Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πριν κιόλας από τους τελευταίους ελιγμούς και τον πόλεμο νεύρων του Πούτιν με την αποχώρηση ή την παραμονή των φουσάτων του στα σύνορα της Ουκρανίας, έχουν εδώ και λίγες βδομάδες διαμορφωθεί δύο ειδών αντιλήψεις στην Ευρώπη ως προς τις πιο πιθανές προθέσεις της πουτινικής Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Η μια είναι ότι μάλλον η Ρωσία θα εισβάλει τώρα στην Ουκρανία και η άλλη ότι μάλλον δεν θα εισβάλει. Οι χώρες που έχουν την πρώτη εκτίμηση έχουν καλέσει εδώ και μέρες τους πολίτες τους να φύγουν από την Ουκρανία, ενώ αυτές που έχουν τη δεύτερη εκτίμηση αποφεύγουν να κάνουν ένα τέτοιο κάλεσμα ή το κάνουν διστακτικά. Στην κύρια πλευρά τους οι πρώτες είναι αυτές που αντιμετωπίζουν την πουτινική Ρωσία σαν έναν επικίνδυνο επιθετιστή που πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με μια καλή στρατιωτική άμυνα και οι δεύτερες εκείνες που την αντιμετωπίζουν σαν μια χώρα που δρα τώρα επιθετικά απλά επειδή αισθάνεται περικυκλωμένη, οπότε πρέπει να καθησυχαστεί κυρίως με υποχωρήσεις που θα αποφασιστούν απέναντι της μέσα από διπλωματικές διαδικασίες.

-Το άρθρο γράφτηκε πριν από την ανακοίνωση του Πούτιν ότι θα κλείνει τη στρόφιγγα στους ξένους αγοραστές που δεν πληρώνουν το φυσικό αέριο με ρούβλια-

Οι τιμές στην ενέργεια, κατά συνέπεια και οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και των εμπορευμάτων, στην ευρωπαϊκή ήπειρο

Η εικόνα που ερχόταν στις τηλεοράσεις ήταν το πιο βασικό μέρος του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, γιατί σε αυτόν τον πόλεμο νικητής θα ήταν αυτός που θα κέρδιζε τις εντυπώσεις. Η κυρίαρχη πολιτική εικόνα που βγήκε λοιπόν από τον πόλεμο ήταν ότι

Στο Χαλέπι της Συρίας εκδηλώνεται σήμερα καθαρότερα από οπουδήποτε αλλού το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο του ρωσικού νεοχιτλερισμού. Μισή κατοικημένη πόλη περικυκλωμένη από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις – το ανατολικό τμήμα της πόλης που ελέγχεται από την αντίσταση – σφυροκοπείται ανηλεώς και ισοπεδώνεται από τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, ενώ οι εγκλωβισμένοι 250.000 κάτοικοί της προσπαθούν να επιβιώσουν ανάμεσα στα χαλάσματα χωρίς τροφή, νερό, ηλεκτρικό ή ιατρική μέριμνα.

Ο Γιέλτσιν δήλωσε στις πρώτες ώρες μετά το πραξικόπημα: «Πιστεύω ότι η Ρωσία πρέπει να αντιπροσωπεύεται περισσότερο στην κυβέρνηση της ΕΣΣΔ, γιατί η Ρωσία υπερασπίστηκε τη δημοκρατία σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή».

Αν θα μπορούσε να βρεθεί μια φράση που να συνοψίζει το νόημα όλου αυτού του θυελλώδους τριήμερου αυτή θα ήταν η καταλληλότερη.

Όλα όσα έγιναν αυτές τις μέρες κι όλα όσα έχουν ξεκινήσει να γίνονται αναδείχνουν μια καινούργια ποιότητα: την άνοδο της Ρωσίας σαν ανοιχτής ηγεμονικής δύναμης στις εξελίξεις της ΕΣΣΔ.

Πάνω στην επέτειο ενός χρόνου από την έναρξη του ρώσικου νεοναζιστικού σφαγείου στην Ουκρανία, στα τέλη Φεβρουαρίου, βρήκαν την ευκαιρία να εμφανιστούν στο προσκήνιο οι καλύτεροι και στενότεροι φίλοι του Πούτιν, οι Κινέζοι νεοχιτλερικοί, προβάλλοντας ένα σκαρίφημα δικού τους «σχεδίου ειρήνευσης» μεταξύ του φίλου τους, Ρώσου θύτη και του θύματος-Ουκρανίας.

Ο να­ζι­στής Πού­τιν στην κοι­νή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που με τον Τσί­πρα, ό­ταν αυ­τός ε­πι­σκέ­φτη­κε τη Μό­σχα, α­να­φέρ­θη­κε με­τα­ξύ άλ­λων και στα ζη­τή­μα­τα των ε­μπο­ρι­κών συ­ναλ­λα­γών Ρω­σί­ας και Ελ­λά­δας. Εί­πε ο Πού­τιν: “συ­ζη­τή­σα­με τη συνερ­γα­σί­α με­τα­ξύ των χω­ρών μας, αλ­λά και θέματα της πε­ρι­φε­ρεια­κής συ­νεργα­σί­ας. Ι­διαί­τε­ρη ση­μα­σί­α δό­θη­κε στον το­μέ­α του ε­μπο­ρί­ου.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Νίγηρα με την καθαίρεση της εκλεγμένης κυβέρνησης του Μοαμέντ Μπαζούμ, αποτελεί μία κρίσιμη εξέλιξη στον πόλεμο του ενεργειακού στραγγαλισμού που έχει εξαπολύσει η Ρωσία ενάντια στην Ευρώπη. Το ότι το πραξικόπημα αυτό ήταν ρωσοκίνητο φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Οι πραξικοπηματίες οργάνωσαν συγκέντρωση έξω από τη γαλλική πρεσβεία με ρώσικες σημαίες στα χέρια και με συνθήματα υπέρ του Πούτιν, ενώ κινήθηκαν επιθετικά ενάντια στη γαλλική πρεσβεία και έβαλαν φωτιά σε μία πόρτα της. (1) Ο Νίγηρας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές ουρανίου της ΕΕ.

