ­σφυ­γι­κοί πλη­θυ­σμοί α­πό τη Συ­ρί­α, πρέ­πει να υ­πο­στη­ρι­χθούν υ­λι­κά οι γει­το­νι­κές χώ­ρες που φι­λο­ξε­νούν τους πρό­σφυ­γες, αλ­λά κυ­ρί­ως πρέ­πει να υ­πο­στη­ρι­χθεί και πο­λι­τι­κά και με όπλα η δη­μο­κρα­τι­κή α­ντι­πο­λί­τευ­ση και μέ­σα στη Συ­ρί­α, και στις γει­το­νι­κές χώ­ρες που έ­χει κα­τα­φύ­γει έ­να τμή­μα της, ώ­στε να μπο­ρέ­σει να νι­κή­σει το φασι­στι­κό κα­θε­στώς Ά­σα­ντ, και τους προ­βο­κά­το­ρες του ISIS που δου­λεύ­ουν για το ρώ­σι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό. Έ­χου­με α­να­φερ­θεί σε αυτό και σε προ­η­γού­με­νη αρ­θρο­γρα­φί­α μας, αλ­λά και στην προ­ε­κλο­γι­κή μας κα­μπά­νια ε­πα­νει­λημ­μέ­να. 

Οι ευ­θύ­νες αυ­τές των ευ­ρω­πα­ϊ­κών η­γε­σιών γί­νο­νται α­κό­μα πιο βα­ριές σή­με­ρα που δεν κα­ταγ­γέλ­λουν τους νέ­ους χί­τλερ ό­ταν κά­νουν την ω­μή ε­πέμβα­ση τους ε­να­ντί­ον της συ­ρια­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης και υ­πέρ του Ά­σα­ντ. Η ρώσι­κη ε­πέμ­βα­ση εί­ναι τό­σο κραυ­γα­λέ­α προ­σχη­μα­τι­κή σε ό­τι α­φο­ρά τον ISIS, που η Τουρ­κί­α βγή­κε να την κα­ταγ­γεί­λει ό­τι στρέ­φε­ται ά­με­σα κα­τά του Ε­λεύθε­ρου Συ­ρια­κού Στρα­τού και ό­χι κα­τά του ISIS, μέ­σα α­πό δη­λώ­σεις του πρω­θυ­πουργού της Ντα­βού­το­γλου (www.hurriyetdailynews.com, 2/10/2015). Τις ί­διες κα­ταγ­γε­λί­ες έ­χουν κά­νει και εκ­πρό­σω­ποι του Ε­λεύ­θε­ρου Συ­ρια­κού Στρα­τού χω­ρίς ό­μως κα­θό­λου να συ­γκινή­σουν τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές η­γε­σί­ες που πα­ρα­μέ­νουν ε­γκλη­μα­τι­κά υ­φε­σια­κές απένα­ντι στον Πού­τιν. 

Α­σφα­λώς το κα­θε­στώς που κυ­βερ­νά­ει τη χώ­ρα μας, δεν θα ζη­τή­σει ποτέ κά­τι τέ­τοιο α­πό την Ευ­ρώ­πη, και θα ε­να­ντιω­θεί σε κά­θε τέ­τοια κί­νη­ση, γιατί πά­ντα στην ε­ξω­τε­ρι­κή του πο­λι­τι­κή υ­πο­στη­ρί­ζει μό­νο ό­τι συμ­φέ­ρει το Κρεμλί­νο, ό­πως έ­δει­ξε με τον πιο α­προ­κά­λυ­πτο τρόπο στην πε­ρί­πτω­ση της Ουκρα­νί­ας, που πή­γε κό­ντρα σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη για τα μέ­τρα κα­τά της Ρω­σί­ας. 

Η πρό­σφα­τη ρώ­σι­κη ε­πέμ­βα­ση, που ό­ντας κό­ντρα στην πλειο­ψη­φί­α του συ­ρια­κού πλη­θυ­σμού θα πρέ­πει να λο­γα­ριά­ζε­ται σαν ει­σβο­λή και κα­το­χή, θα διο­γκώ­σει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο το προ­σφυ­γι­κό κύ­μα. 

