Αφού το ρωσόδουλο πολιτικό μπλοκ με μια σειρά πρωθυπουργούς και με αιχμή του δόρατος αρχικά το ψευτοΚΚΕ και μετά το μετωπικό του σχήμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ αποδυνάμωσαν μέσα από ένα πολύμορφο σαμποτάζ που διήρκεσε 35 χρόνια την ελληνική βιομηχανία, και αφού έτσι οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία, τελικά κλιμακώνοντας αυτό το σαμποτάζ μέσα στην ίδια την κρίση, τσάκισαν τη βιομηχανική παραγωγή. Έτσι έφεραν την απόλυτη παραγωγική οπισθοδρόμηση της χώρας, τη μεγάλη φτώχεια και το ατέλειωτο χρέος. Τώρα αυτό το μπλοκ με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση επιχειρεί να σκοτώσει με ένα χτύπημα την μεσαία-με ευρωπαϊκά μέτρα- και μικρή αγροτική εκμετάλλευση, που αποτελούν την κύρια μορφή αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Αυτή η μορφή επιτρεπόταν να επιβιώνει ως τώρα ακριβώς γιατί δεν ενοχλούσε, όπως ενοχλούσε η σύγχρονη συγκεντρωμένη βιομηχανική παραγωγή, το σχέδιο της αποικιοποίησης της χώρας από το ρώσικο, και δευτερευόντως από το σύμμαχό του, κινέζικο σοσιαλιμπεριαλισμό.
Τώρα όμως που η Ρωσία, η Κίνα και οι ντόπιοι και οι δυτικοί φίλοι τους αγοράζουν πατώντας πάνω στα βιομηχανικά ερείπια τα στρατηγικά οικονομικά γάγγλια της χώρας, ειδικά την ενέργεια, τα λιμάνια, τις τράπεζες-σε συνεργασία με τους αμερικάνους χρηματιστές- και όλο και περισσότερο την ακριβή τουριστική γη, το μεσαίο και μικρό αγροτικό παραγωγικό κεφάλαιο αρχίζει να γίνεται με τη σειρά του θανάσιμα ενοχλητικό καθώς μέσα από τους κόλπους του μένει πάντα ανοιχτός ο δρόμος για μια ισχυρή, σύγχρονη και πιο συγκεντρωμένη γεωργική παραγωγή, για μια αρκετά ισχυρή ντόπια αστική τάξη των φάρμερ, και κυρίως για ένα ντόπιο, ελληνικό ή μεταναστευτικής προέλευσης, αγροτικό προλεταριάτο, την ώρα που το βιομηχανικό έχει μισοεξοντωθεί. Κυρίως, ξέρουν οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους ότι αν δεν ελέγξουν την ύπαιθρο η χώρα θα χαθεί πολιτικά από τα χέρια τους.
Κάτι ανάλογο, αν και σε μικρότερη κλίμακα, ισχύει για την επίθεση που γίνεται την ίδια ώρα με όπλο το ασφαλιστικό ενάντια στα επιστημονικά μεσοστρώματα, ιδιαίτερα ενάντια στο πιο παραγωγικό, τους ελεύθερους επαγγελματίες μηχανικούς. Αυτούς προηγούμενα οι σαμποταριστές τους αποδυνάμωσαν λεηλατώντας τα εύρωστα ασφαλιστικά ταμεία τους και βέβαια τσακίζοντας φορολογικά την οικοδομική βιομηχανία για να τους κάνουν τελικά κρατικούς εισπράκτορες προστίμων και τελών νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων και ενεργειακών πιστοποιητικών.
Ο στόχος της απόλυτης εξαθλίωσης των μεσαίων παραγωγών είναι ο λόγος για τον οποίο παρατηρούμε αυτή τη στρατηγική στροφή της ψευτοαριστεράς που ήρθε στην εξουσία σε συμμαχία με το φασιστο-ΑΝΕΛ για να ελέγξει το στρατό και να μπορεί να επιβάλλει σε επόμενη φάση μια φιλορώσικη δικτατορία στην Ελλάδα.
