"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Αρκεί λοιπόν που συμφωνούσε με τον ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, και ήταν μαζί τους στο ζήτημα αυτό και οι άλλοι κοινοβουλευτικοί μικροί, για να βρεθεί στη φυλακή απ τη μια στιγμή στην άλλη ένας τηλεοπτικός πολιτικός σχολιαστής και εκδότης εφημερίδας, που λίγο πριν το ίδιο το κράτος του είχε εξασφαλίσει αστυνομική φύλαξη γι αυτές τις ιδιότητές του. Η ουσιαστική κατηγορία βάσει της οποίας φυλακίστηκε ο Φουρθιώτης ήταν ότι έλεγε ψέμματα ότι απειλείται και ότι μάλιστα έβαζε τους ανθρώπους του να πυροβολούν το σπίτι του για να μπορεί να ισχυριστεί ότι απειλείται η ζωή του οπότε να εξασφαλίζει αστυνομική κάλυψη. Και τον κατηγόρησαν ότι ήθελε αστυνομική κάλυψη όχι γιατί κινδύνευε πραγματικά αλλά για να εξασφαλίζει επιχειρηματική αίγλη, οπότε δουλειές, δημοσιότητα κλπ. Αυτή η κατηγορία, παρόλη την παραδοξότητα της (μοιάζει με τον τύπο στο ανέκδοτο που σκότωσε τη μάνα του και τον πατέρα για να παει στον χορό των ορφανών) μπορούσε να γίνει πιστευτή επειδή ο Φουρθιώτης ήταν ο τύπος του ανθρώπου που μπήκε στην τηλεόραση αλλά και αναδείχθηκε μέσα από τη φτηνή λάιφ στάιλ, κουτσομπολίστικη, σεξο-σκανδαλοθηρική δημοσιογραφία. Από εκεί βρέθηκε στο κανάλι Έψιλον του διαφημιστή Βρυώνη σε εκπομπές ταλέντων και κάποια στιγμή απόκτησε δύναμη στο κανάλι και πέρασε και στο χώρο της πολιτικής ειδησεογραφίας.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο εργοδότης του, ο Βρυώνης δεν έπαθε ποτέ τίποτα ενώ κυνηγήθηκε επί χρόνια για απάτη από μια μεγάλη διαφημιστική εταιρία της Γαλλίας η οποία αγόρασε από τον Βρυώνη έναντι 65 εκ Ευρώ 10.000 διαφημιστικά πανώ της Αθήνας τα οποία αποδείχθηκε τελικά ότι δεν είχαν νόμιμες άδειες, οπότε η γαλλική διαφημιστική έχασε όλα τα λεφτά με τα οποία ανάμεσα στ άλλα ο Βρυώνης έγινε για μια περίοδο και μεγάλος καναλάρχης. Ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Βρυώνης έμεινε ολότελα άθικτος από τις διάφορες λοβιτούρες του είναι ότι λειτούργησε αντικειμενικά σαν όχημα της μεταφοράς του καναλιού Εψιλον από το ψευτοΚΚΕ από το οποίο το αγόρασε ο Βρυώνης (και στο οποίο ονομαζόταν 902) στο Σαββίδη στον οποίον αυτός το πούλησε (και έχει τώρα το όνομα ΟΡΕΝ). Ενδιάμεσος αυτής της πώλησης τόσο πρακτικά όσο και πολιτικά ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το γνωστό αντισυνταγματικό φασιστικό σκάνδαλο με τις συχνότητες.
