Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Όποιος παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις με ανοιχτό μυαλό πρέπει να έφριξε τις τελευταίες βδομάδες. Οι σκανδαλοθήρες του ΣΥΡΙΖΑ, έτοιμοι σε κάθε παραμικρό παραστράτημα των αντιπάλων να σηκώσουν τη ρομφαία κατά της διαφθοράς, αποπνέουν τόση μπόχα και αποφορά, όσο ακριβώς είναι και το θράσος τους να ισχυρίζονται ότι η μπόχα έρχεται από αυτούς που πιάνουν τη μύτη τους.

 

Ο σοσιαλφασισμός είναι «κομμουνισμός» και «δημοκρατία» στη μορφή και μαύρη ιμπεριαλιστική αντίδραση και φασισμός στο περιεχόμενο. Γι’ αυτό και μια από τις βασικές του ιδιότητες είναι η διαστροφή και η χρήση της επαναστατικής ιστορίας με τρόπο που να βολεύει τα μαύρα σχέδιά του για εξανδραποδισμό του λαού και υποταγή του στις χειρότερες μερίδες του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου (σήμερα στο ρωσοκινέζικο σοσιαλιμπεριαλιστικό Άξονα).

Με τον τρόπο που έκανε το διάγγελμα του για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, ο Μητσοτάκης είναι σαν να διάβασε ένα εγχειρίδιο φασιστικής δικτατορίας.

Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει δικαίωμα και πρέπει να επιβάλει τέτοια μέτρα καραντίνας προκειμένου μια θανατηφόρα επιδημία να μην σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Εκείνο που δεν εχει δικαίωμα να κάνει είναι να αναγγείλει απαγορεύσεις όχι σαν εκπρόσωπος μιας δημοκρατικής κυβέρνησης αλλά σαν δικτάτορας. Είπε λοιπόν «εγώ αποφάσισα αυτά τα μέτρα» και όχι η κυβέρνηση, ή ένα υπουργικό όργανο, ή μια θεσμοθετημένη κρατική αρχή. Είπε ότι αφού αποφάσισε αυτός, ότι αποφάσισε οι πολίτες σαν άτομα πρέπει να υποταχθούν χωρίς καμιά αντίρρηση και καμιά διαφωνία, γιατί αυτό είναι το νόημα της ρητής απαίτησης του στο διάγγελμά του για υποταγή του ατόμου στο σύνολο, δηλαδή στην κοινωνία. Εδώ δηλαδή κοινωνία δεν είναι τα συλλογικά τυπικά ή και άτυπα όργανα της πολιτικής δημοκρατίας, όπως η κυβέρνηση, ή τα αναγκαστικά συλλογικά κρατικά όργανα της πολιτικής προστασίας, ή τα κόμματα, ή τα συνδικάτα, ή οι δημοτικές εξουσίες, ή οι όποιες ανεξάρτητες αρχές, ή ο τύπος από τα οποία δεν ανέφερε κανένα στην ομιλία του, αλλά το κράτος σαν ενσάρκωση της κοινωνίας αλλά και αυτό σαν αφαίρεση αφού γίνεται συγκεκριμένο μόνο σαν ο εαυτός του.

 

Οι κυ­βερ­νη­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις στη δι­καιο­σύ­νη εί­ναι πρω­το­φα­νείς στη με­τα­δι­κτα­το­ρι­κή πε­ρί­ο­δο, και μας ει­σά­γουν ορ­μη­τι­κά στη σο­σιαλ­φα­σιστι­κή δι­κτα­το­ρί­α του ρω­σό­φι­λου μπλοκ.

Για πρώ­τη φο­ρά ε­πί κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ :

Πολλοί άνθρωποι με πατριωτικά και δημοκρατικά αισθήματα και διαθέσεις, συνήθως καταβασανισμένοι από τη χρεοκοπία και την καταστροφή, εναποθέτουν ελπίδες για μια μερική καλυτέρευση της ζωής τους σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δε το κάνουν γενικά γιατί εκτιμάνε τα στελέχη ή την πολιτική φερεγγυότητα του,

Μέσα σε μία στιγμή όλα τα θέματα της επικαιρότητας πάγωσαν στις οθόνες των τηλεοράσεων, και μία εικόνα εντυπώθηκε βαθειά στη συνείδηση της χώρας σαν ένα σοκ που αναζητάει την εξήγηση του : ήταν η εικόνα του πουτινικού ολιγάρχη Σαββίδη να τρέχει μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, με το όπλο του στην πίσω τσέπη του παντελονιού σε κοινή θέα, και το χέρι του σε ετοιμότητα για να το πιάσει, για να εξαναγκάσει με απειλή βίας το διαιτητή του αγώνα που μόλις είχε ακυρώσει γκολ του ΠΑΟΚ να αλλάξει την απόφαση του.

Μια κριτική η οποία ελάχιστα - είναι η αλήθεια - απευθύνθηκε στις ηγεσίες της υποτιθέμενης «αριστεράς» (βασικά των ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των οποίων η κοινή “καρδιά” χτυπάει στον Περισσό) από πλευράς των μέσων ενημέρωσης, αλλά και των τάχα «φιλοευρωπαϊκών αστοδημοκρατικών» ηγεσιών ΝΔ και ΚΙΝΑΛ είναι εκείνη για την απύθμενη υποκρισία τους την περίοδο λίγο πριν την ανακοίνωση της απόφασης στη δίκη της «Χρυσής Αυγής» μέχρι και την ημέρα της σύλληψης και μεταφοράς ορισμένων από τους αρχηγούς των ναζήδων στις φυλακές.

Στις δηλώσεις Τσίπρα για «όσους δεν είναι καλά στην ψυχή τους», πολλοί είδαν άλλη μια βαρετή επανάληψη των «αντινεοφιλελεύθερων», σοσιαλφασιστικών επιθέσεων του ολότελα σάπιου ελληνικού καθεστώτος στον Σόιμπλε, ώστε να παγιώνεται ως συνείδηση στον ελληνικό λαό ότι τα νέα βάσανά του έχουν σαν πηγή τη «γερμανική λιτότητα» κι όχι το σαμποτάζ και την οικονομική καταστροφή που σπέρνουν στο διάβα τους οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

  Προστατεύουν ωμά τη «ΧΑ» για να στήσουν το φαιο«κόκκινο» μέτωπο υπέρ του Πούτιν   Ανοιχτά και απροκάλυπτα πια ο ΣΥΡΙΖΑ συμμαχεί με τους ναζιστές αφού τους υπερασπίζεται πολιτικά απέναντι στις ποινικές διώξεις που έχουν ξεκινήσει εναντίον τους.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.