Γιουν­κέρ και Α­βρα­μό­που­λος περ­νά­νε τις υ­πο­χρε­ω­τι­κές πο­σο­στώ­σεις. Πρώ­τη α­νοι­χτή ρή­ξη στην Ε­Ε

Α­ρω­γοί στην α­παί­τη­ση των σο­σιαλ­φα­σι­στών της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα να μοι­ρα­στεί ό­λη η Ευ­ρώ­πη το βά­ρος ό­σων προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών που φθάνουν στην Ελ­λά­δα, εί­ναι οι φί­λοι της ρώ­σι­κης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, ό­πως ο Γιουν­κέρ και η ξε­τσί­πω­τη ρω­σό­φι­λη Μον­γκε­ρί­νι, καθώς και οι  η­γε­σί­ες Μέρκελ, Ο­λά­ντ και Ρέ­ντζι στη Γερ­μα­νί­α, στη Γαλ­λί­α και στην Ι­τα­λί­α. Κρί­σι­μος άνθρω­πος στην κα­τάλ­λη­λη θέ­ση εί­ναι ο α­γα­πη­μέ­νος ό­λων των ελ­λη­νι­κών κομ­μάτων, Α­βρα­μό­που­λος, ε­πί­τρο­πος για ευ­ρω­πα­ϊ­κά θέ­μα­τα με­τα­νά­στευ­σης.

Ο Α­βρα­μό­που­λος έ­χει προστα­τεύ­σει με­θο­δι­κά την κυ­βέρ­νη­ση Τσίπρα α­πό κά­θε κρι­τι­κή που της α­πευ­θύ­νε­ται α­πό τους κοι­νο­τι­κούς α­ξιω­μα­τούχους ό­τι δεν κά­νει τί­πο­τα για να α­να­κου­φί­σει τους με­τα­νά­στες, δεν α­ξιο­ποιεί τα κον­δύ­λια που εί­ναι δια­θέ­σι­μα α­πό τα κοι­νο­τι­κά ταμεί­α, δεν ε­ξα­σφαλί­ζει συν­θή­κες αν­θρώ­πι­νης δια­βί­ω­σης στον προ­σφυ­γι­κό και με­τα­να­στευ­τι­κό πλη­θυ­σμό που φθά­νει α­πό τα πα­ρά­λια, δεν έ­χει ζη­τή­σει βο­ή­θεια σε ζη­τή­μα­τα α­σύ­λου, δεν κά­νει κα­τα­γρα­φή ο­πό­τε και δεν κά­νει δια­χω­ρι­σμό α­νά­με­σα σε πρό­σφυ­γες και οι­κο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες, και δεν έχει ζη­τή­σει βο­ή­θεια για τη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων.

Ο Τσί­πρας διευ­κρί­νι­σε την πο­λι­τι­κή του ελ­λη­νι­κού κρά­τους σε ό­τι α­φο­ρά το θέ­μα της φύ­λα­ξης των συ­νό­ρων, ό­ταν στη ΔΕΘ σε σχε­τι­κή ε­ρώ­τη­ση του Spiegel α­πά­ντη­σε: «Ποια σύ­νο­ρα; Έ­χει η θά­λασ­σα και δεν το ξέ­ρα­με;» (www.protothema.gr, 7/9/2015). Ο ί­διος δή­λω­σε ε­πίσης κυ­νι­κά ό­τι «ή­ταν με­γά­λη διο­ρα­τι­κό­τη­τα μας να φτιά­ξου­με υ­πουρ­γεί­ο με­τα­να­στευ­τι­κής πο­λι­τι­κής» (www.enikos.gr, 13/9/2015). Αυ­τό το υ­πο­κεί­με­νο και το κόμ­μα του δεν έ­χουν δι­στά­σει πο­τέ να κραυ­γά­ζουν για τα ε­θνικά δί­καια και τις πα­ρα­βιά­σεις των ελ­λη­νι­κών θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων στο Αι­γαί­ο μα­ζί με ό­λους τους ε­θνι­κι­στές και σο­βι­νι­στές για να α­νε­βούν στην ε­ξου­σί­α και μάλι­στα σε έ­ναν α­πό τους χει­ρό­τε­ρους α­πό αυ­τούς έ­χουν α­να­θέ­σει το στρα­τό της χώ­ρας. Τώ­ρα α­να­κα­λύ­πτουν ό­τι δεν υ­πάρ­χουν θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα. Ε­δώ α­πλά έχουν τη λο­γι­κή του δου­λέ­μπο­ρα που εί­ναι α­λή­θεια ό­τι τους ται­ριά­ζει πο­λύ   πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό τη λο­γι­κή του ε­θνι­κι­στή για­τί το τσι­ρά­κι μιας α­ποι­κιο­κρα­τι­κής υ­περ­δύ­να­μης δεν εί­ναι ε­θνι­κι­στής εί­ναι άν­θρω­πος που κά­νει βρωμοδου­λειές για το α­φε­ντι­κό του, εν προ­κει­μέ­νω δου­λε­μπό­ριο διε­θνούς ε­πίπε­δου.

