Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Ό­λο τον κα­νι­βα­λι­σμό της δεί­χνει σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση στο προ­σφυ­γικό ό­ταν κρα­τά­ει στην ο­μη­ρεί­α, στην πεί­να, και στην ε­ξα­θλί­ω­ση χι­λιά­δες πρόσφυ­γες και μετανάστες, σαν ερ­γα­λεί­α για τη διά­σπα­ση και τον εκ­φα­σι­σμό της Ευ­ρώ­πης ε­νώ δεν διστά­ζει να τους ρίχνει βο­ρά στα να­ζι­στι­κά σκυ­λιά που δυ­να­μώ­νουν ο­λο­έ­να μέ­σα στο ντό­πιο πληθυσμό ιδιαί­τε­ρα το νη­σιω­τι­κό. Το ελλη­νι­κό κρά­τος αρ­νεί­ται να αποσυμφορήσει τα νησιά, κά­τι που εύ­κο­λα θα μπορού­σε να γί­νει αν ε­φάρ­μο­ζε τη συμφω­νί­α του Μάρ­τη με­τα­ξύ Ε­Ε και Τουρ­κί­ας για ε­πα­να­προ­ώθηση των με­τα­να­στών. Κι ό­μως στην πρά­ξη την έ­χει καταργήσει με  το εφευρη­μέ­νο πρό­σχη­μα  ό­τι η Τουρ­κί­α δεν είναι “α­σφα­λής Τρί­τη χώ­ρα”.

 

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Έχουμε επανειλημμένα γράψει για το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται αυτή τη στιγμή στη γειτονική Τουρκία, τη βρόμικη δηλ. επίθεση των γκιουλενιστών ισλαμοναζί απέναντι στον πρώην σύμμαχό τους Ερντογάν.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την ανάλυσή μας σχετικά με την πελώρια οξύτητα της αντίθεσης της πολιτικής τάσης Ερντογάν και της τάσης Γκιουλέν μέσα στο κυβερνητικό κόμμα της Τουρκίας και γενικότερα μέσα στο τουρκικό κράτος.

Ανήσυχος ο λαός μας αυτές τις μέρες παρακολουθεί το στρατό της χώρας του απέναντι σε έναν άλλο με το χέρι στη σκανδάλη και δεν ξέρει αν αυτή πατηθεί ή αν θα μεσολαβήσουν πάλι οι μεγάλοι και οι δυο στρατοί θα ξανακάτσουν στο τραπέζι για συζητήσεις που όπως πάντα δεν θα καταλήξουν σε λύση και στο τέλος οι δυο χώρες θα συνεχίσουν τις αλληλοκατηγορίες όπως συμβαίνει τα τελευταία 46 χρόνια χωρίς να γίνεται πόλεμος. Αυτό φαίνεται πια σαν μια κατάσταση ισορροπίας. Όμως δεν είναι. Είναι η εκδήλωση μιας βαριάς αρρώστιας που καταπίνει σταδιακά και τις δυο χώρες, αρχίζοντας από την Ελλάδα και τώρα απειλεί να αρρωστήσει όλη την Ευρώπη. Η αρρώστια αυτή είναι ο φασισμός. Είναι η χειρότερη αρρώστια του καπιταλισμού όταν αυτός βρίσκεται στο ανώτατο του στάδιο, το ιμπεριαλιστικό και χτυπάει εκείνους τους ιμπεριαλιστές που έρχονται τελευταίοι στο τραπέζι της μοιρασιάς του κόσμου και είναι πολύ αδύναμοι για να καταχτήσουν τον κόσμο με την οικονομική τους δύναμη, όπως οι παλιοί, αλλά είναι αρκετά δυνατοί για να επιχειρήσουν να τον κατακτήσουν με τον πόλεμο, έναν πόλεμο χωρίς όριο στην κτηνωδία και στη δολιότητα.