Πίσω της όμως κρύβεται το πιο ωμό αντιπροσφυγικό, αντιλαϊκό και αντιευρωπαϊκό πρόσωπο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αναγκάστηκε με βαριά καρδιά να δεχτεί – στα λόγια – τη θετική συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό - μεταναστευτικό, καθώς η εξίσου φιλοπουτινικιά σύμμαχος του Τσίπρα Μέρκελ δεν μπορούσε να σηκώσει άλλο το πολιτικό βάρος των χωρίς κανέναν έλεγχο «ανοιχτών συνόρων» της Ευρώπης οπότε και της Γερμανίας. Η Γερμανία δεν είναι Ελλάδα και εκεί δεν υπάρχει η πλήρης, μαχητική φιλορωσική κάλυψη της αρχηγού της κυβέρνησης σε όλα της τα εγκλήματα από το σύνολο των ηγεσιών της αντιπολίτευσης κι από όλα τα κυβερνητικά στελέχη.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αναγκάστηκαν λοιπόν να πάψουν για λίγο να κάνουν τον τροχονόμο προς βορρά σε δυστυχισμένους ανθρώπους, που, αφού θαλασσοπνίγονταν, τους έστελναν - χωρίς καμιά συνεννόηση και προεργασία με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. - στην καρδιά της Ευρώπης, για να ανάψουν εκεί όλα τα συντηρητικά - ξενοφοβικά και τελικά ακροδεξιά αντανακλαστικά των γηγενών.
Έβαλαν όμως μπροστά το νέο σχέδιο εκμετάλλευσης του προσφυγικού για τους μόνιμους σκοπούς τους: διάσπαση της εθελοντικής ενότητας των ευρωπαϊκών κρατών, εσωτερική φασιστικοποίηση και τελικά στροφή στη Ρωσία για την Ελλάδα, αλλά - μέσω ακροδεξιάς - και για όλη την αστική δημοκρατική Ευρώπη.
Το απόλυτα σκόπιμο «χάος με τους πρόσφυγες»
Πολλοί άνθρωποι απορούν με το χάος το οποίο έχει δημιουργηθεί στους χώρους όπου παραμένουν πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως σε Πειραιά και Ειδομένη, αλλά και στα χοτσπότ, όπου ξεσπούν συχνά επεισόδια με καταστροφές, άτακτες μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών κλπ. Πολλοί μάλιστα το αποδίδουν αυτό στη διαχειριστική ανεπάρκεια του συρφετού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβερνητικών στελεχών. Αυτοί αποτελούν στη μικρομεσαία στελεχική βάση τους πράγματι μια εντελώς ανίκανη, μισολούμπεν μάζα, που σε κάθε στοιχειωδώς δημοκρατική χώρα θα αντιμετωπιζόταν με χλεύη. Όμως η ηγεσία τους ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Το χάος στο προσφυγικό είναι εντελώς σκόπιμο και όχι τυχαίο, όπως ήταν από την αρχή και σε όλες τις φάσεις του.
Μολονότι η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας δίνει διέξοδο τόσο στους πρόσφυγες που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, όσο και σε πολλούς που βρίσκονται στους καταυλισμούς στην Τουρκία να τα καταφέρουν τελικά να φτάσουν και να ζήσουν στη βόρεια Ευρώπη, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λεγόμενοι «αλληλέγγυοι» τους οποίους σέρνει από πίσω του, με εργολάβο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιμένουν να ζυμώνουν την ταξικά αντιδραστική, εντελώς αντιευρωπαϊκή και παράλογη γραμμή των «ανοιχτών συνόρων για όλους», χωρίς να νοιάζονται διόλου για τους πνιγμούς που ακόμη συνεχίζονται στο Αιγαίο (αν και σε πολύ μικρότερη κλίμακα μετά τη συμφωνία Βρυξελλών - Άγκυρας), με δεδομένο ότι το χερσαίο σύνορο στον Έβρο παραμένει όπως πάντα κλειστό.
