Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ε­λέγ­χο­ντας τη διέ­λευ­ση του ρω­σι­κού στό­λου προς τη Με­σό­γειο η Τουρ­κί­α του Ερ­ντο­γάν εί­ναι σή­με­ρα το με­γα­λύ­τε­ρο ε­μπό­διο στην στρα­τιω­τι­κή και ε­νερ­γεια­κή πε­ρι­κύ­κλω­ση της Ευ­ρώ­πης α­πό τους ρώ­σους σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές. Γι’ αυ­τό και η Μό­σχα ε­πιχει­ρεί να την πε­ρι­κυ­κλώ­σει μέ­σω Αρ­με­νί­ας, Ιράν, Ι­ράκ, ΡΚΚ, κα­θε­στώ­τος Ά­σα­ντ και Ελ­λά­δας. 

Αυ­τό που πε­ρισ­σό­τε­ρο ε­νο­χλεί σή­με­ρα το Κρεμ­λί­νο εί­ναι η πα­ρα­μονή στην ε­ξου­σί­α του δί­δυ­μου Ερ­ντο­γάν-Ντα­βού­το­γλου. Εί­ναι α­λή­θεια ό­τι αυ­τοί για αρ­κε­τά χρό­νια συμ­μά­χη­σαν με τον ρω­σο-ι­ρα­νι­κό ά­ξο­να ε­νά­ντια στη Δύση και στους φι­λο­δυ­τι­κούς κε­μα­λι­στές κά­νο­ντας, ό­πως τό­σοι άλ­λοι, το στρα­τη­γι­κό λά­θος α­νά­λυ­σης ό­τι αυ­τός ο ά­ξο­νας ή­ταν έ­να ι­σχυ­ρό διε­θνές α­ντί­βαρο στην α­με­ρι­κά­νι­κη δή­θεν αυ­το­κρα­το­ρι­κή κυ­ριαρ­χί­α στον τρί­το κό­σμο. Πίστε­ψαν δη­λα­δή ό­τι η τούρ­κι­κη, δυ­να­μι­κά α­νερ­χό­με­νη ι­σλα­μι­κή α­στι­κή τά­ξη θα μπο­ρού­σε σε συμ­μα­χία με τη Ρω­σί­α να παί­ξει έ­ναν η­γε­τι­κό ρό­λο στη Μέ­ση Ανα­το­λή και στην τουρ­κό­φω­νη κε­ντρι­κή Α­σί­α συ­νερ­γα­ζό­με­νη με το σου­νί­τι­κο νέ­ο α­στι­σμό της Αι­γύ­πτου και της Συ­ρί­ας. Αυ­τή η στρα­τη­γι­κή κα­τέρ­ρευ­σε όταν οι Ερ­ντο­γάν-Ντα­βού­το­γλου δέ­χτη­καν έ­να συν­δυα­σμέ­νο δι­πλό χτύ­πη­μα από τη Ρω­σί­α, στο μεν ε­ξω­τε­ρι­κό με τη συ­ντρι­βή των α­δελ­φών μου­σουλ­μά­νων της Αι­γύ­πτου και της Συ­ρί­ας α­πό τους ρω­σό­φι­λους Μόρ­σι και Ά­σα­ντ και στο ε­σωτε­ρι­κό με το υ­πε­ρα­ντι­δρα­στι­κό ε­πί­σης ρω­σό­δου­λο, πα­ρο­λί­γο θα­να­τη­φό­ρο γι αυ­τούς κί­νη­μα-πρα­ξι­κό­πη­μα του θρη­σκευ­τι­κό-κοι­νω­νι­κού δί­κτυου του Γκιου­λέν. Έ­χου­με α­να­λύ­σει αρ­κε­τά διε­ξο­δι­κά τα πο­λι­τι­κά-ι­δε­ο­λο­γι­κά χα­ρα­κτηρι­στι­κά της κό­ντρας Ερ­ντο­γάν-Γκιου­λέν σε προ­η­γού­με­νο φύλ­λο της Νέ­ας Ανα­το­λής (φ. 488). Γρά­φα­με τό­τε α­να­λύ­ο­ντας το θε­ω­ρού­με­νο ως δη­μο­κρα­τι­κό κί­νημα της πλα­τεί­ας Τα­ξίμ του 2013 ό­τι:  