Η πρώτη δουλειά του Σαββίδη όταν πήρε το κανάλι ήταν να διώξει τον Φουρθιώτη, ο οποίος του έκανε μήνυση για παραβίαση του συμβόλαιου αγοράς του σταθμού και ως πρόσφατα διαμαρτυρόταν γιατί τα δικαστήρια κάλυψαν τον Σαββίδη. Όμως ο Βρυώνης ενώ έχασε το Εψιλον σαν πανελλαδικό κανάλι κράτησε την τοπική συχνότητα για το Λεκανοπέδιο και πάλι προσέλαβε τον Φουρθιώτη. Αυτός βρέθηκε αυτή τη φορά σε ένα πολύ πιο αδύναμο κανάλι, το Νέο Epsilon αλλά στο πολιτικό κέντρο της χώρας και μάλιστα με δική του πολιτική εκπομπή και στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο του Νέου Εpsilon. Ο σχολιασμός ήταν σε γενικές γραμμές φιλοκυβερνητικός αλλά ο Φουρθιώτης χτυπούσε το ΣΥΡΙΖΑ με μια επιμονή και ένταση που δεν είχαν άλλα τηλεοπτικά ΜΜΕ της ΝΔ σύμφωνα με την πιο κατευναστική σε σχέση με τις διαθέσεις της στελεχικής βάσης της ΝΔ λογική Μητσοτάκη.
Κάποια στιγμή το Γενάρη έσκασε βόμβα στο κανάλι σε ώρα εκπομπής του Φουρθιώτη και κατέστρεψε ένα αυτοκίνητο του σταθμού. Ο Φουρθιώτης κατάγγελνε και πριν και μετά από αυτήν τη βομβιστική επίθεση ότι δεχόταν απειλές για τη ζωή του και ζητούσε μεγαλύτερη αστυνομική προστασία, από αυτή που ήδη η αστυνομία του είχε δώσει. Κάποια στιγμή έκανε ένα παραπάνω βήμα, και νομίζουμε αυτό είναι που πιο πολύ θύμωσε το ΣΥΡΙΖΑ, και δίπλα στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές του εκπομπές έγινε ο ίδιος εκδότης μιας εφημερίδας με τίτλο «Τα Αποκαλυπτικά».
Από εκείνο το σημείο άρχισε μια πολύ δραστήρια επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στο Φουρθιώτη που ανέθεσε το κυνήγι του στον πιο βρώμικο από τους μηχανισμούς του κατασκευής ή υπερδιόγκωσης ενόχων, το μηχανισμό «Ντοκουμέντο- Βαξεβάνη». Την πολιτική ευκαιρία για μια λυσσαλέα κλιμάκωση αυτής της επίθεσης την έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ ένα από τα πιο γνωστά πολιτικά θύματα του μέσα στη ΝΔ, ο Βρούτσης. Ήταν η περίοδος που αυτός διώχθηκε από το Μητσοτάκη και θεωρώντας τον Φουρθιώτη σαν έναν από τους υπεύθυνους της αποπομπής του απευθύνθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και κατήγγειλε τον Φουρθιώτη για τραμπούκικη συμπεριφορά απέναντι του στο γραφείο του όσο ήταν υπουργός. Αμέσως ο Χρυσοχοΐδης βρέθηκε στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Φουρθιώτη, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη Γεννηματά έφερνε ζήτημα προστασίας Φουρθιώτη στη Βουλή.
Ακολούθησε μια ομοβροντία κατά την οποία ο Φουρθιώτης κατηγορήθηκε ταυτόχρονα για απάτη σε βάρος του δημοσίου με σκοπό την απόσπαση υπέρογκου ποσού (πρόγραμμα Συν-εργασία), για εμπλοκή του στη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Μένουμε ασφαλείς», για μαφιόζικες πρακτικές κτλ, ενώ ο Βαξεβάνης επιπλέον ισχυρίστηκε ότι ο Φουρθιώτης επιδίωκε συμβόλαιο θανάτου σε βάρος του και έφτασε να υπονοήσει ότι μπορεί και να εμπλέκεται στη δολοφονία του δημοσιογράφου Καραϊβάζ. Ο Χρυσοχοΐδης πήρε με ταχύτατες διαδικασίες την απόφαση να καταργήσει την αστυνομική προστασία του Φουρθιώτη, ενώ οι καταγγελίες του Βαξεβάνη κρίθηκαν αρκετές από τον υπουργό προστασίας του πολίτη για αναβαθμιστεί η προσωπική προστασία του Βαξεβάνη! Ο Φουρθιώτης κατέφυγε στο ΣτΕ κατά της απόφασης. Το ΣτΕ απέρριψε αμέσως το αίτημα Φουρθιώτη για αναίρεση της απόφασης, ενώ η ΕΣΗΕΑ επενέβη από την πλευρά της με μηνυτήρια αναφορά κατά του παρουσιαστή μετά από καταγγελία για χρήση πλαστής ταυτότητας μέλους της.
