Ωστόσο όπου υπάρχει δράση υπάρχει μοιραία και αντίδραση. Ετσι παντού στον κόσμο δυναμώνουν και οι αντιστάσεις στο ανερχόμενο φαιο-«κόκκινο» μέτωπο καθώς αυτό γίνεται για πρώτη φορά φανερό σαν τέτοιο (ιδιαίτερα στην περίπτωση της μαύρης ηγεσίας των γαλλικών κίτρινων γιλέκων), και ο κίνδυνος των φασιστικών δικτατοριών με εθνικιστικό ή «αριστερό» μανδύα και ενός παγκόσμιου πολέμου γίνεται ορατός σε πολλές χώρες.
Αυτές οι αντιστάσεις αρχίζουν να εκδηλώνονται και στη χώρα μας στο βαθμό που η φασιστική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώνει από τη μια μεριά την πραξικοπηματική άλωση του κράτους, ειδικά της δικαιοσύνης και των ΜΜΕ, δυναμώνοντας γι αυτό το σκοπό και τη σοσιαλφασιστική τρομοκρατία, και από την άλλη κλιμακώνει και το σαμποτάζ της βιομηχανίας και την παράδοση των βασικών υποδομών της χώρας στους ρωσοκινέζους μονοπωλιστές και τους ντόπιους ολιγάρχες και δυτικούς φίλους τους. Σύντομα επίσης θα φανεί ότι η φασιστική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με την αυξανόμενη πείνα της φτωχολογιάς εξαιτίας του παραγωγικού του σαμποτάζ (που χρεώνεται στα ευρωπαϊκά μνημόνια), με την προβοκατόρικη ψευτοδιεθνιστική πολιτική του στο μακεδονικό και στο μεταναστευτικό, και με την υπόθαλψη του λούμπεν καταστροφισμού και του μικροεγκλήματος στο κέντρο της πρωτεύουσας, διευκολύνει κυρίως την πολιτική ανάπτυξη των ρωσόδουλων φασιστών, ιδιαίτερα των ναζί της «Χρυσής Αυγής» που δουλεύουν κυρίως στη μικροαστική τάξη, αλλά και εν μέρει και των σοσιαλφασιστών του ψευτοΚΚΕ που δουλεύει κυρίως στην κρατική υπαλληλία.
Προς το παρόν οι αντιστάσεις σε αυτήν την επίθεση εκδηλώνονται κυρίως μέσα σε εκείνους τους κύκλους της ντόπιας αστικής τάξης που θίγονται άμεσα από τα κλιμακούμενα οικονομικά και πολιτικά χτυπήματα του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζονται από την καραμανλική και λαλιωτική ηγεσία των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα. Όμως τελευταία αρχίζουν να εκδηλώνονται αντιστάσεις και μέσα σε κύκλους της επαναστατικής διανόησης που απελευθερώνονται από το το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ και τη μικροαστική και τροτσκιστική εξωκοινοβουλευτική ουρά τους. Μάλιστα, με δεδομένο ότι από τη φύση της η αστική τάξη, ιδιαίτερα η ελληνική, είναι βαθειά εξαρτημένη από το κράτος που είναι από τα γεοφάσκια του κυριαρχημένο σχεδόν απόλυτα από τον ιμπεριαλισμό, οι μεγάλες αντιστάσεις στη φαιο-«κόκκινη» δικτατορία που επαπειλείται είναι νομοτελειακό ότι θα προκύψουν από την ενότητα της επαναστατικής διανόησης με τη νέα αυθόρμητα ταξική εργατική πρωτοπορία. Αυτή αναμφίβολα θα προκύψει όσο η πείνα προχωράει, όσο το βιομηχανικό σαμποτάζ αποχαλινώνεται και όσο η βιομηχανική αστική τάξη προτιμάει να πεθάνει σαν τέτοια παρά να αντισταθεί στον ιμπεριαλισμό και το κράτος του.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ΚΕ της ΟΑΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα σε κάθε επαναστάτη διανοούμενο και σε κάθε συνειδητό εργάτη να αντισταθεί στην επαπειλούμενη δικτατορία των φαιο-«κόκκινων» και στην πείνα που ήδη είναι εδώ και θα δυναμώσει εξαιτίας του λυσσασμένου τους βιομηχανικού και γενικότερα του παραγωγικού σαμποτάζ τους σε όλους τους κλάδους της παραγωγής, της έρευνας και της εκπαίδευσης με στόχο την αποικιοποίηση της χώρας. Αυτή η αντίσταση πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει από τη μια με το οργανωτικό δυνάμωμα του πιο πρωτοπόρου πολιτικού αποσπάσματος της εργατικής τάξης, που είναι σήμερα στη χώρα μας η ΟΑΚΚΕ, από όσους φίλους μας έχουν κατανοήσει τον κρίσιμο ρόλο που αυτή έχει να παίξει στη δημιουργία του νέου κομμουνιστικού κόμματος καθώς και στην πάλη για την αποτροπή της φασιστικής δικτατορίας και της ένταξης της χώρας στο νεοχιτλερικό άξονα του πολέμου. Από την άλλη αυτή η αντίσταση πρέπει να διεξαχθεί από όλες τις λαϊκές δυνάμεις που μπορούν ήδη να τη διεξάγουν και δεν γνωρίζουν ακόμα καλά ή ενδεχόμενα δεν συμφωνούν με όλες τις στρατηγικές αναλύσεις της ή όλες τις ιδεολογικές αρχές της.
