Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 7 του Ιούλη είχαμε δυο καλά νέα και ένα κακό. Από τακτική άποψη τα δυο καλά νέα είναι σημαντικότερα. Από στρατηγική τη μεγαλύτερη σημασία έχει το κακό. Τα δύο καλά νέα είναι η πτώση της σοσιαλφασιστικής συμμορίας Τσίπρα και το ξωπέταγμα των ναζικανιβάλων της «Χρ. Αυγής» από τη Βουλή. Το κακό νέο είναι η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ παρά το κάζο των ευρωεκλογών.

ΑΙΣΧΟΣ!!! ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4,5 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΚΗΣ, Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΘΩΩΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ

Μέσα στην εκκωφαντική σιωπή των κομμάτων που τους κρατάνε νόμιμους

Με τη συνδρομή του Ποινικού Κώδικα ΣΥΡΙΖΑ που διατήρησε η ΝΔ

Με την αξιοποίηση της συμμαχίας της ντροπής ΚΕΕΡΦΑ-ΠΑΜΕ και Χ.Α. μέσα στη δίκη κατά των προστατευόμενων μαρτύρων κατηγορίας

 ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ ΟΙ ΝΑΖΙ

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει αποφασιστικά τη δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών. Πρόκειται για μια στρατηγική πολιτική προβοκάτσια, μια προβοκάτσια  ιστορικού βεληνεκούς η οποία έχει σαν βασικό πολιτικό στόχο της να μετατρέψει τη ναζιστική συμμορία σε ένα μαζικό, «καθώς πρέπει» και «πατριωτικό» κόμμα.

    «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» (ΜΛΕΔ) είναι - στα λόγια - οι σκοτεινοί τύποι που καταφέρανε να γίνουν σχεδόν το ίδιο σιχαμεροί με τους κλασσικούς ναζί της Χρυσής Αυγής στον πλατύ λαό. 

Για να δικαιολογήσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι φίλοι του ρωσικού κράτους, ιδιαίτερα οι ηγεσίες της ψευτοαριστεράς, συνηθίζουν να αποκαλούν την Ουκρανία ναζιστική χώρα. Η πραγματικότητα όμως έρχεται όχι μόνο να διαψεύσει πανηγυρικά το πιο πάνω αφήγημα αλλά και να καταδείξει την ιδεολογικοπολιτική συνάφεια των ηγεσιών αυτών με τα κλασικά ναζιστικά τέρατα.

Η αριστερά ήταν πάντα ο πιο ορκισμένος εχθρός του φασισμού-ναζισμού. Απέναντί του το κομμουνιστικό κίνημα αντέτασσε το πιο πλατύ λαϊκό αντιφασιστικό μέτωπο. Ωστόσο σήμερα η κυρίαρχη εμφανιζόμενη σαν «αριστερά» στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς συμπλέει με τους ναζί σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, συνεργάζεται μαζί τους άλλοτε κρυφά και άλλοτε εντελώς απροκάλυπτα. Τέτοια παραδείγματα συνεργασίας σε κινηματικό-συνδικαλιστικό επίπεδο έχουν συγκεντρωθεί ουκ ολίγα τα τελευταία χρόνια.

Οι βουλευτές της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής όταν τους χαρακτηρίζουν δημόσια σαν ναζιστές επιμένουν πάντα να αυτοχαρακτηρίζονται σαν εθνικιστές. Ο χαρακτηρισμός τους σαν ναζί στηρίζεται φυσικά στα αδιάψευστα στοιχεία των εντύπων των ναζιστών στα οποία εξυμνούν το Χίτλερ, εξυμνούν τη ναζιστική ιδεολογία, υποστηρίζουν τα τάγματα ασφαλείας στη ναζιστική κατοχή της χώρας μας το 1941-45, των τοποθετήσεων του αρχηγού τους που μεταξύ άλλων αρνείται το Ολοκαύτωμα, και ότι σήμερα τα μέλη τους στις συγκεντρώσεις τους χαιρετούν με το χαιρετισμό των ναζί.

Μια κριτική η οποία ελάχιστα - είναι η αλήθεια - απευθύνθηκε στις ηγεσίες της υποτιθέμενης «αριστεράς» (βασικά των ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των οποίων η κοινή “καρδιά” χτυπάει στον Περισσό) από πλευράς των μέσων ενημέρωσης, αλλά και των τάχα «φιλοευρωπαϊκών αστοδημοκρατικών» ηγεσιών ΝΔ και ΚΙΝΑΛ είναι εκείνη για την απύθμενη υποκρισία τους την περίοδο λίγο πριν την ανακοίνωση της απόφασης στη δίκη της «Χρυσής Αυγής» μέχρι και την ημέρα της σύλληψης και μεταφοράς ορισμένων από τους αρχηγούς των ναζήδων στις φυλακές.

  Η κατάληξη της υπόθεσης των «αδειών για σπουδές» του κρατούμενου ληστή Ρωμανού δικαίωσε πέρα για πέρα τη θέση της ΟΑΚΚΕ ότι επρόκειτο για καθεστωτική δουλειά «ηρωοποίησης» ενός πολιτικά αντιδραστικού ανθρώπου που καμώνεται τον επαναστάτη.

Μια απάντηση στους φιλοχρυσαυγίτες ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ

Ένα μεγάλο ρώτημα που έχει έρθει στα χείλη ή έστω στο μυαλό πολλών προοδευτικών ανθρώπων από το φόνο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και δώθε είναι το εξής: γιατί