Οργανώνοντας μεγάλο μέρος των 50.000 προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή σε αυτή τη γραμμή σύγκρουσης με την Ευρώπη αλλά κυρίως με την κοινή γνώμη στη χώρα μας, οι σοσιαλφασίστες πετυχαίνουν να συντηρούν ένα καθεστώς παρεμπόδισης ή και διακοπής των δρόμων και σιδηροδρομικών γραμμών στην οποία προβαίνουν υπό την καθοδήγηση κρυφοκαθεστωτικών «αλληλέγγυων» οι απελπισμένοι μετανάστες. Αυτό χτυπάει τίς καθημερινές δουλειές μέρους του πληθυσμού και πιο πολύ - και όχι τυχαία – έχει χτυπήσει το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας.
Εκεί πρέπει να βρίσκεται και η εξήγηση για το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμμένος αποφάσισαν να διασπείρουν τους εγκλωβισμένους αυτούς ανθρώπους σε διάφορα σημεία όλη την Ελλάδα, τάχα για να μην υπάρξει υπερσυγκέντρωση σε λίγα μέρη. Οι αποκλεισμοί εθνικών οδών κοντά στα σύνορα με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας και τη Βουλγαρία, της οδού Λαρίσης – Τρικάλων, της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ειδομένη και η εικόνα του λιμανιού του Πειραιά δείχνουν ότι υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για πρόκληση οργής στις πιο ευρείες μικροαστικές κοινωνικές ομάδες, επαγγελματίες μεταφορείς – οδηγούς, αγρότες, μικρεμπόρους του Πειραιά κλπ. Ο ναζιστικός λόγος για «επιστροφή στην ησυχία και την τάξη» θα πέσει σαν αναμμένο στουπί σε γκαζάκι εάν αυτή η κατάσταση κρατήσει έστω και για λίγες ακόμη βδομάδες.
Έτσι, το καθεστώς έβγαλε την κατάλληλη στιγμή στο δρόμο τους ρωσόδουλους ναζί μαχαιροβγάλτες της «Χρυσής Αυγής», αφήνοντάς τους να παραβιάσουν προκλητικά τους περιοριστικούς όρους που τους έχουν επιβληθεί, σε μια πρώτη απόπειρα να ξεμυτίσουν με αξιώσεις από το λάκκο στον οποίο έχουν χωθεί από τη δολοφονία του ήρωα Παύλου Φύσσα και δώθε, με πρόσχημα «το χάος στο λιμάνι».
Οι ψευτο-«αλληλέγγυοι» (αντικειμενικά αρνητικός ο ρόλος και της βάσης τους) προβοκάτορες υπέρ των ναζί
Το ρεύμα των αλληλέγγυων, στο οποίο πρωταγωνιστεί, όπως είπαμε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο «επαναστατικός» ΣΥΡΙΖΑ, που ονομάζεται ΛΑΕ του Λαφαζάνη, λειτουργεί έτσι ως ο πιο ωμός προβοκάτορας και προωθητής των ναζί, των οποίων άλλωστε τη νομιμότητα ουδέποτε αμφισβήτησε. Γιατί σε μία χώρα με το λαό μισοπεθαμένο από έξι χρόνια ύφεσης, ελεύθερης πτώσης των μισθών, ανεργίας, μαυρίλας και έλλειψης προοπτικής, οι απίθανοι αυτοί τύποι χρησιμοποιούν απελπισμένους και βασανισμένους ανθρώπους που ο Τσίπρας έφερε στην Ελλάδα ανοίγοντας τα σύνορα με ορισμένο προβοκατόρικο τρόπο, όπως διεξοδικά τον έχουμε αναλύσει (http://www.oakke.gr/esoteriki-politiki/item/552), ως «πολιορκητικό κριό» ενάντια στη «νεοφιλελεύθερη Ευρώπη», πέρα και έξω από κάθε φιλοπροσφυγική λογική.
Κανένας λογικός άνθρωπος δε μπορεί να πιστέψει ότι ο αποκλεισμός δρόμων και η σύγκρουση με τον ντόπιο πληθυσμό, που σε γενικές γραμμές φέρθηκε με αγάπη και κατανόηση στους ξεριζωμένους ανθρώπους, βοηθάει πραγματικά την υπόθεση των προσφύγων. Κάθε άλλο. Πώς μπορεί το αίτημα για «άνοιγμα συνόρων» προς βορρά, το οποίο απευθύνεται ουσιαστικά στις βορειοευρωπαϊκές χώρες, να δικαιολογεί αποκλεισμούς στην Ελλάδα, η οποία - σε επίπεδο κυβέρνησης - έχει ακριβώς την ίδια γραμμή με τους πρόσφυγες; Από πού κι ως πού ο αποκλεισμός του δρόμου στον Έλληνα φορτηγατζή αποτελεί «πίεση» π.χ. στην Αυστρία να ανοίξει τα χερσαία σύνορά της;
Ο μόνος προφανής λόγος για τον οποίο μπορεί οι «αλληλέγγυοι» να οδηγούν τους πρόσφυγες και μετανάστες στο δρόμο της σύγκρουσης με τα αισθήματα και τις διαθέσεις του ντόπιου πληθυσμού είναι εσωτερικός πολιτικός: να γιγαντώσουν τα σταυραδέρφια τους της «Χρυσής Αυγής», με τα οποία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, τελικά και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μοιράζονται τα πιο παθιασμένα αντιευρωπαϊκά και φιλορωσικά αισθήματα.
Η αλήθεια είναι μάλιστα ότι ενώ το νέο στημένο δίπολο που δημιουργείται μπροστά στα μάτια μας, δηλαδή «αλληλέγγυοι» - «Χρυσή Αυγή», θα επιχειρηθεί να παρουσιαστεί ως «τα δύο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους άκρα στο προσφυγικό», πράγμα που ισχύει σε αρκετό βαθμό ως προς την βάση των δύο ρευμάτων, σε επίπεδο γενικής καθοδηγητικής γραμμής συγκροτούν το ίδιο, εντελώς αντιπροσφυγικό, αντιλαϊκό και αντιευρωπαϊκό ακροδεξιό άκρο.
Μάλιστα οι «αλληλέγγυοι», που είναι πιο λίγοι και ασθενικοί σε αριθμό πλατειάς επιροής, αποκλείεται να φουσκώσουν αριθμητικά, αφού η γραμμή τους «μετανάστες εξεγερθείτε και δημιουργείστε γενικό μπάχαλο προκειμένου να φτάσετε στην Ευρώπη» είναι εντελώς αντιπαθητική και μη πειστική, ακόμη και για τις πιο δημοκρατικές φιλοπροσφυγικές μάζες των Ελλήνων.
Το μπλοκ των ναζήδων της Χ.Α. όμως βρίσκει πολύ πιο γόνιμο έδαφος στο συγκεκριμμένο ζήτημα και μπορεί, παρόλο που είναι τόσο αντιπαθητικό γενικά, να περιλάβει μέσα του μεγάλη μάζα συντηρητικών ανθρώπων, που η υποκινημένη προβοκάτσια σε βάρος των μεταναστών, το ασταμάτητο οικονομικό φτώχεμα και η απογοήτευση από τα καθεστωτικά κόμματα τής έχουν μαυρίσει τη ζωή.
Σε συνδυασμό δε με το γεγονός ότι οι φιλορώσοι προβοκάτορες στην Ευρώπη, με επικεφαλής τον Ολάντ, σχεδιάζουν να «πουλήσουν» την Τουρκία και να μη της δώσουν τη συμφωνημένη κατάργηση της βίζας για τους πολίτες της που ταξιδεύουν στην Ε.Ε. από τις 30 Ιουνίου και μετά, είναι πολύ πιθανό η συμφωνία για την επιστροφή προσφύγων στο τουρκικό έδαφος να «παγώσει» και η ελληνική επικράτεια να δεχθεί αρκετούς νέους πρόσφυγες από τη θάλασσα, οι οποίοι θα εγκλωβίζονται εδώ.