Γι αυτό καλούμε κάθε αριστερό και δημοκρατικό άνθρωπο να παλέψει από όποιο πόστο και να έχει για το δυνάμωμα του αντιφασιστικού αντιφαιο-«κόκκινου» μετώπου παντού και από τώρα χωρίς να χάνεται λεπτό. Ιδιαίτερα καλούμε κάθε επαναστάτη διανοούμενο και κάθε δημοκρατικό και ταξικό εργάτη να δουλέψει για τη δημιουργία πυρήνων του ενιαίου ταξικού μετώπου και του λαϊκού αντιφασιστικού (αντιφαιο-"κόκκινου") μετώπου σε κάθε χώρο δουλειάς, καθώς και στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, όπως επίσης και πυρήνων λαϊκής αντιφασιστικής αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά. Αυτοί οι πυρήνες πρέπει με τη σειρά τους να δουλεύουν για την ενότητα όλου του λαού σε κάθε μαζικό χώρο δράσης χρησιμοποιώντας τις πιο πλατειές δημοκρατικές μεθόδους δηλαδή φροντίζοντας να μην καταντήσουν ποτέ οι ίδιοι παρατάξεις-συμμορίες που δουλεύουν για τον εαυτό τους.
Η γενική καθοδηγητική αρχή για αυτή τη στάση είναι μία. Οι καταπιεσμένες και εκμεταλλευόμενες μάζες είτε θα απελευθερωθούν οι ίδιες στηριγμένες στον εαυτό τους και ακολουθώντας μια σωστή πολιτική που οι ίδιες αποφάσισαν είτε δεν θα απελευθερωθούν ποτέ. Αυτή η αρχή ισχύει για κάθε αγώνα, δημοκρατικό, αντιφασιστικό, εθνικοαπελευθερωτικό και κοινωνικο-επαναστατικό.
Αυτή την αρχή πρέπει να υπερασπίζουμε με όλη μας τη δύναμη πάνω απ όλες τις άλλες στην εποχή της αντεπανάστασης των φαιο-«κόκκινων» που ζούμε η οποία θα καταλήξει υποχρεωτικά στην παγκόσμια ανασυγκρότηση και το θρίαμβο του νικημένου από τους δόλιους «κόκκινους» επαναστατικού προλεταριάτου της ΕΣΣΔ των Λένιν, Στάλιν και της Λαϊκής Κίνας του Μάο Τσε Τουνγκ.
Οι επαναστάσεις που θα προκαλέσουν άθελά τους οι φαιο-«κόκκινοι» επιθετιστές δεν θα έχουν το όμοιό τους στην ιστορία. Θα αποδειχτεί κάποια στιγμή ότι αυτοί έριξαν κατάχαμα στη γη το επαναστατικό προλεταριάτο μόνο για το δυναμώσουν και να το κάνουν ανίκητο.
Αυτό λέγεται άρνηση της άρνησης και είναι βασικός νόμος της διαλεκτικής.
Με αυτή την ένννοια το 2019, όσο άσχημο και να είναι, θα είναι πολύ καλύτερο από το 2018.
Αθήνα 1/1/2019