"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Αυτό, σε έναν λαό που σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς τον έμαθε ότι για τα βάσανά του των τελευταίων εφτά χρόνων υπεύθυνη είναι η Ευρώπη και κύρια η Γερμανία, κοστίζει πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ (κυρίως γιατί εμφανίζεται ως τάχα υποτακτικός «της Ευρώπης που μας πεινάει») και παράλληλα δημιουργεί κίνδυνο, εάν οι ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις δεν προλάβουν τις ελληνικές εκλογές, να χάσει έστω και πρόσκαιρα μέρος της σοσιαλφασιστικής εξουσίας του.
Πέρα από την υποταγμένη ή και ανοιχτά πουλημένη στη Ρωσία «επαναστατική» ψευτοριζοσπαστική ουρά της κυβέρνησης (ψευτοΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πλεύση Ελευθερίας, ΕΠΑΜ, «μ-λ» νεοτροτσκιστές και ανοιχτοί τροτσκιστές), που εξασφαλίζει στον ΣΥΡΙΖΑ πλήρη «κινηματική» νηνεμία, ώστε ο Σόιμπλε να κοιτάει απορημένος τον «μάγο» Τσίπρα, είναι η ώρα να βγουν στο παλκοσένικο και όλες οι εφεδρείες στα «δεξιά» του. Κυρίως στον χώρο του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, ο οποίος κόβεται στα δύο από την εσωτερική μάχη της φιλοΣΥΡΙΖΑ ηγεσίας του με τις αυθόρμητα αντιΣΥΡΙΖΑ, αντικειμενικά αντισοσιαλφασιστικές διαθέσεις της βάσης και μιας μεγάλης μερίδας των μεσαίων κυρίως στελεχών του.
Στις 4 Αυγούστου, ο ανάλογα με την περίσταση αποσυρόμενος και επανεμφανιζόμενος, «αιώνιος» στο παρασκήνιο Λαλιώτης βγήκε με άρθρο του στην φιλική προς τον Γ. Παπανδρέου ιστοσελίδα thecaller.gr να πλέξει το εγκώμιο του γενάρχη των Ρώσων πρακτόρων στην Ελλάδα (και του ίδιου του Λαλιώτη) Ανδρέα Παπανδρέου, εξαπολύοντας δριμεία επίθεση σε όσους επικρίνουν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ ως κύριο προπάτορα της πορείας της χώρας προς τη χρεοκοπία και την καταστροφή.
Δεν θα αποδομήσουμε εδώ το άρθρο – συρραφή αποσπασμάτων από λόγους και ομιλίες του Παπαντρέου, που διανθίζονται με σχόλια του Λαλιώτη. Αυτό αποτελεί απλώς ένα συνονθύλευμα του μικροαστικού, σοσιαλφασιστικού «αντιδεξιισμού» που επιδέξια πουλούσε ο Παπαντρέου για δεκαετίες, με βασικό διεκπεραιωτή τον ίδιο το Λαλιώτη, στις μάζες, ακριβώς για να φτιάχνει αντικειμενικά το μέτωπο ΠΑΣΟΚ – ψευτοΚΚΕ – Κύρκου και αργότερα ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ – ψευτοΚΚΕ προς όφελος του σοσιαλιμπεριαλισμού στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει τίποτε πιο δεξιό από αυτή την κούφια «αντιδεξιά» ρητορεία, την οποία η ΟΑΚΚΕ έχει υποβάλει σε εξαντλητική κριτική κιόλας από το 1985.
