οι δυ­νά­μεις του χα­λι­φά­του λει­τουρ­γούν σή­με­ρα σα μια γι­γα­ντιαί­α προ­βο­κά­τσια σε βά­ρος της Δύ­σης αλ­λά και των χω­ρών του Τρί­του κό­σμου που α­ντι­στέ­κο­νται λί­γο ή πο­λύ στο ρώ­σικο σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στι­κό ε­πε­κτα­τι­σμό.

Η ση­μα­ντι­κό­τε­ρη συ­νει­σφο­ρά του ISIS στην υ­πό­θε­ση έμ­με­σης υ­πε­ράσπι­σης του Κρεμ­λί­νου εί­ναι, πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, ο α­πο­προ­σα­να­το­λι­σμός της Δύσης α­πό το ύ­ψι­στης ση­μα­σί­ας ζή­τη­μα του ρώ­σι­κου δια­με­λι­σμού της Ου­κρα­νί­ας, ε­νός σταθ­μού για τη στρα­τιω­τι­κή ε­πί­θε­ση της Μό­σχας ε­νά­ντια στην Ευ­ρώπη. Με τη βο­ή­θεια λοι­πόν των πρα­κτό­ρων και των φί­λων της μέ­σα στις δυ­τι­κές κυ­βερ­νή­σεις η ρω­σι­κή δι­πλω­μα­τί­α κα­τά­φε­ρε να πεί­σει τις ε­πιρ­ρε­πείς στη βρο­μιά μο­νο­πω­λια­κές α­στι­κές τά­ξεις των Η­ΠΑ και Ε­Ε ό­τι η α­πει­λή των τζι­χαντι­στών εί­ναι τό­σο με­γά­λη για ε­κεί­νες ώ­στε ε­πι­βάλ­λε­ται η δη­μιουρ­γί­α ε­νός πα­γκό­σμιου ρω­σο-δυ­τι­κού με­τώ­που για την α­ντι­με­τώ­πι­σή τους. Για να γί­νει μά­λι­στα πει­στι­κό­τε­ρη ως προς αυ­τό, ορ­γά­νω­σε βάρ­βα­ρες ε­κτε­λέ­σεις, μαζι­κές σφα­γές και δο­λο­φο­νι­κές ε­πι­θέ­σεις σε δυ­τι­κές χώ­ρες α­πό αυ­τά τα κα­θάρμα­τα σε μια προ­σπά­θεια να πεί­σει την κοι­νή γνώ­μη των χω­ρών αυ­τών να α­φήσουν στην ά­κρη το ου­κρα­νι­κό και να συ­νερ­γα­στούν μα­ζί της.       

Τη γραμ­μή αυ­τή της συ­νερ­γα­σί­ας υ­λο­ποιεί με ι­διαί­τε­ρο ζή­λο η η­γεσί­α Ο­μπά­μα των Η­ΠΑ έ­χο­ντας συ­μπτύ­ξει έ­να μέ­τω­πο συ­νερ­γα­σί­ας με τα φι­λο-σι­ι­τι­κά κα­θε­στώ­τα της Μέ­σης Α­να­το­λής, στο βά­θος με τον ά­ξο­να Ρω­σί­ας-Ι­ράν. Τα κα­θε­στώ­τα αυ­τά κα­τα­πιέ­ζουν α­πάν­θρω­πα το σουνι­τι­κό ι­σλα­μι­κό στοι­χείο, ε­πι­τρέ­πο­ντας έ­τσι στους σα­λα­φι­στές στη μορ­φή (πρό­κει­ται για μια κα­θυστε­ρη­μέ­νη, αυ­στη­ρή εκ­δο­χή του σου­νι­τι­κού ι­σλάμ) του ISIS να εμ­φα­νί­ζο­νται σαν “προ­στά­τες” του πα­γκό­σμιου σου­νι­τι­σμού. Ό­μως στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, κα­νένας λο­γι­κός άν­θρω­πος δε θα μπο­ρού­σε να υ­πο­φέ­ρει μια ζω­ή κά­τω α­πό τη μπό­τα τέ­τοιων ε­γκλη­μα­τιών γι’ αυ­τό ο σου­νι­τι­κός πλη­θυ­σμός της Συ­ρί­ας και του Ιράκ βρίσκε­ται ου­σια­στι­κά σή­με­ρα εν μέ­σω δύ­ο πυ­ρών. Κα­νέ­νας σου­νί­της δε θα προ­τι­μού­σε να πο­λε­μή­σει στις τά­ξεις του ι­ρα­κι­νού στρα­τού και στις σι­ιτι­κές πο­λι­το­φυ­λα­κές που τον συ­νο­δεύ­ουν αλ­λά και κα­νέ­ναν δε συ­γκι­νεί η από­πει­ρα της Δύ­σης να δη­μιουρ­γή­σει σώ­μα­τα α­ντί­στασης στον ISIS ό­ταν γνω­ρίζει ό­τι η πο­λι­τι­κή η­γε­μο­νί­α μιας τέ­τοιας κί­νη­σης θα βρί­σκε­ται πά­λι στα χέ­ρια του ι­ρα­κι­νού κα­θε­στώ­τος. 

