Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Μια ακόμα επιβεβαίωση της ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ πάνω στο ζήτημα του χρέους και του ευρώ ήρθε να προσφέρει το βιβλίο των ξένων ανταποκριτών στις Βρυξέλλες, Κέρστιν Γκάμελιν της «Süddeutsche Zeitung» και Ράιμουντ Λεβ της αυστριακής κρατικής τηλεόρασης ORF, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Αυτοί που κινούν τα νήματα στην Ευρώπη».

Για το πώς εξελίσσεται ο κύκλος των συνταρακτικών γεγονότων που άνοιξε η ρωσική ναζιστική εισβολή στην Ουκρανία, υπάρχουν βασικά δύο εκτιμήσεις που αναπαράγονται ευρέως σε διεθνή κλίμακα. 

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.

Όταν στα 1983 επί πρωθυπουργίας Α. Παπανδρέου μπήκε για πρώτη φορά ζήτημα επιστροφής στην Ελλάδα των γλυπτών του Παρθενώνα, πολλοί ήταν εκείνοι που ξεγελάστηκαν ερμηνεύοντας το γεγονός σαν μια προσπάθεια της χώρας να συνδεθεί με το χαμένο της πολιτιστικό παρελθόν. Αργότερα, όταν επί Σαμαρά εγκαινιάστηκε το νέο μουσείο της Ακρόπολης, ελάχιστοι κατάλαβαν ότι ήταν το πρώτο μουσείο στην ανθρώπινη ιστορία που δεν δημιουργήθηκε για να παρουσιάσει κάποια εκθέματα αλλά για να τονίσει αυτά που λείπουν και βρίσκονται σε ένα άλλο μουσείο, το Βρετανικό.

 

Έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα καμώνεται πως κάνει διαπραγματεύσεις για να ελαφρύνει τα μνημονιακά μέτρα για το λαό, εκείνο που κάνει είναι να μετατρέπει τις διαπραγματεύσεις σε ένα από τα καλύτερα εργαλεία της με τα οποία καταστρέφει ανελέητα την παραγωγή της χώρας, οπότε τελικά και την καταναλωτική δυνατότητα του πληθυσμού της, μία καταστροφή που αποδίδει στην ΕΕ. Το πιο βασικό για την κυβέρνηση, είναι ότι έτσι συνεισφέρει αποφασιστικά στον κεντρικό πολιτικό στόχο του αφεντικού της, της πουτινικής Ρωσίας, που είναι η διάσπαση της Ευρώπης, ιδιαίτερα του σκληρού της πυρήνα που είναι η Ευρωζώνη. 

Τη φετινή χρονιά αλλεπάλληλα μπλακάουτ έχουν πλήξει μια σειρά περιοχές της χώρας, κυρίως νησιά, αλλά και την ίδια την πρωτεύουσα. Η επί 2,5 ώρες διακοπή του ηλεκτρικού σε αρκετές περιοχές του λεκανοπεδίου στις 22/8 προκάλεσε προβλήματα σε πάρα πολύ κόσμο (επηρέασε το 10% της ζήτησης σε όλη τη χώρα), ενώ το 34ωρο μπλακάουτ στην Ύδρα λίγες μέρες αργότερα στέρησε το νησί και από νερό.

Η ελληνική αστική τάξη, ιδίως σε ότι αφορά τα πολιτικά της επιτελεία, ήταν ξενόδουλη από τα γεννοφάσκια της. Ποτέ δεν φέρθηκε σαν πραγματικά εθνική τάξη. Πάντα λύγιζε τη μέση μπροστά στον ισχυρό κάθε φορά ιμπεριαλισμό. Σήμερα έχει επιλέξει τη συμμαχία με το ρώσικο και κινεζικό ιμπεριαλισμό.