Το ζουμί στο άρθρο είναι αλλού: από τη μία, στη συνεχή επίθεση στους «νεοφιλελεύθερους δημοσιογράφους, οικονομολόγους και δημοσιολόγους» κι από την άλλη, στη χρήση αποσπασμάτων από λόγους του Παπανδρέου όπου ο τελευταίος επιτίθεται, από το 1992 ακόμα, στη Γερμανία, με την αντιδραστική θεωρία της αντίθεσης βορρά – νότου εντός της ΕΟΚ – ΕΕ. Ο Παπαντρέου, σε αυτά τα αποσπάσματα, μιλά επίσης για το ζήτημα των «γερμανικών αποζημιώσεων για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ο πρωτομάστορας της σοσιαλφασιστικής ενότητας ΠΑΣΟΚ – ρώσικης ψευτοαριστεράς Λαλιώτης δεν είναι κανένας χθεσινός στην πολιτική και ιδεολογική πάλη. Δεν του ήλθε ξαφνικά να εμφανιστεί στο προσκήνιο αρθρογραφώντας για να υπερασπιστεί τον πολιτικό του πάτρωνα, 21 χρόνια από τον θάνατό του και ενώ, ήδη από το 2010, η σοσιαλφασιστική καταστροφική για την παραγωγή και εκμαυλιστική για το λαό πολιτική κληρονομιά του Παπανδρέου δέχεται σφοδρή κριτική και αποδόμηση από πολλούς διανοούμενους και δημοσιογράφους.
Ο «αντινεοφιλελευθερισμός», ο «αντιδεξιισμός» και το πανταχού παρόν αντιγερμανικό (βασικά σήμερα αντιΣόιμπλε) μίσος θα είναι – πιθανότατα με αυτή τη σειρά – οι άξονες πάνω στους οποίους θα πάει, όταν και αν πάει, ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, που θα είναι σε μεγάλο βαθμό εκλογές σοσιαλφασιστικής βίας και ανωμαλίας. Σε αυτά, ένας κόσμος που ιστορικά ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ, γενικά δημοκρατικός στην κατατομή του, είναι δουλεμένος ιστορικά από το 1974 κι ακόμη περισσότερο από το 1981, οπότε οι σοσιαλφασίστες τον θεωρούν εύκολη λεία. Όχι τόσο ενάντια στον Μητσοτάκη, ο οποίος όλα δείχνουν ότι είναι βολικός για τον Πούτιν, τους ολιγάρχες, την Κίνα κλπ., όσο για τις αυθόρμητα φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις μέσα στην ΝΔ.
Εκεί στόχεψε ο Λαλιώτης με το άρθρο του, το οποίο η καθεστωτική «Εφημερίδα των Συντακτών» ερμήνευσε με πανηγυρικό εξώφυλλό της ως κάλεσμα Λαλιώτη για συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ – ΔΗΣΥ με τον Τσίπρα σε «αντιδεξιό – αντινεοφιλελεύθερο» μέτωπο ενάντια στη ΝΔ. Ο Λαλιώτης βέβαια πουθενά στο άρθρο του δεν αναφέρθηκε στο σήμερα, ωστόσο ούτε διαμαρτυρήθηκε, ούτε διαχώρισε τη θέση του από αυτή την ερμηνεία. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε! Αφού ο ίδιος ήταν πάντα ο αγωγός της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ψευτοΚΚΕ και αργότερα ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ ή μάλλον καλύτερα της υποταγής του ΠΑΣΟΚ στον Συνασπισμό, ακόμη κι όταν ο τελευταίος κινούνταν σε ποσοστά κοντά στο 3%!
Στο άρθρο Λαλιώτη απάντησε ο εξ απορρήτων του Τσίπρα, σοσιαλφασίστας υπουργός Βερναρδάκης, που κάλεσε με δικό του άρθρο να ακουστεί το «μοναχικό μήνυμα» Λαλιώτη και να συγκροτηθεί το αντιΝΔ μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ – ΔΗΣΥ, φυσικά σε «αντιδεξιά – αντινεοφιλελεύθερη» βάση!
