Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η μεγάλη εξέγερση του κινεζικού λαού, που εμφανίστηκε σαν μια έκρηξη μπρος στα μάτια της ανθρωπότητας, είναι αποτέλεσμα μιας συσσωρευμένης οργής που κορυφώθηκε όταν η πολιτική του «μηδενικού covid» που εφαρμόζει το φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου ξεπέρασε κάθε όριο. Γιατί ενώ ο υπόλοιπος κόσμος βγήκε από την πανδημία ο κινέζικος λαός συνέχισε να βασανίζεται με τον παρατεταμένο εγκλεισμό και τις αυξανόμενες στερήσεις από ένα καθεστώς που δείχνει πλήρη αδιαφορία για τις οποιεσδήποτε κοινωνικές, σωματικές, και ψυχικές ανάγκες του. Αυτό το βασανιστήριο το επέλεξαν οι ηγέτες της Κίνας για να αποδείξουν την υπεροχή της φασιστικής τους δικτατορίας απέναντι στις αστικές δημοκρατίες της Δύσης ή του Τρίτου κόσμου. Όμως στην ουσία το ξεκίνησαν για να κρύψουν δυο βασικές αδυναμίες τους. Η πρώτη ήταν ότι δεν είχαν ένα στοιχειωδώς ισχυρό νοσοκομειακό σύστημα για τις πλατειές μάζες την ώρα που η κινέζικη άρχουσα τάξη έχει συσσωρεύσει έναν πελώριο πλούτο για τον εαυτό της και η δεύτερη ότι ενώ τεχνολογικά βρέθηκαν πίσω από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν τις ανακαλύψεις τους και να προμηθευτούν ή να ζητήσουν να μοιραστούν τις πατέντες τους για τα πολύ πιο αποτελεσματικά εμβόλια mRNA. Η πολιτική τους αυτή άρχισε να καταρρέει όταν η κόβιντ, αν και λιγότερο θανατηφόρα, έγινε πιο ευκολομετάδοτη με τη μετάλλαξη Όμικρον και η μέθοδος του εγκλεισμού των μαζών δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει.

Λίγα πολιτικά καθεστώτα στον κόσμο καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τόσο καθολικό και τόσο έντονο μίσος από τις μάζες που εξουσιάζουν όσο το φασιστικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Το νέο στοιχείο που δείχνει πως το έδαφος τρίζει σοβαρά κάτω από τα πόδια αυτού του αιμοσταγούς τέρατος δεν είναι οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους – αυτό συνέβαινε και σε μια σειρά άλλες λαϊκές εξεγέρσεις – αλλά το κάψιμο των χιτζάμπ και το κόψιμο των μαλλιών των γυναικών, συμβολικές κινήσεις που δείχνουν ωστόσο πως οι ιρανικές δημοκρατικές μάζες κινούνται προς την κατεύθυνση του να τραβήξουν την πάλη με το καθεστώς των μουλάδων στα άκρα. Γιατί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης γίνεται ακόμα πιο αφόρητη η πολιτική επιβολή του μεσαιωνικού κλήρου πάνω στην κοινωνία, ιδιαίτερα η κοινωνική περιθωριοποίηση και η πλήρης απώλεια ανθρώπινης αξιοπρέπειας για τη γυναίκα, ο ασφυκτικός έλεγχος στη συμπεριφορά και την εμφάνισή της, κάτι που οδήγησε στην πρόσφατη δολοφονία της νεαρής Μασχά Αμινί από την αστυνομία ηθών.

Ενώ η μεγάλη εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση συγκλονίζοντας όλο τον πλανήτη, οι ιρανοί πρόσφυγες στην Ελλάδα συνεχίζουν τις μαχητικές κινητοποιήσεις τους.

Οργάνωσαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα το απόγευμα της Κυριακής, 16/10 για να καταγγείλουν τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των πολιτικών κρατούμενων στις διαβόητες φυλακές-κολαστήρια του Εβίν από το εγκληματικό καθεστώς του Ιράν. Αυτή ήταν η δεύτερη συνεχόμενη κινητοποίηση μετά τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία του Ιράν της 14/10.

