Ταυτόχρονα απεύθυνε στον Πούτιν έκκληση για την άρση του ρώσικου εμπάργκο μόνο για τα ελληνικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, και αποδέχτηκε την πρότασή του Πούτιν για σύσταση ελληνο-ρωσικών κοινοπραξιών με στόχο την έμμεση παράκαμψη του εμπάργκο αφού τα ελληνικά προϊόντα που θα εξάγονται στη Ρωσία μέσω των κοινοπραξιών δεν θα θεωρούνται εξαγωγές.
Με τη συμφωνία αυτή ο Τσίπρας διασπάει ωμά την ευρωπαϊκή αντιφασιστική ενότητα, δίνει μια αισχρή μαχαιριά στην πλάτη της κατεχόμενης Ουκρανίας και γίνεται έτσι ο πρώτος Κουίσλιγκ της αμυνόμενης Ευρώπης. Ο Τσίπρας έκανε δηλαδή το αντίθετο από αυτό που έκανε η περήφανη Πολωνία, που απάντησε στο ρώσικο εμπάργκο ενάντια στα ευρωπαϊκά αγροτικά προϊόντα με μία εκστρατεία στο εσωτερικό της χώρας με σύνθημα «φάτε μήλα κατά του Πούτιν». Τέτοια είναι η στάση μία χώρας που δεν υποκύπτει στον εκβιασμό μία φασιστικής υπερδύναμης «είτε είστε μαζί μου στην επίθεση μου είτε δεν σας αγοράζω τα προϊόντα».
Η κυβέρνηση Σύριζα σέρνει τώρα όλο τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό να τρέχει πίσω από τη Ρωσία. Τέτοιες πρακτικές οικονομικής εξάρτησης έχει ακολουθήσει εδώ και καιρό η Ρωσία και με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που αγόραζε τα προϊόντα τους ώστε να μπορεί να εκβιάζει τους κατακερματισμένους και ανοργάνωτους πολυάριθμους αγροτικούς πληθυσμούς μειώνοντας ή αυξάνοντας τις εισαγόμενες ποσότητες των προϊόντων τους ανάλογα με τη διαγωγή των κυβερνήσεων απέναντι στη Ρωσία. Είναι στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής διείσδυσης και εξάρτησης που στην Ελλάδα τα ρώσικα κεφάλαια επιδίωξαν καταρχήν να εγκατασταθούν σε κεντρικές βιομηχανίες της ελληνικής υπαίθρου (Δωδώνη- Ζέκτσερ, ΣΕΚΑΠ- Σαββίδης), και να αγοράσουν μέσω της ήδη αγορασμένης από αυτούς Πειραιώς την Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας (ΑΤΕ).
Δεν σταμάτησε όμως εκεί ο Τσίπρας, έδωσε και το πράσινο φως της συμμετοχής της χώρας στην κατασκευή ενός νότιου αγωγού που θα διακινεί ρώσικο φυσικό αέριο, και ο οποίος έχει σχεδιαστεί για να περνάει από Τουρκία, Ελλάδα, Δημοκρατία της Μακεδονίας, Σερβία, Ουγγαρία και να καταλήγει στην Αυστρία και για να είναι άμεσα ανταγωνιστικός στον αγωγό που θα διακινεί αέριο στην Ευρώπη από το μη ρωσόδουλο Αζερμπαϊτζάν, τον ΤΑΡ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή έχει δηλώσει ότι θα παγώσει τον ΤΑΡ τον οποίο είχε υπογράψει, αλλά επίσης είχε σαμποτάρει στη συνέχεια, η προηγούμενη κυβέρνηση των κρυφορωσόφιλων Σαμαρά – Βενιζέλου. Οι Τσίπρας – Λαφαζάνης ονόμασαν υποκριτικά το νέο αντι-ΤΑΡ αγωγό, ελληνικό αγωγό, (σε ότι αφορά το κομμάτι που θα περνάει από Ελλάδα). Ωστόσο και η χρηματοδότηση του προγραμματίζεται να γίνει από ρώσικα κεφάλαια, πράγμα που σημαίνει ότι ο αγωγός μόνο ελληνικός δεν θα είναι (www.naftemporiki.gr/story/937289/ti-leei-i-kubernisi-gia-agogo-fusikou-aeriou-agrotika-proionta ).
