Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δεν είναι έκπληξη ότι το διακομματικό καθεστώς άφησε έκθετα τα θύματα των βιαστών και βασανιστών στο χώρο του θεάτρου όταν το ίδιο έχει θεσπίσει με νόμο τη δυνατότητα και για τους πιο φρικαλέους από αυτούς να βγαίνουν από τη φυλακή σε 20 ακόμα και σε 8 χρόνια! Ο Νίκος Σειραγάκης ήταν προπονητής, τα θύματα του ανήλικα αγόρια που προπονούσε στο Ρέθυμνο. Καταδικάστηκε πολύ πριν την καταγγελία της Σ. Μπεκατώρου αλλά τον θυμούνται πολύ καλά οι οικογένειες που υπέφεραν και υποφέρουν ακόμα.

Όταν απέναντι στα βίτσια και στην παρακμή της μεγαλοαστικής τάξης προσπαθεί να εμφανιστεί σαν τιμωρός της και σαν σωτήρας της ηθικής των μαζών ο φασισμός για να επιταχύνει την επιβολή της φριχτής του δικτατορίας, δηλαδή την επιβολή της απόλυτα κτηνώδικης βίας και της απόλυτης μεγαλοαστικής ηθικής παρακμής τότε η αριστερά και η δημοκρατία δεν πρέπει να ξεγελαστούν και να ακολουθήσουν το φασισμό.

Σήμερα το φαιο-«κόκκινο» μέτωπο με επικεφαλής του τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ, και από κοντά η Ελληνική Λύση έχουν ξεσηκώσει ένα κίνημα καταδίκης των δικαστών επειδή άφησαν ελεύθερο τον Λιγνάδη ως την εκδίκαση της έφεσής του, κατηγορώντας τους ότι έδρασαν έτσι από αλληλεγγύη στον πλούσιο βιαστή. Δεν θα επεκταθούμε εδώ στη νομική συζήτηση γύρω από το ζήτημα αυτό, πέρα από το ότι η ισχυρότερη πλευρά είναι αυτή των δικαστών όπως δείχνει και αρθρογραφία νομικών ακόμα και στον τύπο που είναι ιδιαίτερα φιλικός στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άλλωστε επειδή το κίνημα κατά των δικαστών είναι αδύναμο στο καθαρά νομικό επίπεδο που επικεντρώνει την επιχειρηματολογία του στο περί δικαίου αίσθημα των μαζών. Αλλά αν κάποιος καταπατάει συστηματικά αυτό το αίσθημα στη χώρα μας δεν είναι οι δικαστές που πάνε να τηρήσουν έναν νόμο που δεν το εκφράζει αλλά οι νομοθέτες, δηλαδή τα κόμματα, κυρίως αυτά της ψευτοαριστεράς που για τα χειρότερα εγκλήματα νομοθετούν συστηματικά τις πιο χαμηλές ποινές οι οποίες καθόλου πια δεν ανταποκρίνονται στο περί δικαίου αίσθημα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Λίγο πριν τη διάλυση της Βουλής η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έφερε εσπευσμένα στη Βουλή για ψήφιση αλλαγές στον ποινικό κώδικα και τον κώδικα ποινικής δικονομίας που σημαίνουν μία ριζική αναδιάρθρωση όλου του ποινικού συστήματος, με ρυθμίσεις που για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση νομιμοποιούν σε ένα ευρύ φάσμα τη φασιστική βία, κρατική και παρακρατική.

Όπως πάντα με απίστευτο θράσος ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται τώρα από πρωταθλητής της συγκάλυψης σε επικεφαλής του κινήματος των ηθοποιών κατά της βίας στο θέατρο με το θόρυβο που ξεσηκώνει για τον Λιγνάδη, την ώρα που συνεχίζει με συνέπεια να καλύπτει τον δικό του ψυχολογικό βασανιστή Κιμούλη. Οι καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για τον Λιγνάδη είναι υποκριτικές καθώς αποτελούν γι αυτόν πρώτον ένα μέσο για να ζητήσει πολιτικές εκκαθαρίσεις στο υπουργείο πολιτισμού και δεύτερον για να ξεπλυθεί ο ίδιος στους ηθοποιούς για την άθλια στάση του απέναντι στο σπουδαίο κίνημά τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Η εισαγγελική αγόρευση στη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη συγκλόνισε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Γιατί υπερασπίστηκε την αλήθεια και το θύμα, γιατί κατάγγειλε τα ψέμματα, τον εμπαιγμό και την παραπλάνηση του δικαστηρίου από την πλευρά των κατηγορούμενων, τις κυνικές προσβολές ενάντια στο θύμα που ισοδυναμεί με δεύτερο βιασμό και δολοφονία. Γιατί ανάδειξε

Έριξαν τους προβολείς στην καταγγελία βιασμού της Σ. Μπεκατώρου για να κάνουν τις εκκαθαρίσεις τους στον χώρο της ιστιοπλοΐας, και τους βρήκε το τσουνάμι της οργής των θυμάτων του κράτους της βίας που έχουν στήσει στο χώρο του θεάτρου

Το ψευτοΚΚΕ το κόμμα απολογητής των βιαστών. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταθλητής της συγκάλυψης τους