"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Αυτή η οδυνηρή για τη βάση του ΠΑΣΟΚ συμμαχία προετοιμάζεται πολιτικο-ιδεολογικά από τώρα γιατί πρέπει να είναι έτοιμη να εξελιχθεί σε κυβερνητική συνεργασία στην πολύ πιθανή περίπτωση που στην Γερμανία εκλεγεί κυβέρνηση SPD-Πρασίνων-Λίνκε. Αυτά τα κόμματα έχουν πολύ καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία και τον ΣΥΡΙΖΑ από ότι η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία, αλλά σαν καγκελάριο θα έχουν έναν Σουλτς, που έχει με απόλυτο τρόπο διακηρύξει ότι δεν δέχεται να συνεργαστεί με μια κυβέρνηση που περιέχει τον ακροδεξιό Καμμένο. Γι αυτό το λόγο άλλωστε προετοιμάζεται από τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως από τον «αριστερό» λαγό της συμμορίας Τσίπρα Φίλη, το ενδεχόμενο να λήξει κάποια στιγμή η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ και να έρθει εκείνη με το πιο πολιτικά κοντινό ΠΑΣΟΚ, «παρόλο που βρωμάει» σύμφωνα με τα λόγια του Φίλη.
Το νέο ΠΑΣΟΚ είναι το σχήμα ΔΗΣΥ, τρίτη πλέον δύναμη στη Βουλή (δεν αποκλείεται γι αυτό το λόγο να αποχώρησε στα νύχια ο βουλευτής Δ. Κουκούτσης από τη ναζιστική κοινοβουλευτική ομάδα), διοικείται ουσιαστικά από την τετράδα Φ. Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ) – Θεοχαρόπουλου (ΔΗΜΑΡ) – Διακουλάκη (Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία) – Γ. Παπανδρέου (ΚΙΔΗΣΟ), η οποία, με την εξαίρεση ίσως του επικεφαλής των Κινήσεων, είναι πια πλήρως προσανατολισμένη, όσο κι αν δεν το διακηρύσσει ανοιχτά, στην παλιά καλή «αντιδεξιά» λαλιωτική γραμμή, δηλαδή στην υπερδεξιά γραμμή της συμμαχίας με την ψευτοαριστερά ενάντια στη – σε γενικές γραμμές, και άσχετα με τη φυσιογνωμία Μητσοτάκη – δυτικόφιλη Ν.Δ. Δηλαδή η μπαγιάτικη αντιδεξιά γραμμή είναι το πολιτικό άλλοθι για την πραγματοποίηση της συμμαχίας του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η υποδοχή μετά βαΐων και κλάδων του Παπανδρέου, με δικαιώματα συναρχηγού, ήταν και μια πρόκληση πρώτης γραμμής στον Βενιζέλο, καθώς το ΚΙΔΗΣΟ είχε συμβάλει όσο λίγοι στις εκλογές του Γενάρη του ’15 στην καταβαράθρωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, με μια διάσπαση της τελευταίας στιγμής. Το σύνθημα των οπαδών του ΓΑΠ, λίγους μήνες πριν τις εκλογές εκείνες, σε εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ, «Γιώργο γερά να φύγει η Δεξιά» (και ενώ ο Βενιζέλος συγκυβερνούσε με τον Σαμαρά), δείχνει καθαρά για ποιον δούλεψε το ΚΙΔΗΣΟ σε εκείνη την εκλογή, που έφερε για πρώτη φορά τόσο αμιγή σοσιαλφασιστική, «ρώσικη» κυβέρνηση στη χώρα.
Η συνθηκολόγηση με τον επίδοξο φιμωτή του Τύπου υπουργό Παππά για τη συγκρότηση ΕΣΡ, η παρ’ ολίγον υπερψήφιση από τη ΔΗΣΥ της ψεύτικης «απλής αναλογικής» τύπου Τσίπρα με όριο 3%, που θα γινόταν κατά τον αρχικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και με τις ψήφους των ναζιστών και απετράπη ουσιαστικά λόγω του βέτο που έθεσε ο Βενιζέλος (ο Θεοχαρόπουλος ως ΔΗΜΑΡ την υπερψήφισε ακόμη κι έτσι), η «κριτική» στον Τσίπρα περί «υποταγής στους δανειστές» και η γραμμή της οικουμενικής από την παρούσα Βουλή (δηλαδή οικουμενική με πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ), η ανοιχτή επανεμφάνιση του «αιώνιου» κρυφού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ρωσόδουλου Λαλιώτη με επίσημο ηγετικό ρόλο στη Χαριλάου Τρικούπη, δείχνουν προς τα πού τραβάει το καράβι η Γεννηματά: «σοσιαλδημοκρατική ευρωπαϊκή» τσόντα και άλλοθι στον ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίζει τις αντιευρωπαϊκές προβοκάτσιες του, με φορεσιά ακόμη πιο «ρεαλιστή ευρωπαίου».
Ήδη στελέχη τα οποία είναι γενικά δεμένα με τη γραμμή Βενιζέλου, η οποία είναι: «κύριος εχθρός ο ΣΥΡΙΖΑ», καταγγέλλουν παραγκωνισμό και υπόγειο πόλεμο λάσπης, ειδικά στο Διαδίκτυο, ενώ ο πλέον διαπρύσιος κήρυκας της αντισυριζαϊκής γραμμής στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ και εκ των συνδιοργανωτών του μικροαστικού δημοκρατικού «Παραιτηθείτε» τον Ιούνιο του 2016, Θ. Χειμωνάς, αποχώρησε από το κόμμα, καταγγέλλοντας τη φιλοσοσιαλφασιστική – φιλοτσιπρική στροφή του.
Εκεί που θα τα βρει μπαστούνια η φιλική προς τον σοσιαλφασισμό (ή και ανοιχτά σοσιαλφασιστική) ηγετική ομάδα της ΔΗΣΥ είναι στη βάση της, η οποία, σε γενικές γραμμές, μισεί τον ΣΥΡΙΖΑ και έχει λοιδωρηθεί και ταπεινωθεί από τους τραμπούκους του φαιο-«κόκκινου» μετώπου ως «γερμανοτσολιάδικη», «ευρωλιγούρικη» και «διεφθαρμένη».Οι άνθρωποι που ψηφίζουν ακόμη ΠΑΣΟΚ – ΔΗΣΥ στην πλειοψηφία τους μισούν τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έζησαν στο πετσί τους τη βία του και είδαν τους πιο διεφθαρμένους και πιο αντιπαθητικούς παλιούς πασόκους να βρίσκουν καταφύγιο κάτω απ’ τις φτερούγες του Τσίπρα. Επίσης η ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ, εκλεγμένη στο τελευταίο συνέδριο πριν από την άνοδο Γεννηματά είναι γενικά αντιτσιπρική, γι’ αυτό και – όπως καταγγέλλεται – μέσα από το σχήμα ΔΗΣΥ, η Γεννηματά την έχει παραγκωνίσει εντελώς.
Οι σοσιαλφασίστες γραφειοκράτες, παλιοί ΣΥΡΙΖΑίοι της ΔΗΜΑΡ, ο στενός κύκλος του ΓΑΠ και οι λαλιωτικοί που περιστοιχίζουν και καθοδηγούν τη Γεννηματά δεν θα έχουν εύκολο έργο στο να σύρουν έναν δημοκρατικό κόσμο του ΠΑΣΟΚ που τουλάχιστον αντιστάθηκε και δεν πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της ανόδου του, να μπει τώρα κάτω από τις φτερούγες του την εποχή της εξευτελιστικής πτώσης του.
- Δημοσιεύτηκε στο φ 522 της Νέας Ανατολής, Φλεβάρης 2017 –