Ο Τσίπρας δήλωσε στο μεγάλο αφεντικό ότι είναι ευπρόσδεκτο σε όποιες στρατηγικές «επενδύσεις» θελήσει να κάνει σε υποδομές, λιμάνια κ.λπ. Επίσης επιβεβαίωσε την πρόθεση της Ελλάδας να γιορτάσει το έτος Ρωσίας το 2016, και να συμμετέχει στον αντίστοιχο εορτασμό του έτους της Ελλάδας στη Ρωσία, δηλαδή φουλ ενότητα και αδελφοσύνη με τους νέους Χίτλερ καταβροχθιστές της μισής Ουκρανίας.
Και μετά από όλα αυτά το θρασύ ανδρείκελο διαμήνυσε στην Ευρώπη από τη Μόσχα ότι η Ελλάδα είναι μία «κυρίαρχη» χώρα που μπορεί να κάνει «ανεξάρτητη» εξωτερική πολιτική, ότι δεν είναι «αποικία χρέους», αλλά σε κάθε περίπτωση το χρέος της πρέπει να το ξεχρεώσει η ΕΕ γιατί είναι ευρωπαϊκή υπόθεση όχι μόνο ελληνική, και γιατί κανείς δεν μπορεί να πετάξει την Ελλάδα από το τρένο του Ευρώ στο οποίο έχει «συνιδιοκτησία». Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο Τσίπρας ενεργώντας σα λακές του Πούτιν φορτώνει στην Ευρωζώνη την ελληνική χρεωκοπία την οποία φροντίζει να συντηρεί και να βαθαίνει, ώστε να γίνει και η τσακισμένη Ελλάδα ρώσικη αποικία και η Ευρώπη να ταλαντεύεται και να διασπάται ασταμάτητα πάνω στο ζήτημα του τρόπου της αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους.
Για να βοηθήσουν αυτή την ταλάντευση και αυτή τη διάσπαση ούτε ο Τσίπρας ζήτησε οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία, ούτε ο Πούτιν προσφέρθηκε να τη δώσει, έτσι ώστε να μπορεί ο αντιπρόσωπος της Ρωσίας στην ΕΕ, Τσιζόφ, να δηλώσει σχετικά με την επίσκεψη Τσίπρα ότι «η Ρωσία δεν προσπαθεί να δημιουργήσει διχόνοια ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε μεταξύ της Ε.Ε. και των ΗΠΑ», και ότι δεν πρόκειται να έχει καμία εμπλοκή στο θέμα των διαπραγματεύσεων για το χρέος, ώστε να καθησυχαστεί η ΕΕ ότι δεν ισχύει αυτό που ισχύει στ’ αλήθεια. Σημειώνουμε ότι την τελευταία φορά που επισκέφθηκε Έλληνας πρωθυπουργός τη Μόσχα ήταν πριν πέντε χρόνια, τότε που ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρόεδρος της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, είχε πει στον Γ. Παπανδρέου να πάει στο ΔΝΤ, κάτι το οποίο εκείνος έκανε, κηρύσσοντας μάλιστα πρόωρα τη χώρα σε κατάσταση χρεωκοπίας.
Το διακομματικό καθεστώς των λακέδων στο πλευρό του Τσίπρα
Η πραγματικά ντροπιαστική για τη χώρα και το λαό μας δουλική στάση του Τσίπρα απέναντι στον Πούτιν είχε άμεσα ή έμμεσα τη στήριξη του συνόλου των κομμάτων της χώρας μας, πλην της ΟΑΚΚΕ. Αυτή η στήριξη αποκάλυψε πόσο βαθιά υποταγμένο είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα στα ρωσόδουλα φιλοναζιστικά ηγετικά επιτελεία των κοινοβουλευτικών κομμάτων, και πως αυτό το σύστημα συνολικά και όχι μόνο ο Τσίπρας και ο Σύριζα παίζει πια το ρόλο των νέων κουίσλιγκ της Ευρώπης.
Με ενθουσιασμό ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, και βέβαια οι συγκυβερνώντες εθνικοφασίστες των ΑΝΕΛ, χαιρέτισαν το ταξίδι. Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου χαρακτήρισε «σημαντικό γεγονός» για τις διμερείς σχέσεις την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Μόσχα, όπως και την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2013.
Η Χαριλάου Τρικούπη εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη συνέχιση των προετοιμασιών για τον εορτασμό του 2016 ως έτους Ελλάδας στην Ρωσία και έτους Ρωσίας στην Ελλάδα, εκτιμώντας ότι ο εορτασμός αυτός ενισχύει την πολιτιστική και τουριστική συνεργασία». Το Ποτάμι τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης των σχέσεων με τη Ρωσία και της πολυσδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το Ποτάμι, φρόντισαν στις ανακοινώσεις τους να βάλουν το θέμα του ευρωπαϊκού πλαισίου μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθεί η φιλορώσικη εξωτερική πολιτική. Μέσα στην Ευρώπη, ενάντια στην Ευρώπη, αυτή είναι η γραμμή του Κρεμλίνου που ακολουθεί με ευλάβεια και με καταστροφική μανία ενάντια στη χώρα και στην ΕΕ το ελληνικό πολιτικό καθεστώς.