Τα πράγματα κινήθηκαν ακόμα πιο γρήγορα όταν μετά ένα μήνα κάποιοι οπλοφόροι πυροβόλησαν προς το σπίτι του Φουρθιώτη. Ακολούθησε μια ανώνυμη καταγγελία στην ασφάλεια ότι ήταν φύλακες του Φουρθιώτη που πυροβόλησαν για να φανεί ότι αυτός απειλείται ώστε να αποσπάσει τη φύλαξη. Αυτή η καταγελία συνδυάστηκε με το ότι έγινε μια επίθεση σε αστυνομικούς εκεί κοντά, και ότι ένα σακίδιο με περίστροφο ενός από τους φύλακες του Φουρθιώτη βρέθηκε κοντά στο σημείο αυτής της επίθεσης. Οι δύο δράστες και ο ίδιος ο Φουρθιώτης συνελήφθησαν και μπήκαν φυλακή. Η ουσιαστική κατηγορία στον Φουρθιώτη ήταν ότι σκηνοθέτησε επιθέσεις εναντίον του από άτομα που εμπλέκονται και σε επιθέσεις στην αστυνομία, δηλαδή ότι πρόκειται για ένα στοιχείο με μαφιόζικες διασυνδέσεις που πάει να ανέβει στο χώρο του θεάματος και της ενημέρωσης εγκληματώντας. Μετά από αυτές τις καταιγιστικές εξελίξεις και όλο τον τύπο και όλους τους πολιτικούς σχολιαστές να συμφωνούν ότι ένα φιλόδοξο κατακάθι του κίτρινου τύπου πήγε στη φυλακή, ο Βρυώνης και κάθε συνεργάτης του Φουρθιώτη τον αποκήρυξε και η η υπόθεση έφυγε εντελώς από τη δημοσιότητα χωρίς αναφορές σε νέα αστυνομικά στοιχεία. Τα νερά ξαναηρέμησαν όπως όταν ένας καρχαρίας καταπίνει μια φώκια.
Όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου μας δεν έχουμε εδώ να κάνουμε με τον ποινικό κατατρεγμό ενός μαχητή της δημοκρατικής δημοσιογραφίας. Και δεν αναφερόμαστε εδώ στο είδος της δημοσιογραφίας από το οποίο ξεπήδησε ούτε στο είδος του εκδότη που τον ανέδειξε, για τον απλό λόγο ότι όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας και πρώτοι πρώτοι οι Συριζαίοι και οι Κνίτες συνωστίζονταν για χρόνια στο κανάλι του Βρυώνη και, το χειρότερο συναλλάχθηκαν μαζί του οικονομικά ο καθένας από τη δική τους άκρη της αγοροπωλησίας οπότε και τον συνδημιούργησαν σαν εκδότη. Αναφερόμαστε στο γεγονός ότι ο Φουρθιώτης καθόλου δεν δίστασε, όταν ξεκίνησε η εκστρατεία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ εναντίον του και μέσα στην απομόνωση του να καταφύγει για πολιτική προστασία στη φασίστρια παλιά αγαπημένη του ΣΥΡΙΖΑ Ραχήλ Μακρή καθώς και να ζητήσει βοήθεια από το ναζιστή εκδότη του Μακελειού Χίο, πράγματα που σημαίνουν ότι η επίκληση δημοκρατικών αρχών για να υπερασπίσει τον εαυτό του είναι συνηθισμένος ελιγμός των καιροσκόπων όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Όμως όταν οποιοιδήποτε άνθρωποι που συμβαίνει να είναι πολιτικοί σχολιαστές σε ΜΜΕ και εκδότες εφημερίδας και κάνουν για οποιοδήποτε λόγο επίμονη πολιτική κριτική σε ένα κόμμα που τυχαίνει να είναι πραγματικά φασιστικό και σε απάντηση δέχονται