Σε τι όμως βολεύει αυτό την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τους φιλορώσους συμμάχους της στις ευρωπαϊκές καγκελαρίες;
Προσφυγικό έναντι αξιολόγησης
Η συντήρηση αυτής της άθλιας κατάστασης, με προβοκάτσιες όπως η καθοδήγηση προσφύγων να επιτεθούν στην αστυνομία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας βόρεια της Ειδομένης την Κυριακή 10 Απριλίου, δίνει στην κυβέρνηση Τσίπρα το πάτημα να βάλει την Ευρώπη μπροστά στο νέο «ανθρωπιστικό» δίλημμα: χαλάρωση των όρων του τρίτου μνημόνιου προκειμένου η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την «πρωτοφανή νέα ανθρωπιστική κρίση και την έκρυθμη κατάσταση» ή βύθιση της χώρας και του λαού με «νέα ατελείωτα νεοφιλελεύθερα μέτρα», όπως ονομάζουν οι αναίσχυντοι κυβερνητικοί τις φορογιούργιες στο λαό που οι ίδιοι προτείνουν στους δανειστές για να «βγαίνει ο λογαριασμός»;
Πρόκειται για μια νέα έκδοση της γραμμής της πρώτης κυβερνητικής φάσης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με κέντρο της το σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς». Βέβαια τα καθάρματα αυτά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι τα λεφτά που τους δίνει κάθε τόσο η Ευρωζώνη τα έχουν παραγάγει επίσης άνθρωποι και δεν είναι «σκέτοι αριθμοί». Αποτελούν μάλιστα καρπό του μόχθου του ευρωπαϊκού προλεταριάτου. Καθόλου δε νοιάζονται για τους «ανθρώπους» οι σοσιαλφασίστες, όταν γκρεμίζουν την υλική βάση της ίδιας τους της χώρας με το σαμποτάζ, την αποεπένδυση, τις φοροληστείες, οδηγώντας και τον ελληνικό λαό στο όλο και μεγαλύτερο φτώχεμα και τα λεφτά των λαών της Ευρώπης σε ένα μαύρο βαρέλι δίχως πάτο.
Ήδη στη Γερμανία, αλλά και στις άλλες πρωτεύουσας των πιο εύρωστων χωρών της Ευρωζώνης, η κουβέντα για το ελληνικό οικονομικό ζήτημα έχει επί της ουσίας σταματήσει και όλοι θεωρούν κόμβο των ευρωπαϊκών εξελίξεων το προσφυγικό. Το άνοιγμα δηλαδή των ευρωπαϊκών συνόρων χωρίς όρους και όρια από τους φιλορώσους διασπαστές Τσίπρα – Μέρκελ έχει αλλάξει ολοσδιόλου την πολιτική ατζέντα σε όλη την ήπειρο. Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προκειμένου να βγουν και πάλι από το «στενό κορσέ» των αριθμών, όχι για το καλό του λαού, αλλά για το αντιευρωπαϊκό συμφέρον του αφεντικού τους στη Μόσχα.
Στη συγκεκριμένη γραμμή έχει αντιδράσει η άτυπη συμμαχία Σόιμπλε – Τόμσεν, με το σκεπτικό ότι ναι μεν η Ελλάδα πρέπει να λάβει ευρωπαϊκή βοήθεια για να αντιμετωπίσει τις πιεστικές ανάγκες στη διαχείριση των προσφυγικών ροών, ωστόσο στο επίπεδο της εφαρμογής των συμφωνηθέντων δεν πρέπει να υπάρξει καμία αλλαγή, η οποία θα έμπλεκε δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα, το πρόγραμμα διάσωσης και την προσφυγική κρίση. Αυτή τη συμμαχία την ενίσχυσε αντί να την αποδυναμώσει η ΚΥΠατζίδικη υποκλοπή της συνομιλίας Τόμσεν – Βελκουλέσκου που χρησιμοποίησαν οι Παυλόπουλος – Τσίπρας για να φέρουν διάσπαση μεταξύ Ε.Ε. και ΔΝΤ. Βέβαια, όπως δεν παύουμε να επαναλαμβάνουμε, τα μέτρα της τρόικας όχι μόνο δεν ήταν εξαρχής, αλλά δεν θα είναι ποτέ και στο μέλλον λύση για την Ελλάδα, αφού το πρόβλημα ήταν και είναι το μεθοδικό σαμποτάζ της παραγωγής από όλες τις πολιτικές ηγεσίες, ιδιαίτερα το ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ. Έτσι οι συμμαχίες τύπου Σόιμπλε-Τόμσεν και τα μέτρα στα οποία αυτοί επιμένουν το μόνο που κάνουν από ελληνική εσωτερική πολιτική άποψη είναι να αθωώνουν και να καλύπτουν τους σαμποταριστές που ύπουλα τα προκαλούν και να δυναμώνουν το μίσος του ελληνικού λαού στους δανειστές που ανοιχτά τα επιβάλλουν. Γι’ αυτό η λύση είναι είτε εσωτερική πολιτική εξέγερση ενάντια σε όλες τις ηγεσίες του σαμποτάζ, πράγμα σχεδόν απίθανο στο κοντινό μέλλον, είτε έξοδος από την Ευρωζώνη με βοήθεια από αυτήν. Κι αυτό με τέτοιο τρόπο ώστε κατ αρχήν να αποφύγει η Ε.Ε. τη διάλυση και μετά να φανεί ότι η αιτία της ελληνικής καταστροφής είναι οι ψευτο-υπερπατριώτες που ρίξαν την Ελλάδα στα βράχια και όχι οι ξένοι που ηλιθίως την δανείζουνε για να την αγοράζουν τζάμπα κατεστραμμένη οι ρωσοκινέζοι.