«Με­λε­τώ­ντας ό­σο μπο­ρέ­σα­με τις δύ­ο γραμ­μές στο ΑΚ­Π, που κα­μιά τους δεν εκ­δη­λώ­νε­ται  α­νοι­χτά, δια­πι­στώ­νου­με ό­τι η γραμ­μή Ερ­ντο­γάν εί­ναι αυτή που θέ­λει, ή μάλ­λον φα­ντα­σιώ­νε­ται,  μια Τουρ­κί­α  νε­ο-ι­μπε­ρια­λι­στι­κή δύνα­μη στον α­σια­τι­κό χώ­ρο, με κα­λές σχέ­σεις  με τη Ρω­σί­α αλ­λά ό­χι υ­πο­ταγ­μέ­νη σε αυ­τήν. Αυ­τή η  γραμ­μή θέ­λει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά α­νά­πτυ­ξη του τούρ­κι­κου κα­πι­τα­λι­σμού, ι­διω­τι­κού και κρα­τικού, σε συ­νερ­γα­σί­α με το ευ­ρω­πα­ϊ­κό κεφά­λαιο ώ­στε να κά­νει την Τουρ­κί­α έ­να εί­δος, πιο δυ­τι­κής Κί­νας, η­γε­μό­να στον με­σα­να­το­λι­κό και βο­ρειο­α­φρι­κα­νι­κό χώ­ρο με ι­δε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κό ό­χη­μα το σου­νί­τι­κο ι­σλαμ. Αυ­τό εί­ναι σε χο­ντρές γραμ­μές το νε­ο-ο­θω­μα­νι­κό ό­νειρο της Τουρ­κί­ας του Ερ­ντο­γάν...

....Η γραμ­μή Γκιου­λέν α­ντί­θε­τα έ­χει δε­χτεί α­πό την αρ­χή τη ρώ­σι­κη ηγε­μο­νί­α στα πλαί­σια της ευ­ρα­σια­τι­κής στρα­τη­γι­κής του Πού­τιν, που την υ­ιοθε­τεί α­νοι­χτά συ­νερ­γα­ζό­με­νη μά­λι­στα με το «θε­ω­ρη­τι­κό» της που­τι­νι­κής στρα­τη­γι­κής Ντού­γκιν. Πρό­κει­ται για τη στρα­τη­γι­κή «θε­ω­ρί­α» που θέ­λει κύ­ριο ε­χθρό ό­λων των κρα­τών του κό­σμου τις Η­ΠΑ, κύ­ριο κοι­νω­νι­κο-οι­κο­νο­μικό ε­χθρό τους φι­λε­λεύ­θε­ρους κα­πι­τα­λι­στές, και κύ­ριο ι­δε­ο­λο­γι­κό ε­χθρό τον κλασ­σι­κό δια­φω­τι­σμό. Πα­γκό­σμιο η­γέ­τη της πά­λης ε­να­ντί­ον ό­λων των πα­ραπά­νω η «θε­ω­ρί­α» αυ­τή το­πο­θε­τεί τη Ρω­σί­α. Οι Γκιου­λε­νι­κοί εί­ναι α­ντί­θε­τοι στο νε­ο-ο­θω­μα­νι­σμό σε ό­σο βαθ­μό αυ­τός ο τε­λευ­ταί­ος ση­μαί­νει α­νε­ξαρ­τη­σία ή αν χρεια­στεί και σύ­γκρου­ση με τη Ρω­σί­α. Η μη ε­θνι­κή, στην ου­σί­α η ε­ξαρ­τημέ­νη ι­μπε­ρια­λι­στι­κά φύ­ση του ρεύ­μα­τος αυ­τού α­πο­κα­λύ­πτε­ται σή­με­ρα στο ζή­τη­μα κλει­δί, που εί­ναι η πά­λη του ε­νά­ντια στην α­νά­πτυ­ξη του σύγ­χρο­νου κα­πι­τα­λι­σμού και γε­νι­κά των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων στην Τουρ­κί­α.»