Οι ΑΝΕΛ δεν είχαν τέτοιες περίπλοκες προσεγγίσεις. Απλά χαιρέτισαν την «επανεκκίνηση» των σχέσεων Ελλάδας- Ρωσίας και τόνισαν τη συμβολή του Π. Καμμένου σε αυτήν, ο οποίος εργάστηκε «αθόρυβα» για την «επιτυχία» του ταξιδιού.
Η ΝΔ, απέφυγε τους ανοιχτούς επαίνους, επειδή θέλησε να κρατήσει τα προσχήματα σαν «ευρωπαϊκή» αντιπολίτευση αλλά και να έχει πρόσωπο μέσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα για να ζητάει στήριξη στις διαπραγματεύσεις για το χρέος. Δεν παρέλειψε όμως στην ανακοίνωσή της να κάνει το βασικό δηλαδή να στηρίξει την προδοσία κατά της ΕΕ δηλαδή την άρση του ρώσικου εμπάργκο μονομερώς για τα ελληνικά προϊόντα, άρση που βασίζεται στην καταγγελία από την ελληνική πλευρά των ευρωπαϊκών μέτρων κατά της Ρωσίας.
Από την άλλη το ψευτοΚΚΕ κατηγόρησε έμμεσα πλην σαφώς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι δεν είναι όσο πρέπει φιλορώσικη, αφού εκείνο που βρήκε για να την κατηγορήσει είναι ότι διατηρεί τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της, «που περιλαμβάνει και τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας», ενώ χαρακτήρισε τις συμφωνίες για ελληνο-ρωσικές κοινοπραξίες για τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, τον αγωγό και τις εξαγορές υποδομών από το ρώσικο κρατικό μονοπώλιο σαν απόπειρα ενίσχυσης εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων εκ μέρους της Ελλάδας, και των αντίστοιχων ρώσικων εκ μέρους της Ρωσίας! Για άλλη μια φορά δηλαδή το ψευτοΚΚΕ χρησιμοποίησε την κούφια δήθεν αντικαπιταλιστική του ρητορική τάχα εναντίον των πάντων για να καλύψει την ξενόδουλη και υποτακτική στο ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό κυβερνητική πολιτική.
Οι ναζιστές της «Χρυσής Αυγής» έκαναν την πιο ωμή κριτική στην κυβέρνηση γιατί δεν ήταν όσο ρωσόδουλη έπρεπε αφού, όπως γράφουν, με το ταξίδι αυτό δεν πραγματοποίησε τη «στροφή προς τη Ρωσία» που για χρόνια ζητάνε…
Ούτε το ψευτοΚΚΕ ούτε οι ναζιστές χρειάζεται να ανησυχούν γιατί ο Τσίπρας θα ξαναπάει στη Μόσχα τον Ιούνη και θα έχει την ευκαιρία να εμβαθύνει κι άλλο τη στροφή που θέλουν.
Η ομόθυμη στήριξη των ελληνικών κομμάτων στις υποκλίσεις του Τσίπρα στον Πούτιν αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται από καιρό στο ρώσικο στρατόπεδο, και ότι δεν την έφερε εκεί η κρίση, αλλά μία συνειδητή πολιτική μία πλειάδας φιλορώσικων ηγεσιών των τελευταίων δεκαετιών.
Η διπρόσωπη Μέρκελ καλύπτει τον Τσίπρα
Η διπρόσωπη Μέρκελ επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά τον καλυμένο φιλορωσισμό της όταν κάλυψε πλήρως τον Τσίπρα με ανακοίνωση που φρόντισε να τη βγάλει νωρίς για να εμποδίσει να δυναμώσει ένα κύμα δυσαρέσκειας που εμφανίστηκε σε μία σειρά αρνητικά δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού τύπου. Συγκεκριμένα, η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της καγκελαρίας Κριστιάνε Βινς δήλωσε ότι το Βερολίνο «δεν εκνευρίστηκε» και ότι και «η Γερμανία επιθυμεί καλές σχέσεις με τη Ρωσία (!!!) Δηλαδή η Γερμανία δεν εκνευρίστηκε που ο Τσίπρας δήλωσε ότι είναι αντίθετος με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Το ότι αυτή η δήλωση της Μέρκελ δεν ξεσήκωσε κύμα καταγγελιών μέσα στην ΕΕ δείχνει πόσο διαβρωμένη είναι η ΕΕ στα ηγετικά της πολιτικά κλιμάκια από τους φίλους ή και πράκτορες της Ρωσίας κατά τα πρότυπα της τσαρικής διπλωματίας. (http://www.naftemporiki.gr/story/937600/berolino-i-germaniki-kubernisi-den-ekneuristike-apo-tin-episkepsi-tsipra-sti-mosxa).