Ο Α­βρα­μό­που­λος σε συ­νερ­γα­σί­α με τον Γιουν­κέρ συν­δρά­μουν ό­σο μπορούν αυ­τή την κυ­βέρ­νη­ση, προ­ω­θώ­ντας το σύ­στη­μα των υ­πο­χρε­ω­τι­κών πο­σο­στώσε­ων α­πορ­ρό­φη­σης προ­σφύ­γων που φθά­νουν σε  Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α α­πό ό­λα τα κρά­τη – μέ­λη της Ε­Ε. Το σύ­στη­μα αυ­τό κα­ταρ­γεί στην πρά­ξη τη συν­θή­κη «Δου­βλί­νο Ι­Ι» α­φού κα­ταρ­γεί τον κε­ντρι­κό της πυ­ρή­να, την ε­φαρ­μο­γή ε­θνι­κής νο­μο­θε­σί­ας σε κά­θε χώ­ρα για το ά­συ­λο. Οι πο­σο­στώ­σεις ε­πι­τρέ­πουν στις χώ­ρες υ­πο­δο­χής (Ελλά­δα και Ι­τα­λί­α) να δια­νεί­μουν έ­να πλη­θυ­σμό σε άλ­λες ευ­ρωπα­ϊ­κές χώ­ρες χω­ρίς να έ­χουν ε­ξε­τά­σει αν εί­ναι πρό­σφυ­γες ή ό­χι με βά­ση τη νομο­θε­σί­α τους για το ά­συ­λο, αλ­λά με τεκ­μή­ριο ό­τι εί­ναι πρό­σφυ­γες λό­γω της χώ­ρας προ­έ­λευ­σής τους, και αυ­τό με βά­ση τις κα­τα­γρα­φές που γί­νο­νται σε κάθε χώ­ρα. Για να κα­τα­λά­βει κα­νείς τι ση­μαί­νει αυ­τό για την Ελ­λά­δα α­πό την οποί­α έ­χει προ­γραμ­μα­τι­στεί να α­πορ­ρο­φη­θούν οι πε­ρισ­σό­τε­ροι πρό­σφυ­γες, αρκεί να λά­βει υ­πό­ψη του το ε­ρώ­τη­μα που έ­στει­λε έ­νας στε­νός συ­νερ­γά­της του Α­βρα­μό­που­λου στις ελ­λη­νι­κές αρ­χές σχε­τι­κά με το σύ­στη­μα κα­τα­γρα­φής που α­κο­λου­θούν. Σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α που έ­χει δώ­σει η Ελ­λά­δα, α­πό έ­να σύνο­λο 160.000 με­τα­να­στών και προ­σφύ­γων που έ­φθα­σαν στη χώ­ρα έ­χουν υ­πο­βλη­θεί σε δια­δι­κα­σί­α λή­ψης δα­κτυ­λι­κών α­πο­τυ­πω­μά­των και κα­τα­χωρι­στεί στην ευ­ρωπα­ϊ­κή βά­ση Eurodac οι 60.000 (Κα­θη­με­ρι­νή, 4/9).

Το σχέ­διο αυ­τό ε­ξε­τά­στη­κε α­πό το συμ­βού­λιο των υ­πουρ­γών ε­σω­τε­ρικών τον Ιού­λη, αλ­λά α­πορ­ρί­φθη­κε ε­πει­δή δεν υ­πήρ­ξε συμ­φω­νί­α. Έ­ντο­νες εν­στά­σεις πρό­βα­λε με­τα­ξύ άλ­λων και η Γαλ­λί­α. Ω­στό­σο σε ε­θε­λο­ντι­κή βά­ση, συμ­φω­νή­θη­κε ό­ποια κρά­τη θέ­λουν να α­πορ­ρο­φή­σουν έ­ναν αριθ­μό πε­ρί­που 40.000 προσφύ­γων. Η γερ­μα­νι­κή πλευ­ρά έ­μει­νε εκ­κω­φα­ντι­κά σιω­πη­λή σε αυ­τή την α­ντι­παρά­θε­ση.