Για να α­ντι­με­τω­πί­σουν την ε­πί­θε­ση του γκιου­λε­νι­σμού – ο ο­ποί­ος δια­θέ­τει α­κό­μα και σή­με­ρα ι­σχυ­ρά ε­ρεί­σμα­τα μέ­σα στον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό – οι Ερ­ντο­γάν-Ντα­βούτoγλου συμ­μά­χη­σαν τε­λι­κά με τους κε­μα­λι­στές στρα­τηγούς με τους ο­ποί­ους σε μια προ­η­γού­με­νη φά­ση, και κυρί­ως χά­ρη στις προβο­κα­τό­ρι­κες εκ­κα­θα­ρί­σεις και φυ­λα­κί­σεις τους α­πό τους γκιου­λε­νικούς, εί­χαν έρ­θει α­ντι­μέ­τω­ποι.

Με­τά α­πό αυ­τά βλέ­πο­ντας πως το χαρ­τί «Γκιου­λέν» δεν μπο­ρεί πια να α­πο­δώ­σει καρ­πούς, η Μό­σχα έ­βα­λε στο παι­χνί­δι α­πο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης το δί­πολο ISIS-PKK. Έ­τσι στις 20 Ιού­λη του 2015 το «Ι­σλα­μι­κό Κρά­τος» δο­λο­φό­νη­σε κούρ­δους πολι­τι­κούς α­κτι­βι­στές στην τουρ­κι­κή πόλη Σου­ρούτ­ς, μια κί­νη­ση που ε­πέτρε­ψε στο κουρ­δι­κό σο­σιαλ­φα­σι­στι­κό ΡΚΚ να σπε­κου­λά­ρει πά­νω στην υ­πο­τι­θέμε­νη συ­μπαι­γνί­α Ερ­ντο­γάν και ISIS πυ­ρο­δο­τώ­ντας ε­σω­τε­ρι­κή α­να­τα­ρα­χή, ό­πως έκα­νε προ­η­γού­με­να στη διάρ­κεια της πο­λιορ­κί­ας του Κο­μπα­νί (Δες με­γά­λο μας άρ­θρο για το Κο­μπα­νί που δη­μο­σιεύ­τη­κε στην ι­στο­σε­λί­δα μας www.oakke.gr στις 2/11/2014 με τί­τλο «Το προ­βο­κα­τό­ρι­κο στη­μέ­νο παι­χνί­δι των δύ­ο υ­περ­δυ­νά­με­ων, κυ­ρί­ως της Ρω­σί­ας, στο Κο­μπα­νί»). Η Ά­γκυ­ρα α­πά­ντη­σε με α­ε­ρο­πο­ρι­κές ε­πι­θέ­σεις κα­τά του ΙSIS αλ­λά ταυ­τό­χρο­να ξε­κί­νη­σε στρα­τιω­τι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις κα­τά του ΡΚΚ, το­νί­ζο­ντας έ­τσι την α­ντί­θε­σή της με τη βρό­μι­κη στρα­τη­γι­κή Ο­μπά­μα για το συ­ρια­κό που έ­γκει­ται στη συμ­μα­χί­α με τον κουρ­δι­κό σο­σιαλ­φα­σι­σμό και βέ­βαια και με την ί­δια τη Ρω­σί­α για να α­ντι­με­τω­πι­στεί o ISIS. Αυ­τή η γε­νικά σω­στή γραμ­μή των Ερ­ντο­γάν-Ντα­βού­το­γλου συ­νέ­βα­λε στη νί­κη του κόμ­μα­τος Α­ΚΡ στις βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές του Νο­έμ­βρη προς με­γά­λη α­πο­γο­ή­τευ­ση των ρωσό­δου­λων Κι­λι­ντζά­ρο­γλου (του Ρε­που­μπλι­κα­νι­κού λα­ϊ­κού Κόμ­μα­τος που είχε προ­ηγού­με­να η­γέ­τη τον προ­βο­κα­ρι­σμέ­νο κε­μα­λι­στή Μπα­ϊ­κάλ) και Ντε­μιρ­τάς (του PKK). 