επίθεση από αυτό και από το βασικό εργαλείο δημοσιογραφικών σκευωριών του, και κλείνονται στη φυλακή με συνοπτικές ποινικές διαδικασίες χωρίς να αποδειχτεί η ενοχή τους πέρα από κάθε αμφιβολία, τότε ένας πραγματικός δημοκράτης την «ψάχνει τη δουλειά» και αρνείται να δεχτεί αυτή τη διαδικασία σαν πειστική μόνο με τα όχι πανίσχυρα υπάρχοντα στοιχεία. Γιατί εδώ δεν μιλάμε καν για ένα συνηθισμένο φασιστικό κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ασύλληπτων και πρωτοφανών στην ιστορία της χώρας σκευωρών και συκοφαντών που όντας στην κυβέρνηση επιχείρησε να κλείσει στη φυλακή μια σειρά ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα αυτά που του έκαναν την πιο έντονη κριτική, χρησιμοποιώντας εναντίον τους στημένους εισαγγελείς διαφθοράς και κουκουλοφόρους μάρτυρες κατηγορίας. Επίσης έχει μια σημασία ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο κατεξοχήν πολιτικός προστάτης της “17Ν”, που πρωτοστατεί στο να μπει στη φυλακή κάποιος που για οποιονδήποτε λόγο καταγγέλλει με ένταση τη “17Ν” και τον Κουφοντίνα και ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που όταν του βάζουν βόμβες στο στούντιο κατηγορεί τον Φ. στην ουσία ότι αυτός έκανε την ανατίναξη για να πετύχει αστυνομική προστασία.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο πραγματικός δημοκράτης πρέπει να είναι εξαιρετικά επιφυλακτικός και τουλάχιστον να απαιτεί ένα πράγμα: να αντιμετωπιστεί η υπόθεση Φουρθιώτη σαν μια υπόθεση που πέρα από οποιοδήποτε ποινικό χαρακτήρα έχει και μια πολιτική διάσταση και τα ποινικά στοιχεία της έρευνας να έρθουν στο φως.
Γενικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην εποχή που ζούμε όπου οι φασισμοί έχουν τσακίσει με τη βία και υπονομεύσει από τα μέσα και συχνά αλώσει τα παλιά προλεταριακά κόμματα, οπότε αυτά είναι σε φάση ανασυγκρότησης σαν επαναστατικές μειοψηφίες, οι φασισμοί ασχολούνται κυρίως με το να ξεφορτωθούν μία-μια τις αντίπαλες αστικές φράξιες που βρίσκουν μπροστά τους. Η αγαπημένη τους μέθοδος είναι να τις τιμωρούν με το ένα χέρι για να τις συνετίσουν και με το άλλο να τις εξαγοράζουν. Η δικιά μας μέθοδος είναι κυρίως μέσα και από αυτή την εμπειρία να δείχνουμε στο λαό πόσο διπρόσωποι είναι οι φασίστες και τι είδους είναι ο «αντικαπιταλισμός» τους ώστε να τους καταλάβει και να τους πολεμήσει, ενώ από την άλλη κάθε αντίσταση, έστω για λίγο, έστω υπό όρους, έστω με κάθε ασυνέπεια προβάλλεται από τμήματα της αστικής τάξης απέναντι στους φασίστες και έτσι αυτοί ξεσκεπάζονται, είναι ένα καθαρό κέρδος για το λαό.
-Δημοσιεύτηκε στο φ. 557 της Νέας Ανατολής (Απρίλης, Μάης, Ιούνης 2021)-