Δημοσιεύουμε παρακάτω προκήρυξη που μοιράστηκε στη συγκέντρωση των Ιρανών προσφύγων στο λόφο του Αρείου Πάγου στις 8/10/2022

 

ΖΗΤΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΙΡΑΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

 

Λίγα πολιτικά καθεστώτα στον κόσμο καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τόσο καθολικό και τόσο έντονο μίσος από τις μάζες που εξουσιάζουν όσο το φασιστικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Το νέο στοιχείο που δείχνει πως το έδαφος τρίζει σοβαρά κάτω από τα πόδια αυτού του καθεστώτος δεν είναι μόνο οι ηρωικές διαδηλώσεις– αυτό συνέβαινε και σε προηγούμενες λαϊκές εξεγέρσεις – αλλά το κάψιμο των χιτζάμπ, το κόψιμο των μαλλιών των γυναικών, και πάνω απ ‘,όλα το γεμάτο μίσος στους καταπιεστές μαζικό κίνημα των μαθητριών σε όλο το Ιράν. Αυτές οι εκδηλώσεις δείχνουν πως οι ιρανικές δημοκρατικές μάζες είναι πολύ θυμωμένες, ενωμένες στο μεγαλύτερο βαθμό και αποφασισμένες να μην ανεχθούν άλλο το καθεστώς των μουλάδων. Γιατί στην εποχή της πελώριας παγκόσμιας επικοινωνίας γίνεται ακόμα πιο αφόρητη η πολιτική επιβολή του μεσαιωνικού κλήρου πάνω στην κοινωνία, ιδιαίτερα η περιθωριοποίηση και η απώλεια ανθρώπινης αξιοπρέπειας για τη γυναίκα, πράγμα που στην ουσία οδήγησε στην δολοφονία στο ιρανικό Κουρδιστάν της νεαρής Μασχά Αμινί από την αστυνομία ηθών.

Έχουν περάσει ήδη τρεισήμισι μήνες από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το ιρανικό καθεστώς που πυροδότησε την εξέγερση του ιρανικού λαού για δημοκρατία με επικεφαλής τις γυναίκες. Το Δεκέμβρη το καθεστώς ξεκίνησε την πιο ωμή τρομοκρατία μετά τους 500 θανάτους διαδηλωτών και τις 18000 συλλήψεις και άρχισε να καταδικάζει και να κρεμάει τους διαδηλωτές που συνέλαβε. Η κτηνωδία του καθεστώτος των μουλάδων έχει προκαλέσει ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και παγκόσμια. Στην Ελλάδα οι Ιρανοί πρόσφυγες ξεκίνησαν μία σειρά κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, αλλά συνάντησαν μπροστά τους το τείχος της απομόνωσης και από την επίσημη κυβέρνηση, και από την αντιπολίτευση, και από το λεγόμενο «κινηματικό χώρο». Στο πλευρό της ιρανικής κοινότητας στάθηκε αποφασιστικά η ΟΑΚΚΕ και τα μέλη της σαν απλοί αντιφασίστες διοργανώνουν δίπλα στην κοινότητα συγκέντρωση-συζήτηση στις 8 Γενάρη.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση των Ιρανών προσφύγων στο λόφο του Αρείου Πάγου με σύνθημα “Αλληλεγγύη στην εξέγερση του Ιρανικού λαού ενάντια στο ισλαμικό καθεστώς" στις 8/10/2022. Η συγκέντρωση έγινε στο πιο ψηλό σημείο του λόφου για να φαίνεται από τους επισκέπτες του χώρου, και είχε θερμή αποδοχή με πολλές φωτογραφίες και βίντεο, ενώ όλοι στάθηκαν με σεβασμό γύρω από τους Ιρανούς πρόσφυγες, που είχαν σηκώσει πανώ και φώναζαν με μεγάλη ένταση συνθήματα υπέρ της μεγάλης εξέγερσης των ιρανών γυναικών και κατά της ιρανικής δικτατορίας.