Τον Ο­κτώ­βρη ξε­κί­νη­σαν οι ρω­σι­κές πα­ρα­βιά­σεις του τουρ­κι­κού ε­ναέ­ριου χώ­ρου (μά­λι­στα έ­να μη ε­παν­δρω­μέ­νο ρω­σι­κό α­ε­ρο­σκά­φος κα­ταρ­ρί­φθη­κε στις 15/10). Τουρ­κί­α και ΝΑ­ΤΟ δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν για τις προ­κλή­σεις, και η ρω­σική πλευ­ρά ε­πα­νει­λημ­μέ­να ει­δο­ποι­ή­θη­κε σχε­τι­κά με τους ι­σχύ­ο­ντες τουρ­κι­κούς κα­νό­νες ε­μπλο­κής σύμ­φω­να με τους ο­ποί­ους ο­ποια­δή­πο­τε προ­σπά­θεια στρα­τιω­τι­κής πα­ρα­βί­α­σης α­πό την πλευ­ρά των συ­ρια­κών συ­νό­ρων θα α­ντι­μετω­πί­ζε­ται σαν στρα­τιω­τι­κός στό­χος. Στις 19/11 κλη­τεύ­θη­καν ο ρώ­σος πρέ­σβης καθώς και ο ρώ­σος στρατιω­τι­κός α­κό­λου­θος στην Ά­γκυ­ρα, ό­μως η Μό­σχα συ­νέ­χισε την πρό­κλη­ση πα­τώ­ντας πά­νω στο γε­γο­νός ό­τι σύσ­σω­μη η Δύ­ση α­να­γνώ­ρι­σε τον η­γε­τι­κό της ρό­λο στο συ­ρια­κό που­λώ­ντας έ­τσι τον α­γώνα της δη­μο­κρατι­κής συ­ρια­κής πα­τριω­τι­κής α­ντί­στα­σης στον ό­λο και πιο υ­πο­τα­κτι­κό στη Ρωσί­α Ά­σα­ντ.  

Η κα­τάρ­ρι­ψη του ρω­σι­κού βομ­βαρ­δι­στι­κού α­πό την Τουρ­κί­α στις 24/11 προ­κά­λε­σε έ­να πρώ­το ρήγ­μα σε αυ­τό το ρω­σο-δυ­τι­κό μέ­τω­πο της ντρο­πής. Πέ­ρα από τη βο­ή­θεια που προ­σέ­φε­ρε αυ­τή η κί­νη­ση στο συ­ρια­κό λα­ό, ι­διαί­τε­ρα στους Τουρ­κμέ­νους της Συ­ρί­ας που δο­λο­φο­νού­νται α­πό τις ρω­σι­κές βόμ­βες, φανέ­ρω­σε σε ό­λο τον κό­σμο τις αρ­πα­κτι­κές δια­θέ­σεις των ρώ­σων χί­τλερ. Δη­μιούρ­γη­σε νέ­α δε­δο­μέ­να στο πε­ρι­φε­ρεια­κό δι­πλω­μα­τι­κό παι­χνίδι: Η Τουρ­κί­α α­να­διέ­τα­ξε τα­χύ­τα­τα τη δι­πλω­μα­τί­α της και έ­τει­νε χέ­ρι φι­λί­ας στο Ισ­ρα­ήλ που το α­πο­ξέ­νω­σε ό­ταν στα πλαί­σια της ι­σλα­μι­στι­κής της α­ντι­δρα­στι­κής πολι­τι­κής ε­νώ­θη­κε ε­να­ντί­ον του με τους γε­νο­νο­κτό­νους α­ντι­ση­μί­τες της Χαμάς. Μά­λι­στα προ­σπά­θη­σε να λύσει τα προ­βλή­μα­τα που εί­χαν δη­μιουρ­γη­θεί εξαι­τί­ας του ε­πει­σο­δί­ου με το Mavi Marmara ε­νώ η Ά­γκυ­ρα υ­πο­σχέ­θη­κε να πε­ριο­ρί­σει τις ε­κεί δρα­στη­ριό­τη­τες της Χα­μάς και να α­πε­λά­σει το στέ­λε­χός της Α­νού­ρι Σά­λεχ στο Ισ­ρα­ήλ. Ε­πι­πλέ­ον, χά­ρη στη συ­νε­χι­ζό­με­νη σθε­να­ρή τουρκι­κή στά­ση και σαν α­πά­ντη­ση στις κα­τη­γο­ρί­ες του Πού­τιν πε­ρί ε­μπλο­κής του πε­ρι­βάλλο­ντος του τούρ­κου προ­έ­δρου στην α­γο­ρά πε­τρε­λαί­ου α­πό το ΙSIS, οι Η­ΠΑ α­νακοί­νω­σαν νέ­ες κυ­ρώ­σεις κα­τά ρω­σι­κών και συ­ρια­κών ο­ντο­τή­των που λει­τουρ­γούν ως με­σά­ζο­ντες στην πώ­λη­ση πετρε­λαί­ου α­πό το ΙSIS προς το κα­θε­στώς Ά­σαντ, κα­θώς και κα­τά ρω­σι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων και ε­πι­χει­ρη­μα­τιών που στη­ρί­ζουν το κα­θε­στώς (Telegraph, 26/11).  