Με τη νέ­α έ­κρη­ξη α­φί­ξε­ων στο δί­μη­νο Ιού­λη-Αυ­γού­στου στην Ελ­λά­δα, η μέ­χρι τό­τε σιω­πη­λή Μέρ­κελ στά­θη­κε στο πλευ­ρό του Τσί­πρα, α­νέ­στει­λε τη συν­θή­κη Δου­βλί­νο Ι­Ι για τη Γερ­μα­νί­α και ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρα για ό­σους εί­χαν φθά­σει μέ­σω Ελ­λά­δας στην Ουγ­γα­ρί­α, χω­ρίς να έχει συ­νεν­νο­η­θεί με κα­νέ­να ού­τε μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­σή της, ού­τε μέ­σα στη χώ­ρα της, ού­τε μέ­σα στην Ευ­ρώπη, και χω­ρίς να έ­χει κά­ποιο σχέ­διο. Η κί­νη­ση αυ­τή προ­κά­λε­σε την έ­ντο­νη α­ντί­δρα­ση των χρι­στια­νο­κοι­νω­νι­στών (CSU), του ε­νός α­πό τα τρί­α κόμ­μα­τα του κυ­βερνη­τι­κού συ­να­σπι­σμού, και την πτώ­ση της δη­μο­φι­λί­ας της ί­διας και της κυβέρ­νη­σής της μέ­σα στη Γερ­μα­νί­α. Ο ε­πι­κε­φα­λής του CSU Ζέ­ε­χο­φερ εί­πε ό­τι πρόκει­ται για έ­να λά­θος που θα τους ε­πι­βα­ρύ­νει για πο­λύ και­ρό α­κό­μη. Η Γερ­μα­νία α­να­μέ­νε­ται να δε­χθεί α­πό 800.000 έ­ως 1.000.000 πρό­σφυ­γες.

Ο ε­πί­σης ρω­σό­δου­λος  πρό­ε­δρος του SPD, Γκά­μπριελ, που στή­ρι­ξε αρ­χικά τη Μέρ­κελ, α­να­γκά­στη­κε να κρα­τή­σει α­πο­στά­σεις λέ­γο­ντας ό­τι «η χώ­ρα «πλη­σιά­ζει στα ό­ρια των δυ­να­το­τή­των της» σε ό,τι α­φο­ρά την υ­πο­δο­χή προ­σφύγων» (Ναυ­τε­μπο­ρι­κή, 2/10).

Κά­τω α­πό την πί­ε­ση των α­ντι­δρά­σε­ων, η Μέρ­κελ έ­κλει­σε στη συ­νέ­χεια τα σύ­νο­ρα, αλ­λά συ­νέ­χι­σε να υ­πο­στη­ρί­ζει στα­θε­ρά τον Τσί­πρα, παίρ­νο­ντας μα­ζί της και τον αυ­στρια­κό κα­γκε­λά­ριο Φά­ιν­μαν. Οι τρεις τους εί­χαν τη­λεφω­νι­κή συ­νο­μι­λί­α στην ο­ποί­α οι δύ­ο δή­λω­σαν την πρό­θε­σή τους στην κυ­βέρνη­ση Τσί­πρα να τη συν­δρά­μουν για το προ­σφυ­γι­κό. 