Στη Συ­ρί­α οι προ­βο­κά­το­ρες του ISIS ο­δή­γη­σαν στην πο­λι­τι­κή ά­νο­δο του κουρ­δι­κού σο­σιαλ­φα­σι­σμού του ΡΚΚ για να ε­πι­τα­χύ­νουν την προ­σέγ­γι­ση της Ά­γκυ­ρας με το Κρεμ­λί­νο. Την ώ­ρα που η Κύ­προς συ­νά­πτει στρα­τιω­τι­κή συμ­μαχί­α με Αί­γυ­πτο και Ισ­ρα­ήλ, ο ISIS ε­πα­να­κά­μπτει χω­ρίς ου­σια­στι­κές δυ­νά­μεις στο Κο­μπα­νί, που βρί­σκε­ται α­νά­με­σα στις δύ­ο ε­λεγ­χό­με­νες α­πό το ΡΚΚ πε­ριοχές της Συ­ρί­ας στα σύ­νο­ρα με την Τουρ­κί­α, για να δώ­σει άλ­λη μια ευ­και­ρί­α στον ΡΚΚ να πά­ρει άλ­λη μια νί­κη γο­ή­τρου που θα στρι­μώ­ξει κι άλ­λο τον Ερ­ντογάν. Αυ­τός με τί­πο­τα, και σω­στά, δεν δέ­χε­ται συμ­μα­χί­α με το ΡΚΚ στο ό­νο­μα του α­ντι- ISIS α­γώ­να του Ο­μπά­μα. Για να βο­η­θή­σουν τον Ο­μπά­μα ενά­ντια στον Ερ­ντο­γάν οι κούρ­δοι σο­σιαλ­φα­σί­στες κα­τη­γό­ρη­σαν την τουρ­κι­κή κυ­βέρ­νη­ση ό­τι ε­πέ­τρε­ψε την εί­σο­δο των τζι­χα­ντι­στών στο έ­δα­φός της, μια κα­τη­γο­ρί­α πο­λύ σο­βα­ρή που ε­άν ε­πα­λη­θευ­τεί θα α­πο­μα­κρύ­νει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο τον Ερ­ντογάν α­πό τη Δύ­ση και θα τον στρέ­ψει α­νοι­χτά προς τη Μό­σχα. Η συμ­φω­νί­α για τον α­γω­γό α­ε­ρί­ου με την Gazprom α­πο­τε­λεί μια προ­ει­δο­ποί­η­ση. Ό­χι τυ­χαί­α, η σφα­γή α­μά­χων του Κο­μπά­νι ή­ταν α­πό τις πιο αι­μα­τη­ρές στη σύ­ντο­μη προ­βο­κα­τό­ρι­κη ι­στο­ρί­α του χα­λι­φά­του (βλ. El Pais, 26/6). 