Εδώ και δεκαετίες, όπου ο κύριος στόχος των ψευτοαριστερών κομματικών αστών νέου τύπου ήταν η συντριβή της ντόπιας βιομηχανικής αστικής τάξης, αυτοί συμμαχούσαν εν μέρει με τη μεσαία αγροτιά, ιδιαίτερα μάλιστα με την αρκετά πλούσια αγροτιά των επιδοτήσεων, για να σπαταλούν στο χειρότερο παρασιτισμό, στην απάτη και στην κρατική διαφθορά τα πελώρια κονδύλια της ΕΕ, αντί να τα πηγαίνουν στη σύγχρονη παραγωγή-αγροτική και βιομηχανική- και στην έρευνα. Αυτή ήταν η εποχή των μπλόκων με κέντρο τη Λάρισα που είχαν τότε κοινωνικό ηγέτη την πλούσια θεσσαλική αγροτιά των επιδοτήσεων και πολιτικό ηγέτη το «προλεταριακό» ψευτοΚΚΕ. Τα μπλόκα αυτά, ήταν στην κύρια πλευρά τους ένας πολιτικός εκβιασμός στη χώρα και ταυτόχρονα μια μορφή παραγωγικού σαμποτάζ μέσω του στραγγαλισμού των συγκοινωνιών.
Όμως κιόλας από το 2013 και μετά το 2014 το ρωσόδουλο μπλοκ, με τον δήθεν φιλο-ευρωπαίο Σαμαρά, ξεκίνησε την επίθεση στους μεσαίους παραγωγούς, ιδιαίτερα αυτούς που φοβόταν περισσότερο, εκείνους δηλαδή που εκσυγχρόνιζαν την παραγωγή τους επειδή δεν ζούσαν από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και τη διαφθορά στα μετρήματα. Τότε με πρόσχημα τις επιταγές των δανειστών, άρχισε να αφαιρεί κάθε φορολογική ελάφρυνση σε μια αγροτική παραγωγή που με σαμποταριστικές τακτικές έμεινε τεχνολογικά καθυστερημένη, με αδύναμες υποδομές και εξαιρετικά τεμαχισμένη σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωπαϊκή. Σε αυτή την περίοδο οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν συνολικά λαϊκό προοδευτικό χαρακτήρα παρόλο που κάνουν το λάθος της προηγούμενης περιόδου να χρησιμοποιούν σαν κεντρική μορφή πάλης τους συγκοινωνιακούς αποκλεισμούς, γιατί αυτήν έχουν δοκιμάσει σαν νικηφόρα, ενώ στην πραγματικότητα τις νίκες τις παραχωρούσε το ίδιο το βαθύ καθεστώς. Όμως τώρα που το κίνημα αυτό ωριμάζει πολιτικά αυτή τη μορφή δεν τη χρησιμοποιεί με ασφυκτική διάρκεια, όπως έκαναν παλιότερα οι Μπούτας-Πατάκης, για να μη χάσει τις συμπάθειες της κοινής γνώμης. Αλλά το βασικό είναι ότι τώρα τα δύο κεντρικά τους αιτήματα είναι εντελώς δίκαια και σωστά: «όχι στην υπερφορολόγηση (26% συν προκαταβολή 75% το 2016 και 100% το 2017), και όχι στον τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών». Αυτά τα φορολογικά και ασφαλιστικά πλήγματα είναι συντριπτικά, επειδή συνδυάζονται με τα χτυπήματα του '13-'14 όταν μειώθηκαν οι φοροελαφρύνσεις στο αγροτικό πετρέλαιο, και όταν στη συνέχεια αυξήθηκε ο ΦΠΑ των αγροτικών εφοδίων από το 13% στο 23%.