Οι ΤσιπροΚαμμένοι κουνάνε και πάλι το σκιάχτρο της «πολιτικής διαπραγμάτευσης», το οποίο σημαίνει νέους χαμένους ευρωπαϊκούς πακτωλούς χρημάτων και νέο βάθαιμα του ρήγματος μέσα στην Ευρώπη για το όλο και πιο πολύπλοκο ελληνικό ζήτημα ώστε να μπορούν οι σοσιαλφασίστες να χτίζουν με την ησυχία τους το «νέο» ρώσικο κράτος τους στην Ελλάδα και να προγράφουν κάθε δημοκράτη αντίπαλό τους στα ΜΜΕ, στη Δικαιοσύνη, στον κρατικό μηχανισμό, στη δημόσια ζωή.
Μια Ελλάδα σε έναν άτυπο εμφύλιο μεταξύ μιας χούφτας ψεύτικων φίλων των προσφύγων και μιας λούμπεν φιλοναζιστικής μάζας υπό την καθοδήγηση των Μιχαλολιάκων και των Κασιδιαραίων, που μπορεί να πάρει και βίαια χαρακτηριστικά, είναι ό,τι πρέπει για τον Τσίπρα ώστε αυτός να κάνει «έκκληση» στους φίλους του Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντσι και σία και να λάβει χαλαρώσεις, νέες παρατάσεις, μειωμένους στόχους κλπ. Πάντα για τον «άνθρωπο» και ενάντια στην «τυραννία των αριθμών»...
Στόχος η ρώσικη αποικιακή δικτατορία
Μήπως όμως αυτό, δηλαδή κάποιοι νέοι πακτωλοί χρημάτων, με κάπως λιγότερο αυστηρούς όρους από όσο θα ήθελε η τρόικα, θα ήταν κάπως καλό για τον ελληνικό λαό; Στο κάτω κάτω ποιος θέλει στ’ αλήθεια νέο πετσόκομα των ήδη πετσοκομένων συντάξεων και εισοδημάτων, μέσω αύξησης της φορολογίας και των εισφορών των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία;
Σ΄αυτό το σχήμα σκέψης η ΟΑΚΚΕ διαχρονικά, από το 2010 κιόλας, απαντά το εξής: οι ελληνικές κυβερνήσεις και ειδικά εκείνη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τη σωτηρία των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, καθώς οι ίδιες γκρεμίζουν με μανία απ’ την αρχή της κρίσης, και χρησιμοποιώντας την κρίση και τα μνημόνια, την παραγωγική βάση της χώρας.
Το μόνο που κόφτει αυτούς τους προβοκάτορες είναι να μπορούν να εμφανίζονται στις μάζες ως υπερασπιστές τους έναντι μιας «ανάλγητης» Ευρώπης και Δύσης, ώστε να πιάνουν πόστα στο κράτος και να ισχυροποιούν το φιλορωσικό, αντιδυτικό, φασιστικό – σοσιαλφασιστικό καθεστώς τους.