Το θράσος των σοσιαλφασιστών του ΣΥΡΙΖΑ είναι απερίγραπτο: το ξύλο που έριχναν και οι πέτρες που πέταγαν στους πασόκους το 2010-2012, η λεηλασία (των χειρότερων και πιο αρριβιστικών) πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ, η συμμαχία με τους ακροδεξιούς και φιλοκαραμανλικούς ΑΝΕΛ, με τον Παπαγγελόπουλο και τον Παυλόπουλο, με ό,τι χειρότερο, ξενόδουλο, ρωσόφιλο και αντιδραστικό κουβαλάει η παλιά, νεοδημοκρατική δεξιά στη χώρα μας, η σκανδαλώδικη ανοχή και κάλυψη στους ναζήδες της Χρυσής Αυγής συνεχίζονται χωρίς σταματημό. Ταυτόχρονα, οι τσιπραίοι αναγεννάνε απ’ τη στάχτη της την «αιώνια» αντιδεξιά ρητορική, που πάντα την έχουνε στην εφεδρεία! Τα καλά και συμφέροντα...
Στόχος των Τσίπρα - Λαλιώτη είναι είτε ένα ΠΑΣΟΚ – ΔΗΣΥ που εξαρχής μετά τις επόμενες εκλογές θα αρνηθεί στη ΝΔ μια συμμαχική κυβέρνηση και θα οδηγήσει σε δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική, δηλαδή θα φέρει απευθείας τον ΣΥΡΙΖΑ ξανά στην εξουσία, είτε θα μπει σε μια συμμαχική κυβέρνηση με μια μη αυτοδύναμη ΝΔ και θα αποτελεί σε αυτήν την κυβέρνηση έναν ΣΥΡΙΖΑ-λάιτ, ακυρώνοντας κάθε έστω και στοιχειωδώς αναπτυξιακό μέτρο κανενός ξέμπαρκου φιλοευρωπαίου υπουργού της ΝΔ, που θα χει πιστέψει αφελώς ότι πραγματικά οι δυτικόφιλοι «επανήλθαν» στην εξουσία μετά τη «λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ».
Η ΟΑΚΚΕ, σε αντίθεση με τους φιλοδυτικούς αστούς, είναι το μόνο κόμμα που από τις αρχές της δεκαετίας του 90 και ειδικότερα από το 96 είχε αναλύσει ξεκάθαρα στην αρθρογραφία και στο μαζικό υλικό της (αφίσες, προκηρύξεις) τον πρακτόρικο, κομβικό ρόλο του Λαλιώτη στο σοσιαλφασιστικό απαράτ, ειδικά τον φιλοΣΥΝ ρόλο του.
Εντελώς ενδεικτικά:
Άρθρο στο φ. 343 (30/12/1999) με τίτλο «ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΡΩΣΟΔΟΥΛΗ ΗΓΕΣΙΑ ΣΗΜΙΤΗ (1999)» (http://www.oakke.gr/neweast/1999/343/scrn/nes30-12-1999.htm)
Αφίσα με ημερομηνία 18/5/2003 και τίτλο «ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΙΤΗΣ-ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ “ΛΟΧΑΓΟΥΣ”- Όλα για να έρθει ο ΣΥΝ στην εξουσία (2003)» (http://www.oakke.gr/posters/p_2003/scrn/ps18-05-03.htm)
Αφίσα με ημερομηνία 10/7/2003 και τίτλο «ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΛΑΛΙΩΤΗ-ΣΗΜΙΤΗ - Κάνουν τα πάντα για να έρθει ο ΣΥΝ στην εξουσία (http://www.oakke.gr/posters/p_2003/prtn/pp10-07-03.htm)
-Αφίσα με ημερομηνία 7/11/2007 και τίτλο « ΔΥΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ - Το βρώμικο παιχνίδι Λαλιώτη- Παπανδρέου – Βενιζέλου, (http://www.oakke.gr/posters/posters_2007/pasol071107.htm)
Όλοι οι αστοί αντίπαλοι του Λαλιώτη νόμιζαν πάντα ότι αυτός ήταν το βαθύ, το αταλάντευτο «αντιδεξιό» ΠΑΣΟΚ, στην πραγματικότητα όμως αυτός ήταν, όπως και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, η ακροδεξιά – τροτσκιστική καρκινική μετάσταση της ψευτοαριστεράς στον εγκέφαλο αυτού που ο λαός έμαθε να αποκαλεί «δημοκρατική παράταξη».
