Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο μια άρχουσα τάξη, που σε κάθε περίπτωση κρατάει στα χέρια της την ενημέρωση ενός λαού, να το μετατρέψει σε έναν αντιδραστικό όχλο, αν αυτή η τάξη στο σύνολό της ακολουθήσει την πιο αντιδραστική της μερίδα η οποία με τη σειρά της υπηρετεί πολιτικά την πιο φασιστική υπερδύναμη. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει αυτό και είναι η χειρότερη.

Το κίνημα των τοπικών φορέων (δήμων, εκκλησίας κλπ) κατά των κλειστών κέντρων είναι σύμφωνα με όλες τις μέχρι τώρα ενδείξεις ένα βρώμικο κίνημα το οποίο καθοδηγείται από τη μία πλευρά από ρατσιστικούς, φιλοναζιστικούς, ακροδεξιούς κύκλους στο όνομα της τάξης και της υπεράσπισης της νησιώτικης ταυτότητας από τον δήθεν κίνδυνο της αλλοίωσης ενός κύματος αλλοδαπών ξένων προς το ελληνικό έθνος και την ελληνική κοινωνία, και από την άλλη πλευρά από τη σοσιαλφασιστική ψευτοαριστερά στο όνομα των ανοιχτών συνόρων και της δήθεν αλληλεγγύης στο δράμα μεταναστών και προσφύγων. 

Έχουν περάσει ήδη τρεισήμισι μήνες από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το ιρανικό καθεστώς που πυροδότησε την εξέγερση του ιρανικού λαού για δημοκρατία με επικεφαλής τις γυναίκες. Το Δεκέμβρη το καθεστώς ξεκίνησε την πιο ωμή τρομοκρατία μετά τους 500 θανάτους διαδηλωτών και τις 18000 συλλήψεις και άρχισε να καταδικάζει και να κρεμάει τους διαδηλωτές που συνέλαβε. Η κτηνωδία του καθεστώτος των μουλάδων έχει προκαλέσει ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και παγκόσμια. Στην Ελλάδα οι Ιρανοί πρόσφυγες ξεκίνησαν μία σειρά κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, αλλά συνάντησαν μπροστά τους το τείχος της απομόνωσης και από την επίσημη κυβέρνηση, και από την αντιπολίτευση, και από το λεγόμενο «κινηματικό χώρο». Στο πλευρό της ιρανικής κοινότητας στάθηκε αποφασιστικά η ΟΑΚΚΕ και τα μέλη της σαν απλοί αντιφασίστες διοργανώνουν δίπλα στην κοινότητα συγκέντρωση-συζήτηση στις 8 Γενάρη.

Έχοντας να αντιμετωπίσει το νέο ρεύμα μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στα ελληνικά νησιά, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με την όξυνση των σχέσεων με την Τουρκία, την καταπάτηση της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, τη συσσώρευση προσφύγων και μεταναστών στα νησιά. Όλα αυτά με στόχο τον εκβιασμό της ΕΕ να δεχτεί τους μετανάστες και πρόσφυγες, ώστε κυρίως να δυναμώσει μέσα στις δυτικοευρωπαϊκές μάζες ο φασισμός, που είναι παντού φιλοπουτινικός, και δευτερευόντως ο χρυσαυγιτισμός στο εσωτερικό της χώρας.

Με δύο κεντρικά πανό με τα συνθήματα «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» και «Ο ιρανικός λαός δεν θέλει άλλο πια την ισλαμική δημοκρατία», οι ιρανοί πρόσφυγες έδωσαν δυναμικά το παρόν στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουν ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων του Ιράν και να ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή του εξεγερμένου ιρανικού λαού ένα χρόνο μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινά και την έναρξη των μαζικών διαδηλώσεων στο Ιράν με επικεφαλής τις γυναίκες. Συγκεντρώσεις συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο ιρανικό λαό έγιναν την ίδια μέρα, στις 16/9 σε πολλές χώρες, γεγονός που δείχνει ότι η ιρανική εξέγερση συνεχίζει να έχει μεγάλη απήχηση στους δημοκράτες σε όλο τον κόσμο.