Ό­μως η χο­ντρό­πε­τση και μυω­πι­κή Δύ­ση των μο­νο­πω­λι­στών ι­μπε­ρια­λιστών δεν εί­ναι δια­τε­θει­μέ­νη να διαρ­ρή­ξει τις σχέ­σεις της με τους ρώ­σους χί­τλερ προ­κει­μέ­νου να δια­σώ­σει την Τουρ­κί­α α­πό την πε­ρι­κύ­κλω­ση. Σε δηλώ­σεις τους α­μέ­σως με­τά το ε­πει­σό­διο, α­νώ­τα­τοι α­με­ρι­κανοί α­ξιω­μα­τού­χοι «ά­δεια­σαν» την Ά­γκυ­ρα υ­πο­στη­ρί­ζο­ντας ό­τι το ρώ­σι­κο α­ε­ρο­πλά­νο ναι μεν είχε πα­ρα­βιά­σει τον τουρ­κι­κό ε­να­έ­ριο χώ­ρο αλ­λά η τούρ­κι­κη α­ντί­δρα­ση ή­ταν υπερ­βο­λι­κή και βε­βια­σμέ­νη. Η γραμ­μή των Η­ΠΑ και γε­νι­κό­τε­ρα της Δύ­σης α­πένα­ντι στην Τουρ­κί­α ή­ταν «κοι­τάξ­τε να τα βρεί­τε με τους Ρώ­σους και μη μας χα­λά­σε­τε την α­ντι-ISIS συμ­μα­χί­α». Στις προ­σπά­θειες α­πο­μό­νωσης της Τουρ­κίας σύ­ντο­μα προ­στέ­θη­κε και η α­πό­πει­ρα να με­τα­βι­βα­στεί σε αυ­τήν η ευ­θύ­νη για το προ­σφυ­γι­κό-με­τα­να­στευ­τι­κό ζή­τη­μα.     

Η σι­χα­με­ρή ε­γκα­τά­λει­ψη της Τουρ­κί­ας α­πό τη Δύ­ση εί­ναι αυ­τή που ενθαρ­ρύ­νει τους ρώ­σους νε­ο­να­ζή­δες ι­μπε­ρια­λι­στές να κλι­μα­κώ­νουν τον οικο­νο­μι­κό και δι­πλω­μα­τι­κό πό­λε­μο ε­να­ντί­ον της. Αυ­τός πε­ρι­λαμ­βά­νει μια σειρά σκλη­ρές δη­λώ­σεις, τα­πει­νω­τι­κές α­παι­τή­σεις συ­γνώμης και α­νυ­πό­στατες κα­τη­γο­ρί­ες για συμ­μα­χί­α Ά­γκυ­ρας-ΙSIS, οι­κο­νο­μι­κές κυ­ρώ­σεις – ό­πως είναι για πα­ρά­δειγ­μα η ε­πι­βο­λή βί­ζας σε τούρ­κους πο­λί­τες που ε­πι­σκέ­πτο­νται τη Ρω­σί­α, πε­ριο­ρι­σμοί σε τούρ­κους ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες που δρα­στη­ριο­ποιούνται ε­κεί κα­θώς και πε­ριο­ρι­σμοί στις ει­σα­γω­γές τουρ­κι­κών προ­ϊ­ό­ντων – και στρα­τιω­τι­κά μέ­τρα, ό­πως η α­πο­στο­λή του πο­λε­μι­κού πλοί­ου Moskva που δια­θέ­τει έ­να σύ­στη­μα ε­φά­μιλ­λο των S-300 στα α­νοι­χτά της Λατ­τά­κειας, ε­γκα­τά­στα­ση πυραύ­λων S-400 στην α­ε­ρο­πο­ρι­κή βά­ση Χμέ­ι­μιμ και πλή­ρης δια­κο­πή της ε­πι­κοι­νω­νίας α­νά­με­σα στα δύ­ο ε­πι­τε­λεί­α. Στο με­τα­ξύ οι Τούρ­κοι που δια­μέ­νουν ή ε­πι­σκέ­πτο­νται τη Ρω­σί­α περ­νούν ά­σχη­μες ώ­ρες. Φοι­τη­τές, του­ρί­στες και ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες πα­ρε­νο­χλού­νται συ­στη­μα­τι­κά και δέ­χο­νται α­πει­λές, συλ­λαμ­βά­νονται με α­στεί­ες κα­τη­γο­ρί­ες και στη συ­νέ­χεια α­πε­λαύ­νο­νται. Πρό­κει­ται για μια κα­θα­ρά ρα­τσι­στι­κή πο­λι­τι­κή. Η α­ντι­τούρ­κι­κη υ­στε­ρί­α έ­φτα­σε μέ­χρις σημεί­ου να ζη­τεί­ται α­πό του­ρι­στι­κούς πρά­κτο­ρες στη Ρω­σί­α να στα­μα­τή­σουν να πω­λούν πα­κέ­τα δια­κο­πών και να δια­κό­ψουν πτή­σεις τσάρ­τερ προς την Τουρκί­α, ή α­κό­μα στο ση­μεί­ο να α­πα­γο­ρεύ­ο­νται σε α­θλη­τι­κά σω­μα­τεί­α να με­τα­γρά­φουν τούρ­κους πο­δο­σφαι­ρι­στές! Η πιο προ­κλη­τι­κή ί­σως από ό­λες τις κινή­σεις των ρώ­σων χί­τλερ ή­ταν η πα­ρε­νό­χλη­ση τουρ­κι­κού α­λιευ­τι­κού στα διεθνή ύ­δα­τα α­νοι­χτά της Λή­μνου στις 13/12 α­πό τη ρω­σι­κή φρε­γά­τα Smetlivy με τη χρή­ση πραγ­μα­τι­κών εκ­φο­βι­στι­κών πυ­ρών!

Η ρω­σι­κή πε­ρι­κύ­κλω­ση α­να­γκά­ζει την Τουρ­κί­α να πά­ρει μέ­τρα α­πε­γκλω­βι­σμού. Έ­τσι ε­κτός α­πό την α­πό­πει­ρα συμ­φι­λί­ω­σης με το Ισ­ρα­ήλ (που ό­μως κυ­βερ­νά­ται α­πό τον φι­λο­ρώ­σο Νε­τα­νιά­χου) συμ­φω­νεί­ται η ε­πι­τά­χυν­ση της κατα­σκευ­ής α­γω­γού φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου α­πό το Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν, και ε­πι­βε­βαιώ­νεται η συμ­μα­χί­α της αυ­τό­νο­μης κουρ­δι­κής κυ­βέρ­νη­σης του Β. Ι­ράκ με την Ά­γκυρα. Μια νέ­α πη­γή έ­ντα­σης δη­μιουρ­γή­θη­κε με την α­πο­στο­λή τουρ­κι­κής στρα­τιωτι­κής δύ­να­μης για την εκ­παί­δευ­ση των κούρ­δων μα­χη­τών του Μπαρ­ζα­νί στο Β. Ι­ράκ ύ­στε­ρα α­πό πλη­ρο­φο­ρί­ες για σχε­δια­ζό­με­νες ε­πι­θέ­σεις του ISIS κα­τά των τούρκων εκ­παι­δευ­τών που ή­δη δρουν ε­κεί. Η ι­ρα­νό­δου­λη κυ­βέρ­νη­ση Αλ-Α­μπάντι του Ι­ράκ α­ξί­ω­σε την ά­με­ση α­πο­χώ­ρη­σή τους για­τί ό­πως εί­πε η α­πο­στο­λή των στρα­τευ­μά­των έ­γι­νε χω­ρίς την έ­γκρι­σή της και έ­στει­λε το θέ­μα στον Ο­Η­Ε. Οι Η­ΠΑ με τη σει­ρά τους κα­τσά­δια­σαν την Τουρκί­α που με τη σει­ρά της ξε­κίνη­σε την α­πό­συρ­ση των στρα­τευ­μά­των της. Το πε­ρι­στα­τι­κό χρη­σι­μο­ποιεί­ται α­πό τη Βα­γδά­τη σαν προ­πα­γαν­δι­στι­κό μέ­σο ε­νί­σχυ­σης της συμ­μα­χί­ας του με το Ι­ράν και τη Ρω­σί­α.