Το άρθρο Τσίπρα – Όλα για τη συγκυβέρνηση
Ενώ η Νέα Ανατολή βρισκόταν επί του πιεστηρίου, η ανάλυσή μας επιβεβαιώθηκε από κεντρικό – βαρύγδουπο άρθρο του ίδιου του Τσίπρα στη φυλλάδα Documento που έχει εδώ και έναν χρόνο εκδώσει ο φίλος του και αγωγός συριζαϊκής λάσπης Βαξεβάνης.
Σ’ αυτό, ο Τσίπρας αναφέρεται υμνητικά στην πολιτική παρακαταθήκη του Παπαντρέου, τον υπερασπίζεται ενάντια στις δίκαιες (άδικες κατά τον Τσίπρα) κατηγορίες περί λαϊκισμού και δημαγωγίας, τον διαχωρίζει από το μεταγενέστερο ΠΑΣΟΚ του «εκσυγχρονισμού», το «υποταγμένο στο νεοφιλελευθερισμό» (κατηγορία που δε στοχεύει τόσο τον ίδιο τον καλυμένο ρωσόδουλο ψευτοευρωπαίο Σημίτη, όσο τους πραγματικά δυτικόφιλους κεντρώους και σοσιαλδημοκράτες που τον ακολουθούσαν) και τελικά κλείνει το μάτι της «αντιδεξιάς ενότητας» με κοινό λάβαρο την κληρονομία του «Αντρέα», με ηγέτη βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ και με το σημερινό, μικρό ΠΑΣΟΚ στο ρόλο βαστάζου.
Με αυτόν τον ύμνο στον γενάρχη του ΠΑΣΟΚ ο Τσίπρας κάνει επίσης πιο εύκολη και την ανετότερη είσοδό του στη Σοσιαλιστική Διεθνή που αρκετοί εκεί σοσιαλδημοκράτες την εμποδίζουν επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην υποτιθέμενη «Αριστερή» ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου. Για τη Ρωσία όμως ο Τσίπρας, σαν ο πιο ξετσίπωτα υποτακτικός της πρωθυπουργός στην Ευρώπη είναι πολύ πιο πολύτιμος όταν βρίσκεται στα κέντρα ισχύος της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, όπου ασκεί άμεση ή έμμεση κρατική εξουσία σε αρκετές χώρες της ΕΕ, παρά όταν βρίσκεται στην Ευρωπαική «Αριστερά» στην οποία η Ρωσία διαθέτει μπόλικους πράκτορες, που όμως ασκούν περιορισμένη και έμμεση κρατική εξουσία μέσω των συνδικάτων και της αυτοδιοίκησης.
Την ίδια ώρα, ο Σκουρλέτης, πρώτος τη τάξει υπουργός της κυβέρνησης και εκ των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγει κι αυτός τον δρόμο της «αντιδεξιάς ενότητας», χωρίς παράλληλα να πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τη συνεργασία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Υποστηρίζει ότι «δεν έχουν εκλείψει οι λόγοι της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ παρά τις μεγάλες διάφορες σε αρκετά θέματα» και ότι «δυστυχώς η κ. Γεννηματά είναι όμηρος ενός πολιτικού προσωπικού που έχει πάρει διαζύγιο από τα ιστορικά χαρακτηριστικά του χώρου που θέλει να εκπροσωπεί».
Το μήνυμα των συριζαίων σοσιαλφασιστών είναι ξεκάθαρο: ΠΑΣΟΚ, πέτα από πάνω σου κάθε εθνική ανεξαρτησιακή, δυτικόφιλη, αναπτυξιακή τάση και κάθε αντίσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και έλα να λάβεις μέρος στα πλούσια φαγοπότια της σοσιαλφασιστικής εξουσίας. Κοινή μας σημαία θα είναι από δω κι εμπρός ο πραγματικά άφθαστος διπρόσωπος, υποδουλωτής του έθνους στα ρώσικα νεοχιτλερικά αφεντικά, Α. Παπανδρέου.