Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η χειρότερη ζημιά για τη χώρα μας, και ακόμα περισσότερο για όλη την Ευρώπη που κάνει η ελληνική αστική τάξη είναι όταν στοιχίζεται πίσω από τους κνίτες Τσίπρα και Κοτζιά ενάντια στην Τουρκία του Ερντογάν με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώντας ότι έχει να κάνει με έναν βάρβαρο οθωμανό τόσο στα Ίμια, όσο και στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, και τον οποίο μπορεί να τον αντιμετωπίσει μόνο αν έχει δίπλα της τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Στις 20 Ιούλη έκλεισαν 40 χρόνια από την τούρκικη εισβολή και διαμελισμό της Κύπρου. Με αφορμή αυτή την επέτειο αναδημοσιεύουμε τρία άρθρα για το Κυπριακό: α) ένα για τις αλήθειες και τους «εθνικούς» μύθους που δημοσιεύσαμε στα 23 χρόνια από τον Ιούλη του 1974, β) ένα ενάντια στο πρώτο σχέδιο Ανάν και την ένταξη της Κύπρου στη ΕΕ που είχαμε γράψει το 2002 και γ) για τη χρεωκοπία της Κύπρου το 2013 που ήταν και η πιο πρόσφατη καταστροφή που προκάλεσε η Ρωσία στο νησί.

Η αποθέωση μιας ρώσικης προβοκάτσιας με ευρωπαϊκή υπογραφή   Κύπριοι και Έλληνες πατριώτες και δημοκράτες πάρτε τη μοίρα σας στα χέρια σας  

Αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην παλιά ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ στις 2/4/2013

Με αφορμή το περιστατικό που ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να παραδεχτεί την πρακτόρικη ανάμιξη της Μόσχας στα εσωτερικά της χώρας μας, η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», με άρθρο του συντάκτη Μ. Καλατζή που έχει τίτλο «Ορθοδοξία, Ρωσία, μπίζνες και κυπριακή αφέλεια» στις 15/7, αναδεικνύει ορισμένες πτυχές της ρωσικής παρέμβασης στην Κύπρο που και πολύπλευρη και αρκετά βαθιά είναι.

Μετά το 2004 και την καταψήφιση του σχέδιου Ανάν από την ελληνοκυπριακή πλευρά είναι η δεύτερη φορά που μια νέα απόπειρα ενοποίησης της Κύπρου αποτυγχάνει με την κύρια ευθύνη των ρωσόφιλων και σοβινιστικών μερίδων της ελληνοκυπριακής ηγεσίας της Κύπρου και πιο πολύ της Ελλάδας. Το 2004 αυτή η ευθύνη ήταν πιο καθαρή καθώς είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά που καταψήφισε το σχέδιο Ανάν ενώ η τουρκοκυπριακή το υπερψήφισε. Στην τελευταία αποτυχία των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά η ευθύνη ανήκει συντριπτικά στην ελληνική κυβέρνηση Τσίπρα και δευτερευόντως στην ελληνοκυπριακή κυβέρνηση.

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

 

Πλήρης επιβεβαίωση της ΟΑΚΚΕ

Σε παλαιότερο άρθρο της Νέας Ανατολής γράφαμε για τις τελευταίες εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ ότι ουσιαστικά η κυπριακή ηγεσία εξωθούσε τους Τούρκους να βγάλουν το πλοίο Μπαρμπαρός,

 

Όταν ανήκεις σε μια ένωση κρατών που δέχεται την επίθεση ενός παγκόσμιου νεοναζιστικού άξονα και εκπονεί μέτρα εναντίον του, τότε δε δικαιούσαι να επιδιώκεις φιλικές σχέσεις με τα κράτη αυτού του άξονα. Κι όμως, στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, που δέχεται έναν άνευ προηγουμένου οικονομικό και διπλωματικό πόλεμο και παρακολουθεί μία κτηνώδη εισβολή από τη ναζιστική Ρωσία στα ανατολικά της σύνορα, υπάρχουν αρχηγοί κρατών που δηλώνουν δημόσια ότι αισθάνονται φιλικά αισθήματα απέναντι στη χώρα αυτή! Μεταξύ των φιλο-ρώσων ηγετών συγκαταλέγεται και ο κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος, απαντώντας στην κατηγορία περί μεταστροφής της ελληνικής και της κυπριακής πολιτικής που απεύθυνε στις δύο χώρες ο ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ, σημείωσε: «Το πρόβλημα είναι να γίνεται μια αυτοκριτική γιατί ενδεχόμενα κάποια κράτη έλαβαν μέτρα. Θα ήθελα να επισημάνω πως η φιλική κατά τα άλλα χώρα Ρωσία, μας υποχρέωσε να ακολουθήσουμε τις συλλογικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί να ανέμενε (σ.σ. η Ρωσία) ότι θα μπορούσε να ήμασταν το στίγμα της Ευρώπης, δηλαδή οι διαφωνούντες, με τα καθολικά μέτρα που αποφασίζονται» (iefimerida, 19/1).

 

Με αφορμή τα 39 χρόνια από την επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο αναδημοσιεύουμε ένα σημαντικό άρθρο για το Κυπριακό που δημοσιεύτηκε στην 23η επέτειο της εισβολής

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα κείμενο του Μακάριου Δρουσιώτη, που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» πριν δυο χρόνια για την 40η επέτειο της τούρκικης εισβολής στην Κύπρο