Η έ­κρη­ξη Ιού­λη – Αυ­γού­στου, και οι μο­νό­πλευ­ροι χει­ρι­σμοί της Μέρ­κελ, βο­ή­θη­σαν τους Γιουν­κέρ – Α­βρα­μό­που­λο να ε­πα­νέλ­θουν στο σύ­στη­μα των πο­σο­στώ­σε­ων και τε­λι­κά στις 22 Σε­πτέμ­βρη το συμ­βού­λιο των υ­πουρ­γών ε­σωτε­ρι­κών πή­ρε για πρώ­τη φο­ρά α­πό­φα­ση υ­πέρ των υ­πο­χρεω­τι­κών πο­σο­στώ­σε­ων για έ­να συ­γκε­κρι­μέ­νο α­ριθ­μό 120.000 προ­σφύ­γων. Αυ­τή η α­πό­φα­ση λή­φθη­κε με πλειο­ψη­φί­α, κά­τι ε­ξαι­ρε­τι­κά α­συ­νή­θι­στο για υ­πο­θέ­σεις που α­φο­ρούν την κρα­τική κυ­ριαρ­χί­α της κά­θε χώ­ρας. Αυ­τή τη φο­ρά η Γαλ­λί­α σε μέ­τω­πο με τη Γερ­μα­νί­α και την Ι­τα­λία πί­ε­σαν για να γί­νουν σε­βα­στές οι πο­σο­στώ­σεις. Δια­φώ­νησαν, η Τσε­χί­α, η Ουγ­γα­ρί­α, η Ρου­μα­νί­α και η Σλο­βα­κί­α, α­πό τις ο­ποί­ες η τε­λευ­ταί­α δή­λω­σε ό­τι δεν θα δε­χτεί την ε­πι­βο­λή πο­σο­στώ­σε­ων στην ε­δα­φι­κή ε­πι­κράτεια της, δη­λα­δή ό­τι δεν θα ε­φαρ­μό­σει μια συλ­λο­γι­κή α­πό­φα­ση ε­πι­καλού­μενη την αρ­χή της ε­θνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας. Αρ­χι­κά δια­φώ­νη­σαν ε­πί­σης η Πο­λω­νί­α και η Λε­το­νί­α οι ο­ποί­ες τε­λι­κά συ­ντά­χθη­καν με την πλειο­ψη­φί­α. Η Τσε­χί­α, η Σλοβα­κί­α, η Ρου­μα­νί­α, η Πο­λω­νί­α και η Λε­το­νί­α, εί­ναι στο μπλοκ των πρώ­ην α­να­τολι­κών και πιο φτω­χών χω­ρών, που ο με­γα­λύ­τε­ρος φό­βος τους εί­ναι να βρεθούν κά­τω α­πό την η­γε­μο­νί­α του ρώ­σι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού. Με την έ­κρη­ξη του με­τα­να­στευ­τι­κού και σχέ­δια ό­πως οι α­να­γκα­στι­κές πο­σο­στώ­σεις, δυ­ναμώ­νουν μέ­σα στις χώ­ρες αυ­τές οι α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κές και φι­λο­που­τι­νι­κές δυ­νάμεις. Οι α­ντιρ­ρή­σεις τους στο σχέ­διο έ­χουν να κά­νουν με την α­δυ­να­μί­α τους να δε­χθούν τους α­ριθ­μούς προ­σφύ­γων που προ­βλέ­πο­νται. Τέ­τοια στά­ση κρά­τησε η Σλο­βα­κί­α που πρό­βα­λε το ε­πι­χεί­ρη­μα ό­τι πο­τέ δεν ή­ταν χώ­ρα προ­ο­ρι­σμού προ­σφύ­γων και οι­κο­νο­μι­κών με­τα­να­στών, αλλά και η Τσε­χί­α που το κοινο­βού­λιο της α­ντι­πρό­τει­νε με­γα­λύ­τε­ρους ε­λέγ­χους στα σύ­νο­ρα και κυ­νή­γι των λα­θρο­δια­κι­νη­τών.

Σε αυ­τούς εμ­φα­νί­ζε­ται τώ­ρα να α­πο­κτά­ει η­γε­τι­κό ρό­λο ο φι­λο­ρώ­σος Ορ­μπάν της Ουγ­γα­ρί­ας, υ­πο­στη­ρι­κτής μί­ας ρα­τσι­στι­κής πο­λι­τι­κής για μια Ευ­ρώ­πη χω­ρίς με­τα­νά­στες, πο­λέ­μιος της ευ­ρω­πα­ϊ­κής πο­λι­τι­κής για το ά­συ­λο και φί­λος του α­νοι­χτά ρα­τσι­στι­κού και α­ντι­ση­μι­τικού Jobbik. Ο Ορ­μπάν κρά­τησε μί­α α­ντι­φα­τι­κή στά­ση στο συμ­βού­λιο, δη­λα­δή αρ­νή­θη­κε την πρό­τα­ση που του έ­γι­νε να με­τε­γκα­τα­στα­θούν οι 54.000 πρόσφυ­γες που βρί­σκο­νται στο έ­δα­φός της Ουγ­γα­ρί­ας, αλ­λά  πα­ρά τους α­ντι­με­τα­να­στευ­τι­κούς βρυ­χηθ­μούς του, δέ­χθη­κε ευ­χα­ρί­στως να ε­φαρ­μό­σει το μέ­τρο των πο­σο­στώ­σε­ων και να πά­ρει στη χώρα του κι άλ­λους με­τα­νά­στες. Ο Ορ­μπάν δέ­χθη­κε το σχέ­διο, ό­πως ο Τσί­πρας δέχθη­κε το μνη­μό­νιο, για να εί­ναι μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη και ταυ­τό­χρο­να να τη διασπά­ει. Ε­νώ α­πέρ­ρι­ψε την πρό­τα­ση για με­τε­γκά­τα­στα­ση των προ­σφύ­γων της χώρας του για να μπο­ρέ­σει να γί­νει η­γέ­της των δια­φω­νού­ντων α­να­το­λι­κών, να προ­ω­θή­σει μέ­σα στα κρά­τη αυ­τά τη ρα­τσι­στι­κή του προ­πα­γάν­δα και να ε­νι­σχύ­σει τις φι­λο­που­τι­νι­κές φα­σι­στι­κές δυ­νά­μεις, και τε­λι­κά να τις α­πο­μο­νώσει μέ­σα στην Ε­Ε.