Επειδή ακριβώς τώρα αυτό το κίνημα είναι δίκαιο και τόσο μαζικό και τόσο οργισμένο όσο κανένα άλλο προηγούμενο, ακριβώς γι αυτό επιχειρείται από τους ρωσόδουλους η διάσπασή του και η πολιτική έκθεσή του. Η διάσπαση του επιχειρείται από το ψευτοΚΚΕ με το λεγόμενο «Πανελλαδικό Συντονιστικό των μπλόκων των μικρομεσαίων αγροτών» με κέντρο την Νίκαια της Λάρισας, το οποίο αντιπαρατίθεται στο γνήσιο κίνημα των αγροτοπαραγωγών που ξεκίνησαν σαφώς πρώτοι τις κινητοποιήσεις τους και έχουν σαν φορέα την «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Αγροτών» και σαν κεντρικό τους μπλόκο αυτό των Τεμπών. Η πολιτική έκθεση του κινήματος επιχειρείται με την απόπειρα επίσημης εισόδου και αποδοχής των ναζί της ΧΑ σαν τέτοιων στα προοδευτικά μπλόκα. Όμως αυτό πουθενά δεν έγινε δεκτό και μπορεί να δει κανείς φωτογραφίες που δημοσιεύουν οι ναζήδες στα μπλόκα, όπου τα στελέχη της Χ.Α. είναι απομονωμένα από τους αγρότες. Αυτό που πέτυχαν οι ναζί είναι ότι τους αποδέχτηκε και τους συνάντησε μια επονομαζόμενη «Εθνική Επιτροπή Αγροτών» με επικεφαλής κάποια αγροτοσυνδικαλιστικά στελέχη της ΝΔ που όμως πουθενά δεν φαίνεται να συνυπογράφει σαν μέλος της «Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών». Είναι φανερό ότι όλη αυτή η ιστορία είναι μια προβοκάτσια που μεθοδεύτηκε από το ρωσόδουλο μπλοκ για να δίνει τη δυνατότητα στα μπλόκα του ψευτοΚΚΕ να συκοφαντούν ασταμάτητα το προοδευτικό κίνημα των αγροτών σαν τάχα φιλοναζιστικό. Από την άλλη όμως είναι γεγονός ότι στα μικροαστικά κινήματα χωρίς προλεταριακή καθοδήγηση μπορούν τα φιλοναζιστικά στοιχεία να φωλιάζουν και να επηρεάζουν τις μάζες καλυπτόμενα από την απολίτικη κρυφοφασιστική γραμμή «δεν υπάρχουν χρώματα στον αγώνα μας» και κυρίως από την εθνικο-καθεστωτική γραμμή «κύριος εχθρός οι ευρωπαίοι δανειστές». Στην τελευταία πρωταθλητής είναι η ηγεσία του ψευτοΚΚΕ, που είναι ο μεγάλος μαιτρ κάθε διάσπασης του λαϊκού κινήματος.
Όπως πάντα το ψευτοΚΚΕ επιχειρεί και στους αγρότες τη διάσπαση και την υπονόμευση του αγώνα με αριστερή μορφή, εδώ με το σύνθημα: «όχι στα μπλόκα των μεγαλοαγροτών καπιταλιστών» που τους κατηγορούν ότι είναι με την ΕΕ, την ΚΑΠ και τους βιομήχανους και έχουν αίτημα το 13% με αφορολόγητο 12000. Το «Συντονιστικό των μπλόκων» θέλει ξεχωριστό «ταξικό» κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών και μάλιστα με αίτημα 30000 Ευρώ οικογενειακό αφορολόγητο (!) και από κει και πάνω φόρος 45% για τους πλούσιους αγρότες. Αυτό είναι αίτημα που από τη μια είναι επίτηδες προβοκατόρικο για να φέρει τη μάζα του λαού που σε σύγκρουση με το αγροτικό κίνημα, καθώς 30000 Ευρώ αφορολόγητο καμιά σχέση δεν έχει με αίτημα μικρομεσαίων, και από την άλλη εξυπηρετεί μόνο τους μικρούς ή μεγαλύτερους γαιοκτήμονες που νοικιάζουν σε αγρότες γη και κάνουν άλλη κύρια δουλειά όπως πχ κρατικοί υπάλληλοι, δικηγόροι, γιατροί κλπ και τους οποίους το ψευτοΚΚΕ θέλει να εντάξει στους αγρότες για να φοροδιαφεύγουν ή να ασφαλίζουν τους συγγενείς τους στον ΟΓΑ, ενώ οι επαγγελματίες αγρότες αντιδρούν σε αυτό και ζητούν εδώ και χρόνια μητρώο επαγγελματιών αγροτών. Επίσης το 45% φόρος με 100% προκαταβολή το 2017 σημαίνει πλήρη εξόντωση του σύγχρονου μεσαίου αστού φάρμερ, που παίζει γενικά παραγωγικό ρόλο. (Αστός, μεσαίος ή μικρός, είναι κάθε αγρότης που μισθώνει εργατική δύναμη στα χωράφια του, πράγμα που το κρύβει η ψευτοαριστερά). Πρόκειται για πολιτική αντίστοιχη με αυτήν που ακολουθεί το ψευτοΚΚΕ στη βιομηχανία, όπου θέλει την υπερφορολόγηση για να σκοτώνει όχι τον καπιταλισμό, αλλά την παραγωγική δύναμη που εκπροσωπεί ο κάθε καπιταλιστής και πάνω απ όλα το προλεταριάτο που ζει από αυτήν την παραγωγική δύναμη και τη χρειάζεται ζωτικά για τη μελλοντική του κοινωνική απελευθέρωση και την ευημερία του.
