"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Πέρα από τα στελέχη του κόμματος Λαφαζάνη, δίπλα στη Βαλαβάνη βρέθηκαν η φιλοχρυσαυγίτισσα αρχηγός της «Πλεύσης Ελευθερίας» Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Βαρουφάκης, ο Λαπαβίτσας, ο Γλέζος, ο μανιώδης κνιτοαντισημίτης σκιτσογράφος Στάθης, αλλά και ο «αναστημένος» Αλαβάνος.
Όλοι οι παραπάνω όμως ήταν η γαρνιτούρα. Το αφεντικό στην αίθουσα, έστω κι αν δεν καθόταν στο πάνελ και μολονότι – απ’ όσο καταλαβαίνουμε – δεν μίλησε στην εκδήλωση, ήταν άλλος: ο επιτετραμένος της ρωσικής πρεσβείας Βλαντίμιρ Μαϊστρένγκο, όπως δηλώνει με χαρά η ιστοσελίδα του Λαφαζάνη iskra (http://bit.ly/2ieNdsr).
Η «πλάκα» όμως έχει συνέχεια: ο Λαφαζάνης, μιλώντας στην εκδήλωση, κάλεσε στην δημιουργία ενός «νέου ΕΑΜ», για ένα «άμεσο πλατύ κοινό μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση, των ριζοσπαστικών, πατριωτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων για μια μεγάλη αντιμνημονιακή ανατροπή».
Βέβαια, «νέο ΕΑΜ» με αρχηγό τον επιτετραμμένο των νέων τσάρων, πιθανόν μαζί και με τους χρυσαυγίτες φίλους του και φίλους της Κωνσταντοπούλου, είναι σαν παλιό ΕΑΜ με αρχηγό τον επιτελάρχη της Βέρμαχτ στην Ελλάδα και μέλη του τους κατσαπλιάδες δολοφόνους των ταγμάτων ασφαλείας. Αλλά τέτοια μικροπροβλήματα δεν απασχολούν τους «αντιμνημονιακούς πατριώτες»... Η Μόσχα να είναι καλά και να τους στέλνει επιτετραμμένους για τις παραστάσεις αντιευρωπαϊκού μίσους κι όλα θα πηγαίνουν πρίμα...