Πρόκειται για την τρίτη χώρα της στρατηγικής περιοχής του Σαχέλ στην Αφρική που μετά το Μαλί και τη Μπουρκίνα Φάσο περνάει με πραξικόπημα στον έλεγχο της Ρωσίας. Το βασικό όμως είναι ότι πρόκειται για τη μόνη χώρα του Σαχέλ που είχε φιλοουκρανική και όχι φιλορώσικη ή ψευτοουδέτερη θέση. Με την κατοχή μέσω αντιπροσώπων του Νίγηρα η Ρωσία ελέγχει το Σαχέλ και τελικά μια απέραντη λωρίδα γης που κόβει οριζόντια την Αφρική στη μέση και η οποία ξεκινάει από τον Ατλαντικό και φτάνει ως την Ερυθρά Θάλασσα. Αυτό σημαίνει ότι από σήμερα η Ρωσία ελέγχει τις συγκοινωνιακες καρωτίδες της Αφρικής σε ότι αφορά τις στρατηγικές πρώτες ύλες και τις μεταναστευτικές ροές.

Αυτή η ιστορικής σημασίας εξέλιξη επιβεβαιώνει δυστυχώς με δραματικό τρόπο μία πολύ διεξοδική ανάλυση της ΟΑΚΚΕ για την παγκόσμια στρατηγική του νεοχιτλερικού άξονα στο βασικότερο κείμενο της για το ουκρανικό, που είχε δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της στις 24 Μάη 2022, τρεις μήνες μετά τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία με τίτλο «Ο θερμός κεντρικός και ο ενεργειακός κυκλωτικός - ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» (https://www.oakke.gr/global/item/1484- ) το οποίο αναδημοσιεύουμε σήμερα. Συγκεκριμένα στην εισαγωγή εκείνου του άρθρου παρουσιαζόταν η εκτίμηση ότι : «η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης». Στη συνέχεια υπάρχει εκτεταμένη αναφορά για τη ρώσικη στρατηγική στον Τρίτο Κόσμο και ανάμεσα στα άλλα αναφέρονται τα εξής: «Αυτή η περικύκλωση εκδηλώνεται σήμερα πιο εκκωφαντικά στο ζήτημα της ενέργειας, αλλά ισχύει ευρύτερα στο ζήτημα των στρατηγικών πρώτων υλών, όπου ισχύει ο εξής καταμερισμός ανάμεσα στις δύο χώρες του πολεμικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας: Η μεν Ρωσία ελέγχει στην κύρια πλευρά τους υδρογονάνθρακες και τα σιτηρά και μια σειρά στρατηγικά μέταλλα, ενώ η Κίνα ελέγχει ειδικά τις σπάνιες γαίες που είναι κρίσιμες για την κατασκευή των μπαταριών, είναι απαραίτητες για την λειτουργία των ΑΠΕ καθώς και για μια σειρά βιομηχανικά εξαρτήματα. Για παράδειγμα αν κυριαρχήσει η Ρωσία και στο Νίγηρα (που τον έχει από παντού περικυκλώσει μετά από τις πρόσφατες δικτατορίες της στο Μάλι, στη Μπουργκίνα Φάσο και την πολιτική κρίση στο Τσαντ) θα μπορέσει να ελέγξει το 75% της παγκόσμιας παραγωγής του ουράνιου αφού ουσιαστικά ήδη ελέγχει το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Έτσι θα μπορεί την κατάλληλη στιγμή να στερήσει από τη Γαλλία το ουράνιο που τροφοδοτεί τους πυρηνικούς της αντιδραστήρες».

Αυτό είναι το ανοιχτό χτύπημα που δίνεται σήμερα στην Ευρώπη με το πραξικόπημα στο Νίγηρα να είναι το αποτέλεσμα μίας μεθοδικής ρώσικης στρατηγικής.

(1) Ενημέρωση 23/9/2023: Ενημερώνουμε το άρθρο με την απάλειψη της φράσης «Ταυτόχρονα ο στρατηγός που ανέλαβε την εξουσία ο Αμπτνουραχμάν Τιανί, ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις εξαγωγές ουρανίου και χρυσού στη Γαλλία». Η συγκεκριμένη είδηση μεταδόθηκε από το BBCτο οποίο έχει διορθώσει το σχετικό άρθρο του σε αυτό το σημείο με την εξής παρατήρηση (https://www.bbc.com/news/world-africa-66358951): «Διόρθωση: Αυτό το άρθρο έχει τροποποιηθεί με την απάλειψη αναφοράς ότι η χούντα διακόπτει τις εξαγωγές ουρανίου στη Γαλλία» («Correction: This article has been amended to remove a reference to the junta stopping uranium exports to France» ).

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

Με απαγόρευση επενδύσεων, υπερφορολόγηση και πιστωτική ασφυξία οδηγήθηκε στη χρεωκοπία η επιχείρηση εμπορίας καυσίμων Jetoil του Μαμιδάκη, και στη συνέχεια στην αυτοκτονία ο ίδιος. Τι λογαριασμούς είχε με το ελληνικό κράτος η Jetoil για να θέλει να τη χρεωκοπήσει;