Στρα­τη­γι­κό­τε­ρο α­πό την Τουρ­κί­α στό­χο α­πο­τε­λεί για τους προ­βο­κάτο­ρες η σχε­τι­κά α­νε­ξάρ­τη­τη α­πό τις υ­περ­δυ­νά­μεις Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α. Πρό­κειται για τον πιο σφο­δρό πο­λέ­μιο του ι­ρα­νι­κού ε­πε­κτα­τι­σμού στη Μέ­ση Α­να­τολή. Ή­ταν α­κρι­βώς η φι­λο-ι­ρα­νι­κή στρο­φή του Ο­μπά­μα, και κυ­ρί­ως η ανα­θε­ώ­ρηση της στά­σης του ως προς το πυ­ρη­νι­κό πρό­γραμ­μα της Τε­χε­ρά­νης, που ε­ξόρ­γισε τό­σο πο­λύ τους Σα­ου­δά­ρα­βες ώ­στε να υ­πο­γρά­ψουν συμ­φω­νί­α με τους Ρώ­σους για ε­πεν­δύ­σεις σε το­μείς κλει­διά ό­πως εί­ναι η ε­νέρ­γεια, οι συ­γκοι­νω­νί­ες, η ε­ξε­ρεύ­νη­ση του δια­στή­μα­τος κ.ά. Α­ντί­στρο­φα, παί­ζο­ντας με τα α­ντι-ι­ρα­νικά α­να­κλα­στι­κά της σα­ου­δα­ρα­βι­κής η­γε­σί­ας, η Ρω­σί­α του Πού­τιν πρό­σφε­ρε στο Ριά­ντ την ψευ­δαί­σθη­ση μιας πο­λι­τι­κής “α­να­βάθ­μι­σης” που θα έ­φερ­νε την Τεχε­ρά­νη σε πιο δυ­σχε­ρή θέ­ση. Για να ε­πι­σπεύ­σουν αυ­τή την κί­νη­ση οι τζιχα­ντι­στές α­να­τί­να­ξαν σι­ι­τι­κό τέ­με­νος στη σα­ου­δα­ρα­βι­κή πό­λη Ντα­μάμ. Η ε­πίθε­ση - δεύ­τε­ρη μέ­σα στο ε­ξά­μη­νο - φι­λο­δο­ξεί να πυ­ρο­δο­τή­σει το σε­κτα­ρι­στικό πό­λε­μο μέ­σα στη χώ­ρα, κά­τι που διευ­κο­λύ­νει α­φά­ντα­στα η σε ε­ξέ­λι­ξη ά­δι­κη αλ­λά και α­νό­η­τη ε­πέμ­βα­ση του Ριά­ντ στην Υε­μέ­νη ε­νά­ντια στους φι­λο-ι­ρανούς σι­ί­τες Χού­τι.              

Α­κό­μα μα­κρύ­τε­ρα, στα σύ­νο­ρα Αφ­γα­νι­στάν και Πα­κι­στάν, οι προ­βο­κάτο­ρες του ISIS συ­γκρο­τούν πυ­ρή­νες και ε­τοι­μά­ζουν α­θό­ρυ­βα την α­νά­πτυ­ξή τους ε­κεί προ­κει­μέ­νου να πλή­ξουν το ε­θνο­α­νε­ξαρ­τη­σια­κό σή­μερα κί­νη­μα των Ταλι­μπάν. Ό­σο ι­σχυ­ρο­ποιού­νται στο έ­δα­φος και κα­τα­λαμ­βά­νουν νέ­ες πό­λεις με την α­νο­χή του ι­ρα­κι­νού και συ­ρια­κού στρα­τού που δεν τους πο­λε­μά α­πο­τε­λεσμα­τι­κά, η α­κτι­νο­βο­λί­α τους αυ­ξά­νει διε­θνώς και ο­λο­έ­να νέ­ες ι­σλα­μο­φα­σι­στι­κές δυ­νά­μεις ε­πι­ζη­τούν τη συμ­μα­χί­α μα­ζί τους, α­πό τη Νι­γη­ρί­α ως την Ιν­δο­νη­σί­α και το Ουζ­μπε­κι­στάν. Προς το πα­ρόν η η­γε­σί­α των Τα­λι­μπάν έ­χει κα­ταγγεί­λει τα κτή­νη του ISIS. Ό­σο ό­μως αυ­τά θα ι­σχυ­ρο­ποιού­νται η συμ­μα­χί­α των πρώ­των εί­τε με τους τζι­χα­ντι­στές, εί­τε με τη ρω­σό­δου­λη κυ­βέρνη­ση του Αφγα­νι­στάν θα γί­νε­ται ο­λο­έ­να ευ­κο­λό­τε­ρη. 

Οι τε­λευ­ταί­ες συν­δυα­σμέ­νες ε­πι­θέ­σεις σε Γαλ­λί­α, Τυ­νη­σί­α και Κου­βέιτ ρί­χνουν νέ­ο νε­ρό στο μύ­λο αυ­τής της σύν­θε­της προ­βο­κά­τσιας στο μου­σουλμα­νι­κό κό­σμο που λει­τουρ­γεί υ­πέρ του ά­ξο­να Ρω­σί­ας-Ι­ράν και ε­νά­ντια στη συ­γκρό­τη­ση ε­νός δη­μο­κρα­τι­κού α­ντι-ι­σλα­μο­φα­σι­στικού με­τώ­που μέ­σα στο μου­σουλ­μα­νι­κό κό­σμο που θα ή­ταν ο κα­λύ­τε­ρος εγ­γυ­η­τής της συ­ντρι­βής των καθαρ­μά­των του ISIS και της α­πο­τρο­πής του σε­κτα­ρι­στι­κού πο­λέ­μου.