Έ­τσι, στη μί­α πλευ­ρά της α­ντί­θε­σης τη «φι­λο­με­τα­να­στευ­τι­κή», αρ­χη­γός γί­νε­ται η στα­ζί­τισ­σα ψευ­το­ευ­ρω­παί­α Μέρ­κελ που α­νοί­γει ε­ντε­λώς τα σύ­νο­ρα στο πλευ­ρό του Τσί­πρα, και στην άλ­λη, γί­νε­ται αρ­χη­γός ο που­τι­νι­κός πά­λι Ορ­μπάν που ε­να­ντιώ­νε­ται ε­ντε­λώς στο κά­θε άνοιγμα των συ­νό­ρων και προ­ω­θεί τη ρα­τσι­στι­κή α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή α­τζέ­ντα. Πρό­κει­ται για τα α­γα­πη­μένα «δί­πο­λα» της ρώ­σι­κης δι­πλω­μα­τί­ας που και στις δύ­ο πλευ­ρές μιας α­ντίθε­σης βά­ζει τους δι­κούς της αν­θρώ­πους για να κά­νουν ό­λες τις προ­βο­κά­τσιες που τη βο­λεύ­ουν, αλ­λά και να χει­ρα­γω­γούν τα α­ντί­στοι­χα μπλοκ δυ­νά­με­ων.

Το ε­πό­με­νο πε­δί­ο σύ­γκρου­σης θα εί­ναι η δια­δι­κα­σί­α  ε­πα­νε­ξέ­τα­σης της συν­θή­κης Δου­βλί­νο Ι­Ι που έ­χει δρο­μο­λο­γή­σει η Κο­μι­σιόν ό­πως εί­πε ο Αβρα­μό­που­λος σε συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που: «Η συν­θή­κη αυ­τή, που ε­πι­βα­ρύ­νει τις χώρες ει­σό­δου των με­τα­να­στών με την υ­πο­στή­ρι­ξη τους ακό­μα και ό­ταν έ­χουν κα­τα­φέ­ρει να με­τα­βούν στο ε­σω­τε­ρι­κό της Ευ­ρώ­πης, θα ε­πα­νε­ξε­τα­στεί α­πό την Ε­πι­τρο­πή, έ­τσι ώ­στε να ε­ντο­πι­στούν τα «ά­δι­κα ση­μεί­α» που έ­χει και στη συ­νέ­χεια «να διορ­θω­θούν» (www.thetoc.gr, 14/8/2015).  

Η προβοκάτσια δυναμώνει τις φασιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις

Σε συν­δυα­σμό με την ύ­φε­ση, την α­νερ­γί­α και τα ελ­λείμ­μα­τα, η έ­ξαρ­ση του με­τα­να­στευ­τι­κού κά­νει πιο εύ­κο­λη την ά­νο­δο των α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κών, ξε­νοφο­βι­κών και ρα­τσι­στι­κών δυ­νά­με­ων στις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες. 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση του Ο­μο­σπον­δια­κού Γρα­φεί­ου της Γερ­μα­νίας για το Έ­γκλη­μα (ΒΚΑ), ε­ντός του 2015 έ­χουν ση­μειω­θεί 437 α­ξιό­ποι­νες πρά­ξεις ενα­ντί­ον κέ­ντρων φι­λο­ξε­νί­ας προ­σφύ­γων, ε­νώ ο­λό­κλη­ρο το 2014 εί­χαν κα­τα­γρα­φεί πε­ρί­που 200. 