Όμως εδώ ακριβώς προδίδεται το ψευτοΚΚΕ. Ενώ εμφανίζεται υπέρμαχος του φτωχού αγρότη ενάντια στον πλούσιο και ενάντια στο κράτος και στην ΕΕ δεν υπερασπίζεται πουθενά σε όλο τον απέραντο κουβά από τα αιτήματα του Συντονιστικού του, τους εργάτες γης, δηλαδή το πραγματικό αγροτικό προλεταριάτο, που το χρειάζονται να το ξεζουμίζουν και οι μεσαίοι και μικροί καλλιεργητές που μισθώνουν εργάτες γης και βέβαια οι μισοαγρότες υπάλληλοι και οι μικρογαιοκτήμονες ραντιέρηδες που αποτελούν την άμεση κοινωνική βάση του και τους οποίους ποτέ δεν καταγγέλλει. Το κέντρο βάρος του αιτηματολογικού «κουβά του» (http://www.onlarissa.gr/2015/10/18/ta-etimata-pou-ethese-apo-ti-larisa-i-panelladiki-sintonistiki-epitropi-ton-agrotikon-blokon), το μόνο πράγμα που υπερασπίζεται δημαγωγικά, κόντρα σε κάθε προοδευτική και μαρξιστική αντίληψη, είναι η ιστορικά καταδικασμένη μικρή παραγωγή με άπλετη βοήθεια από το κράτος. Δηλαδή το λεγόμενο ΚΚΕ δεν υπερασπίζεται τους μικροπαραγωγούς, όπως το κάνουν οι μαρξιστές κυρίως μέσα από τη βοήθεια και την ενθάρρυνση από το κράτος της συνεταιριστικής τους ένωσης, αλλά δίνοντάς τους όπιο κρατικής φιλανθρωπίας. Φαινομενικά αυτό είναι μια αντιδραστική υποστήριξη της μικρής καθυστερημένης παραγωγής κατά της σύγχρονης μεγάλης, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πρόσχημα εξόντωσης της μεγάλης σύγχρονης αγροτικής παραγωγής για λογαριασμό των ρωσοκινέζων νεοαποικιοκρατών που με την ΚΟΣΚΟ δείχνουνε τι σημαίνει εργασιακό γκέτο και εθνική λεηλασία.