Εξίσου αδιάφορη για το ταξίδι Τσίπρα εμφανίστηκε και η Γαλλία. Χλιαρή ήταν η ανακοίνωση της Κομισιόν. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του εκπροσώπου της το ταξίδι αφορούσε τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας και σε ότι αφορά την παράκαμψη του ρώσικου εμπάργκο, για την Κομισιόν απλά δεν υπάρχει καμία «επίσημη» τέτοια πρόταση, δηλαδή όλοι αυτοί οι νέοι Τσάμπερλαιν και Νταλαντιέ δεν ενοχλούνται με τον Τσίπρα που καταγγέλει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις αρκεί που ψηφίζει μαζί τους τα μέτρα κατά της Ρωσίας ακολουθώντας την πλειοψηφία, δηλαδή που δεν βάζει βέτο σε αυτές τις αποφάσεις. Λές και οι πολιτικές δηλώσεις δεν προετοιμάζουν κάποια στιγμή να υψωθεί και το βέτο όταν και άλλες προδοτικές κυβερνήσεις είναι έτοιμες να παραταχθούν με την ελληνική και τη ρώσικη.
Καθόλου τυχαία την πιο έντονη αντίδραση στην τοποθέτηση του Τσίπρα ενάντια στις ευρωπαϊκές κυρώσεις την είχαν οι τρεις βαλτικές Λετονία, Εσθονία, Λιθουανία, και ένας εκπρόσωπος από τις χώρες του νότου, ο ισπανός υπουργός εξωτερικών. Η πρωθυπουργός της Λετονίας μετά από συνάντηση με τους ομολόγους της, της Εσθονίας και της Λιθουανίας δήλωσε έκπληκτη για τη στάση Τσίπρα σχετικά με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αφού, όπως είπε σε προηγούμενη συνάντηση το Μάρτη για το ίδιο θέμα η ελληνική κυβέρνηση είχε δεχθεί την κοινή ευρωπαϊκή θέση. Ο Λιθουανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι ο σκοπός της επίσκεψης είναι «εντελώς ακατανόητος» και «ανησυχητικός» για πολλές χώρες μέλη της Ε.Ε. Ο ισπανός υπουργός εξωτερικών έκφρασε τις αντιρρήσεις του με τη στάση του Τσίπρα γιατί όπως είπε: «Το βασικό ζήτημα των κυρώσεων είναι (να αναγκαστεί) η Ρωσία να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο. Ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου σημαίνει σεβασμός στις συνθήκες του Μινσκ, τερματισμός των επεμβάσεων προς βοήθεια των αυτονομιστών που βρίσκονται στο Ντονμπάς και επιστροφή της χερσονήσου της Κριμαίας στην Ουκρανία».
Με το ταξίδι του Τσίπρα στη Μόσχα, ξεγυμνώθηκε ο υφεσιασμός του γαλλο-γερμανικού άξονα απέναντι στη νεοναζιστική Ρωσία, και στους έλληνες λακέδες του Πούτιν. Είναι αυτός ο υφεσιασμός που εμποδίζει την Ευρώπη να δει ότι η Ελλάδα έχει δεθεί εδώ και καιρό στο ρώσικο άρμα.και ότι δεν πάει τώρα με τη Ρωσία τάχα λόγω χρεωκοπίας.
Πάντως το καλό σε όλο αυτο το ερεβώδες τοπίο των ευρωρωσικών και ελληνορωσικών σχέσεων είναι ότι με το να έχει ανεβεί στην Ελλάδα ένα καθαρά ρωσόδουλο κόμμα στην εξουσία αποκαλύπτεται και στον ελληνικό λαό και στους ευρωπαϊκούς λαούς πόσο γενικά καταστροφική, πόσο απατεωνίστικη, πόσο βρώμικη, και πόσο εκβιαστική είναι κάθε πολιτική που είναι δεμένη με τη ρώσικη υπερδύναμη. Μόνο αν οι λαοί καταλάβουν τις άσχημες συνέπειες αυτής της πολιτικής θα έχει έρθει η ώρα να την αντιμετωπίσουν.
Αθήνα, 12/4/2015