«Πρό­κει­ται για νέ­ο ε­πί­πε­δο – τό­σο α­πό πο­σο­τι­κή ό­σο και α­πό ποιοτι­κή ά­πο­ψη», δή­λω­σε η εκ­πρό­σω­πος του ΒΚΑ Σά­ντρα Κλέ­μεν­ς και ε­ξή­γη­σε ό­τι εντός του τρέ­χο­ντος έ­τους έ­χουν κα­τα­γρα­φεί 59 ε­γκλή­μα­τα που χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται ως «βί­αια», εκ των ο­ποί­ων 26 ε­μπρη­σμοί, υ­περδιπλά­σια α­πό ό,τι κα­τά το 2014 (www.capital.gr, 28/9/2015).

Στην Αυ­στρί­α το φα­σι­στι­κό Κόμ­μα των Ε­λευ­θέ­ρων δι­πλα­σί­α­σε τα ποσο­στά του στις πε­ρι­φε­ρεια­κές ε­κλο­γές. Οι βου­λευ­τές αυ­τού του κόμ­μα­τος είχαν νο­μι­μο­ποι­ή­σει ως «πα­ρα­τη­ρη­τές» το α­πο­σχι­στι­κό δη­μο­ψή­φι­σμα που ορ­γάνω­σε ο Πού­τιν στην Κρι­μαί­α, ε­νώ ο αρ­χη­γός του Χαν­ς-Κρί­στιαν Στρά­χε (ο­μοϊ­δε­ά­της του Χά­ι­ντερ), εί­χε ε­πι­σκε­φθεί τη Μό­σχα το 2011 και εί­πε ό­τι θέ­λει να έχει φι­λι­κούς δε­σμούς με την Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α (http://www.protothema.gr/world/article/513058/to-prosfugiko-zitima-enishuse-tin-anodo-tis-akrodexias-stin-austria/, euobserver.com/eu-elections/123887).

Στην Πρά­γα έ­γι­ναν δια­δη­λώ­σεις κα­τά του σχε­δί­ου των πο­σο­στώ­σε­ων που ζη­τού­σαν την πα­ραί­τη­ση της κυ­βέρ­νη­σης, και την α­πο­χώ­ρη­ση της χώ­ρας από την Ε­Ε.

Με τη νέ­α προ­βο­κά­τσια στο με­τα­να­στευ­τι­κό μπαί­νει στο στό­χα­στρο η δη­μο­κρα­τι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε ε­νά­ντια στη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ρα­τσι­σμού και της γε­νο­κτο­νι­κής ε­ξό­ντω­σης που χτί­στη­κε με το αί­μα των λα­ών που πο­λέ­μη­σαν τον Χί­τλερ στον Β΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο. Μί­α α­πό τις βα­σι­κές εκ­δη­λώ­σεις αυ­τής της ε­νό­τη­τας ή­ταν η κα­τάρ­γηση των ε­σω­τε­ρι­κών συ­νό­ρων, και η ε­λεύ­θερη με­τα­κί­νη­ση προ­σώ­πων και κε­φα­λαί­ων που εί­χε συ­μπε­ρι­λά­βει έ­να κοι­νό πλαί­σιο σε­βα­σμού της αρ­χής της χο­ρή­γη­σης α­σύ­λου.

Τώ­ρα ό­λα αυ­τά μπαί­νουν σε αμ­φι­σβή­τη­ση, ε­νώ κερ­δι­σμέ­νος α­πό τα βά­σανα και τις τα­λαι­πω­ρί­ες των προ­σφύ­γων, των με­τα­να­στών και των ευ­ρω­παί­ων βγαί­νει ο Χί­τλερ Πού­τιν. Οι δη­μο­κρά­τες σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη πρέ­πει να κα­ταγγεί­λουν τις προ­βο­κά­τσιες που παί­ζουν στην πλάτη του ελ­λη­νι­κού και των ευ­ρω­πα­ϊ­κών λα­ών τα τσι­ρά­κια του στη χώ­ρα μας, οι λα­κέ­δες της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μα­τι­κών η­γε­σιών.