Δεν εί­ναι μό­νο ο τούρ­κι­κος λα­ός, αλ­λά κά­θε λα­ός στον κό­σμο δεν κατα­θέ­τει εύ­κο­λα τα ό­πλα ό­ταν δέ­χε­ται ω­μές προ­κλή­σεις. Ε­πι­πρό­σθε­τα πα­ρά τα γε­νι­κά α­ντι­δρα­στι­κά της χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά η τούρ­κι­κη α­στι­κή τά­ξη, α­ντί­θετα με την ελ­λη­νι­κή, έ­χει κά­νει στα νιά­τα της έναν με­γά­λο ε­θνι­κό α­ντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό α­γώ­να πράγ­μα πράγ­μα που της ε­πι­τρέ­πει να τη­ρεί μί­α μέ­χρι στιγ­μής θαρ­ρα­λέ­α στά­ση α­ντί­στα­σης στα νε­ο­τσα­ρι­κά αρ­πα­χτι­κά και έ­τσι να δί­νει με­γά­λο κου­ρά­γιο στους λα­ούς της Ου­κρα­νί­ας, της Γε­ωρ­γί­ας και της Συρί­ας που δέ­χο­νται ει­σβο­λές και α­πει­λού­νται με υ­πο­δού­λω­ση και α­φα­νι­σμό. Η βα­θύ­τερη α­δυ­να­μί­α των πιο ε­πι­θε­τι­κών ι­μπε­ρια­λι­στών που προ­δι­κά­ζει και την τε­λι­κή τους ήτ­τα εί­ναι σύμ­φω­να με τον Μά­ο Τσε Τουν­γκ η κα­τα­δι­κα­σμένη προ­σπά­θεια τους να πιά­σουν με το έ­να χέ­ρι πολ­λές μύ­γες ταυ­τό­χρο­να. Η Ρωσί­α έ­χει αιφ­νι­διά­σει τον πλα­νή­τη με την ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες προ­ε­τοι­μα­σμέ­νη θριαμ­βευ­τι­κή προ­έ­λα­σή της στη Μέ­ση Α­να­το­λή, και α­σφα­λώς πολ­λές ζη­μιές α­κό­μα θα κά­νει ε­κεί, ό­μως ταυ­τό­χρο­να ή­δη έ­χει αρ­χί­σει και αυ­τή να φτιά­χνει τους ορ­κι­σμέ­νους ε­χθρούς της, τους λα­ούς που α­κό­μα και αν αρ­χι­κά χει­ροκρο­τούν τους α­πρό­σκλη­τους α­πε­λευ­θε­ρω­τές τους σύ­ντο­μα τους παίρ­νουν στο κυ­νή­γι. Μια τέ­τοια ε­ξέ­λι­ξη, κα­τά τη γνώ­μη μας α­να­πό­φευ­κτη, θα δώ­σει αρ­κε­τό χρό­νο στην κοι­μι­σμέ­νη Ευ­ρώ­πη να ξυ­πνή­σει α­πό το λή­θαρ­γο στον ο­ποί­ο την έ­χουν ρί­ξει οι χο­ντρό­πε­τσοι, βου­λι­μι­κοί για ή­συ­χα κέρδη και α­νι­στόρη­τοι μο­νο­πω­λι­στές η­γέ­τες της.