Η επίκληση του φτωχού αγρότη για να τσακιστεί τάχα ο σύγχρονος μικρός και μεσαίος καπιταλιστής φάρμερ δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό του ψευτοΚΚΕ αλλά με άλλο τρόπο και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που όλη της την επίθεση στους αγρότες καθώς και στους επιστήμονες επαγγελματίες την εξαπολύει πάλι «από τα αριστερά» λέγοντας ότι θέλει να σώσει τάχα τους συνταξιούχους από τη μείωση των συντάξεών τους όπως τάχα επιβάλουν οι δανειστές. Οι απατεώνες αυτοί, επίσης ψευτομαρξιστές, κρύβουν από το λαό, ότι οι συντάξεις, ιδιαίτερα σήμερα που έχουν φαγωθεί σχεδόν όλα τα αποθεματικά των ταμείων, προέρχονται αποκλειστικά από την ενεργή παραγωγή άμεσα ή μέσω των φόρων από όλους τους τομείς της οικονομίας, που σημαίνει ότι η καταστροφή ή η πτώση της συνολικής παραγωγής, ιδιαίτερα της βιομηχανικής και της αγροτικής, υποχρεωτικά οδηγεί στην ανάλογη πτώση των συντάξεων και δεν έχει να κάνει με καμιά επιβολή των δανειστών. Μάλιστα όταν για να πληρωθούν οι συντάξεις καταστρέφεται για μια περίοδο μέρος του υπάρχοντος παραγωγικού κεφάλαιου και όχι απλά η διευρυμένη του αναπαραγωγή, τότε η πτώση των συντάξεων δεν είναι απλά ανάλογη αυτής της καταστροφής αλλά εκθετικά ανάλογη. Στην ουσία η συμμορία Τσίπρα-Καμμένου κρατάει προσωρινά τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις στο προηγούμενα ακρωτηριασμένο ύψος τους για να τις ξανα-ακρωτηριάσει σε μεγαλύτερο βαθμό αργότερα. Άλλωστε ήδη ξεδιάντροπα ακρωτηρίασε τις συντάξεις αυτών που θα βγουν από δω και μπρος στην σύνταξη, ενώ έκοψε και τις υπάρχουσες κατά 6% μόλις πριν δυο μήνες.
Ο μόνος ουσιαστικός τρόπος να παραμείνουν στο ύψος τους οι σημερινές συντάξεις και μάλιστα για να ανέβουν είναι με το χτύπημα του παραγωγικού σαμποτάζ και πιο εδικά με την άμεση απελευθέρωση των μπλοκαρισμένων παραγωγικών επενδύσεων ιδιωτικών ή κρατικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Ως τότε, αν θέλει κανείς να διατηρήσει για λίγο τις συντάξεις, το μόνο που έχει να κάνει είναι να φορολογήσει τον κρυφό πλούτο των ανατολικών κρατικοολιγαρχών βδελλών, της εκκλησίας, των μεγαλογαιοκτημόνων της υπαίθρου και εκείνον του διεφθαρμένου κομματιού της κρατικής υπαλληλίας και των ιδιωτών συνεργατών της που ποτέ καμιά κυβέρνηση και ιδιαίτερα καμιά κρατικοφασιστική ψευτοαριστερά δεν χτύπησε, αλλά αντίθετα προστάτεψε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους πρέπει ο λαός να υποστηρίξει αποφασιστικά τους αγρότες παραγωγούς αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες επιστήμονες ενάντια στα εξοντωτικά σαμποταριστικά μέτρα της κυβέρνησης. Βεβαίως υποστήριξη δεν σημαίνει υποστήριξη του αντιευρωπαϊκού και αντιπαραγωγικού πλαισίου με το οποίο έχουν καπελώσει οι κνίτες και οι εθνοφασίστες κάθε είδους τον αγώνα τους, όπως και να αποδεχτούν τη δημαγωγία των παραπάνω ότι οι κρατικές 24ωρες γενικές απεργίες που σκαρώνουν μια φορά κάθε τόσο οι ηγεσίες αυτών των κινημάτων είναι πραγματικά αποτελεσματικές. Αποτελεσματικές μπορεί να είναι μόνο παρατεταμένες δημοκρατικές απεργίες, δηλαδή επικυρωμένες από τις συνελεύσεις βάσης των συνδικάτων, που σημαίνει καλά ζυμωμένες, καλά οργανωμένες, που να μπορούν να πάρουν μαζί τους και τμήματα του προλεταριάτου του ιδιωτικού τομέα. Αυτό δεν έγινε ποτέ μέσα στην κρίση. Για όλα αποφασίζουν οι εγκάθετες κομματικές καθεστωτικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ. Ανατροπή τέτοιων πολιτικών μπορούν να γίνουν χοντρικά με αληθινά εξεγερτικά κινήματα βάσης και όχι με τις γνωστές τελετουργίες του «κινήματος», τις πλαισιωμένες με φωτιές και δακρυγόνα. Αυτές διαμορφώνονται από το καθεστώς με τη βοήθεια ενός ορισμένου ψευτοαναρχισμού στο κέντρο της πόλης έτσι ώστε αυτό να αποτελεί σκηνοθετικό πλατώ μιας διεθνούς τηλεοπτικής εκπομπής που δείχνει την Ελλάδα εξεγερμένη χωρίς να υπάρχει εξέγερση. Αν υπήρχε εξέγερση δεν θα υπήρχαν ατέλειωτες ήττες για το λαό επί 5 ολόκληρα χρόνια.
Αυτές δηλαδή οι τελετές χρησιμεύουν όχι για να οδηγεί ο λαός την κάθε κυβέρνηση σε υποχώρηση, αλλά να βλέπουν από τις κάμερες οι ευρωπαίοι εχθροί πόσο θυμωμένος είναι ο λαός και πόσο αδύναμη αλλά και ηρωική η κυβέρνηση που του αντιστέκεται, όποτε πρέπει να της δοθούν νέα δανεικά, νέα πολιτική ανοχή, νέος χρόνος για παραγωγικό σαμποτάζ της χώρας, νέα αύξηση του δανεισμού, οπότε νέο βάθαιμα της αποσάθρωσης της ΕΖ και της ΕΕ, νέο ψυχικό πέρασμα της καθημαγμένης χώρας στη σφαίρα επιρροής του δολοφόνου κάθε ρώσικης δημοκρατικής αντιπολίτευσης, φασίστα Πούτιν.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι ένα αληθινό κίνημα ενάντια στους σαμποτέρ και τους φαιο-«κόκκινους» φασίστες που το κεφάλι τους είναι στην κυβέρνηση, αλλά τα πλοκάμια τους είναι στις ηγεσίες όλων των κοινοβουλευτικών πολιτικών κομμάτων. Είναι αυτές οι ηγεσίες που σήμερα προτείνουν στους αγρότες διακομματικές επιτροπές της Βουλής τάχα για να βρουν λύσεις. Ένα λαϊκό κίνημα δεν πρέπει σήμερα κατά τη γνώμη μας να ζητάει είδη διακυβέρνησης, που να διαχέουν την ευθύνη σε άλλους πλην της κυβέρνησης, και μάλιστα σε κόμματα που συνεχίζουν να φέρονται άθλια, διασπαστικά ή διφορούμενα απέναντι στον αγώνα τους.
Πάνω απ όλα πάντως χρειάζεται αντίσταση στην προσπάθεια των ναζί της ΧΑ να μπουν στο αγροτικό κίνημα όχι μόνο για να μην προβοκαριστεί το τελευταίο, αλλά για να μην βρει εκεί για πρώτη φορά ο ναζισμός στην τσακισμένη μικροαστική μάζα, που ιστορικά είναι το στοιχείο του, μια συνδικαλιστική νομιμοποίηση και μια βάση στην ύπαιθρο, που ως τώρα ελάχιστα διαθέτει. Πρέπει οι δημοκράτες να ανησυχήσουν ιδιαίτερα από το ότι η κρυφοφασιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με διευθυντή της ΕΡΤ τον άνθρωπο του Περισσού Τσακνή, παρέδωσε ακριβώς πάνω στην ώρα των αγροτικών μπλόκων και στην ώρα της μεταναστευτικής κρίσης στους ναζί της ΧΑ το κρατικό κανάλι για να παρουσιάσουν για πρώτη φορά τη συγκέντρωση τους και την ομιλία τους για τα Ίμια. Οι ρωσόδουλοι βιάζονται να κάνουν κεντρική δύναμη της χώρας το πιο δουλικό στη Ρωσία και το πιο κτηνώδες κόμμα αφήνοντάς το πολιτικά να εμφανίζεται σαν πατριωτικό.
Πάμε η για μεγάλη προοδευτική εξέγερση ή για μια μεγάλη φασιστική δικτατορία. Οι παράγοντες για το δεύτερο είναι ισχυρότεροι αν δεν ανατραπούν από ένα πραγματικά δημοκρατικό κίνημα του λαού
Αθήνα 2/2/2016
Δημοσιεύτηκε στο φ. 512 της Νέας Ανατολής, Γενάρης-Φλεβάρης 2016