Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το ότι έχει συλληφθεί η επίσημη ηγεσία της συμμορίας και είναι στη φυλακή, αυτό είναι κάτι το πολύ καλό, και το έχει βγει στην επιφάνεια μεγάλος όγκος μπόχας από τη διεφθαρμένη λούμπεν φυσιογνωμία της αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Όμως αυτά δεν πρέπει να καθησυχάσουν κανένα δημοκράτη όσο η συμμορία είναι νόμιμη σα ναζιστικό κόμμα,

 

Ο σοσιαλφασισμός είναι «κομμουνισμός» και «δημοκρατία» στη μορφή και μαύρη ιμπεριαλιστική αντίδραση και φασισμός στο περιεχόμενο. Γι’ αυτό και μια από τις βασικές του ιδιότητες είναι η διαστροφή και η χρήση της επαναστατικής ιστορίας με τρόπο που να βολεύει τα μαύρα σχέδιά του για εξανδραποδισμό του λαού και υποταγή του στις χειρότερες μερίδες του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου (σήμερα στο ρωσοκινέζικο σοσιαλιμπεριαλιστικό Άξονα).

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΔΙΠΟΛΟ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ»-«ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ» ΠΟΥ ΣΤΗΝΕΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η αγριανθρωπιά με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι ευθέως ανάλογη με εκείνη που δείχνει στην εσωτερική πολιτική ζωή, απέναντι στο ψωμί του λαού και στη δημοκρατία. Μόνο που, σε αντίθεση με τον κλασσικό, παλαιοδεξιό φασισμό, η πολιτική των σοσιαλφασιστών είναι ντυμένη με μανδύα «τρυφερής» και «διεθνιστικής» φιλανθρωπίας.

 

Το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ εί­ναι η ξε­τσί­πω­τη δου­λι­κό­τη­τα της στην που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Κε­ντρι­κό πρό­σω­πο αυ­τής της πο­λι­τι­κής εί­ναι ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Ν. Κο­τζιάς, φί­λος του Ντού­γκιν, του θε­ω­ρη­τι­κού του ρώ­σι­κου νε­ο­χι­τλε­ρι­σμού και συμ­βού­λου του Πού­τιν.

EΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΓΑΛΕΡΕΣ

ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ!

Μόνο ένα δημοκρατικό και πατριωτικό κίνημα με κέντρο τους εργαζόμενους και τους ανέργους μπορεί να σώσει τη χώρα από τη μεγάλη πείνα και καταστροφή που φέρνει η συμμορία Τσίπρα και οι ρώσοι προστάτες της

 

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

Όσο πιο ορμητικά προωθεί η ανερχόμενη νεοτσαρική Ρωσία τις πολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της στην Ευρώπη τόσο πιο φιλόδοξες, λεπτές και αποτελεσματικές κάνει τις χειρουργικές της επεμβάσεις στον κατεξοχήν χώρο επιρροής της, στα Βαλκάνια, τα οποία γι αυτό το λόγο άλλωστε αποτελούν σήμερα, όπως και τον 19ο αιώνα το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Ο κύριος στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων της Ρωσίας σε αυτό το υπογάστριο είναι για πολλές δεκαετίες τώρα ο έλεγχος ή έστω η εξουδετέρωση της ισχυρής και αρκετά ανεξάρτητης από τις δύο υπερδυνάμεις Τουρκίας, που είναι ο φύλακας των Στενών και του χερσαίου δρόμου της Ευρώπης προς τους υδρογονάνθρακες του Κόλπου.

  Τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες οι έλ­λη­νες τη­λε­θε­α­τές, αλ­λά και οι α­πλοί α­να­γνώ­στες των ε­φη­με­ρί­δων, γί­νο­νται κα­θη­με­ρι­νά δέ­κτες ε­νός κα­ται­γι­στικού μπα­ράζ α­πό ρε­πορ­τάζ και δη­μο­σιεύ­μα­τα που α­φο­ρούν στα ευ­ρή­μα­τα των αρχαιο­λό­γων στην Αμ­φί­πο­λη.  Έ­χουν κα­τα­ντή­σει πια συ­νηθισμέ­νο φαι­νό­μενο οι βα­ρύ­γδου­ποι τί­τλοι και οι ρη­το­ρι­κές με­γα­λο­στο­μί­ες για έ­να ζή­τη­μα στο ο­ποί­ο οι α­λη­θι­νοί ε­πι­στή­μο­νες και οι λά­τρεις της αρ­χαί­ας τέ­χνης και της αρ­χαιο­λο­γί­ας θα τη­ρού­σαν αι­δή­μο­να σι­γή, α­ντί για α­με­τρο­έ­πεια,

Δεν υπάρχει κάτι που να μην κάνει η φασιστική συμμορία Τσίπρα για να διαλύσει την Ευρώπη. Και αντίστροφα κάθε τι που κάνει, είτε στο εσωτερικό της χώρας είτε στο εξωτερικό, υπηρετεί πρώτα και κύρια αυτόν τον “ευγενικό” σκοπό.

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.