Κι όταν νιώσουν πια ότι δεν τους παίρνει μέσα στην Ευρώπη ώστε να την διαλύουν ασταμάτητα υπέρ του αφεντικού τους , θα βάλουν τον ελληνικό λαό στο «γύψο» και θα ξεκινήσουν τη μεγάλη πείνα και δικτατορία, ξεπουλώντας πια εντελώς την Ελλάδα – πολιτικά και οικονομικά - στη Ρωσία και δευτερευόντως στους συμμάχους της (Κίνα, Ιράν, Κατάρ κλπ.).
Τότε όποιο κεφάλι σηκώνεται θα πέφτει, όπως έχει διδάξει και ο σύμμαχος των τσιπραίων στη Λατινική Αμερική Μαδούρο, ο οποίος έχει οδηγήσει μια πετρελαιοπαραγωγική χώρα στο πιο πλήρες και σοκαριστικό οικονομικό ξεχαρβάλωμα και σε πείνα, βάζοντας ταυτόχρονα στη φυλακή ηγέτες της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
Τι πρέπει να κάνουν λαός και πρόσφυγες - μετανάστες
Στη θανατερή παράσταση - δίπολο μεταξύ ναζί και κρυφοφασιστών «αλληλέγγυων» που πάει να στήσει το καθεστώς, η δημοκρατική – πατριωτική γραμμή έχει δύο πλευρές.
Από τη μια οι Έλληνες πατριώτες και δημοκράτες πρέπει να απευθυνθούν στους πρόσφυγες και να τους καλέσουν να απομονώσουν τους τυχοδιώκτες εμπόρους ελπίδας του σοσιαλφασιστικού συρφετού, που τους οδηγούν ίσα στο γκρεμό και στη σύγκρουση με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Η καλύτερη λύση γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που αποτελούν θύματα και ομήρους του καθεστώτος Τσίπρα, που τους έφερε δω υποσχόμενος ότι θα τους στείλει παράνομα στην Ευρώπη, είναι να μπουν στο πλαίσιο της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας και να αξιοποιήσουν μέχρι τότε τη βοήθεια των πραγματικά αλληλέγγυων Ελλήνων και Ευρωπαίων, ώστε η ζωή τους να είναι κατά το δυνατό υποφερτή, μέχρι να καταφέρουν να φτάσουν στην βόρεια Ευώπη είτε σε μια ειρηνευμένη Συρία.
Από την άλλη, όσοι άνθρωποι του λαού οργίζονται και αγανακτούν με τις προβοκατόρικες ενέργειες των ψευτοαλληλέγγυων, στις οποίες εμπλέκουν και τους μετανάστες, πρέπει την περισσότερη οργή τους να την κατευθύνουν ενάντια στην κυβέρνηση Τσίπρα που ποτέ δεν καταγγέλει και δεν απομονώνει τους πρώτους, καλώντας την να αξιοποιήσει άμεσα όλη την ευρωπαϊκή βοήθεια σε ανθρώπους και χρήμα και να εφαρμόσει με τον πιο ταχύ τρόπο τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, για να ανασάνουν τόσο οι ντόπιοι όσο και οι πρόσφυγες. Ακόμα περισσότερο πρέπει να απαιτήσει οι ναζιστές της Χρ. Αυγής να καταδικαστούν για τα εγκλήματα τους, ενώ μεθοδεύεται να αθωωθούν, να τεθούν εκτός νόμου και τουλάχιστον ώσπου να τελειώσει αυτή η δίκη να τους απαγορευτεί κάθε διαδήλωση ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες. Δεν πρέπει επ’ ουδενί ο θυμός να κατευθυνθεί στους βασανισμένους πρόσφυγες – θύματα της κατοχικής κυβέρνησης Άσαντ – Πούτιν και των ισλαμοναζήδων του Ισλαμικού Κράτους, που τους έφερε εδώ ο κύρια πολιτικός αλλά και οικονομικός δουλέμπορας Τσίπρας με τέτοιο τρόπο ώστε να φασιστικοποιήσει Ελλάδα και Ευρώπη.
Αν μέσα από τις καθεστωτικές προβοκάτσιες, ο ναζισμός σηκώσει «αντιπροσφυγικό» κεφάλι, τότε μαύρες μέρες περιμένουν όχι μόνο τους σχετικά λίγους πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν πρόσφατα στη χώρα μας, αλλά κυρίως τον ίδιο τον ελληνικό λαό.