 Η φωτογραφία είναι από τη σφαγή κοντά στην πλατεία

Την Κυριακή (22/1) το μεσημέρι, ουκρανοί, ιρανοί και αντιφασίστες συμπαραστάτες στον αγώνα τους συγκεντρώθηκαν έξω από την ιρανική πρεσβεία και έφτασαν με πορεία έξω από τη ρώσικη πρεσβεία σε μία κοινή κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και το φασιστικό καθεστώς των μουλάδων στο Ιράν. Οι σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ ήταν στο πλευρό τους. Παρά το λίγο χρόνο που μεσολάβησε από την απόφαση για την κοινή εκδήλωση και την ημέρα που πραγματοποιήθηκε, η κινητοποίηση είχε συμμετοχή, ενθουσιασμό, συγκίνηση και παλμό. Οι συγκεντρωμένοι κρατούσαν πλακάτ κατά του Πούτιν και της εισβολής, αλλά και με τις φωτογραφίες της Μαχσά Αμινί, και των εκατοντάδων δολοφονημένων διαδηλωτών στο Ιράν, και πανό με συνθήματα «WORLD! HAVE THE COURAGE TO ADMIT THAT RUSSIA IS A TERRORIST STATE!” (ΚΟΣΜΕ! ΕΧΕ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!»), «STOP PUTIN, STOP WAR” (ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ, ΣΤΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ), «ΟΙ ΜΟΥΛΑΔΕΣ ΚΡΕΜΑΝΕ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ».

ΟΙ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΝΕΟΧΙΤΛΕΡΙΚΩΝ

 

Το πνεύμα της μεγάλης εξέγερσης θα τους χαλάσει τα σχέδια. Μπαίνουμε στην περίοδο:

«Το Αληθινό Δημοκρατικό Πολυτεχνείο ενάντια στο Ψεύτικο Πολυτεχνείο του σοσιαλφασισμού»

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δίνει τρία πολύτιμα ιστορικά μαθήματα στο λαό μας που ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχάσει. Το πρώτο είναι ότι αυτός ο λαός, που στις συνηθισμένες μέρες του ακολουθεί μια άρχουσα τάξη δίχως χαρακτήρα και τόλμη, η οποία περιμένει έγκριση από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις για να κάνει το παραμικρό, αποτόλμησέ μια πολύ μεγάλη πολιτική εξέγερση ενάντια σε μια στυγνή δικτατορία χωρίς καμμιά ξένη έγκριση. Το δεύτερο είναι ότι οι πιο προωθημένες και συνεπείς δημοκρατικές δυνάμεις που μπήκαν μπροστά σ αυτήν την εξέγερση δεν ήταν οι ως τότε πιο μεγάλες αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά μικρές πολιτικές οργανώσεις δεμένες με την εργατική ιδεολογία και πολιτική, δηλαδή ακριβώς με την πιο καταπιεσμένη τάξη της κοινωνίας. Το τρίτο, και για το οποίο όπως θα δούμε όχι τυχαία δεν γίνεται πολύς λόγος σε αυτές τις επετείους είναι ότι και αυτή η μεγάλη εξέγερση όπως και κάθε άλλη αντίστοιχη σ αυτή τη χώρα βρήκε και έμπνευση και πολιτικό στήριγμα μέσα σε ένα πανευρωπαϊκό κίνημα όπως εκείνο που εκείνη την περίοδο στρεφόταν στα δυο κομμάτια της Ευρώπης, το δυτικό και ανατολικό ενάντια στις δύο πιο ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις, τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία. 

Αυτά τα μαθήματα πρέπει να τα κρατάμε βαθιά στο μυαλό μας γιατί θα μας δίνουν κατεύθυνση, έμπνευση και αισιοδοξία στα πολύ δύσκολα χρόνια, χρόνια δικτατοριών και άγριου πολέμου, αλλά και μιας μεγαλειώδους αντίστασης που θα έρθουν στη χώρα μας, και στην ως τα σήμερα δημοκρατική Ευρώπη.