Την ί­δια ώ­ρα που η ρω­σι­κή υ­περ­δύ­να­μη ι­σο­πε­δώ­νει το Χα­λέ­πι της Συρί­ας η μι­κρο­α­στι­κή ου­ρά του φι­λο­ρώ­σι­κου ψευ­το­α­ρι­στε­ρού συ­νε­χούς, ή αλ­λιώς ο “στο­λί­σκος” του ψευ­τοΚ­ΚΕ, κα­λεί σε «α­ντι­πο­λε­μι­κή, α­ντι­ϊ­μπε­ριαλι­στι­κή, α­ντι­φα­σι­στι­κή» δια­δή­λω­ση «αλ­λη­λεγ­γύ­ης» στους πρό­σφυ­γες με πο­ρεί­α στη Βου­λή, τα γρα­φεί­α της Ε­Ε και την α­με­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεί­α.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη στήριξη των ηγεσιών των κοινοβουλευτικών κομμάτων έχει μετατρέψει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έφτασαν στα ελληνικά νησιά σε ομήρους στρατοπέδων συγκέντρωσης, με πιο φρικτό από αυτά το κολαστήριο της Μόρια.

«Ο αγώνας της Ελλάδας για τους πρόσφυγες αναδεικνύει το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης» διακήρυττε ο Τσίπρας με τη συνηθισμένη του γεμάτη θράσος έπαρση τον Ιούνη του ’16. Ενάμισι χρόνο μετά, τα αποτελέσματα της προσφυγικής κρίσης παραμένουν εμφανή στη χώρα μας για να τη μετατρέψουν σε μοναδικό στην ΕΕ φαινόμενο, συνώνυμο του κολαστηρίου για χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο έδαφός της.

Το προσφυγικό είναι το μόνο ζήτημα στο οποίο όλο το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται τόσο υποκριτικό και τόσο θρασύ όσο είναι ο αρχηγός του Τσίπρας.

Γιατί την ίδια ώρα που αυτό το σύστημα σύσσωμο κατηγορεί την Ευρώπη για τα κλειστά άκαρδα σύνορα της, σύσσωμο έχει κλείσει από την πρώτη στιγμή τα μόνα ασφαλή για τους πρόσφυγες σύνορα της χώρας μας στον Έβρο. Αυτό, την ώρα που ο Τσίπρας άνοιγε τα θαλάσσια σύνορα και άφηνε τους πρόσφυγες να πνίγονται κατά εκατοντάδες λέγοντας ότι απλά τους διέσωζε καθώς έπεφταν στο Αιγαίο για να σωθούν από τους βομβαρδισμούς στη Συρία.

Ο λαός μας κινδυνεύει να δοκιμάσει ασύλληπτη οδύνη και δυστυχία αν δεν αντισταθεί στην κυβέρνηση Τσίπρα. Η αντίσταση αυτή είναι δυνατή μόνο αν δεν την αντιμετωπίσει σαν κάτι το μεμονωμένο, αλ­λά σαν τον «ε­θνι­κό» εκ­φρα­στή ε­νός ο­λό­κλη­ρου κα­θε­στώ­τος που α­πο­τε­λεί­ται πο­λι­τι­κά α­πό τις πιο στε­νές η­γε­τι­κές ο­μά­δες ό­λων α­νε­ξαί­ρε­τα των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των, και οι­κο­νο­μι­κά α­πό ό­λους τους κρα­τι­κο­ο­λι­γάρ­χες και, κυ­ρί­ως, τα ρώ­σι­κα και κι­νέ­ζι­κα μο­νο­πώ­λια που α­γο­ρά­ζουν τη με σχέ­διο πτω­χευ­μέ­νη χώ­ρα μας.