Στις 30 του Ιού­λη πριν α­πό  μια τα­κτι­κή συ­νε­δρί­α­ση της ορ­γά­νω­σης Α­θήνας-Πει­ραιά στην ο­ποί­α συμ­με­τεί­χαν και δρα­στή­ριοι ε­ξω­κομ­μα­τι­κοί φί­λοι μας γιορ­τά­σα­με με μια μι­κρή τε­λε­τή  τα 30 χρό­νια α­πό την ι­δρυ­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη της Ο­ΑΚ­ΚΕ που εκ­δό­θη­κε στις 15 του Ιού­λη 1985 και εί­ναι δη­μο­σιευ­μέ­νη στο πρώ­το φύλ­λο της κομ­μα­τι­κής μας ε­φη­με­ρί­δας Νέ­α Α­να­το­λή.

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα άρθρο των βρετανικών FinancialTimes του γενικά οξυδερκή αναλυτή Γεδεών Ράχμαν, μεταφρασμένο από εμάς, που είναι το μόνο της ίδιας εφημερίδας από αυτά που ακολούθησαν την απόφαση της 13 του Ιούλη, που δεν είδε την πλατειά δημοσιότητα στη χώρα μας, ακριβώς επειδή μιλούσε για την κρυμμένη, την αντίθετη από την κυρίαρχη αυτή τη στιγμή εθνική και ευρωπαϊκή αλήθεια.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΕ ΑΡΕΝΑ ΟΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ -ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΙΜΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ-ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ-Όχι στην κάλυψη από ΚΕΕΡΦΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΠΑΜΕ, ΣΥΡΙΖΑ

Ανακοίνωση της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας

Εί­χα­με ή­δη κα­τα­λή­ξει μέ­σα α­πό το “ό­χι” του ά­κυ­ρου δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, και ι­διαί­τε­ρα με­τά την έ­ντο­νη λε­κτι­κή φα­σι­στι­κή εκ­στρα­τεί­α στη διάρ­κειά του κα­θώς και την α­να­φο­ρά του Καμ­μέ­νου για ε­μπλο­κή του στρα­τού στα ε­σωτε­ρι­κά της χώ­ρας, ό­τι οι ρω­σό­δου­λοι σχε­διά­ζουν να φύ­γουν α­πό το Ευ­ρώ και να πά­νε σε δι­κτα­το­ρί­α.

Η πο­λι­τι­κή κρί­ση που έ­χει ξε­σπά­σει τον τε­λευ­ταί­ο χρό­νο και έ­χει ο­ξυν­θεί α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες στη Δη­μο­κρα­τί­α της Μα­κε­δο­νί­ας ε­πι­τα­χύ­νει α­πλώς τη δια­δι­κα­σί­α α­πο­μά­κρυν­σης της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της γει­το­νι­κής χώ­ρας α­πό το φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­σμό και την προ­σέγ­γι­σή της με τη ρώ­σι­κη φα­σι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη.

Το αποτέλεσμα του βρώμικου δημοψηφίσματος είναι εντελώς σύμφωνο με τη φύση του: Ο φασισμός της κυβέρνησης, που  το σκαρφίστηκε και το εκτέλεσε σε μια βδομάδα ποδοπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας παραπλάνησε όπως και στις εκλογές του Γενάρη το λαό βάζοντάς του ένα απίθανο ερώτημα: θέλει πιο πολλά λεφτά ή πιο λίγα από τους «ευρωπαίους εκβιαστές» του που του τα χρωστάνε; Τι προτιμάει; Να είναι περήφανος και να ζήσει καλύτερα ψηφίζοντας  για το πρώτο, η να ταπεινωθεί, να νικηθεί και να φτωχύνει ψηφίζοντας το δεύτερο;