Δεν είναι τυχαίο που οι αναρχοφασίστες του Ρουβίκωνα επέλεξαν να εγκατασταθούν στην Καισαριανή, φτιάχνοντας εκεί το δεύτερο στέκι τους μετά τα Εξάρχεια, αφού ξέρουν ότι εκεί θα έχουν την προστασία της ναυαρχίδας του ψευτοαριστερού φασισμού στην Ελλάδα, του ψευτοΚΚΕ των δολοφόνων του αληθινού ΚΚΕ και του Νίκου Ζαχαριάδη, και του τάχα «πλατιού» συριζοκνίτη δημάρχου Βοσκόπουλου. Ο Ρουβίκωνας δεν είναι παρά ένας κνίτης που αντί για κόκκινο ρόπαλο κρατάει μαυροκόκκινο. Ξέρουν ότι στην Καισαριανή, που την ελέγχει πολιτικά ο Κουτσούμπας, δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει κανένας Δήμος και καμιά αστυνομία να κάνουν εκδηλώσεις για να στρατολογούν νέα μέλη, ή για να υποστηρίξουν τον αρχιδολοφόνο Κουφοντίνα, ακόμα και όταν κάνουν μαζικές συγκεντρώσεις χωρίς καμιά προστασία εν μέσω πανδημίας, ακόμα και όταν ετσι δεν δείχνουν τον πιο στοιχειώδη σεβασμό στους κατοίκους της συνοικίας που τους φιλοξενεί.

Αν αναζητήσει κανείς τις πολιτικές δυνάμεις τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα που εδώ και χρόνια μιλάνε τη γλώσσα του πιο πολεμικού εθνικισμού και της αδιαλλαξίας θα διαπιστώσει ότι είναι οι πιο φιλορώσικες. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η Ρωσία και η σύμμαχός της Κίνα είναι δύο ιμπεριαλισμοί, που επειδή έρχονται καθυστερημένοι στο τραπέζι της μοιρασιάς του κόσμου και το βλέπουν πιασμένο από τους παλιούς, οικονομικά πολύ ισχυρότερους δυτικούς ιμπεριαλιστές, ακολουθούν το δρόμο που ακολούθησε η χιτλερική Γερμανία και η αυτοκρατορική Ιαπωνία στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Το δρόμο του πολέμου, των προσαρτήσεων και της επαναχάραξης συνόρων. Η Ρωσία είναι ο πολιτικοστρατιωτικός ηγέτης του ρωσοκινεζικού άξονα και η πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη μετά το Τρίτο Ράιχ που διαμελίζει χώρες και προσαρτάει τμήματα τους (Γεωργία, Ουκρανία), ενώ η Κίνα αρπάζει τις ΑΟΖ όλων των γειτόνων της. Η αλλαγή συνόρων είναι στη φύση τους, όπως είναι στη φύση των παλιών κατερχόμενων ιμπεριαλιστών η διατήρηση του στάτους κβο. Ετσι ενώ η Δύση αποφεύγει καιροσκοπικά να παίρνει θέση για τη λύση των αντιθέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία για να μην χάσει καμιά από αυτές, η Ρωσία υποδαυλίζει από τα μέσα, τις αντιθέσεις κάθε χώρας ενάντια στην άλλη για να διεισδύει και στις δύο υπονομεύοντας τους παλιούς κυρίαρχους. Τώρα έχει εξαρτήσει και τις δύο. Απλά την Ελλάδα τη θέλει να φαίνεται δυτική γιατί μόνο έτσι μπορεί να κρατάει την Τουρκία έξω από την Ευρώπη και ταυτόχρονα να αποδιοργανώνει και να διασπά τη δεύτερη.

Άλλη μια «ξαφνική άνοιξη» έκανε την εμφάνισή της μέσα στο κατακαλόκαιρο (όπως η Αραβική που είχε ξεσπάσει καταχείμωνο) και όλοι οι δυτικοί ιδεαλιστές και μεταφυσικοί έσπευσαν να τη χαιρετήσουν: ξαφνικά και μετά από 26 χρόνια κατά τα οποία η πάλαι ποτέ μειοψηφική και βασανισμένη, πραγματική (για δεκαετίες) δημοκρατική αντιπολίτευση της Λευκορωσίας λύγιζε κάτω από το κνούτο και τις διώξεις του αυταρχικού προέδρου της χώρας, Λουκασένκο, οι δρόμοι του Μινσκ και άλλων πόλεων της χώρας γέμισαν με διαδηλωτές. 

Δυο χρόνια μετά την ίδρυσή της στα 1987 η ΟΑΚΚΕ επεξεργάστηκε τις βασικές αρχές για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο με πνεύμα φιλίας και με σεβασμό στην κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα των δύο κρατών και σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η πρόταση αυτή αφορούσε κυρίως τα όρια των χωρικών υδάτων (αιγιαλίτιδας ζώνης), του εναέριου χώρου και της υφαλοκρηπίδας (https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1243-)

Παρά τη σοσιαλφασιστική δημαγωγία των ψευτοΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχει ένα απόλυτο δικαίωμα για τη διεξαγωγή άνευ όρων και ορίων συγκεντρώσεων, διαμαρτυριών και πορειών που ένα δημοκρατικό κράτος δεν μπορεί να περιορίζει με οποιονδήποτε τρόπο, το ίδιο το Σύνταγμα, προβλέπει τον περιορισμό του και κανένα από αυτά τα κόμματα μέχρι σήμερα δεν έβαλε ζήτημα για την τροποποίηση της συγκεκριμένης διάταξης. Το άρθρο 11 του Συντάγματος προβλέπει συγκεκριμένα ότι: «στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Oι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει».