"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Στην υπόθεση των καναλιών αποκαλύφθηκε ο ελεεινός χαρακτήρας της ελληνικής αστικής τάξης μέσα από τη συναίνεση της λεγόμενης φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης στη συγκρότηση του νέου ΕΣΡ χωρίς να έχει ακυρωθεί ο νόμος Παππά.
Τώρα αυτό το διακομματικό ΕΣΡ αποδέχεται ομόφωνα όλα τα εγκλήματα του φασιστικού νόμου Παππά. Συγκεκριμένα:
Το ΕΣΡ περιόρισε τον αριθμό των αδειών των καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας γενικού περιεχομένου (ειδησεογραφικού και ψυχαγωγικού) ενώ σύμφωνα με την Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) με τις δυνατότητες της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, μπορούν να δοθούν άδειες τουλάχιστον για 12 κανάλια. Αυτή η απόφαση σημαίνει από μόνη της το κλείσιμο ενός τουλάχιστον καναλιού από τα 8 ιδιωτικά που εκπέμπουν σήμερα πανελλαδικά (ΜΕΓΚΑ, ANT1, ΑΛΦΑ, ΣΤΑΡ, ΣΚΑΪ, Μακεδονία, ΕΨΙΛΟΝ, ΑΡΤ), και είναι το πρώτο βήμα για το κλείσιμο καναλιών.
Το ΕΣΡ επέβαλε ξανά το πλειοδοτικό σύστημα για την απόκτηση καναλιού, δηλαδή αποφάσισε ένα διαγωνισμό που θεωρεί όλες τις υφιστάμενες άδειες παράνομες, και ξεκινάει από το μηδέν, δίνοντας τη δυνατότητα σε όποιον δώσει το μεγαλύτερο ποσό να αποκτήσει οποιοδήποτε κανάλι. Δέχθηκε δηλαδή τον κυβερνητικό εκβιασμό για εξαναγκασμό σε αλλαγή ιδιοκτησίας των υφιστάμενων καναλιών. Μάλιστα, απαντώντας σε επιστολή του Παππά για τον ορισμό τιμής εκκίνησης, όρισε την τιμή αυτή στα 35 εκ ευρώ με μοναδικό κριτήριο να συγκεντρωθεί αντίστοιχο ποσό με αυτό που συγκεντρώθηκε στον ψευτοδιαγωνισμό του Παππά για 4 άδειες, αυτόν που ακύρωσε το ΣτΕ, περίπου 240 εκ ευρώ. Απέρριψε έτσι το αίτημα της ΕΙΤΗΣΕΕ για υιοθέτηση συστήματος υποβολής αίτησης από κάθε ενδιαφερόμενο με καθορισμένο τίμημα άδειας 12 εκ ευρώ σύμφωνα με την κοστολόγηση που προκύπτει από τα δεδομένα της αγοράς για διάρκεια δέκα ετών. Σύμφωνα με την ΕΙΤΗΣΕΕ αυτό είναι το εύλογο τίμημα που προκύπτει από τις μελέτες που έχει καταρτίσει το ίδιο το αρμόδιο υπουργείο για την παραχώρηση του φάσματος της Digea για τη λειτουργία ιδιωτικού καναλιού. Αλλά το ποσό των 240 εκ ευρώ του διαγωνισμού Παππά, διατέθηκε από τους ενδιαφερόμενους με την προοπτική 4 καναλιών που θα μοιράζονταν τη διαφημιστική αγορά. Τώρα για επτά κανάλια με πολύ μικρότερη μερίδα σε διαφημίσεις, ζητάνε ελάχιστο ποσό για την αγορά της άδειας 35 εκ ευρώ, ενώ ήδη στο χρόνο που έχει περάσει από το διαγωνισμό Παππά τα οικονομικά αποτελέσματα των καναλιών έχουν χειροτερέψει και οι διαφημίσεις είναι ακόμα λιγότερες λόγω κρίσης. Αυτοί που εύκολα μπορούν να διαθέσουν τόσα χρήματα είναι καθεστωτικοί ολιγάρχες τύπου Σαββίδη και Μαρινάκη, και νεοεμφανιζόμενοι αστέρες στο νέο τοπίο «διαφάνειας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τύπου Καλογρίτσα.
Το πιο κατάπτυστο σημείο των ομόφωνων αποφάσεων του ΕΣΡ που θα μείνει στην ιστορία σαν η ταφόπλακα της ελευθερίας της ενημέρωσης και των ΜΜΕ στη χώρα, είναι η απαντητική επιστολή στον Παππά για τον καθορισμό της τιμής εκκίνησης του πλειοδοτικού διαγωνισμού στην οποία ρητά αναφέρεται ότι το ΕΣΡ έλαβε υπόψη του, δηλαδή νομιμοποίησε, «τον διεξαχθέντα κατά το παρελθόν έτος (και ακυρωθέντα με απόφαση του ΣτΕ) διαγωνισμό και τα αποτελέσματά του» (http://www.liberal.gr/arthro/155995/epikairotita/2017/esr-sta-35-ekat-euro-i-timi-ekkinisis-gia-kathe-mia-apo-tis-epta-tileoptikes-adeies.html). Πρόκειται για διακομματική καταπάτηση της απόφασης του ΣτΕ που ακύρωσε το νόμο Παππά μετά τις προσφυγές των καναλιών εναντίον του και το κίνημα των εργαζόμενων ενάντια στο μαύρο στα κανάλια, και ένα ωμό χτύπημα στους δικαστές που ακόμα αντιστέκονται στην καθολική επίθεση που έχει εξαπολύσει εναντίον τους η κυβέρνηση για να ποδηγετήσει τη δικαστική εξουσία και να τη θέσει κάτω από πλήρη σοσιαλφασιστικό έλεγχο.
Το ΕΣΡ αποδέχτηκε τον όρο του Παππά ότι για να εκπέμπει πανελλαδικά ένα κανάλι πρέπει να απασχολεί 400 εργαζόμενους. Αυτός ο όρος δεν σημαίνει καμία διασφάλιση περισσότερων θέσεων εργασίας. Σημαίνει αντίστροφα τη μείωση τους, αφού θα οδηγήσει σε κλείσιμο ή συγχώνευση καναλιών, ειδικά αφού θα έχουν επιβαρυνθεί με το υπέρογκο ποσό πλειοδοσίας για την άδεια. Εάν ήθελε το ΕΣΡ και ο Παππάς περισσότερες θέσεις εργαζομένων θα μπορούσε να δώσει άδεια σε δώδεκα κανάλια με το τίμημα που προκύπτει από τις μελέτες του υπουργείου του. Μάλιστα, το βασικό επιχείρημα του Παππά για τα 4 κανάλια ήταν ότι η διαφημιστική πίτα και η αγορά δεν χωράει περισσότερα από 4 κανάλια που μπορούν να είναι βιώσιμα με τους όρους λειτουργίας που βάζει ο νόμος, μεταξύ των οποίων είναι και η απαίτηση για 400 εργαζόμενους. Τότε τον Παππά δεν τον απασχολούσαν οι θέσεις εργασίας που αντικειμενικά θα μειώνονταν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» του υπουργείου Εργασίας, στις αρχές του 2016 μόνο τρία από τα οχτώ κανάλια απασχολούσαν πάνω από 400 εργαζόμενους (ΜΕΓΚΑ, ΑΛΦΑ, ΑΝΤ1), ενώ συνολικά και τα οχτώ κανάλια απασχολούσαν 2639 εργαζόμενους. Με το νέο νόμο τα 7 κανάλια που θα αδειοδοτηθούν πρέπει να απασχολούν συνολικά δύο χιλιάδες οκτακόσιους εργαζόμενους, και ανεξάρτητα από τον τζίρο και την οικονομική τους κατάσταση το καθένα από αυτά 400. Αντικειμενικά, τα υπόλοιπα θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα για να λειτουργήσουν όπως είναι σήμερα.
(Τα στοιχεία της ΕΙΤΗΣΕΕ παρατίθενται σε δημοσίευμα της πύλης http://www.infocom.gr/2017/07/14/vgikan-ksana-machairia-metaksy-ton-kanalion-kai-tis-kyvernisis/40275/).
Αυτά τα αίσχη αποφάσισε το ΕΣΡ των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού, από τη συγκρότηση του οποίου διακριτικά απείχαν το ψευτοΚΚΕ και η «Χρ. Αυγή» με ψήφο «παρών», χωρίς να καταψηφίσουν τη συγκρότησή του, ώστε από τη μια να βάλουν πλάτη στο πραξικόπημα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και από την άλλη να μην κατηγορηθούν σαν «κυβερνητικοί κολαούζοι». Οι ναζιστές έχουν κάθε λόγο να θέλουν να κλείσουν όλα τα υφιστάμενα ιδιωτικά κανάλια που έχουν αντισταθεί στην προβολή τους την οποία για μία περίοδο ανέλαβαν εργολαβικά τα κρατικά-κυβερνητικά κανάλια. Τόσο η ναζιστική συμμορία όσο και το ψευτοΚΚΕ θέλουν να ανοίξει ο δρόμος για να εφορμήσουν στο χώρο των ΜΜΕ ο ρώσος Σαββίδης και οι καθεστωτικοί ολιγάρχες, ώστε όλος ο χώρος της ενημέρωσης να μετατραπεί σε πρακτορείο του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού τα συμφέροντα του οποίου υπηρετούν.Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μας για τη συγκρότηση του νέου ΕΣΡ, ειδικά για την πολιτική του ψευτοΚΚΕ στο θέμα των καναλιών (http://www.oakke.gr/esoteriki-politiki/item/739-) ότι «προτάσσει μόνιμα το επιχείρημα, ότι η επίκληση της αστικής δημοκρατίας από την αντιπολίτευση ενάντια στα όποια μέτρα της κυβέρνησης θίγουν την ελευθερία της έκφρασης, είναι απλά το περιτύλιγμα της φαγωμάρας μεταξύ διαφορετικών μερίδων του κεφάλαιου, πράγμα που τάχα δεν ενδιαφέρει την εργατική τάξη. Δηλαδή δεν ενδιαφέρουν το ψευτοΚΚΕ τέτοια πράγματα όπως το ποιος θα έχει τα κανάλια, ποιος θα έχει τα λιμάνια, ποιος θα ελέγχει την ενέργεια της χώρας, και κυρίως δεν το ενδιαφέρει με ποιο τρόπο θα γίνεται αυτή η επιλογή του αστού ή ιμπεριαλιστή ιδιοκτήτη, δηλαδή αν αυτό θα γίνεται με την ωμή βία ή μέσα στο αστικοδημοκρατικό πλαίσιο, δηλαδή μέσα και από τον μίνιμουμ έλεγχο και έγκριση της κοινής γνώμης. Αυτή η αδιαφορία για τον αστικό δημοκρατισμό θεωρητικά και ιστορικά είναι μια κατάφωρα αντιμαρξιστική και αντιλενινιστική θέση, μια θέση αντεργατική γιατί θέλει τις εκμεταλλευόμενες τάξεις στον καπιταλισμό να είναι αδιάφορες για τα ζητήματα του πολιτικού δημοκρατισμού, οπότε και του αστικού δημοκρατισμού, με το πρόσχημα ότι αυτές οι τάξεις πρέπει να ενδιαφέρονται κύρια για τα άμεσα υλικά τους ταξικά συμφέροντα. Όμως η πάλη για τον πιο προωθημένο δημοκρατισμό και μέσα στον καπιταλισμό, είναι αυτή ακριβώς που προετοιμάζει τις εργαζόμενες μάζες για την δικιά τους επαναστατική, δηλαδή προωθημένα δημοκρατική πολιτική εξουσία.
Στην πραγματικότητα αυτή η φαινομενικά “εργατίστικη-οικονομίστικη” θέση που παριστάνει την αναρχική, ισοδυναμεί στην εποχή των ιμπεριαλιστικών φασισμών με συνειδητή ταξική συμμαχία με τις πιο φασιστικές μερίδες της αστικής τάξης, μιας και είναι αυτές ακριβώς που συντρίβουν με την ωμή βία, δηλαδή ενάντια σε κάθε αστοδημοκρατικό πολιτικό πλαίσιο και τελικά καταβροχθίζουν τις αντίπαλες τους λιγότερο ή και καθόλου φασιστικές μερίδες της αστικής τάξης».
Ο νέος διαγωνισμός με την υπογραφή της δήθεν φιλοευρωπαϊκής, και στην πραγματικότητα ρωσόδουλης σε επίπεδο ηγεσιών, αντιπολίτευσης αποτελεί ωμή φασιστική εκτροπή, και γι’ αυτό ο Παππάς και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνουν ευκαιρία να τη συγχαίρουν για τη στάση της που δικαιώνει την πολιτική τους.
Μόνο ένα αντιφασιστικό μέτωπο για την ανατροπή του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος που ετοιμάζει δικτατορία στη χώρα στα πρότυπα των Πούτιν – Μαδούρο, μπορεί να σταματήσει τη φασιστική αντιλαϊκή λαίλαπα.